ตอนที่ 4 แอบทำคะแนน

หลังจากพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลถึงสองวัน เจ้าขาก็ได้รับอนุญาตจากคุณหมอเจ้าของไข้ให้ออกจากโรงพยาบาลได้ เพียงแต่ให้เฝ้าระวังอย่าให้แผลโดนน้ำ ซึ่งระหว่างสองวันที่ผ่านมา บรรดาเหล่าคุณครูที่โรงเรียนที่ทราบเรื่อง ก็นำกระเช้าผลไม้มาเยี่ยมเธอตั้งแต่วันแรก และกำชับว่าไม่ต้องกังวลอะไร พักให้หายดีก่อนแล้วค่อยกลับไปสอน 

เธอก็ได้แต่ยิ้มขอบคุณ อุบัติเหตุเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้โดยไม่ทันคาดคิด เธอไม่ได้อยากที่จะเจ็บตัวอยู่อย่างนี้เลยแต่คงเพราะวันนั้นเธอดวงซวยจริงๆ และแขกที่ได้เห็นตั้งแต่วันแรกอย่างคุณอาหนุ่มสุดหล่อและลูกศิษย์ตัวเล็กของเธอก็แวะมาเยี่ยมอยู่ทุกเย็น เด็กหญิงเล่าเรื่องราวที่โรงเรียนให้เธอฟัง ว่าเหล่าบรรดาลูกศิษย์ต่างถามไถ่หาคุณครูคนสวยใจดีว่าเมื่อไหร่จะกลับไปสอน 

ที่จริงเธออยากจะบอกว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรมาก และสามารถกลับไปสอนได้ตั้งแต่วันแรกแล้ว แต่คนที่พาเธอมาหาคุณหมอสั่งห้ามไม่ให้เธอไปสอนเด็ดขาด เพราะเขายังไม่มั่นใจกับอาการบาดเจ็บของเธอ เธอก็ได้แต่งงว่าเขาจะมาห่วงอะไรเธอนักหนา จึงพยายามคิดแบบไม่เข้าข้างตนเองว่า เขาเป็นห่วงเพราะลูกศิษย์ตัวน้อยของเธอ

“คุณครูเจ้าขา สวัสดีค่ะ” เสียงของเด็กน้อยดังขึ้นที่หน้าประตู 

ร่างเล็กๆ เดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับยกมือกระพุ่มไหว้อย่างอ่อนช้อย คุณครูสาวอดที่จะเอ็นดูลูกศิษย์ตัวน้อย และอดที่จะชื่นชมคุณอาสุดหล่อของลูกศิษย์ตัวน้อยไม่ได้ ที่เขาเลี้ยงหลานมาได้เป็นอย่างดี

“สวัสดีค่ะน้องน้ำหวาน เพิ่งเลิกเรียนหรือคะ” เจ้าขาส่งยิ้มทักทายไปยังลูกศิษย์ตัวน้อยและไม่ลืมเผื่อแผ่ไปยังคนตัวโตด้านหลังด้วย เขาส่งยิ้มกลับมาให้เธอเช่นกัน

“ใช่แล้วค่ะ คุณอาณดลเพิ่งไปรับน้องน้ำหวานมาค่ะ” เด็กหญิงตัวน้อยตอบคุณครูคนสวยพร้อมรอยยิ้มอย่างน่ารัก

“วันนี้คุณครูก็ได้กลับบ้านแล้วค่ะ ไม่เห็นต้องลำบากมาเยี่ยมเลย” เจ้าขาบอกลูกศิษย์ตัวน้อยและคุณอาของเธอ

“ไม่ลำบากเลยค่ะ วันนี้คุณอาณดลจะมารับคุณครูเจ้าขาไปส่งที่บ้านเองค่ะ” กามเทพตัวน้อยเริ่มทำงานทันที เจ้าขามองไปทางด้านหลังก็เห็นชายหนุ่มส่งยิ้มหล่อเหลามาให้พร้อมกับพยักหน้าขึ้นลงเพื่อบอกว่าที่หลานสาวของเขาพูดนั้นถูกต้อง

“ขอบคุณ คุณณดลมากเลยนะคะ ที่คอยช่วยดิฉัน ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้เลย” คุณครูสาวยกมือไหว้ขอบคุณเขาด้วยความซึ้งใจ เขาไม่จำเป็นต้องคอยมาดูแลเธอด้วยซ้ำ เพราะเขาไม่ได้เป็นคนที่ชนเธอ แต่เขากลับให้ความช่วยเหลือเธอมาตั้งแต่ต้น 

“ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี” ชายหนุ่มยกมือรับไหว้ก่อนที่จะเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม

และแล้วคุณครูเจ้าขาก็ได้ออกจากโรงพยาบาลหลังจากที่คุณหมอตรวจเสร็จ ณดลจัดการเคลียร์ค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้คุณครูสาวโดยอ้างว่าทางคู่กรณีให้เงินมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลเพื่อแสดงความรับผิดชอบ แต่ที่จริงแล้วมันเป็นเงินส่วนตัวของเขาเอง 

คุณครูสาวถูกประคองโดยร่างสูงไปยังรถเบนซ์สีดำคันหรู อีกข้างหนึ่งเป็นเด็กหญิงตัวน้อยที่คอยช่วยถือของให้คุณครูคนสวยอย่างไม่อิดออด พอจัดแจงพากันขึ้นรถเสร็จ ณดลก็ได้โอกาสชวนคุณครูคนสวยไปทานข้าวเย็นด้วยกัน 

เขาอ้างว่าหลานสาวตัวน้อยหิวแล้ว ซึ่งน้องน้ำหวานก็เออออห่อหมกไปกับคุณอาหนุ่มด้วย เพราะว่าตั้งแต่เลิกเรียนมา เธอก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลย คุณครูสาวเห็นอย่างนั้นก็ละความเกรงใจทิ้งไป

ณดลพาคุณครูสาวไปทานอาหารที่ร้านอาหารของตนในห้างสรรพสินค้าที่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลนี้เท่าไหร่ ทันทีที่มาถึง เขาก็พาทั้งสองสาวตรงไปที่โต๊ะประจำของครอบครัว พนักงานต่างทักทายเขาไม่ขาดสาย พร้อมกับมองมาที่ผู้หญิงสวยอีกคนที่เดินมาพร้อมเจ้านายและหลานสาว

“ใครอะ แฟนบอสหรอ” เสียงของพนักงานคนหนึ่งเอ่ยถามเพื่อนพนักงานด้วยกัน

“ใช่มั้ง ก็ร้อยวันพันปีแกเคยเห็นบอสพาผู้หญิงมาที่ร้านปะล่ะ ถ้าไม่ใช่คุณแม่ของท่าน” พนักงานอีกคนบอกขณะที่กำลังเก็บโต๊ะอยู่

“ถ้าใช่จริงก็ดีนะ ตอนแรกฉันนี่แอบคิดว่าบอสของเราเป็นเกย์ ผู้ชายอะไรชอบทำอาหาร แถมทำอร่อยมากอีกต่างหาก ที่สำคัญไม่เคยควงผู้หญิงคนไหนเลยตั้งแต่ฉันทำงานที่นี่มา” พนักงานคนแรกบอกก่อนที่จะหันกลับไปสนใจงานในมือต่อ เพื่อนอีกคนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

คุณครูสาวมองไปรอบๆ ร้านอาหารที่อยู่ภายในห้างสรรพสินค้าแห่งนี้แล้วก็รู้สึกชอบในการดีไซด์ รูปแบบร้านดูน่ารัก ให้ฟิลครอบครัว ขณะที่เธอกำลังสำรวจมองไปรอบๆ ร้านอยู่นั้นเสียงของลูกศิษย์ตัวน้อยก็เรียกสติของคุณครูสาวทันที

“ร้านของคุณอาณดลของน้องน้ำหวานเองค่ะ คุณอาณดลทำอาหารอร่อยมากๆ เลยค่ะคุณครูเจ้าขา” เด็กน้อยตอบพร้อมส่งรอยยิ้มหวานให้คุณครูคนสวย เธอชอบคุณครูเจ้าขาจริงๆ คุณครูสวย ใจดี และอ่อนโยน น้องน้ำหวานชอบ

“ค่ะ คุณอาของหนูเก่งมากเลยค่ะ” เจ้าขาเอ่ยชมณดลอย่างเปิดเผย

“สองสาวจะทานอะไรกันดีครับ” ณดลเดินออกมาพร้อมชุดเชฟ เจ้าขาแอบลอบมองหนุ่มหล่อในชุดเชฟแล้วอดที่จะปลื้มเขาไม่ได้ ผู้ชายอะไรทั้งหล่อ ทั้งมีสเน่ห์ ยิ่งสวมชุดเชฟแบบนี้ยิ่งน่าดูน่ามอง ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้นที่คิดแบบนี้ ลูกค้าสาวๆ ภายในร้านก็คิดเช่นเดียวกัน

“คุณแนะนำมาได้เลยค่ะ ดิฉันทานอะไรก็ได้” เจ้าขาตอบพร้อมส่งยิ้มไปให้ชายหนุ่ม เขารู้สึกตาพร่าไปชั่วขณะที่มองเห็นรอยยิ้มของคนที่ทำให้เขาใจกระตุกวันละหลายๆ รอบ เห็นทีคงจะต้องทำคะแนนกันสักหน่อยแล้วล่ะ ชายหนุ่มยิ้มให้ก่อนที่จะหันไปถามหลานสาวต่อ

“แล้วน้องน้ำหวานล่ะคะ อยากทานอะไรเป็นพิเศษไหมเอ่ย” เสียงทุ้มนุ่มฟังแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่นซาบซ่านดังมาจากปากหยักหนาของเชฟหนุ่ม ทำเอาเจ้าขาแอบมองเขาด้วยความรู้สึกหลากหลาย

“น้องน้ำหวานชอบทานปีกไก่ทอดของคุณอาณดลค่ะ” เด็กหญิงตอบผู้เป็นอาอย่างเอาใจ และลอบมองสองหนุ่มสาวที่ส่งยิ้มให้กัน 

ถึงน้องน้ำหวานจะยังเด็กแต่น้องน้ำหวานก็พอจะเคยเห็นฉากแบบนี้มาจากละครทีวี เวลาที่พระเอกจีบนางเอก เอ หรือว่าอาของเธอจะจีบคุณครูเจ้าขาจริงๆ ที่ผ่านมาเธอไม่เคยเห็นคุณอาณดลของเธอสนใจหรือพาใครมาใกล้ชิดเธอเลย เด็กน้อยคิดในใจก่อนที่จะยิ้มออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์

ผ่านไปไม่นานอาหารหลากหลายชนิดก็ถูกลำเลียงมาจัดวางที่โต๊ะของคุณครูสาวกับเด็กหญิงตัวน้อย เหล่าพนักงานลอบมองใบหน้าสวยหวานผู้หญิงของบอสอย่างอิจฉา 

เจ้าขาเป็นผู้หญิงที่สวยชนิดที่ว่าผู้หญิงด้วยกันยังมอง ใบหน้าฟ้าประทาน ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวเนียนราวกับลูกผู้ดี แต่งตัวดูเหมาะสมและสวยงาม แม้จะมีบาดแผลอยู่บนศีรษะและหัวเข่า ก็ยังไม่สามารถบดบังรัศมีออร่าความสวยที่คุณครูสาวมีได้

“อู้หู เยอะจังเลยค่า” น้องน้ำหวานอุทานขึ้น แล้วทำปากจู๋ตาโตอย่างน่ารัก จนเจ้าขาและคนรอบๆ อดที่จะยิ้มขำเพราะเอ็นดูไม่ได้

“มื้อพิเศษไงคะ หลานสาวสุดที่รักของคุณอา” เขาบอกก่อนที่จะกดจูบลงบนกลุ่มผมเล็กๆ ของหลานสาวที่เขารักดังแก้วตาดวงใจ

“ดิฉันเห็นด้วยกับน้องน้ำหวานนะคะ คุณณดลทำเยอะจัง เราจะทานกันหมดไหมคะ อีกอย่างเจ้าขาไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ด้วย” เธอตอบเขาไปอย่างเกรงใจ เอาจริงๆ เธอก็ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ แต่ก็ทนเสียงรบเร้าจากเขาและลูกศิษย์ตัวน้อยไม่ได้ 

เขาไม่ได้ตอบอะไร แต่เลือกที่จะตักอาหารใส่จานบริการให้เธอ ก่อนที่จะแนะนำแต่ละเมนูที่มีหน้าตาแปลกประหลาดแต่ก็ดูน่ากิน สาวสวยแทบจะกลืนคำพูดลงคอที่ว่าไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ เพราะหลังจากที่เธอได้ทานอาหารรสมือของเขาแล้ว เธอก็ต้องยอมรับว่าผู้ชายตรงหน้าทำอาหารได้อร่อยสมชื่อจริงๆ 

เจ้าขาทานข้าวหมดไปสองจาน น้องน้ำหวานเองก็เช่นกัน ส่วนคนทำก็ทานไปแค่จานเดียวเพราะรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจที่เห็นสาวๆ ทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย วันนี้เขาทำคะแนนกับคุณครูคนสวยได้พอสมควร นึกได้แบบนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏที่มุมปากหยักหนา ลูกน้องที่มองมาต้องขยี้ตาแทบไม่ทัน เพราะนานๆ ทีถึงจะได้เห็นรอยยิ้มของบอส แสดงว่าผู้หญิงคนนี้คงเป็นคนสำคัญของบอสจริงๆ