สนามบินชายหนุ่มร่างสูง ผิวขาวใส่แว่นตากันแดดเดินลากกระเป๋าเดินทางออกยังรถที่มีคนมาจอดรอรับหน้าสนามบิน เขาคือเควิน นักธุรกิจหนุ่มที่ทำธุรกิจแทบจะทุกวงการที่พอจะลงทุนไปแล้วเขาพอจะได้กำไรกลับมาบ้าง เขามีคอนเนคชั่นมากมายอยู่ทั่วโลก เขาชอบเรียนรู้ไปในทุก ๆ อย่างทำให้ความเสี่ยงค่อนข้างมากแต่เขาก็ไม่ได้แคร์กล้าได้กล้าเสียจนบางครั้ง ครอบครัวก็ไม่พอใจแต่ตอนนี้เขาอยู่ตัวแล้ว ถึงแม้บางตัวเขาต้องทิ้งเงินลงทุนไป แต่บางอย่างก็ได้กลับมาจนทุกวันนี้เขาแทบไม่มีเวลาพักผ่อนแบบจริงจังเสียที บินไปบินมาทั่วโลก และครั้งนี้เขามาดูบริษัทที่ร่วมลงทุนกับเพื่อนไว้ แล้วยังมีร้านนวดที่ลงหุ้นไปเล่น ๆ ไม่ได้คิดว่าจะได้อะไรกลับมาแต่มันก็เป็นธุรกิจที่ดีอยู่มากเหมือนกัน
เควินเป็นลูกครึ่งไทย อเมริกันแต่เขากลับมีใบหน้าคมคายไปทางแขกขาวมากกว่าเพราะญาติทางพ่อมีเชื้อสายมาจากแถบนั้น ส่วนคุณแม่เป็นคนไทยระดับไฮโซตระกูลดังเลยทีเดียวแต่ตอนนี้เขาคงไม่มีใครรับเข้าตระกูลหรอกเพราะงานที่ทำนั้นค่อนข้างล้างผลาญมากกว่าได้กำไรแต่เขาก็ยังทำมันไปเรื่อย ๆ เขาเดินทางโดยรถลีมูซีนมายังโรงแรมหรูในพัทยา พักผ่อนอยู่สักครู่ก็ต้องเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เพื่อดูงานของบริษัทที่เป็นหุ้นส่วนอยู่
หลังจากนั้นเขาได้จองร้านนวดไว้ซึ่งเพื่อนที่ร่วมลงทุนของเขาคือแดเนียล ซึ่งมีภรรยาเป็นคนไทยชื่อน้ำตาลเขาไม่ได้รู้จักภรรยาเพื่อนดีนักเพราะปกติก็ไม่ได้มีเวลาจะได้พบเจอกันสักเท่าไหร่ ครั้งนี้มีกำหนดการเพียงแค่ 3 วันเขาอยากอยู่นาน ๆ เหมือนกันเพราะคุณแม่อยากให้ไปพบกับคุณยายที่อยู่ในกรุงเทพฯแต่เขาไม่มีเวลาเพียงพอจริงๆ แล้วอีกอย่างครอบครัวก็ไม่ได้อยากต้อนรับเขาสักเท่าไหร่นัก
หลังจากเสร็จภารกิจที่กรุงเทพฯ แล้ว เขาจึงเดินทางกลับไปที่พัทยาพอดีกับร้านนวดยังไม่ปิดเขาจึงเข้าไปเพื่อผ่อนคลายจากความเมื่อยล้าทั้งการเดินทางตลอดทั้งวันนี้
ประตูห้อง VIP เปิดออกซึ่งเควินได้เปลี่ยนชุดและรออยู่แล้วบนเตียงนวดที่นอนแล้วสบาย ผ่อนคลายด้วยกลิ่นของอโรม่าหอมเย็น ร่างของพนักงานสาวเดินเข้ามาเขาที่นอนคว่ำหน้าอยู่ไม่ได้มองว่ารูปร่างหน้าตาเธอจะเป็นอย่างไร เขาเพียงรอให้เธอเข้ามาทำหน้าที่ของตัวเองเท่านั้น
การจองไว้ 2 ชั่วโมง ชมพูที่เข้ามาทำงานของตัวเองไปเรื่อย ๆ ตามที่เรียนมามือบอบบางไม่ได้มีแรงกดมากนักทำให้เขาที่รู้สึกว่ายังไม่น่าพอใจจึงบอกให้เธอใช้แรงได้เต็มที่ เสียงคำสั่งเป็นภาษาไทยแปร่งนิดหน่อยชมพูตอบกลับอย่างสุภาพ
เขาได้ยินเสียงของเธอคนนี้ทำให้เขารู้สึกว่าเธอคนนี้เสียงเพราะมาก หลังจากนวดจากด้านหลังจนครบเวลา เขาก็ได้เวลานวดด้านหน้าบ้างและครั้งนี้นั่นเองที่ทำให้เควินได้เห็นหน้าหมอนวดสาวที่บริการนวดให้เขาอยู่
เธอสวย สวยจนเขารู้สึกใจเต้นแรงเลยก็ว่าได้ชุดแต่งกายของร้านที่ดูเรียบร้อย ผมที่รวบไว้ในมวยผมทำให้เธอดู สวยสง่า และเรียบร้อย รอยยิ้มบาง ๆ ของเธอยิ่งทำให้เควินใจสั่น ก่อนหน้านี้เขาเจอผู้หญิงสวยมามาก ไม่ว่าจะดารา นางแบบ แต่พวกเธอเหล่านั้นไม่ได้ทำให้เขารู้สึกใจสั่น หวั่นไหวได้ขนาดนี้
เมื่อใบหน้าเนียนใสเข้ามาใกล้ แทบจะได้กลิ่นน้ำหอมของหญิงสาว เขาเกือบจะยกใบหน้าขึ้นดมแล้วแต่ยังรักษามารยาทอยู่ เมื่อครบกำหนดสองชั่วโมงที่เขาต้องกลับแล้ว ความเสียดายจึงเกิดขึ้นและด้วยความที่เขาเองก็รู้ดีว่าการบริการแบบนี้นั้นมันมีอะไรแอบแฝงได้ เขาจึงลองถามออกไป
“สองชั่วโมงเร็วมากผมยังไม่หายเมื่อยเลย ไม่ทราบว่าคุณยินดีจะไปนวดให้ผมต่อไหมครับ” เมื่อชมพูได้ยินเธอชั่งใจอยู่ว่าจะตอบออกไปอย่างไรดีเพราะตอนนี้เธอเองก็ร้อนเงินมาก แต่มันต้องแลกกับร่างกายของเธอด้วย ส่วนชายตรงหน้านั้นก็ถือว่าไม่ได้แย่ถ้าเขายินดีจะจ่ายให้ในเรทราคาที่เธอตั้งไว้ แต่ถ้าไม่ได้ตามนั้นก็แล้วไปเถอะ
“ถ้าคุณต้องการก็ได้ค่ะ แต่ว่าราคามันอาจจะสูงนะคะ” เธอตัดสินใจเรียกร้องไปตามที่ใจต้องการ
“คุณคิดราคาเท่าไหร่ลองว่ามาสิครับ ถ้าผมจ่ายได้ผมยินดี” เขายิ้มอย่างอบอุ่น
ชมพูครุ่นคิดอยู่สักพักในขณะที่เก็บข้าวของไปด้วย ถ้าตั้งไว้สูงมากเขาคงไม่จ้างต่อแน่ ๆ จึงเสนอราคาที่ค่อนข้างแพงไปว่า
“1 แสนบาทค่ะ ยังสนใจอยู่ไหมคะ”
“โห แพงมากจริง ๆ ด้วย แบบนี้คงไม่นวดอย่างเดียวแล้วนะครับ”
ชมพูมองและคิดในใจว่าต่อให้ถูกกว่านี้ก็ไม่ไม่ได้นวดอย่างเดียวหรือเปล่า เธอไม่ตอบโต้อะไรออกไป จนเขาลุกขึ้นจากเตียงและจับแขนเล็ก ๆ ของชมพูไว้
“ผมตกลง แต่ต้องไปในทีที่ผมเลือกนะครับ” เขาพูดชิดหูของเธอ
ชมพูสะดุ้งเล็กน้อยแต่ถอยหนีไม่ได้เพราะเขารั้งแขนของเธอไว้ ถ้าจะต้องเสียตัวแล้วได้เงินจำนวนนี้มาได้ชมพูคงต้องยอมแลก แต่ถ้าเขาเกิดเล่นตุกติกอะไรขึ้นมาเธอก็เตรียมการหนีไว้แล้วเพราะสถานที่ที่เขาจะพาไปนั้นเป็นโรงแรมหรูที่สุดในย่านนี้
ถ้าครั้งแรกเป็นสถานที่แบบนั้นก็คงไม่เป็นความทรงจำที่เลวร้ายสักเท่าไหร่หรอกมั้ง ชมพูแอบคิดอะไรไปเรื่อย เธอคงไม่ได้มานั่งฟูมฟายเสียอกเสียใจเหมือนนางเอกในละครหลังข่าวเพราะชะตาชีวิตของเธอมันพาเดินมาในจุดนี้แล้วจะให้มานั่งรักศักดิ์ศรีแต่ไม่มีเงินเอาไว้ให้กับครอบครัวและตัวเองมันก็คงไม่ใช่เรื่องที่น่าภูมิใจนัก
เมื่อตัดสินใจแล้วจึงเก็บของเพื่อไปทำงานต่อนอกสถานที่ วันนี้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปเธออาจจะไม่ได้กลับมาเป็นชมพูคนเดิมอีกแล้ว
โรงแรมหรูอยู่เบื้องหน้า ตอนนี้ชมพูเริ่มกลัวขึ้นมาในที่สุดถ้าเธอจะเปลี่ยนใจตอนนี้จะทันไหม เขาพาเธอลงจากรถของโรงแรมที่ไปรับ แล้วพาไปยังห้อง suite ในชั้นสูงสุดที่มีเพียงไม่กี่ห้องบนชั้นนี้ ห้องพักสุดหรู และกว้างขวาง ทำให้ชมพูเริ่มกลัวจนตัวสั่น เธอคงยังไม่สามารถเข้าสู่วงการนี้ได้
งานของเควินกำลังจะจบลงและเขาต้องไปส่งชมพูกลับกรุงเทพฯ ซึ่งเขาค่อนข้างเสียดายไม่อยากให้ชมพูต้องกลับไปแต่เพราะเขาเองยังมีงานต่อที่ต่างประเทศอีกจึงจำเป็นต้องส่งเธอกลับในที่สุดเมื่อชมพูได้กลับมาทำงานเพื่อนร่วมงานต่างสงสัยมากว่าเธอหายไปไหนนานขนาดนี้ ชมพูเล่าให้ฟังแค่ว่าเธอไปช่วยเควินทำงานเพราะทิวสั่งให้เธออยู่ต่อ ทุกคนจึงไม่ได้คาดคั้นอะไรอีก พอกลับมางานต่าง ๆ ที่ชมพูเคยรับผิดชอบถูกโอนไปให้คนอื่นทำ ส่วนเธอได้เปลี่ยนตำแหน่งงานที่ทำร่วมกับทิวและฝ่ายบริหารมากขึ้นชมพูยังคงเป็นคนที่ตั้งใจและเรียนรู้การทำงานใหม่ ๆ เหมือนเดิมจนกระทั่งเวลาผ่านมาสักพักหนึ่ง บางคนคิดว่าชมพูนั้นต้องมีเส้นสายที่ไม่ธรรมดาแน่ ๆ ตำแหน่งจึงขึ้นเป็นหัวหน้าแผนกได้ในเวลาเพียงปีกว่า ๆ เท่านั้น แต่สำหรับชมพูแล้วมันเป็นช่วงเวลาที่เธอแสนเหนื่อยแทบขาดใจก็ว่าได้อีกไม่นานต่อมา เควินก็มีข่าวออกมาอีกครั้งว่าเลิกรากับแฟนสาวดาราคนนั้นแล้ว และดาราคนนั้นก็แต่งงานกับผู้ชายอีกคนอย่างรวดเร็ว ทำให้ชมพูที่ปกติก็พูดคุยกับเขาในเวลาที่ว่าง ๆ จากงานได้รับรู้เรื่องราวจากปากของเขามาก่อนแล้ว แต่ตอนนี้ชมพูมีความรับผิดชอบมากขึ้นในงานการตลาด จึงทำให้
เมื่อเควินยอมบอกเรื่องราวของตัวเองให้ฟัง เขาเองก็อยากฟังเรื่องของชมพูบ้างเพราะเขาคิดเองว่าชมพูคงอยากเล่าระบายความไม่สบายใจพวกนั้นให้ใครฟังบ้าง เขาได้รับรู้เรื่องราวของหญิงสาวได้ตลอดเพราะคอนเนคชั่นของตัวเองเขาเป็นผู้ชายที่ไม่ได้อยากจะช่วยแล้วจะช่วยอย่างไม่ลืมหูลืมตา เขาพยายามช่วยในรูปแบบของเขา การใช้งานเธอเขาให้ค่าตอบแทนตามเนื้องานจริงที่เธอเข้ามาช่วย แต่ถ้าหลังจากนี้เธอจะไม่ได้เป็นคนที่เขาจ้างทำงานแต่เลื่อนสถานะขึ้นมาเป็นมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้เธอจะได้รับความช่วยเหลือจากเขามากกว่านี้อย่างแน่นอน“คุณจะอยากรู้ไปทำไมล่ะคะ มันไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก”“เราอยู่ด้วยกันขนาดนี้แล้วคุณยังไม่ไว้ใจให้ผมเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตคุณอีกเหรอ”“คือฉันว่ามันคงเป็นไปได้ยากค่ะเพราะเราไม่มีอะไรที่เหมาะสมกันเลย”“เอาอะไรมาวัดถึงความเหมาะสมเหรอ ดูอย่างพ่อแม่ผมสิก็ไม่เหมาะสมกันนะแต่ท่านก็ยังอยู่กันได้”“นั่นก็เพราะท่านรักกันไงคะ”“แล้วเราไม่ได้รักกันเหรอ” เขาถามออกไปแบบนั้นยิ่งทำให้ชมพูตาโตที่เขาพูดเรื่องความรักกับเธอขึ้นมา“คุณหมายความว่าอะไรคะ เราสองคนมันมีความรักด้วยเหรอคะมันเป็นเพียงซื้อขายแลกเปลี่ยนกันเ
เสียงกระทบเนื้อดังขึ้นเรื่อย ๆ ร่างหญิงสาวยิ่งอ่อนระทวยและร้องครางดังลั่นเพราะแรงที่โถมเข้าใส่ดั่งพายุชมพูเกาะเขาไว้แน่นเพราะแรงที่จะยืนไม่มีแล้ว แรงเพียงขาข้างเดียวไม่พอจะทำให้ตัวเองมั่นคงกว่านี้ เขาเห็นว่าชมพูจะหมดแรงเขาจึงรวบขาทั้งสองข้างของชมพูไว้แล้วยกขึ้นมาเกาะเกี่ยวที่เอวของเขาและใส่แรงลงไปกระแทกจุดซ่อนเร้นของกายสาวให้ยิ่งสร้างน้ำใสหล่อลื่นออกมาทำให้เขายิ่งเข้าออกได้ง่ายมากขึ้น“อึ้ก..อ๊า...มันเสียว...มากกว่าเดิมอีก”ชายหนุ่มยิ้มมุมปากและยังคงทำหน้าที่ต่อไปโดยมีหญิงสาวที่ตอนนี้คงไม่มีอะไรมากั้นความสุขสมที่ปลดปล่อยออกมาของเธอได้ ร่างบางกายโยกไหวบนร่างเขาก้อนกลมกลึงขยับขึ้นลงล่อตาล่อใจชายหนุ่มจนต้องใช้ปากครอบครองทั้งสองภูเขาแฝดนั้นไว้ ร่างบางแทบจะครางเสียงหลงเพราะถูกกระตุ้นจนร่างกายแทบจะหลอมละลาย“เควิน...อ๊า...อ๊า...”เสียงกระทบเนื้อดังขึ้น ๆ เพื่อจะพาให้ชายหนุ่มและหญิงสาวเดินทางไปสู่ฝั่งฝันด้วยกันทั้งคู่ทั้งสองกอดรัดกันจนเหมือนจะกลายเป็นเนื้อเดียวกันไปแล้ว และเมื่อท่านี้จะสร้างความเมื่อยให้ทั้งคู่มากไปพวกเขาจึงพากันเดินไปยังเตียงนุ่มกลางห้องเมื่อหลังหญิงสาวแตะที่นอน ชายหนุ่มจึง
การทำงานเริ่มขึ้นนายแบบ นางแบบในชุดบีกินีบนเรือต่างเริ่มเข้ามาถ่ายรูป และในนั้นมีต้าที่เจอกับชมพูมาแล้วเมื่อวาน เขายิ้มมาให้ชมพูอย่างออกนอกหน้าพอส่วนของเขาถ่ายเสร็จแล้วจึงรีบเข้ามาทักทาย“โลกกลมจังนะครับคิดว่าจะไม่ได้เจอเธออีกแล้วนะ”“ค่ะ”“นี่มาทำงานเหมือนกันใช่ไหม ผมก็คิดอยู่แล้วว่าสวย ๆ แบบคุณเนี่ยน่าจะได้มางานเดียวกัน”“คือว่าฉันมาทำงานให้....บอสน่ะค่ะ”“บอสเหรอ ใครกันครับผมจะได้ไปทักทาย”เมื่อเห็นว่าชมพูมีคนเข้ามาคุยด้วยตามสัญชาตญาณของเควินเขารู้ว่าเลขาคนสวยของเขากำลังมีคนเข้ามาจีบอย่างแน่นอนจึงเดินเข้ามาพร้อมทำหน้านิ่ง ๆ มองไปยังนายแบบหนุ่มที่ทำท่าทางเป็นมิตรเสียเต็มที่กับเขาและกับชมพู“ชมพูผมอยากดื่มกาแฟอีกสักแก้วคุณไปหามาให้ผมหน่อย” เดินเข้ามาสั่งงานเล็กน้อยเพื่อบอกนายคนนั้นว่าเขาเป็นอะไรกับชมพู“ได้ค่ะ” เธอเดินหายไปยังที่ที่เตรียมอาหารไว้บนเรือแห่งนี้“คุณเองเหรอครับที่เป็นบอสของคุณชมพู ผมต้านะครับยินดีที่ได้รู้จัก”“ผมไม่ได้อยากรู้จักคุณ”เควินเดินหนีออกไปทำให้นายแบบหนุ่มถึงกับหุบยิ้มทันที ดูก็รู้ว่าชายคนนี้ไม่ชอบตัวเองเขาจึงไม่สนใจเพราะเขาพอใจในเลขาของเขาไม่ได้ชอบเขาสักหน่อ
บรรยากาศที่กำลังอบอวลไปด้วยความรักของชมพูและเควินยังกอดกันอยู่ในห้องพักที่แสนอบอุ่น ทั้งสองคนเริ่มขยับตัวเพราะแสงจากภายนอกส่องเข้ามาในห้องยามเช้า ทั้งสองมองหน้ากันเมื่อยามตื่นแล้วไม่พูดอะไร ชมพูยังรู้สึกขัดเขินเหมือนเคยกับสายตาและการกระทำของเควิน เขาดูจะใส่ใจดูแลเธอดีจนมันเกิดความรู้สึกว่าภายในใจมันเกิดอาการวิบวับเหมือนแสงสีชมพูเรืองรองเขาเข้ามาใกล้เธอและจุมพิตเบา ๆ แล้วลุกออกจากเตียงไป เขาไปสั่งอาหารเช้าขึ้นมาและเขาไปอาบน้ำเพื่อจะต้องออกไปทำงานของตัวเองในเช้านี้ เมื่อทานอาหารเช้าด้วยกันแล้วเขาออกไปทำงาน ส่วนชมพูยังคงอยู่ในโรงแรมคนเดียว ด้วยความเหงาเธอจึงอยากออกไปเดินเล่นบ้าง จึงลงไปข้างล่างโรงแรมแห่งนี้ติดทะเล ชายหาดข้างหน้านั้นมีผู้คนไม่มากนักเพราะคนที่สามารถเข้ามาในส่วนนี้ได้ต้องเป็นแขกที่พักในโรงแรมเท่านั้นโทรศัพท์ 1 เครื่องของชมพูตามถ่ายรูปไปรอบ ๆ บริเวณแถวนั้นถ่ายทุกอย่างแม้แต่สุนัขและแมว พอเดินไปได้สักพักเหมือนมีใครคนหนึ่งเดินตามเธอมา เธอจึงรีบหันไปมองปรากฏว่าเป็นชายหนุ่มอายุไม่น่าเกิน 30 ปี เขาเดินตามชมพูมาสักพักแล้ว เธอจึงลองถามเขาว่า“คุณเดินตามฉันมาทำไมคะ”“ผมมาเดินคนเดี
วันต่อมา ชายหาดที่จัดว่าสวยและนักท่องเที่ยวเยอะที่สุดในจังหวัดภูเก็ตรายล้อมไปด้วยร้านอาหารมากมาย รวมทั้งร้านอุปกรณ์ดำน้ำต่าง ๆ ด้วยกิจกรรมที่เควินสนใจอย่างมากก็คือดำน้ำ เขาแอบซื้อแพคเกจดำน้ำเอาไว้และแน่นอนว่าชมพูต้องลงไปดำน้ำกับเขาด้วย ชมพูไม่เคยดำน้ำมาก่อนนั่นจึงทำให้ทั้งสองต้องอยู่ใกล้กันตลอดเวลาเพราะเควินต้องคอยสอนให้เธอดำน้ำตามเขาลงไปในทะเลให้ได้สอนกันไปมาอยู่พักใหญ่กว่าชมพูจะพอดำน้ำได้และใช้อุปกรณ์ได้อย่างมั่นใจว่าจะปลอดภัย พวกเขาดำดิ่งลงไปดูฝูงปลาแหวกว่ายใต้ทะเล และเหล่าปะการังที่มีอยู่ตามธรรมชาติมันงดงามของมันอยู่แล้ว โดยที่ไม่จำเป็นต้องนำมันขึ้นมาจากใต้น้ำ พอชมพูเริ่มดำน้ำได้แล้วเธอรู้สึกว่ามันสนุกมาก การว่ายน้ำมันทำให้ตอนนี้สมองของเธอที่ใช้งานหนักเพราะเรื่องราวที่เกิดขึ้นนั้นได้เบาลงเพราะเลิกคิดวนเวียนอยู่เรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ นั้นได้หยุดลงชั่วคราวเมื่อหมดเวลาการดำน้ำแล้วกลับเข้าฝั่งก็เป็นเวลาเย็นมากแล้ว ร้านค้าแถวนั้นเปิดให้บริการมีอาหารหน้าตาน่าทานมากมาย ยิ่งซีฟู๊ดที่ชมพูค่อนข้างชอบมากอยู่แล้วเรียงรายให้เลือกหลายร้านเธอจึงชวนเขาไปหาร้านที่ดูแล้วน่าทานที่สุดนั่งรออาหารที่สั่ง