LOGINคุณหมอหนุ่มใหญ่เริ่มไม่ค่อยชอบวันนี้เสียแล้ว เพราะมันทำให้ความคิดในหัวเขาตีกันไปหมด ว่าเรื่องไหนจริง เรื่องไหนหลอกกันแน่!
“พี่ว่าพี่กลับก่อนดีกว่า” เมธากรทำท่าจะลุกขึ้นยืนก่อนที่อะไรๆ จะเลยเถิดไปมากกว่านี้
“เดี๋ยวค่ะ พี่เล่นเป็นแฟนเมษ์แล้วก็ต้องเล่นให้จบสิ” ขวัญเมษาจับแขนชายหนุ่มไว้แน่น มองเขาอย่างตัดพ้อ เกิดมาเธอไม่เคยเว้าวอนผู้ชายคนไหนเท่าเขามาก่อนเลยจริงๆ และเธอก็ไม่คิดเหมือนกันว่าตัวเองจะกล้าถึงขนาดนี้…
กล้าที่จะเป็นฝ่ายจูบผู้ชายก่อน!
หมับ…
ดวงตาทรงเสน่ห์เบิกกว้างขึ้นเมื่อจู่ๆ นักร้องสาวก็เกี่ยวรั้งต้นคอเขาเข้าไปหา และกระแทกริมฝีปากอิ่มเข้ามาบดขยี้ปากเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว เวลานี้เสียงนักร้องบนเวทีที่เคยฟังเพราะเสนาะหูได้เพี้ยนผิดคีย์ไปจนเมธากรมั่นใจว่าคนทั้งร้านคงงุนงงแน่ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับธนา
คงจะมีก็แต่เมธากรและสาวร้อนรักคนนี้ที่รู้ดีว่ามันกำลังช็อกจนร้องเพลงเพี้ยน! และไม่ใช่แค่มันที่ช็อกเพราะเมธากรเองก็ไม่ต่างกัน แถมเขายังต้องต่อสู้กับปณิธานในใจและความร้อนรุ่มตรงหน้านี้อีก
ยิ่งเธอพยายามขบเม้มและกัดริมฝีปากเขาเบาๆ เพื่ออ้อนวอนให้เขายอมเปิดปากรับการรุกรานจากเธอ มันยิ่งทำให้คนอดอยากมานานอย่างเขาใกล้จะหมดความอดทนเต็มที
เอาวะ…ก็แค่จูบ!
“อื้อ!”
ขวัญเมษาครางเสียงหลงเมื่อคนมากประสบการณ์เป็นฝ่ายจับมั่นที่ใบหน้าเธอพร้อมกับมอบจูบล้ำลึกให้เธออย่างเร่าร้อน ไอ้จูบจากเธอเมื่อครู่กลายเป็นจูบอนุบาลไปเลยเมื่อเทียบกับการเกี่ยวตวัดลิ้นอย่างช่ำชองของเขา…เวลานี้ลิ้นร้อนไล่ต้อนเธออย่างไม่คิดถอย ก่อนจะดูดดุนลิ้นเธอสลับกับขบเม้มที่ริมฝีปากบนล่างไปมาจนร่างทั้งร่างของเธออ่อนยวบในทันที ความรู้สึกร้อนฉ่าแผ่ไปทั่วตัวก่อนจะไปกระจุกอยู่ที่กึ่งกลางกลาย มันเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ขวัญเมษาไม่เคยรู้จักมาก่อน
ผู้ชายคนนี้ใช้ลิ้นเก่งเป็นบ้า!
แต่ไม่นาน เขาก็ถอนจูบออกพร้อมมองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยความปรารถนาที่เอ่อล้นอย่างไม่ปิดบัง
“ไปข้างนอกกันเถอะ” เขาดึงแขนเธอให้เดินตามออกไปโดยไม่รอคำตอบ
ด้านขวัญเมษาไม่รู้เลยว่าเขาจะพาเธอไปไหน มันทั้งตื่นเต้น อยากรู้ อยากลองไปหมด ยิ่งได้มองแผ่นหลังกว้างของคนที่กำลังจูงมือเธออยู่ตอนนี้ มันยิ่งทำให้เธอจินตนาการถึงตอนที่โอบกอดแนบชิดกับเขา
ให้ตายเถอะ! นี่เธอกลายเป็นผู้หญิงหื่นขนาดนี้ได้อย่างไรกัน
และแล้วเมธากรก็พาหญิงสาวมาหยุดอยู่ที่หน้ารถยุโรปคันหรู เขาปล่อยมือจากเธอและหันมาสบตากันด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป
“เห้อ…” นายแพทย์รูปหล่อถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะหยิบกล่องถุงยางอนามัยที่ไอ้ภาคย์หวังดีเอามาให้ส่งยื่นมันให้กับคนตัวเล็กแทน
เธอมองเขาตาปริบๆ อย่างไม่เข้าใจ จนเขาอยากจะถอนหายใจเป็นรอบที่สอง
“เอาติดตัวไว้นะเผื่อเราจำเป็นต้องใช้ เรายังเด็กจะทำอะไรก็ป้องกันไว้ก่อนเข้าใจไหม คืนนี้พี่ต้องไปแล้ว” เขารีบพูดจนลิ้นแทบจะพันกัน เพราะกลัวว่าความอดทนที่มีจะหมดไป มันไม่ง่ายเลยจริงๆ ที่จะไม่พาผู้หญิงคนนี้ขึ้นรถกลับไปกระแทกกายใส่ให้สมใจอยาก
แต่เมธากรทำไม่ได้! เขาไม่อยากกลืนน้ำลายตัวเอง และกลายเป็นผู้ชายเจ้าชู้นอนกับผู้หญิงไปเรื่อย แม้จะยังโสดทว่ามันไม่ใช่วิถีชีวิตในแบบที่เขาต้องการ ถึงความถูกใจที่มีต่อคนตรงหน้าจะมากจนแม้นเขาเองก็ยังไม่อยากจะเชื่อตัวเอง แต่มันไม่ถูกต้องและเธอเองก็เด็กมาก…
ว่าก็ว่า…ระยะห่างระหว่างวัยนั้นแทบจะเป็นรุ่นลูกรุ่นหลานเขาเหมือนที่ไอ้ภาคย์มันพูดเอาไว้จริงๆ
“คะ? นี่พี่หมายความว่า…” เขากำลังจะบอกว่าให้เธอไปนอนกับผู้ชายคนอื่นอย่างนั้นเหรอ?! ขวัญเมษาไม่อยากจะเชื่อว่าบนโลกนี้จะยังมีผู้ชายแบบนี้หลงเหลืออยู่
ผู้ชายที่ปฏิเสธผู้หญิงที่ให้ ‘เอา’ ฟรี!
ขวัญเมษามั่นใจว่าเธอไม่ได้หน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่อะไร แถมเมื่อครู่นี้เขาเองก็ดูจะถูกใจเธอไม่น้อย ไม่เช่นนั้นจะมาจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มเพื่ออะไรถ้าสุดท้ายไม่ยอมไปต่อแบบนี้
คนที่เพิ่งเคยปล่อยตัวให้ผู้ชายเป็นครั้งแรก รู้สึกเสียเซลฟ์อย่างแรง!
“พี่ให้เราไปกับพี่ไม่ได้หรอก แต่ยังไงก็ขอบคุณนะ คืนนี้พี่สนุกมาก”
ยิ่งเขาพูด นักร้องสาวก็ยิ่งอึ้ง…แล้วความคิดหนึ่งก็แล่นขึ้นมาในหัวของเธอ
คนที่มีอายุอานามเท่าเขา แถมดูจากรูปร่างหน้าตาบวกกับลักษณะนิสัยเท่าที่ได้คุยกันเมื่อครู่หนึ่ง เธอคิดว่าเขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร
การที่คนตรงหน้าปฏิเสธเธอมันมีเพียงสองเหตุผลเท่านั้น เขาอาจจะมีภรรยาแล้ว หรือไม่ก็…จู๋ไม่แข็ง!
หลังจากหนึ่งเดือนผ่านพ้นไป แป้งหวานก็น้ำหนักลดฮวบจนคุณดาริกาเธออดเป็นห่วงไม่ได้ ว่างเมื่อไหร่จึงต้องรีบมาช่วยเลี้ยงหลาน วันนี้พอเข้ามาถึงก็เห็นแม่ของหลานนั่งสัปหงกอยู่ตรงโซฟา ส่วนเขมกรก็ต้องออกไปประชุมตั้งแต่เช้า “แป้งไปพักเถอะ เดี๋ยวแม่จะกล่อมยัยหนูนอนเอง” หลังจากบอกลูกสะใภ้ให้ไปพัก สองมือของผู้เป็นย่าก็กอดประคองหนูน้อย ‘เดียน่า’ เอาไว้พร้อมกับยิ้มพริ้มอย่างมีความสุข “โตขึ้นมาต้องสวยเหมือนย่าแน่นอนลูก” คุณดาริกามั่นใจ เขมกรหน้าเหมือนแม่ และลูกสาวเขาก็หน้าเหมือนเขา เพราะฉะนั้นหนูน้อยคนนี้จึงมีหน้าตาเหมือนคุณย่าเป๊ะ… คุณย่าผู้ซึ่งไปบนบานขอหลานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และตอนนี้ก็กำลังลุ้นให้ลูกชายอีกสองคนได้เมียในเร็ววัน“ไม่รู้เมื่อไหร่ตาเมธกับตาณัฐจะเจอเนื้อคู่ซะที!” คุณดาริกาบ่นกับแป้งหวานอยู่เป็นประจำ แป้งหวานเลยใช้วิธีให้พวกคุณลุงได้ช่วยเลี้ยงยัยหนูบ้าง เผื่อว่าจะรู้สึกอยากมีลูกเป็นของตัวเอง ส่วนพ่อกับแม่แท้ๆ ของแป้งหวานที่อยู่ต่างจังหวัดตั้งแต่รู้เรื่องก็ไปป่าวประกาศทั่วหมู่บ้านว่าลูกสาวได้สามีเป็นถึงหมอไฮโซเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ลูกกตัญญูอย่างแป้งหวานไม่ถือสาหรอก หญิงสาวส่งเ
๒๒คุณแม่แป้งหวานนับตั้งแต่วันแรกที่แป้งหวานรู้ตัวว่ามีเจ้าตัวน้อยกำลังเติบโตอยู่ในท้อง เธอก็คิดเพียงว่าจะดูแลเขาให้ดีที่สุด และวินาทีที่ได้ยินเสียงหัวใจดวงน้อยๆ อีกดวงกำลังเต้นอยู่ในตัวเธอ มันคือวินาทีมหัศจรรย์ที่อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้เขมกรนั่งอมยิ้มมองใบหน้าแม่ของลูก สลับกับมองผลงานของตัวเองที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอด้วยความภาคภูมิใจ น้ำยาดีชะมัด ครั้งเดียวก็ติดเลย สิบเอ็ดสัปดาห์แล้ว… เจ้าตัวน้อยก็มีรูปร่างเหมือนทารกแล้ว และแป้งหวานก็ละสายตาไปจากภาพอัลตราซาวด์บนหน้าจอไม่ได้เลยจริงๆ น่ารักจัง… แม้ตัวจะยาวแค่เพียงหนึ่งนิ้วครึ่งก็เถอะ“ลูก… ลูกของเรา” เสียงหวานพึมพำแผ่วเบา ทว่าเขมกรยังไม่ทันจะพูดอะไรออกมา ก็มีใครบางคนเลื่อนบานประตูห้องตรวจขัดจังหวะเข้าซะก่อน ประตูห้องอัลตราซาวด์ถูกเปิดออกจนสุดด้วยฝีมือของ…. เจ้าของโรงพยาบาล“ป๊า” เขมกรหันไปดูผู้มาเยือนด้วยความตกใจ นี่พ่อของเขาโผล่มาที่นี่ได้ยังไงกัน “แม่” พ่อคนเดียวไม่พอ ตอนนี้คุณดาริกากำลังก้าวตามสามีเข้ามาติดๆ ใบหน้าที่โบกด้วยเครื่องสำอางราคาแพงของภรรยาเจ้าของโรงพยาบาลระบายไปด้วยรอยยิ้มชื่นมื่นประหนึ่งวันนี้ที่รอคอยมาถึงแล้ว “พ
ณ บ้านหลังเล็กๆ ทว่าเต็มไปด้วยความอบอุ่น แป้งหวานนั่งร้องเพลงสากลที่เคยฮิตติดชาร์ตในอดีตพร้อมกับปั้นบัวลอยไปด้วย บัวลอยสีสวยจากธรรมชาติน่ากินสุดๆ สีเขียวจากใบเตย สีม่วงจากน้ำดอกอัญชัน สีเหลืองจากฟักทอง และสีส้มจากแครอทนึ่งสุก แถมยังใส่เนื้อมะพร้าวอ่อนลงไปเพิ่มรสชาติความอร่อยหอมมัน สอบก็เสร็จแล้ว แบบนี้ก็ยิ่งว่างเพราะพ่อของลูกไม่ยอมให้ออกไปทำงาน งั้นก็ทำอาหารแก้เบื่อไปก่อนละกัน จากนั้นก็ค่อยไปงีบหลับหรือไม่ก็นอนอ่านหนังสือสำหรับคุณแม่มือใหม่ วันนี้ตอนไปเดินห้างแป้งหวานแวะซื้อหนังสือติดมือมาหลายเล่ม เน้นที่วิธีการเลี้ยงเด็กในช่วงวัยต่างๆ โดยเฉพาะช่วงทารก เพราะดูๆ ไปแล้วไม่น่าจะมีคุณย่าคุณยายมาช่วยเลี้ยงหลานสักคน หลังจากปั้นบัวลอยเสร็จก็พักไปตำน้ำพริกก่อน วันนี้แป้งหวานมีความสุขมากเพราะเพิ่งจะถอยครกใบใหม่เข้าบ้าน โชคดีที่มีแม่บ้านไปคอยช่วยถือ ไม่อย่างนั้นเธอคงจะหิ้วของกลับบ้านไม่ไหวแน่ๆ ตอนที่คุณดาริกากับหมอณัฐกรขับรถมาจอดอยู่หน้าบ้าน แป้งหวานก็ดันไม่ได้ยินเสียงรถ เพราะเสียงตำน้ำพริกของเธอดังกลบทุกเสียง คนสองคนเดินเข้ามาในบ้านอย่างเงียบเชียบ เนื่องจากบ้านหลังนี้เป็นบ้านของเธอ คุณดาริ
๒๐ว่าที่ลูกสะใภ้อีกฟากฝั่งของโรงพยาบาล หมอณัฐกำลังรับโทรศัพท์จากคุณดาริกาผู้เป็นมารดาที่นัดหมายกันไว้ดิบดีว่าวันนี้จะออกไปสืบหาว่าที่สะใภ้เล็กของบ้านด้วยกันทุกคนอยากจะรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีตัวตนอยู่จริงหรือเปล่า แล้วเธอเป็นใครมาจากไหนกัน โดยเฉพาะคุณดาริกาที่มีลูกชายเป็นหมออินดี้ถึงสามคน อินดี้ในรูปแบบที่ไม่ยอมมีลูกมีเมียเป็นเรื่องเป็นราว ทั้งๆ ที่อายุอานามก็มากโขแล้ว เพื่อนรุ่นเดียวกันหลายคนก็ส่งลูกเข้าโรงเรียนกันแล้ว เหลือแต่พวกลูกชายของเธอที่ไม่รู้ว่าจะหวงความโสดกันไปถึงไหน ในขณะที่แม่อยากอุ้มหลานใจจะขาด และพ่อก็อยากจะได้หลานมาสืบทอดธุรกิจของครอบครัวจะแย่ คุณดาริกาอยากมีหลานหลายๆ คน ทว่าแค่คนเดียวก็ยังไม่โผล่มาสักที เฮ้อ!! “ครับแม่ ตอนนี้เขมติดประชุมอยู่ ทางสะดวก เราไปกันเลยนะ” หมอณัฐเอ่ยบอกคนต้นสายพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ผุดพรายอยู่บนใบหน้า เขาเป็นลูกชายคนกลางที่สนิทกับแม่มากที่สุด และพอแม่ชวนไปก็รีบรับปากทันที “โอเค ณัฐขับรถมารับแม่ที่บ้านได้เลย เราจะไปที่บ้านหลังนั้นกัน” คุณดาริกากดวางสายพร้อมกระตุกยิ้มแน่วแน่ ลูกชายคนเล็กของเธอรักๆ เลิกๆ กับไฮโซมาหลายคน จนผู้เป็นแม่เลิกหวัง
๑๙มันไม่ใช่อุบัติเหตุเจ้าของใบหน้าหล่อเหลานิ่งงันไปชั่วครู่ ส่วนใบหน้าเปื้อนยิ้มก็จ้องเขาแน่นิ่งพร้อมกับตั้งคำถามขึ้นมาถามเขาด้วยน้ำเสียงหวานใสชวนฟัง ไหนๆ เธอก็เป็นฝ่ายรุกมาโดยตลอด งั้นก็ขอรุกต่อไม่รอแล้วนะ ขี้เกียจรอแล้ว พ่อของลูกเธอเขาลีลาเยอะ มัวแต่อ้ำๆ อึ้งๆ อยู่นั่นแหละ ซุปในชามเย็นหมดแล้วยังไม่ยอมพูดซะที “หมอเคยบอกแป้งว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในคืนข้ามปีมันเป็นอุบัติเหตุ แล้วเมื่อคืนนี้… มันเป็นอุบัติเหตุด้วยหรือเปล่าคะ” แป้งหวานใจเต้นตึกตักรอคอยคำตอบ ทว่าผู้ชายตรงหน้ากลับนั่งนิ่งอยู่ในความเงียบ คิ้วหนาขมวดเข้าหากันก่อนจะพ่นคำพูดที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจอย่างล้นเหลือ “แป้ง…. นี่แป้งรู้ แป้งรู้ว่าผู้ชายคนนั้นคือผมเหรอ!?” “ตอนแรกแป้งก็ไม่รู้หรอกค่ะ แต่แป้งก็ไปหาทางทำให้รู้จนได้ คำตอบมันถูกกล้องวงจรปิดในเรือลำนั้นบันทึกไว้” เขมกรจ้องมองสายตาเจ้าเล่ห์ของคนตัวเล็กแล้วส่ายหน้าเบาๆ คนที่เป็นฝ่ายโดนหลอกคือเขาไม่ใช่เธอแม่ของลูกเขานี่ร้ายไม่ใช่เล่น มิน่าล่ะ… เห็นพูดจาแปลกๆ ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว โดยเฉพาะตอนที่บอกว่าอยากให้ลูกหน้าเหมือนเขา! ตอนนี้ไม่แปลกใจแล้ว“เรื่องเมื่อคืนมันไม่ใช่อุบัต
๑๗ไออุ่น“แป้ง คือผมมีอะไรจะบอก” เสียงทุ้มซ่อนความตื่นเต้นเอาไว้ไม่อยู่ แป้งหวานเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน หรือว่าเขาจะยอมรับแล้วว่าเขาเป็นพ่อของลูกเธอ “อะไรเหรอคะ หมออยากจะบอกอะไรแป้ง” “เอ่อ เราไปร้องคาราโอเกะกันเถอะ ผมอยากฟังแป้งร้องเพลง” เขมกรขอฟังเพลงให้ผ่อนคลายขึ้นอีกสักนิดก่อนก็แล้วกัน “… Take me to your heart, take me to your soul… Give me your hand and hold meShow me what love is, be my guiding star.It's easy take me to your heart” เขมกรนั่งจิบวิสกี้ฟังแม่ของลูกร้องเพลงสากลที่เขาชอบ เธอร้องเพลงเก่าอีกแล้ว ไม่นึกเลยว่าจะมีเด็กสาวรุ่นนี้ที่ชอบร้องเพลงเก่าๆ และเมื่อได้ฟังภาพของเธอในคืนนั้นก็ล่องลอยมา สาวสวยในชุดซานตี้ที่สื่ออารมณ์ผ่านทางบทเพลงอยู่บนเวทีนั้นยากจะถอนสายตา ทว่าเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มลักยิ้มแก้มบุ๋มที่ไม่ได้แต่งหน้าแล้วใส่เพียงชุดเดรสผ้ายืดเรียบง่ายคนนี้กำลังจู่โจมเข้ามายึดครองหัวใจของเขา… เขมกรรู้สึกว่่าตัวเองอยากจะค้างที่นี่ เขาไม่อยากกลับบ้าน อยากจะอยู่ที่นี่ต่อ อยากจะตื่นขึ้นมาแล้วเห็นหน้าเธอคนนี้ ก็แล้วทำไมเขาจะทำแบบนั้นไม่ได้… ก็บ้านหลังนี้คือบ้านของเขา ส่ว







