บทที่ 15 - พวกผมกลับมาแล้ว

[ บทที่ 15 ]

“พวกผมกลับมาแล้ว”

เพล้ง!

เสียงอะไรบางอย่างตกแตกดังออกมาจากห้องของเจ้านาย ทำให้ร่างสูงของโชนที่คอยเฝ้าอยู่หน้าห้องตลอดนับตั้งแต่ที่เขาสามารถพาบอสกลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัยรีบเดินมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องของบอสด้วยความเป็นห่วง สีหน้าและท่าทางของบอสดูไม่ดีเสียจนเขาไม่กล้าปล่อยบอสเอาไว้คนเดียว แต่จะให้เข้าไปเฝ้าในห้องก็ดูจะเป็นไปได้ยาก เพราะฉะนั้นเขาจึงทำได้เพียงเฝ้าอยู่นอกห้องเท่านั้น

“บอสครับ เป็นอะไรรึเปล่าครับ” เสียงทุ้มตะโกนถามเจ้านายด้วยความเป็นห่วง เขาแทบจะพังประตูห้องของบอสเข้าไปดูให้เห็นกับตาตัวเองแล้วด้วยซ้ำว่าบอสของเขาไม่ได้เป็นอะไร

“บอสครับ” โชนร้องเรียกซ้ำอีกครั้งหนึ่ง เมื่อไม่ได้ยินเสียงตอบรับอะไรกลับมาจากคนด้านใน

“ถ้าบอสไม่ตอบ งั้นผมขออนุญาตเข้าไปนะครับ” โชนรั้งรอให้เจ้านายตอบกลับมาอยู่พักหนึ่ง พอไม่ได้ยินเสียงตอบกลับมาก็ตัดสินใจหมุนลูกบิดประตูเข้าไปทันที

ไม่ได้ล็อค ?

บอดี้การ์ดหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ เมื่อบิดกลอนประตูเข้าไปแล้วพบว่าประตูมันไม่ได้ล็อค ทั้งๆที่ปกติบอสของเขาระวังตัวเองและคอยล็อคประตูอยู่ตลอด

“บอส...” ดวงตาคู่คมเบิกกว้างขึ้นน้อยๆเมื่อได้เห็นสภาพของคนที่นั่งอยู่บนเตียงในสภาพเหงื่อทั่วตัว บริเวณข้างเตียงมีที่มาของเสียงอะไรบางอย่างตกแตกเมื่อสักครู่นี้

“โชน” บอสเหนือค่อยๆหันใบหน้ามามองเจ้าของเสียงเรียกที่ดูจะเป็นห่วงมากจากสีหน้าและแววตาที่มองมา

“เกิดอะไรขึ้นครับ”

“กูฝันร้ายนิดหน่อย ไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก”

“บอสไม่ได้ฝันร้ายมานานแล้วนะครับ” นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่บอสเหนือฝันร้ายก็จริง แต่เจ้านายของเขาเองก็ไม่ได้จมอยู่ในฝันร้ายแบบนี้มานานแล้ว

คงเพราะเหตุการณ์ของพี่เขมพี่ครามมันคล้ายคลึงกับเหตุการณ์ที่ทำให้บอสฝันร้ายมาจนถึงทุกวันนี้เมื่อห้าปีก่อน

การสูญเสียที่ทำให้บอสเหนือนึกโทษตัวเองมาโดยตลอด

“อืม คงเพราะกูกลัวล่ะมั้งว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบเดิมขึ้นกับเขมแล้วก็คราม”

“ทั้งสองคนนั้นยอมเสี่ยงชีวิตตัวเองเพื่อปกป้องบอส กับคนนั้นเมื่อห้าปีก่อนก็เหมือนกัน ไม่มีใครโทษว่าเป็นความผิดของบอสเลยนะครับ”

“กูรู้ แต่กูก็อดที่จะโทษตัวเองไม่ได้ ถ้าหากว่ากูเก่งกว่านี้ แข็งแกร่งมากกว่านี้ กูคงจะปกป้องเขาคนนั้นรวมถึงพวกมึงทั้งหมดได้” สองมือใหญ่กำผ้าห่มในมือแน่นด้วยความเจ็บใจ ถ้าหากว่าเขาแข็งแกร่งมากกว่านี้ก็คงจะปกป้องทุกคนเอาไว้ได้

ไม่ต้องรอให้ทุกคนมาคอยปกป้องและยอมตายเพื่อแลกกับชีวิตของเขาแบบทุกวันนี้

“เลิกคิดมากได้แล้วครับ พี่เขมกับพี่ครามไม่ตายง่ายๆหรอก ยังไงพวกเขาก็จะต้องกลับมาหาบอสอย่างแน่นอน”

“อืม กูก็หวังให้เป็นแบบนั้นเหมือนกัน”

“นอนพักเถอะครับ เดี๋ยวผมเก็บเศษแก้วพวกนี้เสร็จจะออกไปยืนเฝ้าด้านนอกให้นะครับ มีอะไรเรียกหาผมได้เลย” สิ้นประโยคนั้น โชนก็ไม่ได้รับเสียงตอบรับใดๆจากเจ้านายอีก ชายหนุ่มจึงออกไปหยิบไม้กวาดและที่ตักผงมาเพื่อกวาดเศษแก้วที่แตกละเอียดอยู่ข้างเตียงออกไปจากห้องของบอส

โชนทำทุกอย่างด้วยความเงียบเชียบ ดวงตาทั้งสองข้างคอยเหลือบมองเจ้านายที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงเป็นระยะๆ จนกระทั่งเขาเก็บกวาดเศษแก้วพวกนี้จนหมด

“ผมจะออกไปเฝ้าด้านนอกให้นะครับ บอส”

“โชน...”

“มีอะไรรึเปล่าครับ” บอดี้การ์ดหนุ่มหันกลับไปมองคนที่ขยับลุกขึ้นมานั่งอยู่บนเตียง พร้อมกับเอื้อมมือมาคว้าชายเสื้อของเขาเอาไว้

“กูไม่อยากหลับ กูกลัวว่าจะฝันร้ายอีก”

“แล้วบอสอยากให้ผมทำอะไรล่ะครับ”

“คืนนี้... มึงอยู่กับกูได้มั้ย” น้ำเสียงที่วอนขอโดยไม่รู้ตัว ทำให้คนฟังยกยิ้มมุมปากน้อยๆ

บอสจะรู้ตัวมั้ยนะว่าตอนนี้ตัวเองน่ารักขนาดไหน

“ให้ผมอยู่กับบอสเฉยๆเหรอครับ”

“กูไม่อยากหลับ”

“ครับ ผมรู้ว่าบอสไม่อยากหลับ แล้วบอสอยากให้ผมทำอะไรล่ะครับ” เขาถามทั้งๆที่รู้คำตอบของคำถามนั้นดีอยู่แล้ว

“มึงรู้อยู่แล้ว อย่าถามมากจะได้มั้ย” ดูเหมือนแมวตัวใหญ่จะเริ่มหงุดหงิดแล้วเหมือนกัน

“แน่ใจแล้วเหรอครับ”

“ไม่อยากทำเหรอ”

“เปล่าครับ แต่ถ้าเริ่มแล้ว... ผมไม่หยุดกลางคันหรอกนะ”

“แล้วใครขอให้มึงหยุดล่ะ” สิ้นประโยคนั้น ร่างสูงของโชนก็ไม่คิดจะรั้งรออะไรอีก เขากระโจนขึ้นคร่อมร่างของคนบนเตียง พร้อมกับแนบริมฝีปากบดเบียดเข้าหาอย่างร้อนแรงและเร่าร้อน เรียวลิ้นของพวกเขาเกี่ยวกระหวัดพัวพันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือก็ช่วยกันปลดเปลื้องอาภรณ์ของอีกฝ่ายออกจนเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าด้วยความรวดเร็ว

“อื้อ... โชน” ดวงตาคมดุของบอสเหนือจ้องมองร่างที่คร่อมทับอยู่เหนือร่างด้วยแววตาเย้ายวนโดยไม่รู้ตัว

“ยั่วกันเหรอครับ บอส” โชนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบพร่า นิ้วโป้งข้างหนึ่งกดนวดเบาๆบริเวณริมฝีปากที่บวมเจ่อจากรสจูบของเขาเมื่อสักครู่นี้

“ทำไม แค่นี้ก็จะทนไม่ไหวแล้วหรือไง” คนพูดเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้มยั่วยวนที่ทำให้เส้นความอดทนของโชนขาดผึงลงทันที

“ยั่วกันขนาดนี้ก็อย่ามาขอให้หยุดกลางคันก็แล้วกัน”

“กูก็ไม่เคยขอให้มึงหยุดนะ”

“ยั่วเก่งนักนะ” โชนขบกรามแน่น ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้คลอเคลียอยู่บริเวณซอกคอสีน้ำผึ้ง ทั้งขบเม้มและดูดเลียจนมันขึ้นรอยแดง สองมือก็ไม่อยู่เฉย ทั้งลูบไล้ไปตามร่างกายสีน้ำผึ้งสวยของเจ้านาย ก่อนที่ฝ่ามือร้อนผ่าวข้างหนึ่งจะไปหยุดลงบริเวณส่วนกลางกายที่เริ่มขยายใหญ่และตื่นตัวจากการปลุกเร้าของบอดี้การ์ดหนุ่ม

“อึก! อะ... โชน อื้อ โชน” บอสเหนือส่งเสียงครางพร่า ปลายเท้าจิกเกร็งลงบนพื้นเตียง ในขณะที่สะโพกก็ยกขึ้นรับสัมผัสจากฝ่ามือร้อนผ่าวที่ขยับรูดรั้งลำกายของตนเองด้วยจังหวะเนิบช้า ปลายนิ้วถูไถวนเวียนอยู่บริเวณส่วนหัวปริ่มน้ำจนคนโดนกระทำแข้งขาสั่นระริก

โชนจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของบอสที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ ดวงตาคมดุหยาดเยิ้มไปด้วยแรงอารมณ์ ทุกอย่างของบอสมันทำให้เขาไม่อาจละสายตาไปไหนได้ ทำได้เพียงจ้องมองทุกการกระทำ ทุกท่วงท่าของเจ้านายด้วยความหลงใหลที่ยากจะถอนตัว

“สวย... บอสสวยมากเลยนะครับ” ใครจะมองว่าบอสของเขาหล่อก็ช่าง แต่สำหรับเขาแล้ว บอสของเขาในตอนที่อยู่บนเตียงนั้นช่างสวยงามและเซ็กซี่มากที่สุดเท่าที่เคยเห็นมา

“กู... อึก อ๊า กูหล่อต่างหาก แฮ่ก...” กายแกร่งสีน้ำผึ้งบิดเร้าไปมาอยู่ใต้ร่างลูกน้องตัวเอง สะโพกหนั่นแน่นแอ่นรับการปรนเปรอของคนอายุน้อยกว่าอย่างร่านร้อน

“นมบอสน่าดูดมากเลยนะ”

“หะหุบปากน่า”

“ขออนุญาตนะครับ”

“ไอ้โชน... อ๊า!” บอสเหนือส่งเสียงครางลั่น หน้าอกแอ่นขึ้นรับสัมผัสจากริมฝีปากที่งับยอดอกสีเข้มข้างหนึ่งของตนเองเอาไว้ ในขณะที่อีกข้างก็ไม่ปล่อยให้ว่างเว้น ปลายนิ้วที่บีบทั้งขยี้จนมันบวมแดงแข็งขืนเป็นไตสู้มือ

บอสเหนือที่ถูกปลุกเร้าปรนเปรอจากทั้งด้านบนและด้านล่างหอบหายใจกระเส่าด้วยความเสียวซ่าน นิ้วมือนิ้วเท้าจิกเกร็ง ทั้งสะโพกและแผงอกกว้างแอ่นขึ้นรับการปรนเปรอของบอดี้การ์ดคนโปรดอย่างห้ามไม่อยู่

“ยะ... อะ อ๊า จะ อึก จะแตก จะแตกแล้ว!” เสียงทุ้มเข้มครวญครางลั่นแทบขาดใจ รู้สึกได้ถึงปลายทางที่ขยับเข้ามาใกล้มากขึ้นทุกทีๆ สะโพกเด้งรับสัมผัสจากฝ่ามือร้อนผ่าวที่ขยับรูดรั้งปรนเปรอท่อนลำบวมเป่งของตนเองด้วยจังหวะรัวเร็ว ปลายนิ้วโป้งถูวนบดขยี้ส่วนหัวแดงก่ำย้ำๆ กระทั่งกายแกร่งของเจ้านายกระตุกเกร็งปลดปล่อยสายธารขาวขุ่นออกมาเป็นทางยาว

“เสร็จเร็วจังเลยนะครับ”

“หะหุบปาก” บอสเหนือทิ้งตัวลงนอนบนเตียงทันทีที่ได้ปลดปล่อยความต้องการออกมาจนหมด

“อย่าพึ่งเหนื่อยสิครับ นี่มันพึ่งเริ่มต้นเท่านั้น” โชนเอ่ยบอกเสียงพร่า เขาเองก็แทนจะอดรนทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ที่อดทนมาได้นานขนาดนี้ก็มากเกินพอแล้วจริงๆ

และเขาจะไม่ขออดทนอีกต่อไป!

พรึ่บ!

“ดะเดี๋ยว... ไอ้โชน- อ๊า!” ร่างกำยำของบอสเหนือถูกจับพลิกให้นอนคว่ำ สะโพกถูกจับยกให้ตั้งฉากกับพื้นเตียง ทว่ายังไม่ทันที่นายเหนือหัวสินธวานนท์จะทันได้หันไปห้ามปราม ช่องทางคับแคบด้านหลังที่ชื้นแฉะจากน้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมาก็ถูกบุกทะลวงเข้ามาด้วยส่วนใหญ่โตที่แข็งขืนเต็มไปด้วยความต้องการโดยที่บอสเหนือยังไม่ทันตั้งตัวเลยสักนิด

จุดกระสันด้านในถูกลำร้อนของบอดี้การ์ดคนโปรดบดขยี้ได้ในคราเดียว ทำให้บอสเหนือหวีดครางลั่น ดวงตาที่เคยคมดุเย็นชาในตอนนี้เหลือกลอยจนแทบไม่เหลือเค้าเดิม ริมฝีปากบวมเจ่ออ้ากว้างจนน้ำสีใสไหลออกมาเลอะขอบปาก

“อึก... อย่ารัดแน่นขนาดนี้สิครับ ผมขยับไม่ได้นะ” โชนนิ่วหน้าด้วยความเสียวซ่าน เมื่อท่อนลำของตนเองถูกโพรงคับแคบตอดรัดแน่นจนแทบขยับไม่ได้

เมื่อเห็นว่ารูด้านหลังของบอสไม่มีทีท่าว่าจะคลายตัวลง โชนจึงตัดสินใจเล่นกับหัวนมทั้งสองข้างเพื่อให้ผนังนุ่มที่ตอดรัดลำร้อนของเขาค่อยๆคลายตัวลง และดูเหมือนวิธีการของเขาจะได้ผลดี เพราะทันทีที่เขาหยอกล้อกับยอดอกทั้งสองข้างของบอส ช่องทางด้านหลังเองก็คลายตัวลงไปด้วยเช่นกัน

“อ๊า! อื้อ โชน อึก ไอ้โชน ระแรง แรงไป อ๊า!” ทันทีที่ขยับได้ โชนก็ไม่รั้งรอที่จะสวนกายกระแทกกระทั้นเข้าออกรัวเร็วและรุนแรงเสียจนร่างกายของบอสสั่นคลอนไปตามจังหวะการกระแทกกระทั้น ความเร็วและความแรงที่มาโดยไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้บอสเหนือหายใจหายคอไม่ทัน ความเสียวซ่านพุ่งขึ้นสู่สมองและย้อมมันจนกลายเป็นสีขาวโพลนในเวลาอันรวดเร็ว

“ซี้ดดดดดด ปฏิเสธสิครับว่าไม่ชอบ รัดของผมแน่นขนาดนี้จะไม่ชอบได้ยังไงกันล่ะ” โชนสูดปากครางด้วยความเสียวซ่านไม่ต่างกัน สะโพกแกร่งเร่งจังหวะสลับกับผ่อนจังหวะลงราวกับกำลังกลั่นแกล้งคนที่บิดกายดิ้นเร่าด้วยความทรมานระคนสุขสม

“ระเร็ว...”

“อะไรนะครับ” โชนโน้มตัวเข้าไปฟังใกล้ๆ และการกระทำนั้นก็ทำให้ลำร้อนของเขาเข้าไปในร่างกายของบอสเหนือลึกขึ้นกว่าเดิมให้ตัวสั่นเทิ้มไปหมดทั้งร่างกาย

“ระเร็วๆ อื้อ... จะไม่ไหวแล้ว”

“จัดให้ตามคำขอครับ” สิ้นคำพูดนั้น โชนก็เลิกกลั่นแกล้งบอสตัวเอง สะโพกแกร่งเร่งขยับกายเข้าออกเพื่อส่งเจ้านายไปให้ถึงฝั่งฝันโดยเร็วที่สุด

“อ๊า! ลึก อึก ละลึกมาก อะ อ๊า”

“ตอดของผมถี่ขนาดนี้ จะเสร็จแล้วเหรอครับ”

“จะ อื้อ จะเสร็จ อึก จะเสร็จแล้ว อ๊า!”

“พร้อมกัน... ซี้ดดดดด เสร็จพร้อมกันนะครับ”

“อ๊าาาาาาาา!”

โชนเร่งขยับกายเข้าไปบดขยี้ปุ่มนูนเสียวภายในกายของบอสอีกเพียงไม่กี่ครั้ง กายแกร่งสีน้ำผึ้งของเจ้านายก็กระตุกเกร็ง พร้อมกับที่ท่อนลำบวมเป่งระเบิดความต้องการออกมาจนเลอะผ้าปูที่นอนเป็นวงกว้าง

ในขณะเดียวกัน โชนก็กระแทกกายเข้าไปฝังยังส่วนที่ลึกที่สุดในช่องทางคับแคบ พร้อมกับปลดปล่อยลาวาขาวขุ่นฉีดพ่นเข้าไปภายในกายของเจ้านายจนล้นทะลักออกมาด้านนอกด้วยปริมาณที่มากจนเกินไป

“อืออออออ” บอดี้การ์ดหนุ่มถอนกายออกมา พร้อมกับพลิกร่างของเจ้านายให้นอนหงายลงบนเตียง ดูเหมือนสติของบอสเหนือจะยังไม่กลับเข้าที่เข้าทางดี ถึงได้ไม่ทันสังเกตว่าในตอนนี้พวกเขาไม่ได้อยู่ในห้องกันเพียงสองคนอีกแล้ว

โชนหันไปมองร่างสูงของใครอีกคนหนึ่งที่เข้ามาในห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่คงจะทันได้เห็นภาพเหตุการณ์ร้อนแรงของเขากับบอสจนทนไม่ไหว ถึงกับต้องถอดเสื้อผ้าที่ชุ่มโชกและเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดทิ้งไปอย่างไม่ใยดี

“เบามือหน่อยนะครับ พี่เขม” โชนเอ่ยบอกบอดี้การ์ดรุ่นพี่ที่ดูจะเตรียมพร้อมยิ่งกว่าตอนไปกำจัดศัตรูเสียอีก

“นั่นก็ขึ้นอยู่กับบอสว่าอยากให้กูเบามือ... หรือทำกับบอสแรงๆ”

“หึ” โชนหัวเราะเพียงแค่นั้นก็หลีกทางให้ชายหนุ่มรุ่นพี่ได้ก้าวขึ้นมาบนเตียง พร้อมกับโน้มใบหน้าลงไปจูบบอสเป็นการเรียกสติ

“อื้อ!”

บอสเหนือเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนที่แววตาคู่นั้นจะเปลี่ยนเป็นความดีใจและจูบตอบกลับไปราวกับรู้ว่านั่นคือรสจูบของใคร จะไม่ให้รู้ได้ยังไง ในเมื่อพวกเขาต่างก็พากันจูบเพื่อให้บอสจดจำรสจูบของพวกเขาในแต่ละคนได้

“แฮ่ก... เขม” ทันทีที่รุ่นพี่ผละจูบออก เสียงทุ้มของบอสก็เอ่ยเรียกชื่อคนตรงหน้าทันทีราวกับอยากจะย้ำเตือนว่าไม่ได้ฝันไป

“ครับ ผมเองครับ บอส”

“มึงจริงๆใช่มั้ย”

“จากจูบเมื่อกี้ก็น่าจะรู้นี่ครับว่านี่คือผมจริงๆ”

“กูก็แค่ถามดู กลัวว่าจะเป็นเพียงความฝัน” บอสเหนือเอ่ยขึ้นเสียงเบา ใบหน้าหล่อเหลาก้มต่ำลง จนบอดี้การ์ดคนโปรดต้องจับใบหน้าของเจ้านายให้เงยขึ้นเพื่อมองสบตากับตนเองตรงๆ

“ไม่ได้ฝันครับ ผม... ไม่สิ พวกผมกลับมาหาบอสแล้วนะครับ”

“แล้วครามล่ะ มันไปไหน” บอสเหนือเอ่ยถามหาบอดี้การ์ดอีกคนที่ไม่ได้อยู่ ณ ที่นี้

“มันไปจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงอยู่ครับ แต่มันปลอดภัยดี ไม่ต้องเป็นห่วงครับ”

“อืม ดีแล้ว... ดีแล้วจริงๆที่พวกมึงปลอดภัยกลับมา” สิ้นคำพูดนั้น เขมก็กระตุกยิ้มมุมปากน้อยๆ มือใหญ่ข้างหนึ่งเคลื่อนต่ำลงไปสัมผัสเข้ากับปากทางที่ชื้นแฉะไปด้วยคราบน้ำกามที่โชนปล่อยไว้เมื่อสักครู่นี้

“กระตุกใหญ่เลย แค่ของโชนยังไม่พอเหรอครับ” เขมเอ่ยกระซิบข้างใบหู พร้อมกับแหย่ลิ้นลงไปในรูหู นิ้วมือเองก็ลูบไล้ปากทางเข้าที่กระตุกเร่าๆ จนคนโดนกระทำตัวสั่นระริกด้วยความกระสันอยาก

“มะไม่พอ อื้อ คะแค่ครั้งเดียว... อึก มันจะไปพออะไร”

“นั่นสินะครับ ครั้งเดียวไม่เคยพอสำหรับบอสของผมจริงๆนั่นแหละ”

“ยะ- อื้อ อย่าลูบแบบนั้น” บอสเหนือส่งเสียงครางพร่า ร่างกายบิดเร้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อลูกน้องยังเอาแต่ลูบไล้เพียงภายนอก ไม่ยอมสอดใส่เข้ามาเสียที

“อยากได้เหรอครับ”

“อื้อ ยะอยาก อึก ใส่เข้ามา… ใส่เข้ามานะ” เขมบดกรามแน่น สีหน้าและแววตาเว้าวอนของเจ้านายมันทำให้เขาแทบจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ

“บอสกำลังจะทำให้ผมทนไม่ไหวนะ”

“แล้วใครขอให้ทน อื้อ ขะเข้ามา เข้ามาในตัวกูนะ”

“แม่ง! ยั่วเก่งนักนะ” สิ้นคำสบถดังลั่น เขมที่อดทนมาอย่างดีและอยากจะกลั่นแกล้งบอสตัวเองต่ออีกหน่อยก็พับความคิดนั้นเก็บไป สองมือใหญ่จับขาทั้งสองข้างของเจ้านายแยกออกกว้าง พร้อมกับกระแทกกายเข้าไปทีเดียวจนสุด

“อ๊า!” บอสเหนือที่ได้ในสิ่งที่ต้องการหวีดครางลั่น ดวงตาคมดุเหลือกขึ้นสูง สะโพกยกลอยขึ้นจนแผ่นหลังไม่ติดเตียง

“อ๊า! ยะอย่า อย่าพึ่ง ระแรง อื้อ แรงไป!”

“ซี้ดดดดดด แรงๆแบบนี้บอสน่าจะชอบนะครับ”

“มะ... อื้อ อะ อ๊า ละลึก ลึกไปแล้ว อ๊า” บอสเหนือส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่านแทบขาดใจ ปลายเท้าจิกเกร็งแน่น สองมือปัดป่ายไปมาเพื่อหาที่ยึดเหนี่ยว จุดเสียวด้านในถูกกระแทกกระทั้นรัวๆ เน้นย้ำเสียจนคนโดนกระทำส่งเสียงครวญครางไม่หยุดปาก

“อื้อ... ชะโชน อ๊า ไอ้โชน!” บอสเหนือปรือตาขึ้นมองบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งที่หายออกไปจากห้องชั่วครู่หนึ่ง ก่อนจะกลับเข้ามาอีกครั้งและโจมตีจุดอ่อนบนร่างกายของเขาทันที

บอสเหนือแอ่นทั้งสะโพกและหน้าอกที่ถูกโลมเลียสลับกันไปมา ความเสียวซ่านกำลังกัดกินสมองของเขาทีละนิดจนไม่สามารถคิดอะไรได้อีก ดวงตาคมดุลอยคว้างไร้จุดโฟกัส สองขายิ่งขยับแยกออกกว้างเมื่อฝ่ามือร้อนผ่าวของโชนขยับมาหยอกล้อกับส่วนอ่อนไหวกลางกายที่แข็งขืนชูชันเพราะแรงอารมณ์ ขณะเดียวกันยอดอกสีเข้มทั้งสองข้างก็ยังคงถูกโลมเลียปลุกเร้าด้วยลิ้นและนิ้วมือ จุดกระสันด้านในยังคงถูกท่อนลำของเขมบดบี้จนแทบแหลก ความเสียวซ่านจากทั้งสามทางทำให้บอสเหนือได้แต่บิดกายดิ้นเร่าอยู่บนเตียงนอนกว้าง สองมือแทบจะจิกทึ้งผ้าปูที่นอนจนขาดวี่นคามือ ริมฝีปากอ้ากว้างส่งเสียงครวญครางไม่ขาดปาก

“อ๊า! อะ อ๊า เสียว อื้อ สะเสียว มากไป มากไปแล้ว- อ๊า!” บอสเหนือส่ายสะบัดใบหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน สัมผัสจากทั้งสามทางมันมากเกินกว่าที่เขาจะรับได้ไหว

“อืมมมมม บอสตอดของผมแน่นเกินไปแล้ว อา...”

“จะ อื้อ จะแตก อึก จะแตกแล้ว!”

“ผมก็เหมือนกัน... ซี้ดดดดดด” เขมจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายอย่างหลงใหล ริมฝีปากพรมจูบไปทั่วใบหน้าและซอกคอสีน้ำผึ้งของคนใต้ร่างด้วยความรักใคร่

“อ๊า... โชน อึก โชน!” บอสเหนือเบิกตากว้าง เมื่อบอดี้การ์ดคนโปรดอีกคนหนึ่งเคลื่อนริมฝีปากลงมาครอบครองส่วนอ่อนไหวกลางกายเข้าไปในปากจนหมด สองมือของบอสเหนือขยับปัดป่ายไปตามพื้นเตียง ก่อนจะคว้าจับศีรษะของคนที่ซุกใบหน้าอยู่บริเวณหว่างขา ปลายนิ้วแทบจะจิกทึ้งกลุ่มผมของโชนเพื่อระบายความเสียวซ่าน

“เรียกแต่มัน... อึก ผมน้อยใจนะครับ ซี้ดดดดด” เขมที่ได้ยินเจ้านายเรียกหาแต่รุ่นน้องก็อดที่จะเอ่ยบอกด้วยความน้อยใจไม่ได้

“อ๊า! อะ อ๊า เขม อื้อ เขม!”

“ครับ จะเสร็จแล้วเหรอครับ ซี้ดดดดด” พอได้ยินเจ้านายครางเรียกชื่อตนเอง เขมก็กระตุกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะให้รางวัลด้วยการหยัดกายเข้าออกรัวเร็ว ส่งท่อนลำแข็งขืนเข้าไปบดขยี้จุดเสียวด้านในย้ำๆให้คนโดนกระทำหวีดครางลั่นห้อง

“จะ... อื้อ ตะแตก อึก แตกแล้ว- อะ อ๊า!” บอสเหนือส่งเสียงครางยาว กายแกร่งแอ่นสะโพกเข้าหาโพรงปากที่อ้ารับหยาดน้ำขุ่นข้นที่ถูกฉีดพ่นออกมาจากส่วนปลายยอดเข้าไปจนหมดทุกหยาดหยด

“อ๊า! เดี๋ยว อื้อ เดี๋ยว เขม อึก เขม กูพึ่งเสร็จ... อะ อ๊า” ทว่ายังไม่ทันพักให้หายเหนื่อย จุดเสียวในร่างกายก็ถูกบดขยี้ซ้ำๆจนคนโดนกระทำทนไม่ไหว เผลอปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง และครั้งนี้ไม่มีโพรงปากของโชนคอยรับเอาไว้เหมือนเมื่อกี้ มันจึงไหลทะลักทลายออกมาจากส่วนปลายยอดเลอะไปทั่วผ้าปูเตียง

“อืมมมมมม” เขมส่งเสียงครางยาวเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมกับลำร้อนที่ปลดปล่อยเข้าไปในโพรงคับแคบจนหมดทุกหยาดหยด

“อื้อ... พอ ให้กูพักก่อน” บอสเหนือเอ่ยบอกบอดี้การ์ดคนโปรดทั้งสองคนที่ยังคงคลอเคลียร่างกายของตนเองไม่ยอมหยุด อีกทั้งยังทิ้งรอยกัดรอยจูบมากมายเอาไว้บนตัวของเขาอีกต่างหาก

เป็นหมากันหรือยังไงถึงได้ชอบกัดเขานัก!

“อึก! ไอ้โชน...” กายแกร่งสีน้ำผึ้งสะท้านเฮือก เมื่อนิ้วแกร่งของโชนสอดเข้าไปในโพรงคับแคบเหมือนต้องการจะกวาดคว้านคราบน้ำคาวที่พวกเขาทั้งสองคนปลดปล่อยเข้าไปออกมา

“กระตุกรัดนิ้วผมแน่นเลยนะ แน่ใจเหรอครับว่าพอแล้วจริงๆ” โชนเอ่ยพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนใบหน้า ปลายนิ้วงอขึ้นน้อยๆเหมือนต้องการจะควานหยาดน้ำขุ่นข้นทั้งหมดออกมา แต่ดูเหมือนจะเป็นการกลั่นแกล้งบอสหนุ่มเสียมากกว่า เพราะโชนไม่ได้งอนิ้วควานน้ำออกมาเฉยๆ แต่ยังงอนิ้วขึ้นให้มันบดเข้ากับจุดนูนภายในย้ำๆ จนคนโดนกระทำส่งเสียงครางแผ่ว แข้งขาสั่นระริก ท่อนลำที่สงบลงไปแล้วก็เริ่มขยับขยายขึ้นมาอีกครั้ง

“ยะอย่า... อ๊า” สองมือขยำผ้าปูที่นอนแน่น สะโพกเผลอยกขึ้นร่อนเข้าหานิ้วแกร่งทั้งสองที่ขยับควงคว้านอยู่ภายในช่องทาง

“ร่อนสะโพกหานิ้วของผมขนาดนี้ บอกสิครับว่าอยากได้อะไร”

“อื้อ... อะ อ๊า”

“บอส รู้ตัวมั้ยเนี่ยว่ากำลังยั่วพวกผมอยู่” เขมที่เฝ้ามองอยู่นานเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เขาเองก็กลับมามีอารมณ์อีกครั้งเพราะสีหน้าและท่าทางของเจ้านาย

“จะ จะเสร็จ... อื้อ!” แน่นอนว่าโชนไม่ยอมให้บอสได้เสร็จสมอย่างที่ใจต้องการ เพราะทันทีที่บอสมีท่าทีเหมือนจะเสร็จสม นิ้วแกร่งทั้งสองที่คอยบดบี้ลงบนปุ่มกระสันด้านในก็ถูกถอนออกมาเสียก่อน

“โชน...” บอสเหนือปรือตาขึ้นมองบอดี้การ์ดคนโปรดอย่างเว้าวอน ร่างกายบิดเร้าไปมาจนผ้าปูที่นอนยับย่น

“อยากได้อะไรครับ”

“ขะของพวกมึง ยะอยากได้ของพวกมึง”

“อะไรนะครับ”

“คxย! เอาเข้ามาในตัวกูได้แล้ว กระแทกกูแรงๆลึกๆ... เอากูจนกว่ากูจะสลบคาอกพวกมึง!”

“พูดแล้วนะครับ เพราะฉะนั้นต่อให้บอสจะขอให้พวกผมหยุดกลางคัน พวกผมก็จะไม่หยุดเด็ดขาด” เขมและโชนที่ได้ยินคำพูดประกาศิตของเจ้านายก็ยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ

และหลังจากนั้นบอสเหนือก็ไม่มีสิทธิ์ได้พูดหรือปฏิเสธอะไรอีก ทำได้เพียงนอนบิดกายเร่าๆส่งเสียงครางหวานอยู่ใต้ร่างของพวกเขาเพียงเท่านั้น

กว่าเสียงครวญครางของทั้งสามคนจะเงียบหายไปก็ในตอนเช้าของอีกวันหนึ่ง พร้อมกับที่บอสเหนือสลบเหมือดคาอกเหมือนที่เคยลั่นวาจาเอาไว้