Share

บทที่ 16

Penulis: หออักษร
“เหตุใดจึงเป็นแม่ทัพใหญ่เจิ้งเต๋อ?!”

เมื่อได้ยินชื่อนี้ บนใบหน้าของทุกคนก็ปรากฏความตกตะลึง!

แม่ทัพใหญ่เจิ้งเต๋อเย่โส่วเจียง เป็นแม่ทัพระดับสูงผู้รักษาการณ์ด่านประจิม

มีสถานะและตำแหน่งไม่ด้อยไปกว่าแม่ทัพใหญ่อู่เวยกวนเจิ้นซานเลย!

การให้คนระดับนี้ออกมาประลองกับกองคาราวานสินค้าหนานหยาง

นี่หมายความว่าอย่างไร ยังจะนับเป็นการประลองกระชับมิตรได้อีกหรือ?

ทุกคนล้วนมองออกว่า นี่คือการที่ฮ่องเต้เฉียนทำประชดฉินหมิง!

“ฝ่าบาท กระหม่อมขึ้นไป เกรงว่าจะไม่เหมาะสมกระมัง”

“มีอะไรไม่เหมาะสมหรือ?”

ฮ่องเต้เฉียนทรงแค่นเสียงเย็น แสดงสีพระพักตร์ไม่พอพระทัย

สีหน้าของเย่โส่วเจียงเปลี่ยนไปมาหลายครั้ง สุดท้ายก็ไม่อาจขัดพระทัยฮ่องเต้เฉียนได้

จึงทำได้เพียงมองไปยังฉินหมิงอย่างขออภัย แล้วเอ่ยปากอย่างจนใจ

“กองคาราวานสินค้าหนานหยางโปรดชี้แนะ”

เบื้องล่าง เฉินซื่อเม่าและเฉียนไฉส่ายหน้าอย่างจนปัญญา

เมื่อเย่โส่วเจียงขึ้นเวทีแล้ว ฉินหมิงก็หมดโอกาสที่จะชนะการประลองครั้งนี้ไปอย่างสิ้นเชิง

เย่โส่วเจียงเป็นใครกัน?

นั่นคือผู้ที่ได้รับการขนานนามในสนามรบว่าสามารถต่อกรกับศัตรูได้นับหมื่น!

ความดีความชอบในการพิชิตศัตรู การนำทัพบุกทะลวงค่ายศัตรู และความดีความชอบอื่น ๆ อีกนับไม่ถ้วน!

กองคาราวานสินค้าหนานหยางจะเก่งกาจเพียงใด ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีผู้ใดสามารถเอาชนะเย่โส่วเจียงได้

ฉินหมิงเงียบไป

สายตาของขุนนางทั้งหลายในตอนนี้ล้วนจับจ้องมาที่ร่างของเขา

รอคอยให้เขาลงมือ

หากไม่มีอะไรผิดพลาด ครั้งนี้ฉินหมิงย่อมส่งฉางไป๋ซานลงสนามอย่างแน่นอน

แต่ฉางไป๋ซานถึงแม้จะแข็งแกร่ง แล้วจะนำไปเปรียบเทียบกับเย่โส่วเจียงได้อย่างไร?

ความขุ่นเคืองที่เกาะกุมอยู่บนใบหน้าของเซียวซูเฟย ในวินาทีนี้ก็ได้ผ่อนคลายลงหลายส่วน

ฮ่องเต้เฉียนก็ทรงจ้องมองฉินหมิงอย่างเย็นชาเช่นกัน

พระองค์อยากจะเห็นว่า บุตรชายผู้มีความคิดเป็นของตนเองมาโดยตลอดผู้นี้ ตอนนี้จะตัดสินใจเช่นไร?

ฉางไป๋ซานรีบเดินมาอยู่ข้างกายฉินหมิง กล่าวเสียงเบาว่า

“องค์ชาย คุณหนูกวนไม่มีทางชนะ ให้ข้าขึ้นไปเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อเผชิญกับสายตาของทุกคน ฉินหมิงเพียงแค่จิบชาตรงหน้าอย่างเรียบเฉย แล้วหันหน้าไปมองกวนเยว่

“ข้าจำได้ว่า... แม่ทัพเย่กับค่ายทหารอู่เวยนั้นมีความสัมพันธ์ที่ไม่ตื้นเขินเลย”

“ใช่เพคะ มีอะไรหรือ?”

กวนเยว่เอ่ยถามด้วยความสงสัย

ฉินหมิงถอนหายใจอย่างโล่งอก ขอเพียงแค่ตนเองจำไม่ผิดก็พอ

“เจ้าไปเถอะ”

“อืม”

กวนเยว่ไม่ลังเลแม้แต่น้อย ลุกขึ้นยืนทันที

เมื่อเห็นเช่นนั้น เหล่าขุนนางก็พากันฮือฮา!

ฉางไป๋ซานคว้าแขนของฉินหมิงและกวนเยว่ไว้ทันที

“องค์ชาย ท่านเลอะเลือนไปแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ!”

“เชื่อข้า ไม่เป็นอะไรหรอก”

ดูเหมือนว่าฉินหมิงจะมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม ทันใดนั้นก็หันหน้าไปถามกวนเยว่ว่า

“กลัวแพ้หรือไม่?”

“คนตระกูลกวน ไม่ว่าชายหรือหญิงล้วนไม่กลัวแพ้ ตายก็ต้องขึ้นไป”

“วางใจเถิด ข้าไม่ปล่อยให้เจ้าตายหรอก”

ฉินหมิงจับมือของกวนเยว่เบา ๆ

“เจ้ายังต้องมาเป็นภรรยาของข้านะ”

“เจ้าคนลามก คนมากมายมองอยู่นะ!”

กวนเยว่รีบสะบัดมือของฉินหมิงออก ใบหน้าเล็ก ๆ แดงก่ำ

เฉินซื่อเม่าและเฉียนไฉสบตากัน ทั้งสองคนต่างมีสีหน้าแปลกประหลาด

ฉินอ๋องผู้นี้ช่างเจ้าชู้เกินไปแล้ว

ขุนนางหลายร้อยคน ประกอบกับตัวแทนจากกองคาราวานสินค้าหนานหยางอีกหลายสิบคนก็อยู่ที่นี่

เขากลับจับมือหญิงสาวแล้วทำท่าทางอ่อนหวานขึ้นมาอีก

นี่... ช่างรู้จักเล่นเสียจริง

“ฉินอ๋อง โปรดส่งคนมาเถิดพ่ะย่ะค่ะ”

เย่โส่วเจียงรอมาเป็นเวลานานแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากเร่ง

ฉินหมิงพยักหน้า

กวนเยว่รีบเดินขึ้นไปข้างหน้า

เมื่อเห็นเช่นนั้น ทุกคนต่างก็สงสัยอย่างยิ่ง

เย่โส่วเจียงก็ขมวดคิ้วแล้วเอ่ยขึ้น

“เสี่ยวเยว่ เจ้าขึ้นมาก่อความวุ่นวายอะไร!”

“ท่านอาเย่ ข้าต้องการจะชนะ ท่านโปรดชี้แนะด้วย”

สายตาของกวนเยว่แน่วแน่ กล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

เย่โส่วเจียงกลับไม่สนใจนาง

สายตากลับจับจ้องไปที่ร่างของฉินหมิง

“องค์ชาย ท่านจำเป็นต้องใช้ลูกไม้สกปรกเช่นนี้ด้วยหรือ?”
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Puwadon Tongtha
ควยอะไรว่ะ
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 257

    เมื่อฟังคำอธิบายของฉินหมิงจบ ฟางชิงหย่วนก็เดินไปยังป้ายบอกทางของโรงทอผ้าหลังก่อสร้างมาได้ระยะหนึ่ง โรงทอผ้าก็มีพื้นที่กว้างขวางมากแล้วยามมีคนงานซึ่งไม่คุ้นเคยกับสถานที่เดินทางมาจากอำเภอต่าง ๆ ก็ต้องใช้ทั้งป้ายและแผนที่คอยนำทาง“เอาเป็นสองที่นี้ก็แล้วกัน ขนาดเท่ากันพอดี”“ส่วนจำนวนคนเดี๋ยวข้าจะจัดสรรให้พวกท่าน เชิญพวกท่านไปเลือกคนกันได้ตามสบาย”ฟางชิงหย่วนพูดเนิบนาบตามความคิดของเขา เรื่องนี้ไม่มีอะไรชวนให้เดือดดาลใจในเมื่อทุกคนอยากดู ก็แค่แข่งขันกันให้รู้แล้วรู้รอดไปความจริงย่อมมีน้ำหนักกว่าคำพูด เขาเชื่อมั่นในทฤษฎีของตนเองยิ่งนัก“ประเสริฐ”ฉินหมิงกับหลี่เอ้อร์หนิวต่างพยักหน้า“พวกเจ้า ไปแย่งคนมาก่อนเลย”เมื่อตกลงกันเรียบร้อย หลี่เอ้อร์หนิวก็สั่งลูกน้อง ให้เริ่มไปชิงตัวสาวชาวบ้านที่ทำงานคล่องแคล่วในโรงทอผ้ามาก่อนล่วงหน้าฉินหมิงกลับไม่ได้ทำอะไร ด้วยความที่ตนมีคนน้อยกว่าหลี่เอ้อร์หนิวถึงครึ่งหนึ่ง จึงไม่จำเป็นต้องไปแย่งชิงวันรุ่งขึ้น ทั้งสองฝ่ายก็นำกลุ่มคนงานของตนไปเริ่มทำงานอย่างรวดเร็วฉินหมิงเลือกคนมาสามกลุ่มแบบเดาสุ่ม แล้วเอ่ยขึ้นว่า“ทุกคนทำตามกฎระเบียบเดิม ติ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 256

    ถ้าต้องรับมือกับคนนอก ฉินหมิงย่อมเลือกใช้วิธีทางกายภาพอันรวดเร็วที่สุดเพื่อกำจัดอีกฝ่ายโดยไม่ลังเลแต่คนในโรงงานเวลานี้ ล้วนแต่เป็นคนของฉินหมิงทั้งสิ้นเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ หากให้ซ่งติ้งเซิงลงมือ ไม่เพียงแต่จะทำให้กลุ่มคนงานหมดความภักดี แม้แต่ภาพลักษณ์ก็คงเสียหายย่อยยับเช่นกัน“ท่านอ๋อง โปรดอธิบายให้พวกเราฟังแต่โดยดีเถิด มิเช่นนั้นทุกคนคงไม่เชื่อท่านแล้ว”หลี่เอ้อร์หนิวเห็นสถานการณ์พลิกผัน ก็ได้ทีรุกคืบด้วยความลำพองใจบัดนี้ทุกคนต่างกำลังรอคอยคำตอบจากฉินหมิงฉินหมิงส่ายหน้าเล็กน้อย ก่อนกล่าวด้วยความจนปัญญาว่า“หลี่เอ้อร์หนิว เจ้าเป็นหนึ่งในหัวหน้าหน่วยการผลิต ใช่หรือไม่?”“ใช่ขอรับ”หลี่เอ้อร์หนิวยักไหล่ มองฉินหมิงด้วยความกังขา“เช่นนี้แล้วกัน ข้าจะให้คนแก่เจ้ามากกว่าของข้าหนึ่งเท่า ในเวลาสามวัน พวกเรามาแข่งกันเรื่องผลผลิต ดีหรือไม่?”“ท่านจะแข่งเรื่องประสิทธิภาพการผลิตกับข้างั้นรึ? ซ้ำยังใช้คนเพียงครึ่งเดียวอีก?”หลี่เอ้อร์หนิวแทบไม่เชื่อหูตนเอง“ถูกต้อง ข้าจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า บางครั้งมีคนเยอะก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องดี หลักการที่ว่ามากคนก็มากความ ดูท่าจะมีผ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 255

    ทั้งสองคนเดินมาถึงเบื้องหน้าฝูงชนหลี่เอ้อร์หนิวยังคงพูดความคิดของตนอย่างออกรส ขัดขวางการจัดสรรคนงานของโรงทอผ้าโดยไม่มีคำว่าเกรงใจ“ท่านอ๋องมาแล้ว!”ไม่รู้ว่าเป็นผู้ใดในฝูงชนที่ตะโกนขึ้นมาก่อน จากนั้นทุกคนก็พร้อมใจกันหลีกทางให้เมื่อฉินหมิงเดินเข้ามาจากนอกวง หลี่เอ้อร์หนิวก็พลันมีท่าทีอ่อนลงไปกว่าครึ่งเมื่อครู่เขายังส่งเสียงดังลั่น แต่บัดนี้กลับเงียบเสียงลงแล้ว“ขอถามหน่อยเถิด ผู้ใดบอกว่าจะลดค่าจ้างพวกเจ้ารึ?”เสียงของฉินหมิงถามขึ้นอย่างแช่มช้าทุกคนต่างเหลือบมองไปที่หลี่เอ้อร์หนิวผู้ซึ่งเมื่อครู่ยังทำตัวหยิ่งผยองส่วนหลี่เอ้อร์หนิวนั้น ยามนี้ก็ได้แต่พูดอึกอักว่า“ก็ในประกาศมีความหมายเช่นนั้นมิใช่หรือ…”เรื่องนี้เดิมทีก็เป็นสิ่งที่เขาคิดขึ้นมาเองเหตุผลที่ไม่อยากให้มีการย้ายคนงานเกิดขึ้น ก็เพราะเขามีลูกน้องหลายคนมาจากต่างพื้นที่กันบางคนมีบ้านอยู่ใกล้โรงช่าง บ้างก็อยู่ใกล้โรงย้อมผ้า ล้วนแต่ร้องขออยากย้ายที่ทำงานกันทั้งสิ้นเมื่อเห็นว่าลูกน้องอยากย้ายที่ทำงานกันเหลือเกิน หลี่เอ้อร์หนิวก็ยิ่งไม่อยากปล่อยมือตัวเขาอุตส่าห์ฝึกฝนลูกน้องจนกลายเป็นคนสนิท ถึงขั้นทำตัววางอำนาจใน

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 254

    เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับปัญหาด้านประสิทธิภาพการผลิต และคนงานจำนวนมากที่ไม่รู้หนังสือดังนั้น ฟางชิงหย่วนจึงไม่ได้อธิบายอะไรมากนัก เพียงนำข้อสรุปไปติดประกาศไว้ล่วงหน้า เพื่อให้ทุกคนเตรียมตัวแต่คนงานหลายพันคนในโรงทอผ้า อยู่ดี ๆ จะให้พวกเขาย้ายที่ทำงานอย่างกะทันหัน ย่อมมีบางส่วนไม่พอใจเป็นธรรมดาสิ้นเสียงของฉินหมิง ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นจากในฝูงชน“ให้ตายเถิด คิดจะลดค่าจ้างกับสวัสดิการของพวกเราใช่หรือไม่? อย่างไรข้าก็ไม่ไป!”คนที่พูด มีนามว่าหลี่เอ้อร์หนิวเขาเป็นชาวบ้านจากหมู่บ้านกว่างสุ่ยทางตอนเหนือของเมืองหลินเจียง ว่ากันว่ามีชื่อเสียงในหมู่บ้านพอสมควรหลังมาถึงโรงทอผ้า เนื่องจากมีผลงานโดดเด่น และผู้คนนับหน้าถือตาไม่น้อย จึงได้เลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าหน่วยในเวลาไม่นาน“บังอาจนัก!”ซ่งติ้งเซิงขมวดคิ้ว โบกมือเรียกเจ้าหน้าที่กลุ่มหนึ่งซึ่งอยู่ข้างกาย ให้เตรียมเข้าไปจับตัวหลี่เอ้อร์หนิวในยามที่โรงทอผ้ากำลังจะจัดสรรจำนวนคนงาน เพื่อไปส่งเสริมอุตสาหกรรมอื่น ๆ หากมีคนเสนอหน้าออกมาขัดขวางย่อมส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงและการดำเนินงานของโรงทอผ้าอย่างใหญ่หลวงนัก!ยิ่งไปกว่านั้น ท่านอ๋องก็ย

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 253

    “ตอนแรกเมื่อเริ่มใช้คนงานเยอะขึ้น ปริมาณการผลิตก็เพิ่มขึ้นเร็ว แต่พอเพิ่มคนเข้าไปเรื่อย ๆ ปริมาณการผลิตกลับเพิ่มขึ้นไม่เร็วเท่าเดิมแล้วพ่ะย่ะค่ะ”ฟางชิงหย่วนหยิบสมุดเล่มเล็กออกมา อธิบายการค้นพบของตนให้ฉินหมิงฟังด้วยความเคร่งเครียด“นี่คงเรียกว่ากฎการลดน้อยถอยลงของผลผลิตส่วนเพิ่ม”ฉินหมิงใช้ความรู้ด้านเศรษฐศาสตร์เท่าหางอึ่งของตน รำพึงออกมาโดยไม่รู้ตัว“อะไรคือกฎการลดน้อยถอยลงของผลผลิตส่วนเพิ่มรึพ่ะย่ะค่ะ?”ฟางชิงหย่วนรั้งฉินหมิงไว้ ขณะถามบนขั้นบันได“ก็คือการลงทุนลงแรงไปกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งมากเกินไป ผลตอบแทนก็จะเพิ่มขึ้นไม่เร็วเท่าเดิมแล้ว”“เป็นเช่นนี้นี่เอง ดูเหมือนว่าที่กระหม่อมศึกษามาจะถูกต้องแล้ว”ฟางชิงหย่วนผงกศีรษะ หยิบแท่งถ่านสีดำยาวออกมาจากอกเสื้อ แล้วเริ่มขีดเขียนลงบนสมุดเล่มเล็กที่เย็บเล่มอย่างประณีตตรงหน้าในยุคนี้มีเพียงพู่กัน ซึ่งใช้งานค่อนข้างลำบากหากอยากจดบันทึกทุกที่ทุกเวลาเช่นเขา ก็ต้องใช้แท่งถ่านกับสมุดเล่มเล็กเท่านั้น“ท่านอ๋อง กระหม่อมไม่อยากขยายการผลิตของโรงงานแล้ว รักษาสภาพเดิมไว้ก็พอ สิ่งที่เราต้องคิดในตอนนี้คือ จะรักษาระดับการเติบโตให้เร็วขึ้นได้อย

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 252

    “จับได้กี่คน?”“สองคนพ่ะย่ะค่ะ ประตูเมืองทิศอื่น ๆ ก็น่าจะมีเช่นกัน”เมื่อได้ยิน ฉินหมิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางกล่าวว่า“จับต่อไป ไว้ชีวิตแค่จำนวนหนึ่งก็พอ เอาไว้เค้นถามกำลังคนที่แน่ชัดในภายหลัง ถือโอกาสที่ฝนตกหลายวันมานี้ คนเดินถนนมีน้อย ปิดล้อมอำเภอไว้ก่อน รอให้สังหารองครักษ์เงาหมดสิ้นเมื่อใด ค่อยเปิดประตูเมือง”“พ่ะย่ะค่ะ!”ซ่งติ้งเซิงรับคำสั่ง พลางมองอู๋สื่อจงที่ยังคงยืนนิ่งตัวแข็งทื่อไม่พูดคำใด ในใจพลันรู้สึกผิดหวังอยู่บ้าง“อะแฮ่ม!”เขากระตุกชายเสื้ออู๋สื่อจงตอนนั้นเอง อู๋สื่อจงถึงได้สติ“เข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง”หลังปิดล้อมสังหารคนอยู่สองวันครึ่ง ฉางไป๋ซานก็นำกองกำลังองครักษ์ของฉินหมิง สังหารองครักษ์เงาทั้งยี่สิบเจ็ดคนที่มาถึงอำเภออินซานจนหมดสิ้นขณะมองดูรายชื่อผู้เสียชีวิตที่เขียนด้วยหมึกสีแดงสด ฉินหมิงก็ต้องถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกซ่งติ้งเซิงผู้ที่อยู่ด้านข้างพูดขึ้นว่า“ท่านอ๋อง โรงทอผ้าส่งข่าวมา บอกว่าพวกเขาสร้างเสร็จไปกว่าครึ่งแล้ว สามารถเริ่มการผลิตจำนวนมากได้ทันที เวลานี้อยากให้ท่านส่งคนงานไปที่นั่นพ่ะย่ะค่ะ”อุตสาหกรรมสิ่งทอได้รับการยกระดับอีกครั้ง

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status