共有

ตอนที่ 2/2

last update 最終更新日: 2025-02-11 02:22:30

ตอนที่ 2/2

"ทรงพลังดั่งเฟอร์รารี่ที่ไม่เคยคิดเบรกกกก"

เสียงแหกปากร้องเพลงของภาคภูมิแทบทะลุออกไปถึงดาวอังคาร จนเพื่อนที่นั่งฟังอยู่ถึงกับต้องร้องขอชีวิต มือข้างหนึ่งถือแก้วเหล้าอีกข้างก็จับไมค์ เป็นแบบนี้ทุกงานเมื่อรวมตัวกัน

เกือบสองทุ่มที่พวกเขายังรวมตัวกันอยู่ที่ร้านเหล้าของเชษฐา พวกเขามาบ่อยจนเจ้าของร้านอย่างเชษฐาต้องทำห้องวีไอพีเพิ่มขึ้นมา รองรับพวกมันโดยเฉพาะ

"ไอ้เหี้ยภูมิ นี่มึงร้องหรือมึงแหกปาก" อัครเดชทนไม่ได้กับเสียงของเพื่อน ร้องดังไม่ว่า แต่มันยังร้องไม่ตรงคีย์อีก เหล้าเข้าปากทีไร ครางไมค์คนเดียวทุกที

แล้วเวรกรรมมันก็ตกมาอยู่ที่คนนั่งฟังนี่ไง

"ฮ่าๆๆ ไอ้อรรถ ใจจริงมึงอยากลุกขึ้นมาร้องเพลงกับกูล่ะสิ อ่า มาๆๆๆ ลุกขึ้นมาเลยเพื่อน" คนเมาที่ยังถือครองไมค์อยู่พูดขึ้นผ่านเครื่องกระจายเสียง ทว่าคนถูกชวนกลับส่ายหน้าไม่อยากลุก เบี่ยงหน้าไม่สนใจ สัพักภาคภูมิก็แหกปากร้องเพลงของเขาต่อ

เมาแล้วก็เป็นงี้ เขาชินกับเพื่อนฝูงแล้ว

"เออ นี่มึงอย่าลืมนะ พรุ่งนี้พากูไปเอารถด้วย" สายธารสะกิดไหล่เพื่อน ขณะที่อัครเดชยังคงรินเหล้าใส่แก้วแล้วกระดกเข้าปากตัวเองอยู่ สายธารก็กลัวว่าเพื่อนจะเมาจนไม่ยอมตื่นพาตัวเองไปรับรถที่ส่งซ่อมเอาไว้ที่ร้านเพื่อนสนิทอีกคน

"มึงก็บอกให้ไอ้ฉีขับมาส่งดิ่" อัครเดชแนะนำ คืนนี้เขาจะเมาย้อมใจที่แข่งบอลแพ้พวกตำรวจนั่นเสียหน่อย ใครจะพาเขาไปไหนพรุ่งนี้ก็ไม่สน อีกอย่างระหว่างที่ป๊าม๊ายังอยู่ที่ต่างจังหวัด นี่แหละคือโอกาสที่เขาจะเมาได้เต็มที่

คืนนี้เขาจะนอนที่ร้านของเชษฐาหรือว่าจะกลับไปนอนบ้านยังไม่รู้เลย แต่จะนอนไหนแล้วมันยังไง คนไม่มีเมียก็งี้แหละ

คืนแห่งความสนุกดำเนินไปได้ไม่นานนัก คนที่ปล่อยตัวเอ็นจอยกับแสงสีเสียงในร้านเหล้ายังคงไม่รู้ตัว กระทั่งมีใครบางคนเดินเปิดประตูเข้ามายังห้องวีไอพี

ร่างอรชรมาในชุดเสื้อยืดสีเอิร์ทโทนบวกกับกางเกงยีนขาสั้นธรรมดาเหมือนกับที่เธอเคยใส่ เรียวขาขาวๆ ก้าวอาดเข้ามายืนด้านในพร้อมกับสองมือที่เท้าสะโพกสวย ดวงตาเรียวขึงเข้มใส่คนที่เอาแต่นั่งกระดกเหล้าเข้าปาก เพื่อนหลายคนของอัครเดชรับรู้ถึงการมาเยือนของเจ้ากรรมนายเวรของมันแล้วต่างก็เสียวสันหลังวาบ โดยเฉพาะภาคภูมิที่กำลังถือไมค์แหกปากร้องเพลงอยู่ยังต้องหยุดการกระทำของตัวเองลงแล้วก็ยืนนิ่งสงบเสงี่ยมเจียมตัว รอดูสงครามต่อจากนี้

บรรยากาศในห้องเริ่มอึมครึมได้ที่ จนอัครเดชเริ่มรู้สึกได้ จากที่สนใจเพียงแก้วเหล้าในมือจึงต้องเสยหน้าขึ้นมองไปยันเจ้าของเงาที่ยืนค้ำหัวเขาอยู่

"เชี่ย!" มาได้ไงวะ

นั่นคือคำถามที่เกิดขึ้นอยู่ในหัวของเขาตอนนี้ คิดว่าตัวเองหลุดพ้นแล้วเสียอีก แต่สุดท้ายก็ยังตามมาจนได้

"กล้าหนีลี่มางั้นเหรอ!"

ดวงตาเรียวฉายแววออกมาอย่างคาดโทษ 2 ชั่วโมงที่ก่อนหน้านี้ที่เธอคลาดกันกับเขา ไม่ใช่ว่าจะไม่ตามตั้งแต่ตอนนั้น ทว่ากลับยอมใจดีปล่อยให้เขามีเวลาเสพความสุขก่อนเท่านั้นเอง หลังจากที่คลาดกันลี่เองก็ต้องกลับไปดูบ้านแทนเขา ทำความสะอาดบ้าน เปิดไฟทิ้งไว้ และให้อาหารน้องกระจู๋จนมันอิ่มแล้วถึงได้ขับรถออกมาตามเจ้าของบ้านตัวจริง

ใบหน้าสวยถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่อัครเดชจะเป็นผู้เป็นคนเหมือนชาวบ้านเขาสักที แก่จนอายุปูนนี้แล้วยังทำตัวไร้สาระอยู่อีก นี่ถ้าไม่ใช่ลี่ก็ไม่มีใครเอาเฮียอรรถแล้ว

"เอ่อ มึง กูว่ามึงกลับบ้านเถอะ" สายธารกระซิบเพื่อนตัวเองที่นั่งอยู่ข้างกัน

เขาไม่อยากโดนลูกหลงไปด้วยอีกคน ก็พอรู้ว่าน้าเอื้องกับน้าสันต์ให้สิทธิ์ลีลี่เต็มที่ในการดูแลเพื่อนสนิทของเขา แล้วที่ผ่านมาน้องมันก็ทำหน้าที่ไม่ขาดตกบกพร่องมาโดยตลอด อย่างครั้งที่แล้วที่ลีลี่มาตามเพื่อนเขาแบบนี้ ตอนนั้นไอ้อรรถมันขัดขืนไม่ยอมกลับง่ายๆ แถมวันนั้นหนักกว่านี้อีกคือไอ้เชษเจ้าของร้านมันไปหาเด็กที่ไหนก็ไม่รู้มาถวายให้ไอ้อรรถ ทีนี่ก็ไปกันใหญ่เลยเมื่อลีลี่มาตาม แม้วันนั้นเขาจะเมา แต่ก็พอจำได้รางๆ ว่าลีลี่ใส่ไอ้อรรถไม่ยั้งมือเลย แล้วน้องคนนัันก็โดนลีลี่กระชากผมแรงๆ จนตัวสั่นกลัวลีลี่ไม่กล้ามาที่ร้านนี้อีก

เพื่อนของอรรถถึงได้รู้จักเจ้ากรรมนายเวรของอรรถ และจำได้ติดตาว่าผู้หญิงคนนี้ถ้าเจอที่ไหนต้องระวัง

"กลับบ้านเดี๋ยวนี้!"

ลีลี่แหกปากเสียงดังลั่นห้อง เพื่อนๆ ต่างก็หัวหดกลัวไปตามกัน ไม่กงไม่กินมันแล้วเหล้า รีบออกจากห้องนี้ดีกว่าโดนลูกหลง

ส่วนไอ้คนที่โดนออกคำสั่งนั้นกลับไม่มีท่าทีหวาดกลัว หรือกะตือลือล้นที่อยากจะกลับเลยสักนิด ยิ่งลีลี่ทำแบบนี้เขายิ่งยอมไม่ได้ ในใจคิดว่ากูจะปล่อยให้ผู้หญิงตัวเล็กๆ มาข่มเหงไม่ได้เด็ดขาด เสียระบบหมด!

"ไม่กลับโว้ย! มาทางไหนกลับไปทางนั้นเลย" อัครเดชยืนขึ้นเต็มความสูง ท้าทายคนที่เพื่อนตัวเองต่างก็หวาดกลัว

วันนี้เขาจะปราบพยศยัยเด็กจอมจุ้นคนนี้ให้เพื่อนเขาเห็น กล้านักนะ... หลายรอบแล้วด้วย ที่มาแหกปากด่าเขาต่อหน้าเพื่อนฝูง แค่ป๊ากับม๊าให้ท้ายถือหางอยู่คิดว่าจะกลัวเหรอวะ ไม่โว้ย! คนอย่างไอ้อรรถไม่เคยกลัวผู้หญิง

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード

最新チャプター

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   The end

    THE ENDสองเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว และในที่สุดวันนี้ก็มาถึง มันเป็นวันสำคัญที่ลีลี่และเฮียอรรถจะได้เริ่มต้นชีวิตคู่ด้วยกันสักที ในวันแต่งงานของพวกเขาที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น และความสุข ความยินดี จากแขกเหรื่อที่มาร่วมงานในห้องแต่งตัวของลีลี่ ดอกไม้หลากสีถูกจัดวางไว้รอบๆ พร้อมแสงจากหลอดไฟที่ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่นและโรแมนติก ลีลี่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ดั่งที่เธอเคยจินตนาการฝันใฝ่ เธอยืนหน้ากระจก ดูตัวเองในชุดนี้และนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่นำพาเธอมาที่นี่ได้แม่ของลีลี่ที่ยืนข้างๆ ยิ้มอย่างมีความสุข เมื่อเห็นลูกสาวเติบโตมาเป็นผู้หญิงที่งดงามและแข็งแกร่ง“ลูกสวยมากนะ” แม่พูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น“ก็ลี่ถอดแบบม๊ามาเต็มๆ ไงล่ะ” ลีลี่ตอบด้วยรอยยิ้ม ยีนส์เด่นขนาดนี้จะไม่สวยเหมือนแม่ตัวเองแล้วจะเหมือนใครกันในขณะที่อีกฝั่งหนึ่ง เฮียอรรถยืนรอในห้องพิธี เขาสวมชุดสูทสีดำที่ดูเรียบหรูเหมาะสมกับงานของเขา แต่ความรู้สึกในใจกลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและตื่นตัว เขามองไปที่หน้าประตูของห้องด้วยความหวังว่าเจ้าสาวจะปรากฏตัวออกมาในอีกไม่ช้าเมื่อพิธีเริ่มต้นขึ้น เสียงเพลงเริ่มเล่นและบรรยากาศของงานแต่งงานกลายเ

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 19/3

    ตอนที่ 19/3ยามเย็นแสงอาทิตย์สีส้มทองฉาบไปทั่วท้องฟ้า เฮียอรรถขับรถพาลีลี่มายังสวนสุขภาพที่อยู่ติดกับอ่างเก็บน้ำ มองไปรอบๆ มีภูเขารายล้อม มีต้นดอกเฟื่องฟ้าสวยๆ รายรอบสองข้างทางที่วิ่งผ่าน บรรยากาศยามเย็นสดชื่นด้วยสายลมที่พัดเอาของน้ำเย็นๆ แตะเข้าปลายจมูก“เหนื่อยหรือยัง?” เฮียอรรถวิ่งเยาะๆ ข้างๆ กับหญิงสาว ถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง เพราะเห็นว่านานทีปีหนคนอย่างลีลี่ถึงจะออกมาวิ่งกับเขาทีลีลี่มองไปรอบๆ ก่อนจะยิ้มพร้อมกันกับที่ชูสองนิ้วขึ้นมาให้เขามอง “แฮ่ก ๆ เหนื่อยสิ แต่ลี่สู้ไหว!”“แต่พักก่อนดีกว่า เพิ่งมาวิ่งครั้งแรกกล้ามเนื้อจะฉีกเอา” เขาพูดอย่างเป็นห่วง ก่อนที่ทั้งคู่จะค่อยๆ ลดความเร็วลง กระทั่งพากันเดินมานั่งอยู่ตรงซีเมนส์ที่กั้นขอบอ่างเก็บน้ำสายลมเย็นพัดผ่านช่วยลดความเหนื่อยหลังจากการวิ่ง ลีลี่เอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำจากกระเป๋าแล้วส่งให้เฮียอรรถ“ดื่มน้ำก่อนเฮีย”เขารับขวดน้ำมาแล้วยิ้ม “ขอบใจนะ”หลังจากพักจนหายเหนื่อย เฮียอรรถหันไปมองหน้าลีลี่ “ยืนมือมาหน่อยสิ” เขาบอกพลางบังคับด้วยสายตา ลีลี่แม้ว่าจะยังมึนงง แต่ก็ยอมยื่นมือออกมาหาเขาเฮียอรรถหยิบกระเป๋ากีฬาใบเล็กขึ้นมาเปิดซิป ค้นหาอ

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 19/2

    ตอนที่ 19/2‘ที่อรรถลงทุนซื้อรถราคาสี่สิบกว่าล้านเนี่ย ไม่ใช่เพราะต้องการจะอวดว่าตัวเองมีเงินหรอก แต่เป็นเพราะอรรถอยากให้ทั้งน้าจีและน้าหลุนเห็นว่าอรรถเองก็มีเงินพอที่จะเลี้ยงดูลี่ได้เหมือนกัน ไม่ใช่คนไม่เอาอ่าวเหมือนอย่างที่น้าหลุนชอบพูด แค่รถอรรถยังซื้อเงินสดได้เลย แล้วทำไมแค่ยอมให้ลี่แต่งงานกับอรรถถึงจะทำไม่ได้ น้าหลุนอยากได้สินสอดเท่าไหร่ว่ามาเลย อรรถจะหาให้’คำพูดของเฮียอรรถที่พูดกับพ่อของเธอยังคงดังก้องอยู่ในหัว ถึงแม้ตอนนี้จะแยกย้ายกันกลับบ้านไปแล้วก็ตามแต่ลีลี่นั่งอยู่ในห้องนอนของตัวเอง จ้องมองเพดานขาวด้วยความรู้สึกที่ตีกันยุ่งเหยิงในใจ คำพูดของเฮียอรรถยังดังก้องอยู่ในหัวเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า“ลี่จะเชื่อมั่นเฮียได้จริงๆ ใช่ไหม…” เธอพึมพำเบาๆ กับตัวเอง สิ่งที่เขาได้พูดและการกระทำที่บ่งบอกว่าเขาพร้อมดูแลผุ้หญิงคนนี้ที่เคยวิ่งไล่ตามความรักของเขามานานลีลี่รู้ดีว่าเฮียอรรถทำทุกอย่างเพื่อพิสูจน์ตัวเอง แต่ในใจก็อดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าทุกสิ่งที่เขาทำนั้นจะเพียงพอที่จะเปลี่ยนความคิดของพ่อเธอได้จริงหรือเปล่าเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะความคิด ลีลี่หยิบมันขึ้นมาและเห็นชื่อของเฮียอรรถปรากฏบ

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 19/1

    ตอนที่ 19/1บรื้นนนนๆๆ“โอ้ย หนวกหูโว้ยยย! ใครมันมาเสียงดังแถวนี้วะ บ้านคนนะเว้ย ไม่ใช่สนามแข่งรถ”เสียงดังก้องกังวานมาจากทางหน้าบ้านตัวเอง หมวดหลุนที่กำลังพักผ่อนนั่งดูทีวีอยู่ในบ้านจำเป็นต้องออกมาดูว่าใครกันที่เอารถมาเร่งเครื่องเสียงดังอยู่หน้าบ้านของเขา เมื่อทนอยู่เฉยๆ ต่อไปไม่ได้ จึงต้องออกดูมาให้เห็นกับตาหมวดหลุนเดินออกมาพร้อมกับสีหน้าขึงขัง เขาสวมกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดเก่าๆ ดูเป็นวันสบายๆ ที่เขาอยากจะพักผ่อน แต่เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มเหมือนท้าทายทุกความสงบในละแวกนั้นเมื่อประตูบ้านเปิดออก สายตาของหมวดหลุนก็ปะทะเข้ากับ Lamborghini Aventador สีน้ำเงินฉูดฉาดจอดอยู่ตรงข้ามถนน คนขับลดกระจกลง เผยให้เห็นใบหน้าของชายหนุ่มที่ดูมั่นใจและหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ซึ่งเป็นลูกสาวของเขาเอง“ไอ้อรรถ! มึงเองเหรอ!” หมวดหลุนร้องเสียงดัง พร้อมชี้นิ้วไปที่รถหรูราวกับจะปลุกระดมให้ทุกคนในซอยออกมาดูเฮียอรรถลดแว่นกันแดดลงช้าๆ ยิ้มมุมปากพลางตอบกลับด้วยเสียงเรียบ ๆ แต่ฟังดูแฝงความยียวน“ใช่ อรรถเองน้า ขอโทษนะที่เสียงดัง พอดีว่ารถใหม่มันแรง”“หนอย... พ่องสิ! ไอ้เด็กเวรนี่ มึงไปขโมยรถใครมาขับ แล้วนี่ลี

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 18/3

    ตอนที่ 18/3หลังจากที่เฮียอรรถบอกเมื่อวานนี้ ลีลี่แทบจะไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลยว่าเขาจะลากเธอมาจนถึงเต็นท์รถจริงๆ แล้วแถมยังพามาไกลถึงกรุงเทพฯ อีกด้วย เดินทางสองชั่วโมงกว่า เธอแทบจะบ่นเขามาตลอดทางทีแรกก็คิดว่าเขาคงจะพูดเล่นๆ เพื่อเอาชนะ แต่ที่ไหนได้ตอนนี้กลับกลายมาเป็นลูกค้าของเต็นท์รถยุโรปยี่ห้อดังที่ใครๆ ต่างก็ใฝ่ฝันว่าจะอยากได้ครอบครองแล้วการแต่งตัวของเธอในวันนี้ มันช่างไม่ได้เข้ากับร้านรถหรูราคาแพงแบบนี้สักนิดเลยด้วยซ้ำ เฮียอรรถเองก็ไม่ต่างกัน เสื้อยืดสีเทากับกางเกงยีนส์ขาดๆ บวกกับรองเท้าแตะพากันเดินเข้ามาได้ถึงข้างในก็ดีแค่ไหนแล้วที่เขาไม่ไล่กลับ ไม่มีสง่าราศรีเลยสักนิดว่าจะมีเงินซื้อ“เฮีย แน่ใจนะว่าพาลี่ไม่มาผิดร้านน่ะ?” เธอบ่นขณะที่กอดอกยืนมองรอบๆ เต็นท์รถ“อุตส่าห์ตื่นแต่เช้าพามา จะผิดร้านได้ไงล่ะ” เขาตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆ พร้อมรอยยิ้มเล็กๆลีลี่ทำหน้ามุ่ย “ถ้าเฮียไม่ซื้อจริงลี่จะโกรธเลยนะ เสียเวลามาก”เฮียอรรถหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเอามือแตะหลังเธอเบาๆ พาเดินไปยังโซนรถที่จอดเรียงราย “โห พามาขนาดนี้ ยังจะว่าโกหกอีก”ลีลี่มองรถคันใหญ่คันเล็กที่จอดอยู่ตรงหน้า เธออดที่จะรู้สึกตื่

  • ติดที่ใจมันไม่รัก   ตอนที่ 18/2

    ตอนที่ 18/2หลายวันผ่านพ้นไปจนใกล้จะถึงช่วงสิ้นปี สิ่งที่ลีลี่ยังคงได้รับต่อเนื่องคือความสม่ำเสมอจากเฮียอรรถที่เคยรับปากเอาไว้ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและเขาเริ่มดีขึ้นเรื่อย ๆ ท่ามกลางสายตาของผู้ใหญ่ลีลี่ยังคงเข้านอกออกในบ้านของเขาอย่างที่เคยทำ ส่วนเขาเองก็ไปมาหาสู่บ้านเธอด้วยเช่นกันคืนนี้มีงานกาชาดที่จัดขึ้นในช่วงส่งท้ายประจำปี เขาพาลีลี่ออกมาเดินเล่นหาของกินเล่นภายในงานแบบสองต่อสอง ทางม๊าของเธอก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่คนที่ยังมีท่าทีไม่พอใจก็คงมีแค่คนเดียวก็คือป๊าของลี่เอง“หนาวไหม? เสื้อแขนยาวก็ไม่ยอมเอามา” เขาว่าพลางมองค้อนใส่เธอก่อนหน้านี้เฮียอรรถนั่งรอลี่อยู่ที่บ้านระหว่างที่เธอเองกำลังอาบน้ำแต่งตัวอยู่ หลังจากที่ลงมาพร้อมกับชุดง่ายๆ สบายๆ อย่างเสื้อครอบกับกระโปรงยีนส์สั้นเหนือเข่า เขาก็เอาแต่ทำหน้าดุจนกระทั่งมาถึงงาน“ลี่บอกแล้วไงว่าไม่หนาว” อากาศเมืองไทยในมันจะหนาวได้แค่ไหนกับเชียว ลี่คิดในใจแบบนั้น“ดึกมาเดี๋ยวก็หนาว” กว่าจะเดินทั่วก็ดึกกันพอดี และกว่าจะถึงบ้านอีก อีกอย่างที่ทำให้เขาต้องบ่นก็เพราะชุดที่ลี่ใส่ออกมานี่แหละ ทั้งกระโปรงก็สั้นเกินไป ไหนเสื้อตัวเล็กที่หดรัดรูปจนนึกว่าเ

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status