Share

บทที่ 390

Author: ฮวาฮวาตีลังกาแปล
กู้หว่านเยว่กล่าวเสนอ นัยน์ตาของซูจิ่งสิงเปล่งประกาย รู้สึกว่าความคิดนี้ไม่เลวเลย

ทั้งสองคนลงจากเขาทันที จากนั้นก็ตามหาหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อยู่ในละแวกใกล้เคียง เพื่อบอกให้ชาวบ้านไปรายงานจวนขุนนาง

ชาวบ้านที่อยู่บริเวณตีนเขาแห่งนี้มักจะได้รับการก่อกวนจากค่ายชิงหลงอยู่บ่อยครั้ง จึงเกลียดชังพวกเขาเข้ากระดูกดำ เมื่อได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็รีบนำข่าวนี้ไปรายงานจวนขุนนางทันที

“พวกเราไปกันเถอะ”

เมื่อเห็นชาวบ้านไปรายงานแล้ว กู้หว่านเยว่ไม่ยอมเปิดเผยชื่อเสียงเรียงนาม รีบพาซูจิ่งสิงกลับมารวมกลุ่มกับทุกคนอีกครั้ง

เวลานี้ทุกคนเพิ่งจะทำแผลเสร็จ กลุ่มโจรก่อนหน้านั้นถูกเจียงเฟิ่งพาไปจัดการเรียบร้อยแล้ว

“ไป พวกเราออกเดินทางกันต่อเถอะ”

ทลายค่ายโจรได้ก็นับว่าแก้ไขปัญหาความเดือดร้อนให้ประชาชนได้ ในใจของกู้หว่านเยว่ดีใจยิ่งนัก

แต่เรื่องที่นางไม่รู้คือ หลังจากที่พวกนางจากไปได้ไม่นาน หลิวจ้งชางที่สลบไสลก็ค่อย ๆ ได้สติ

เขาศึกษาพวกวิชานอกรีตมาจากเจียงหู การต่อต้านยาแฝดจึงค่อนข้างแข็งแกร่งกว่าคนทั่วไป ยาแฝดมีฤทธิ์ต่อเขาเพียงชั่วคราวเท่านั้น

หลิวจ้งชางที่ฟื้นตัวแล้วรีบก้มมองเสื้อผ้าที่ถูกปลดเปลื้อง กระทั่
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2124

    “เจ้าออกมาได้อย่างไร?” เมื่อมีคนมาแล้ว กู้หว่านเยว่จึงหยุดบังเหียนม้าชิงเยี่ยนย่อกายคารวะ แล้วเอ่ยขึ้น “เมื่อครู่ตอนที่องค์หญิงอยู่ที่ตีนเขา องครักษ์ลับก็ขึ้นมารายงานแล้ว องค์ชายใหญ่ทรงทราบว่าท่านมาถึงแล้ว จึงเชิญท่านเข้าไปด้านใน”“เช่นนั้นก็ได้”ในเมื่อทำให้คนรู้ตัวแล้ว ก็เข้าไปดูเสียหน่อยกู้หว่านเยว่เดินตามชิงเยี่ยนเข้าไปด้านใน ชิงเยี่ยนพยักหน้าให้ซูจิ่งสิง ซูจิ่งสิงก็พยักหน้าตอบกลับท่านเขยไม่ชอบพูดจา เอาแต่ติดตามอยู่ข้างกายองค์หญิง พวกเขาต่างคุ้นเคยแล้วหมู่บ้านฉยงหวามีทั้งบ่อน้ำพุร้อนและบ่อน้ำพุเย็น จงหลี่อยู่ที่ฝั่งบ่อน้ำพุเย็น ชิงเยี่ยนจึงนำทางทุกคนไปที่นั่นโดยตรง“หนาวจริง ๆ !”ทันทีที่เข้าไปในตำหนัก ก็สัมผัสได้ถึงไอเย็นที่แทรกซึมขึ้นมาจากฝ่าเท้ากู้หว่านเยว่กลัวว่าจะเข้าไปเห็นภาพที่ไม่ควรเห็น จึงเอ่ยถามขึ้นก่อน “แล้วแม่นางเฟิงเล่า?”ชิงเยี่ยนอธิบาย “แม่นางเฟิงอยู่ที่ฝั่งบ่อน้ำพุร้อน ร่างกายของนางอ่อนแอ ท่านหมอหลวงบอกว่าไม่เหมาะจะอยู่ในบริเวณบ่อน้ำพุเย็นนาน ๆ ”ขณะที่พูดคุยกันก็เข้ามาในตำหนักแล้ว ตรงกลางมีฉากกั้นยาวตั้งอยู่ ด้านนอกของฉากกั้นมีผลไม้และน้ำชาจัดวางไว้

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2123

    จี้เยว่ไม่เข้าใจความหมาย นางยื่นถุงผ้าใบเล็กที่บรรจุลูกกวาดไว้ข้างในออกมา สายตาเป็นประกาย “กินลูกกวาดสิ ท่านพี่องค์ชาย”ตั้งแต่เล็กจนโตจ้านจ้านไม่เคยชอบทานของหวานเลย เขาขมวดคิ้วแล้วดุว่า “กินของหวานให้น้อยลงหน่อย เจ้าไม่ชอบแปรงฟันไม่ใช่หรือไร กินมากไปฟันจะผุเอาง่าย ๆ ”จี้เยว่กะพริบตาปริบ ๆ มือที่ถือลูกกวาดอยู่ก็ลดต่ำลงเล็กน้อยจ้านจ้านยื่นมือไปคว้าลูกกวาดทั้งหมดมา “ช่างเถอะ กินสักหน่อยก็ได้”จี้เยว่เห็นดังนั้น ใบหน้าก็พลันเปลี่ยนจากมืดมนเป็นสดใส ยิ้มออกมาอย่างเบิกบานใจนางขยับเข้าไปใกล้จ้านจ้าน “พิษในร่างกายของท่านพี่องค์ชายดีขึ้นบ้างแล้วหรือยัง?”จ้านจ้านพยักหน้า “พิษแค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก”อันที่จริงเป็นเพราะท่านแม่ช่วยถอนพิษให้เขาอย่างรวดเร็ว แต่คำพูดนี้จ้านจ้านย่อมไม่พูดออกมา เมื่ออยู่ต่อหน้าจี้เยว่ เขาก็อยากจะวางท่าเก่งกาจเป็นธรรมดาจี้เยว่ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี นางพยักหน้าหงึก ๆ “ท่านพี่องค์ชายมีพรสวรรค์เป็นเลิศอยู่แล้ว”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน ทั้งสองหัวเราะออกมาอย่างรู้กันในใจทุกคนกลับไปทานอาหารเย็นที่วัง วันรุ่งขึ้น พวกลั่วหรงก็เข้ามาในวังเพื่อกล่าว

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2122

    แต่จงเอ้ากลับคิดว่า หากวันนั้นเขาไม่พาจ้านจ้านไปเล่นที่อุทยานหลวง คนเลี้ยงม้าผู้นั้นก็คงไม่มีโอกาสวางยาพิษจ้านจ้าน และจ้านจ้านก็คงจะไม่หมดสติไปดังนั้น ช่วงเวลาที่จ้านจ้านหมดสติไป ในใจของจงเอ้าจึงราวกับมีหินก้อนใหญ่ทับอยู่ รู้สึกทุกข์ใจอยู่ตลอดเวลา“อยากได้อะไรก็บอกตานะ ตาจะพยายามหามาให้เจ้าให้ได้” จงเอ้าเอ่ยขึ้นเพื่อชดเชยในแบบของตน“ท่านตา ข้ามีของที่อยากได้จริง ๆ ”จ้านจ้านโอบรอบคอของจงเอ้า แล้วกล่าวอย่างจริงจัง“ข้าได้ยินมาว่าช่วงนี้ท่านตาไม่ยอมกินข้าวดี ๆ ไม่ยอมนอนหลับดี ๆ ท่านต้องสัญญากับจ้านจ้านว่า จะดูแลร่างกายของตนเองให้ดี และห้ามรู้สึกผิดอีกต่อไปแล้ว”ทีแรกจงเอ้าคิดว่าเด็กน้อยคงอยากได้ของอะไรสักอย่าง เขายังรู้สึกกังวลเล็กน้อยว่า ตนเองจะหามาให้ไม่ได้คาดไม่ถึงว่าสิ่งที่จ้านจ้านร้องขอจะเป็นเรื่องเช่นนี้ ขอบตาของเขาก็พลันแดงก่ำขึ้นมา“ตารับปากเจ้า” เด็กคนนี้ช่างรู้ความและน่าเอ็นดูเสียจริง“เช่นนั้นข้าก็วางใจแล้ว” จ้านจ้านพยักหน้าอย่างพึงพอใจเหยาเสวี่ยที่อยู่ด้านข้างเอ่ยขึ้น “เอาละ เด็ก ๆ เดินทางมาเหนื่อยแล้ว อย่ามัวแต่ยืนอยู่หน้าประตูวังเลย ไปกินข้าวกันเถอะ ข้าเตรียมงา

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2121

    ในรถม้า นอกจากซูจิ่งสิงที่กำลังนั่งจิบชาอยู่แล้ว ก็ไม่เห็นผู้ใดอีก“ไปที่รถม้าของหลันเตี๋ยแล้ว”ซูจิ่งสิงวางถ้วยชาลง กล่าวอธิบายด้วยใบหน้าเรียบเฉยกู้หว่านเยว่ยกมือขึ้นกุมหน้าผากอย่างจนใจ “ช่างเถอะ ตามใจเขาก็แล้วกัน”กลุ่มทหารรับจ้างเดินทางมาพร้อมกับพวกเขา ทุกคนล้วนเป็นยอดฝีมือ มีพวกเขาอยู่ด้วยจึงไม่ต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของจ้านจ้านเขาชอบไปวอแวหลันเตี๋ย ก็ทำให้พวกเขาได้อยู่กันอย่างสงบพอดี“พักผ่อนสักหน่อยเถอะ” ซูจิ่งสิงตบเบาะนุ่มข้างกายเบา ๆ สิ่งที่เขาคิดคือ สองวันนี้กู้หว่านเยว่เหนื่อยล้ามามากแล้ว การที่จ้านจ้านไปอยู่กับหลันเตี๋ย ก็เท่ากับมีคนช่วยดูแลลูกชายพอดี จะได้ให้นางพักผ่อนบนรถม้าอย่างเต็มที่ในรถม้าคันข้างหน้า จ้านจ้านกำลังแกว่งขาเล็ก ๆ ของเขาไปมา พลางสำรวจมองไปรอบ ๆ ภายในรถม้าของหลันเตี๋ยแขวนอาวุธลับไว้นานาชนิด เขามองดูด้วยความแปลกใหม่อย่างยิ่ง“พี่หญิง ของกลม ๆ ที่มีหนามแหลมอยู่รอบ ๆ นี่คืออะไรหรือ?”จ้านจ้านหยิบลูกกลมเล็ก ๆ ขึ้นมาลูกหนึ่ง แล้วหมุนเล่นในมือหลันเตี๋ยเหลือบมอง แล้วเอ่ยอธิบายอย่างเกียจคร้าน “เจ้านี่น่ะหรือ เรียกว่าระเบิดดาวตก ข้าดัดแปลงมาจากด

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2120

    ลั่วหรงยกจอกสุราขึ้นมาดื่มหมดในรวดเดียวกู้หว่านเยว่นึกถึงเรื่องเมื่อครู่ จึงกล่าวถาม “ยังโกรธลั่วซิงอยู่หรือ?”ลั่วหรงกล่าวอย่างหมดหนทาง “ข้าเคยบอกเขาหลายครั้งแล้ว ไม่ต้องมาเป็นทหารรับจ้าง แต่เขาไม่เพียงไม่ฟังข้า อีกทั้งยังแอบรับภารกิจ และพาคนออกมา”ลั่วหรงก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรกับน้องชายคนนี้แล้วกู้หว่านเยว่คิดแล้วคิดอีก ก่อนจะกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “แล้วท่านเคยลองฟังความเห็นของลั่วซิงบ้างหรือเปล่า? ข้าว่าเขาอยากเป็นทหารรับจ้างจริงๆ นะอีกทั้งตอนอยู่ป่าซิงโต้ว เขาจัดการปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีมาก”แววตาลั่วหรงเผยให้เห็นความภาคภูมิใจเสี้ยวหนึ่ง “เสี่ยวซิงเป็นคนฉลาดและรักพวกพ้องตั้งแต่เด็ก พื้นฐานวรยุทธ์ก็ไม่แย่ เหมาะที่จะเป็นทหารรับจ้างจริงๆ นั่นแหละ”“ครั้งนี้เขาสามารถทำภารกิจได้สำเร็จ ที่จริงข้าไม่ได้รู้สึกประหลาดใจเลย”“เช่นนั้นเพราะอะไร ท่านถึง……” “เพราะการเป็นทหารรับจ้างอันตรายมาก”ลั่วหรงนวดหน้าผาก สีหน้าดูเจ็บปวดเล็กน้อย“ข้าเคยมีพี่น้องที่สนิทกันมากคนหนึ่ง แม้ไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด แต่สำหรับพวกเราไม่มีอะไรต้องพูด และข้าก็เห็นเขาเป็นเหมือนน้องชายแท้ๆ”“เมื่อ

  • ชายาแพทย์พลิกชะตา   บทที่ 2119

    ซูจิ่งสิงได้แต่กุมหน้าผาก เขาก็ทำอะไรกับความแก่แดดของลูกชายไม่ได้เช่นกันไม่นานนัก กลุ่มทหารับจ้างก็หลงจ้านจ้านจนหัวปักหัวปำแต่ละคนรุมล้อมเขาไว้ จะมอบของสะสมที่หามาได้ระหว่างการเป็นทหารรับจ้างให้เขา“หากข้ามีลูกชายที่น่ารักอย่างเจ้าก็คงดี”“เด็กคนนี้ฉลาดจัง แค่เห็นก็รู้สึกชอบแล้ว”หลันเตี๋ยยืดอก “เมื่อครู่เขาเรียกข้าว่าพี่หญิงคนสวยด้วย”ผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่ชอบการถูกชม โดยเฉพาะคนที่หยิ่งทะนงตนอย่างหลันเตี๋ยคำชมของเด็กทำให้นางรู้สึกมีความสุขมากกว่าคำพูดประจบสอพลอเหล่านั้น “จ้านจ้าน ต่อไปเจ้ามีปัญหาอะไร มาหากลุ่มทหารรับจ้างของพวกเราได้เลยขอแค่ข้ายังอยู่ในกลุ่มทหารรับจ้าง ก็จะต้องช่วยเจ้าแน่นอน”หลันเตี๋ยอยู่กลุ่มทหารรับจ้างมานานหลายปี เป็นบุคคลระดับผู้อาวุโสแล้ว สิ่งที่พูดออกมาจึงมีน้ำหนักในระดับหนึ่งต้าเจี่ยก็เดินเข้ามาใกล้ “ข้าคือลุงต้าเจี่ย ต่อไปเจ้ามีปัญหาอะไร มาขอให้ข้าช่วยก็ได้เช่นกัน”จ้านจ้านพยักหน้าอย่างยิ้มแย้ม “ขอบคุณพี่หญิงหลันเตี๋ย ขอบคุณท่านลุงต้าเจี่ย”หลันเตี๋ยถูกเด็กที่น่ารักคนนี้ทำให้ยิ้มจนหน้าบานอีกครั้ง หากไม่ติดว่าตอนนี้นางยังโสด หาคนที่ถูกใจไม่ได้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status