ตอนที่ 4

เขาที่เฝ้ามองพฤติกรรมของเธออยู่อย่างมีความสุข เขารู้สึกแปลก ๆ ตั้งแต่ที่เธอเรียกเรทราคาที่สูงมากนั่นแล้ว เขารู้ว่านี่อาจจะเป็นครั้งแรกหรือไม่ก็ไม่น่าจะเกินสามครั้งของเธอหรอก ใครใช้ให้เขารู้สึกถูกใจหล่อนล่ะ ถ้าไม่เพราะพอใจเป็นการส่วนตัวเขาคงไม่ยอมจ่ายและไม่พามาที่นี่หรอก

เขาอาจจะเป็นพวกชอบคนสวยนั่นแหละ รอยยิ้มนั้นไม่ได้เป็นรอยยิ้มที่กว้างแบบมีความสุขที่ออกมาจากเธอคนนั้น เขาเหมือนจะรับรู้ได้ถึงความหม่นเศร้าที่มันออกมาจากแววตานั่น อยากสอบถามแต่เพราะเราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น ถ้าวันนี้เรื่องราวทุกอย่างจะดำเนินไปแล้วเขาไม่ได้ติดใจอะไรก็จบเพียงเท่านี้

ร่างกายกำยำของเควินนอนลงบนเตียงกว้างและแสนนุ่มของเขา หญิงสาวที่ต้องทำงานต่อไปอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ นั้นมือไม้เริ่มสั่นเพราะเธอไม่รู้เลยว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นนับจากนี้บ้าง เขาที่ใช้สายตาที่ค่อนข้างหวานเชื่อมมองมาที่เธอ และกำลังคิดว่าจะจัดการกับเธอตอนไหนดี ทั้งที่ก็รู้ชะตากรรมของตัวเองแต่มันก็อดที่จะกลัวไม่ได้จริง ๆ

“เรทราคานี้ได้ทั้งคืนหรือเปล่า” เขาแกล้งถามไปอย่างนั้นแหละ เพราะถ้าจะแพงได้ขนาดนี้เขาคงไม่ยอมปล่อยออกไปก่อนแน่นอน

ชมพูปากคอสั่นไปหมดแล้วจะกล่าวปฏิเสธแล้วหนีออกไปตอนนี้มันจะดีไหม เธอไม่เอาแล้วก็ได้เงิน แสนหนึ่งบาทนั่น

และด้วยความไวและช่ำชองของชายหนุ่มที่อายุไม่ได้น้อย ๆ แล้วแบบเขาและจะพูดได้ว่าก็ไปมาทั่วโลกขนาดนี้ไม่เคยพาใครขึ้นเตียงเลยคงจะผิดปกติไปหน่อย

เขารวบตัวหล่อนเอาไว้ในอ้อมแขนและผลักเธอลงนอนข้างตัวโดยมีตัวเขาอยู่บด้านบน สายตาที่จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของหล่อนนั้นเป็นดวงตาที่ทำให้หล่อนต้องหลบสายตาและพยายามดิ้นขลุกขลักหวังว่าจะหลุดออกจากพันธนาการนี้แล้วถือโอกาสกลับไป แต่มันคงได้ผลหรอกนะเพราะเขาตัวใหญ่กว่า และพละกำลังมากกว่าเช่นนี้

ชมพูตัดสินใจหลับตาปี๋ไม่อยากมองการกระทำต่อไปของเขาเธอจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นและจบลงไปเอง เธอจะไม่ทำอะไรทั้งนั้น

เมื่อร่างกำยำของเควินเห็นผู้หญิงที่ตัวเองถูกใจทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ในอ้อมแขนของเขา มันทำให้เขายิ่งรู้สึกตื่นเต้นเพราะโดยปกติแล้วเขาเจอกับผู้หญิงที่ใช้ชีวิตแบบนี้มาพอสมควร ส่วนมากที่เจอจะเป็นงานอยู่แล้วเขาแทบไม่ต้องทำอะไรมีหน้าที่รอให้ผู้หญิงปรนนิบัติตามหน้าที่และจากไปโดยต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์

แต่คนตรงหน้านี้คงไม่มีประสบการณ์ใด ๆ เลย อืม...จะต้องทำอย่างไรดีนะ

เมื่อชมพูที่รอรับชะตากรรมอยู่ครู่หนึ่งแล้ว แต่เขายังไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่านั้น จึงลืมตาขึ้นเห็นใบหน้าหล่อเหลายังคงจ้องมองอยู่ เธอเองยังทำใจไม่ได้อยู่ดีจึงคิดวิธีที่จะหนีชั่วคราวได้คือไปอาบน้ำก่อน

“คือ...ว่าเราควรไปอาบน้ำก่อนดีไหมคะ” เธอรีบพูดจนฟังแทบไม่รู้เรื่อง และพลิกตัวหนีลงจากเตียงใหญ่ได้แล้วรีบคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว

เขาหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี เธอเป็นคนที่เขาถูกใจแน่ และอีกอย่างหนึ่งปฏิกิริยายังตลกมากอีกด้วย เขาจึงยอมปล่อยให้เธอไปทำใจก่อนก็ได้แล้วค่อยว่ากันหลังจากนี้

ในห้องน้ำชมพูรู้สึกโล่งอกไปบ้างที่หนีออกมาได้ แต่หลังจากนี้เธออาจจะไม่รอดแล้วเธอจะทำยังไงดี ล้มเลิกความตั้งใจดีไหม หรือจะต้องเดินหน้าต่อไป

“นี่เธออาบน้ำยังไงไม่ได้ยินเสียงเปิดน้ำเลยล่ะ เร็ว ๆ ด้วยนะผมจะได้อาบบ้าง เอ...หรือจะให้เข้าไปอาบด้วยดีครับ” เขาเดินมาตะโกนถามเธอที่หน้าห้องน้ำ

ชมพูตกใจที่เขาจะเข้ามาจึงรีบเปิดน้ำให้เสียงดัง ๆ ไว้ แล้วยังไม่ขยับทำอะไร จนเขาไม่อยากรอแล้วจึงจะเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปเธอจึงจำเป็นต้องอาบน้ำให้เสร็จแล้วออกมา เขาที่ต้องเข้าไปเหมือนกันถ้าหนีไปตอนนี้ก็สามารถทำได้ แต่เพราะเงินที่ตกลงไปแล้วมันเยอะมาก อีกอย่างถ้าเธอจะต้องเข้าสู่วงการนี้จริง ๆ ในวันหนึ่งเธอก็ต้องโดนแบบนี้เหมือนกัน เมื่อโชคชะตามันพาให้เธอมาจนถึงปากเหว

เมื่อเขาเดินออกมาจากห้องน้ำ ท่อนบนเปลือยเปล่าโชว์ ซิกแพคที่หน้าท้องยิ่งทำให้เขาดูเซ็กซี่และยิ่งน่าหลงใหลเพิ่มขึ้น และนี่คือการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของชมพูเพราะเธอจะต้องเดินเข้าสู่เส้นทางนี้อยู่แล้ว ถ้าในครั้งแรกนี้นั้นเป็นใครที่เธอเองก็พอใจคงไม่ยากเย็นอะไร

ถึงแม้ว่าจะรู้ตัวเองดีอยู่แล้วว่าประสบการณ์ไม่ได้มากมายอะไร แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่เป็นอะไรเลย เพราะทุกคนต้องทำไปด้วยความรู้สึกจากความต้องการจากภายใน ในเมื่อมันเป็นธรรมชาติที่ต้องเกิดขึ้นกับมนุษย์ทุกคนอยู่แล้วนั่นเอง

สายตาที่มองสบกันพอดี สายตาของชมพูนั้นมุ่งมั่นละทิ้งความหวาดกลัว และเธออาจจะต้องเริ่มเข้าหาเขาก่อน แต่เขาต่างหากที่เข้ามาหาเธอก่อนพร้อมทั้งกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแกร่งที่อบอุ่น หัวใจของชมพูต้องทำงานหนักมากขึ้นทั้งที่มันเต้นแรงเพราะความตื่นเต้นที่มากอยู่แล้ว ยิ่งทวีความตื่นเต้นเมื่อสิ่งที่เธอต้องเจอของจริงกำลังจะเริ่มต้นขึ้นจริง ๆ แล้ว