LOGINShare
ตอนที่50 แจ้งทุกคนให้รู้
Last Updated:
2025-12-22 15:37:06ไม่นานข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองเหยียนฟางว่า หมู่บ้านเหยียนฟางมีผีร้าย ข่าวลือเรื่องนี้ทำเอาผู้คนขนลุกขนชันด้วยความหวาดกลัว เพราะไม่ใช่เพียงทหารคนเดียวที่พบ แต่เป็นทหารหลายสิบคน รวมทั้งท่านเจ้าเมืองและนายอำเภอ
ซิ่วอิงและสหาย ที่ออกมาสั่งของที่ตลาด พอได้ยินข่าวนี้ ถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ด้วยความสะใจ สมน้ำหน้า! “ฮ่า ๆ ข้าละสะใจจริง ๆ” หานเกอเอ่ยขึ้น “ใช่สมน้ำหน้า ไปรบกวนวิญญาณคนตาย ก็ต้องเจอดีแบบนี้” เจียวจูเสริมขึ้น “ซิ่วอิงวิญญาณพวกเขา ยังไม่ไปเกิดใหม่อีกเหรอ?” ลี่อินเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ข้าคิดว่าพวกเขา คงยังเป็นห่วงสมบัติอยู่ เลยยังไม่จากไปไหน” “ซิ่วอิงข้าคิดแผนออกมาได้แล้ว” ตงฮวนเอ่ยขึ้นด้วย ท่าทางเจ้าเล่ห์ “แผนอะไรรึ?” ซิ่วอิงหันมาถามอย่างสนใจ “ก็แผนไปสำรวจพื้นที่แถบนั้นนะสิ” “แต่ว่าตงฮวนเจ้าไม่กลัวผีรึ?” เจียวจูถามขึ้น “จะกลัวทำไมวิญญาณเหล่านั้น เป็นคนในครอบครัวของเราที่ถูกฆ่า ข้าดีใจเสียอีกหากว่าจะได้พบพวกเขาอีก” ซิ่วอิงฟังจากที่ตงฮวนพูดก็ครุ่นคิด แผนของเขาดีมากเลยทีเดียว ตงฮวนเป็นเด็กฉลาด เขาสามารถฟังและวิเคราะห์ ได้อย่างดีเยี่ยม “แล้วจะไปสำรวจยังไง ไม่ใช่ว่าพวกเราต้องปิดบังตัวตนไม่ใช่หรือ” หานเกอถามขึ้นมา เพราะไม่เข้าใจสิ่งที่ตงฮวนพูด “ข้ามีวิธีเอาคืนคนชั่ว อีกทั้งได้เงินมาใช้สอยอย่างสบาย ๆ” ซิ่วอิงยามนี้ยิ้ม อย่างผู้ที่อยู่เหนือกว่า นางจะคอย ๆ เอาคืนพวกเขาทีละนิด “อย่างไร?” พวกเขาเอ่ยขึ้นพร้อมกันด้วยความตื่นเต้น เมื่อพูดถึงเงิน ใจของพวกเขาก็เต้นแรง “ตอนนี้ข่าวที่พวกเรามีพลังพิเศษ ไม่มีใครไม่รู้ เพราะฉะนั้น เราก็แค่เสนอไปว่า หากพาพวกเราไปสำรวจด้วย ผีไม่กล้าออกมาแน่นอน และพวกเราก็ไม่ได้ไปฟรี ๆ นะ ต้องจ่ายค่าเสียเวลามาให้ด้วย และในระหว่างสำรวจ พวกเราก็ค้นหาสมบัติไปด้วย หากพบเมื่อไหร่ ให้ทุกคนเก็บเข้ามิติให้หมด” พอซิ่วอิงกล่าวจบพวกเขาก็หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ แผนนี้ดีจริง ๆ “พวกเรารีบสั่งของแล้วรีบกลับกันเถอะ พวกเราต้องรีบกลับไปฝึกพลังปราณ” หานเกอจิตใจฮึกเหิม เมื่อได้ฟังแผนการ วันนี้ซิ่วอิงออกมาซื้อของใช้ที่จำเป็นให้กับทุกคน อย่างที่นอน หมอน ผ้าห่ม ผ้า และชุดตัดสำเร็จ อีกทั้งนางจะแวะไปสั่งข้าว และอาหารแห้งให้เอาไปส่งที่จวน นางจะเริ่มกักตุนอาหารเอาไว้ ในยามฤดูหนาวที่ใกล้เข้ามา เพราะตอนนี้คนที่นางต้องดูแลมีมากขึ้น หากเกิดภัยหนาวและหิมะตกหนัก คาดว่าต้องมีคนให้ช่วยมากขึ้นไปอีก “เราต้องแจ้งข่าว ให้ทุกคนเตรียมตัวตั้งแต่เนิ่น ๆ ภัยธรรมชาติหากเรารู้ล่วงหน้า ก็สามารถรับมือได้ไม่ยาก” “แล้วเราจะบอกทุกคนอย่างไรละ จะมีคนเชื่อเหรอ?” ลี่อินถามขึ้นมาบ้าง เพราะเรื่องในวันข้างหน้า บางคนอาจคิดไร้สาระ “มันก็ต้องมีบ้างแหละ เพราะพวกเราทำตัวอย่างให้พวกเขาเห็น อีกอย่างเราต้องพูดออกไปด้วยว่า ฝันเห็นเทพเซียนมาบอกว่า ฤดูหนาวปีนี้จะหนาวมากกว่าทุก ๆ ปี และหิมะก็จะตกหนัก ยาวนานเป็นเดือน” ตงฮวนเป็นคนเอ่ยตอบลี่อิน ทำให้ซิ่วอิงยกยิ้มกับความฉลาดของเทพเต่าดำ เมื่อมาที่ร้านขายเครื่องนอน เจ้าของร้านก็จำพวกนางได้ทันที รีบออกมาต้อนรับอย่างดีใจ ซิ่วอิงครุ่นคิดว่าจะทำอย่างไร ถึงไม่เป็นที่สงสัย ก่อนจะนึกออกมาได้ “ท่านลุงข้าสั่งเอาไว้ก่อน เดี๋ยวข้าจะไปซื้อรถม้า แล้วจะแวะมาเอาเจ้าค่ะ ท่านให้คนยกไปกองไว้ตรงนั้นก็ได้เจ้าค่ะ” “ได้ ๆ” ซิ่วอิงยื่นรายการที่นางอยากได้ให้เขา ก่อนเอ่ยกับเขาเสียงเบา “ท่านลุงห้ามบอกใคร ว่าข้ามาซื้อของร้านท่านเยอะขนาดนี้นะเจ้าคะ เดี๋ยวร้านอื่นจะไม่พอใจข้าเพราะข้าจะซื้อแต่ร้านท่านร้านเดียวเจ้าค่ะ” เจ้าของร้านได้ยินก็เข้าใจ เพราะไม่อยากมีปัญหากับร้านอื่นอยู่แล้ว ซิ่วอิงพอได้รถม้ามา ก็ให้หานเกอกับตงฮวนเป็นคนบังคับ ซึ่งม้าก็เหมือนจะเชื่อง เพราะถูกฝึกมาเป็นอย่างดี จึงไม่ยากที่เขาทั้งสองจะเป็นคนขับ ซิ่วอิงเมื่ออยู่ในรถม้า พร้อมลี่อินและเจียวจู นางก็หยิบกล่องโบราณออกมา แล้ววางลงกับพื้นก่อนจะเปิดฝากล่อง แล้วส่งเสียงเรียกลงไป “พี่จือไฉ พี่จือหยวน ออกมาข้างนอกทีเจ้าค่ะ” “ได้ ๆ” เมื่อพวกเขาออกมาจากกล่อง ซิ่วอิงจึงบอกกับลี่อินและเจียวจู ให้เปลี่ยนใบหน้าของพวกเขา “พี่ทั้งสองคนยื่นมือมาเจ้าค่ะ” เมื่อเขายื่นมือมาให้ พวกนางก็ยื่นมือไปสัมผัสเช่นกัน พวกนางยกยิ้มอย่างตื่นเต้น เพราะจะได้พบกับ คนหล่อหน้าตาดีเพิ่มอีกแล้ว เมื่อเปลี่ยนใบหน้าเขาเสร็จ พวกนางก็ฉีกยิ้มด้วยความพอใจ “พี่สองคนหล่อเหล่ามากเจ้าค่ะ” ซิ่วอิงเอ่ยชม ทำเอาจือไฉและจือหยวน เขินอายขึ้นมา “เดี๋ยวข้าจะไปเอาของที่ซื้อไว้ พี่สองคนช่วยยกขึ้นมาบนนี้เลยเจ้าค่ะ เดี๋ยวพวกข้าจะเก็บใส่เองเจ้าค่ะ” “ได้ขอรับ” พวกเขาเอ่ยตอบอย่างแข็งขัน เมื่อมาถึงร้านขายเครื่องนอน เขาสองคนก็กระโดดลงไป ก่อนจะเป็นซิ่วอิง ที่ตามลงไปจ่ายเงิน “ท่านปู่ ข้าจะส่งของเข้าไปนะเจ้าคะ” ลี่อินเอ่ยขึ้นเบา ๆ “ได้ ๆ ส่งมาเลย” ชายชราตอบกลับมาอย่างกระตือรือร้น ลี่อินและเจียวจู หยิบของใส่ลงกล่องโบราณอย่างเพลิดเพลิน หลังจากซิ่วอิงจ่ายค่าของเสร็จ ชายเจ้าของร้าน ก็เดินออกมาส่งซิ่วอิงที่หน้าร้าน แต่พอเห็นรถม้าจอดอยู่เพียงคันเดียว ก็ได้แต่งุนงงสงสัย “นายหญิงน้อย มีคนมาขนของไปแล้วหรือ?” “ใช่เจ้าค่ะ ข้าให้เขาล่วงหน้าไปก่อน” ชายผู้นั้นพยักหน้ารับรู้พลางคิดในใจ ขนของกันรวดเร็วดีจริง แป้บเดียวหายไปหมดแล้ว ซิ่วอิงเปลี่ยนให้พี่จือไฉและพี่หยวนเป็นคนมาขับรถม้า แล้วให้ตงฮวนและหานเกอมานั่งในรถม้า ก่อนนางจะบอกกับจือไฉว่า นางอยากแวะไปร้านขายข้าว พวกเขาจึงมาจอดหน้าร้านขายของแห้ง พวกเขาเมื่อลงจากรถม้าก็ทำตามแผน ด้วยการสั่งของด้วยเสียงอันดังฟังชัดว่า “เถ้าแก่ข้าอยากได้ข้าว20กระสอบขอรับ” เถ้าแก่เจ้าของร้าน ถึงกับฉีกยิ้มด้วยความพอใจ วันนี้ฤกษ์ดีจริง ๆ ลูกค้าคนแรกก็ซื้อข้าวตั้ง20กระสอบ “เถ้าแก่ข้าเอาข้าว20กระสอบเช่นกันเจ้าค่ะ” “ส่วนข้าเอาถั่วเหลือง10กระสอบ แป้งสาลี10กระสอบขอรับ” เถ้าแก่เจ้าของร้านถึงกับตกตะลึง เด็กพวกนี้จะซื้อเอาไปทำไมมากมายกัน “ข้าถามได้หรือไม่ว่า พวกเจ้าจะซื้อเอาไปทำไมมากมาย?” ผู้คนที่หยุดยืนดู ก็อยากรู้เช่นเดียวกัน จึงพากันยืนรอฟัง “ก็ข้าฝันเมื่อคืนขอรับ ว่าท่านเทพมาบอกข้าว่า ฤดูหนาวปีนี้ จะหนาวอย่างยาวนาน และหิมะก็จะตกหนัก เขายังบอกให้ข้าตุนอาหารเอาไว้ พวกข้าก็เลยต้องรีบมาตุนอาหารไว้ขอรับ” “จะเป็นไปได้อย่างไรเจ้าหนู กินมากฝันมากเจ้าไม่รู้รึ ความฝันเป็นเพียงเรื่องงมงาย” ชายผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น “ท่านไม่เชื่อแต่ข้าเชื่อ” เป็นชายผู้หนึ่งที่เคยไปกินอาหารที่โรงเตี้ยม และจำพวกเขาได้ “ข้าจะบอกให้นะ เด็กพวกนี้มีพลังพิเศษ ข้าคิดว่าพวกเขา สามารถมองเห็น เหตุการณ์ในวันข้างหน้าได้ ไม่ใช่เทพมาบอกอะไรหรอก เถ้าแก่ข้าเอาข้าว5กระสอบ ไปส่งที่บ้านข้าด้วยนะ” คราวนี้ผู้คนถึงกับตื่นตระหนก หากเป็นความจริง ก็ยังพอมีเวลาตุนอาหารเอาไว้ เชื่อไว้ก็ไม่เสียหายอะไร “เถ้าแก่ข้าเอาข้าวสาร2กระสอบ” “เถ้าแก่ข้าเอาข้าวสาร2กระสอบ” เสียงร้องสั่งข้าวสาร ของผู้คนดังขึ้นอย่างเซ็งแซ่ เด็กทั้งห้าคนหันมายิ้มให้กันอย่างพอใจ เถ้าแก่ร้านขายข้าวสารอาหารแห้ง ทำตัวไม่ถูกเพราะทุกคน พร้อมใจกันซื้อแบบไม่ลืมหูลืมตา “ทุกท่านต่อแถวขอรับ ต้องเป็นไปตามลำดับใครมาก่อน ใครมาหลังขอรับ” หานเกอช่วยตะโกนบอกลูกค้า ก่อนพวกเขาจะทำตัวอย่างให้ดู ด้วยการยืนเรียงกันเป็นแถว ทุกคนจึงทำตามอย่างว่าง่าย เพราะเห็นเด็ก ๆ ทำให้เห็น อย่างเป็นระเบียบ หากผู้ใหญ่ไม่ทำตามก็น่าละอายเกินไป ตอนที่แถวต่อซื้อข้าวสารจึงยาวเฟื้อย คนเดินผ่านไปผ่านมาก็สงสัย ว่าต่อแถวซื้ออะไรกัน พอรู้เรื่องก็รีบไปกระจายข่าว ยามนี้แถวจึงยาวเพิ่มไปอีก จนร้านขายข้าวสารและอาหารแห้ง ขายของจนหมดเกลี้ยง ไม่เพียงพอต่อความต้องการของคนซื้อ แต่ว่ายังมีร้านอื่นอีกที่ยังมีขาย พวกเขาจึงพากันแห่ไปซื้ออย่างรวดเร็วเพราะกลัวหมด
Latest chapter
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่51 มิติเทพ
เด็กทั้งห้าคนกลับถึงจวน ด้วยความสบายใจเป็นอย่างยิ่ง ข้าวสารอาหารแห้ง ทางร้านจะมาส่งทีหลัง เพราะเถ้าแก่เจ้าของร้านยุ่งจนหัวหมุน พวกเขาทั้งห้าคนเห็นทุกคนเริ่ม ตุนเสบียงและอาหารเช่นนี้ ก็รู้สึกโล่งใจ อย่างน้อยพวกเขา ก็ซื้อได้ในราคาปกติ หากรอไปซื้อในช่วงฤดูหนาว พ่อค้าคงขึ้นราคาเป็นแน่ “ป้าหวังที่จวนเป็นอย่างไรบ้างเจ้าค่ะ” “ทุกอย่างเรียบร้อยดีเจ้าค่ะ” ซิ่วอิงยกยิ้มอย่างพอใจ “ช่วงนี้ข้าฝากท่านป้าและลุงฮุ่ยช่วยดูแลจวนด้วยเจ้าค่ะ พี่อู่ถง พี่อู่จิ้ง พี่อู่หย่ง ต่อไปท่านทั้งสามคนช่วยดูแลเรื่องทั่วไปในจวน หากต้องการซื้ออะไรเพิ่ม หากจำเป็นก็ซื้อได้เลยเจ้าค่ะ ข้าจะฝากเงินไว้กับป้าหวัง พี่ซูผิงว่าง ๆ ก็ช่วยสอนเด็กๆ หัดคัดอักษรทีเจ้าค่ะ กระดาษและหมึก มีพร้อมไม่ต้องกังวล ช่วงนี้พวกข้ามีเรื่องให้ทำมากมาย หากวันไหนข้าไม่ได้ทำอาหาร ป้าหวังพาทุกคนทำเลยนะเจ้าคะ ให้ทุกคนได้กินอย่าปล่อยให้หิว เพื่อรอพวกข้าเจ้าค่ะ” “ขอรับ/เจ้าค่ะ ซิ่วอิงสั่งงานทุกคน เพราะตอนนี้นางและสหายมีเรื่องให้ทำมากมาย จึงไม่สามารถทำได้เหมือนแต่ก่อน “ท่านลุงช่วงนี้ยังไม่เป็ดให้ย่าง ท่านสามคนไปขนฟืนที่ช่างตัดต้นไม้มาไว้ที่จวนเจ้า
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่50 แจ้งทุกคนให้รู้
ไม่นานข่าวก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองเหยียนฟางว่า หมู่บ้านเหยียนฟางมีผีร้าย ข่าวลือเรื่องนี้ทำเอาผู้คนขนลุกขนชันด้วยความหวาดกลัว เพราะไม่ใช่เพียงทหารคนเดียวที่พบ แต่เป็นทหารหลายสิบคน รวมทั้งท่านเจ้าเมืองและนายอำเภอ ซิ่วอิงและสหาย ที่ออกมาสั่งของที่ตลาด พอได้ยินข่าวนี้ ถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ด้วยความสะใจ สมน้ำหน้า! “ฮ่า ๆ ข้าละสะใจจริง ๆ” หานเกอเอ่ยขึ้น “ใช่สมน้ำหน้า ไปรบกวนวิญญาณคนตาย ก็ต้องเจอดีแบบนี้” เจียวจูเสริมขึ้น “ซิ่วอิงวิญญาณพวกเขา ยังไม่ไปเกิดใหม่อีกเหรอ?” ลี่อินเอ่ยถามด้วยความสงสัย “ข้าคิดว่าพวกเขา คงยังเป็นห่วงสมบัติอยู่ เลยยังไม่จากไปไหน” “ซิ่วอิงข้าคิดแผนออกมาได้แล้ว” ตงฮวนเอ่ยขึ้นด้วย ท่าทางเจ้าเล่ห์ “แผนอะไรรึ?” ซิ่วอิงหันมาถามอย่างสนใจ “ก็แผนไปสำรวจพื้นที่แถบนั้นนะสิ” “แต่ว่าตงฮวนเจ้าไม่กลัวผีรึ?” เจียวจูถามขึ้น “จะกลัวทำไมวิญญาณเหล่านั้น เป็นคนในครอบครัวของเราที่ถูกฆ่า ข้าดีใจเสียอีกหากว่าจะได้พบพวกเขาอีก” ซิ่วอิงฟังจากที่ตงฮวนพูดก็ครุ่นคิด แผนของเขาดีมากเลยทีเดียว ตงฮวนเป็นเด็กฉลาด เขาสามารถฟังและวิเคราะห์ ได้อย่างดีเยี่ยม“แล้วจะไปสำรวจยังไง ไม่ใช่ว่าพวกเ
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่49 ผีหลอก
เช้าวันนี้มีประกาศจากทางการว่า มีแจ้งเบาะแสว่าพบเจออดีตฮ่องเต้ หลบหนีอยู่ที่หมู่บ้านไฉ่หลิน ทางการจึงจำเป็นต้อง ส่งคนไปตรวจสอบ อู่ถงรีบเข้ามารายงานอีกเช่นเคย เพราะเขามีหน้าไปจ่ายของที่ตลาด จึงพบเห็นทางการออกมาปิดประกาศข่าวสาร ให้ผู้คนได้รับรู้ “นายหญิงน้อย ดูเหมือนทางการจะออกมาติดประกาศแจ้งข่าวขอรับ” “แจ้งว่าอย่างไรหรือเจ้าคะ?” “แจ้งว่าพบเจอ อดีตฮ่องเต้หลบหนีไปอยู่แถว ๆ หมู่บ้านไฉ่หลินขอรับ” ซิ่วอิงจากที่กำลังผัดผัก ก็ต้องหยุดชะงักลงทันที ทางการคงอ้างเหตุผลนี้ เพื่อเข้าไปตรวจค้นสมบัติ ที่หมู่บ้านไฉ่หลินเป็นแน่ หากเป็นเช่นนี้ ก็หมายความว่า ฮ่องเต้พระองค์ใหม่ยังไม่รู้เรื่องนี้ และดูเหมือนท่านเจ้าเมือง จะทำการปกปิดเรื่องนี้เอาไว้ “แล้วยังมีข่าวอย่างอื่นอีกหรือไม่เจ้าคะ?” “ไม่มีแล้วขอรับ” เขาตอบเสร็จก็เดินไปยกของลงจากรถวัวเทียมเกวียน ซิ่วอิงจึงหันมาหาสหาย ที่ช่วยงานกันอยู่ในครัว “ท่านเจ้าเมืองคงเริ่มให้ทหารไปสำรวจพื้นที่แล้ว ข้าลืมบอกพวกเจ้าไป ก่อนหน้านี้ข้าได้ฝันเห็น วิญญาณของทุกคนที่จากไป บิดาของข้ายังบอกอีกว่า พื้นที่แถบนั้นมีสมบัติซ่อนอยู่” “จริงเหรอซิ่วอิง” หานเกอถามขึ
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่48 ขายสูตรอาหาร
เฉินซีฮัน เฉินเจียวหมิง เฉินจางหย่ง ยังคงปูที่นอนบนพื้นข้างเตียงของพวกนาง ซิ่วอิง ลี่อินและเจียวจู หลังจากชำระร่างกายเสร็จ ก็ให้พี่อู่ถงและพี่อู่จิ้งมาเปลี่ยนน้ำให้ และให้พวกเขาเข้าไปชำระร่างกาย นางนึกเห็นใจสามพี่น้องสกุลอู่ ที่ทำงานกันอย่างขยันขันแข็งและไม่ปริปากบ่น คงเพราะนางรับทุกคนมาอยู่ด้วย พวกเขาเลยรู้สึกเกรงใจ จึงพยายามทำงานทุกอย่างที่สามารถทำได้ แต่ตอนนี้มีคนมาเพิ่มแล้ว นางจะให้คนมาช่วยงานพวกเขา จะได้ไม่ไปหนักที่พวกเขาสามคนจนเกินไป ขนาดยามนี้ดึกมากแล้ว พวกเขายังทนรอรับใช้ นางรู้สึกซาบซึ้ง น้ำใจพวกเขาจริง ๆ อีกไม่นานเรือนพักก็จะสร้างเสร็จ ทุกคนจะไม่ต้องอยู่กันอย่างแออัดอีกต่อไป จวนที่ท่านปู่ให้คนมาสร้าง นางก็บอกช่างให้ทำใหญ่ไปเลย และมีเรือนแยกอีกหลายหลัง เพราะที่ดินกว้างมากจึงสามารถทำได้ ซิ่วอิงนอนคิดเรื่องราวจนผล็อยหลับไป พร้อมลี่อินและเจียวจู พวกเขาเมื่อออกมาจากห้องอาบน้ำ ก็มอง เด็กน้อยทั้งสามคนอย่างเอ็นดู เป็นเพียงเด็กแค่10ขวบ แต่ต้องมาทำอะไรมากมายเช่นนี้ โชคชะตาช่างเล่นตลกกับชีวิตคนเสียจริง พวกเขาล้มตัวลงนอนก่อนจะพากันหลับไป วันต่อมาที่โรงเตี๊ยมฟู่จิน วันนี้ทุกอย่างด
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่47 บรรยากาศที่แสนอบอุน
“ข้าว่าให้พวกเขาเข้าไปอยู่ในพื้นที่แห่งใหม่น่าจะได้” ตงฮวนเอ่ยขึ้นอย่างวิเคราห์ ซึ่งตรงกับความคิดของซิ่วอิงพอดี เพราะตอนนี้มีพื้นที่แห่งใหม่ที่ใหญ่และกว้างขึ้น แม้จะมีข้าวของเครื่องใช้เหมือนที่นี่ แต่ชีวิตของพวกเขาปลอดภัยแน่นอน “ท่านไปพาพวกเขามาเถิด ระวังตัวด้วยเจ้าค่ะ” ซิ่วอิงเอ่ยบอกเจียวหั่ว “ขอรับ” เจียวหั่วจึงรีบใช้วิชาตัวเบากระโดดหายไปทันที “เรามากินอาหารกันเถอะ ข้าหิวจนจะกินคนได้อยู่แล้ว พี่จือไฉ่ พี่จือหยวน ข้ารบกวนไปยกโต๊ะเก้าอี้มาที่ครัวทีเจ้าค่ะ” “เดี๋ยวข้าไปช่วย” เฉินซีฮันเอ่ยขึ้น เพราะเวลานี้ฐานะเขาเปลี่ยนไปแล้ว เขาคิดว่าสิ่งไหนที่ช่วยนางได้เขาก็ยินดีช่วยทำ เฉินเจียวหมิงและเฉินจางหย่ง ต่างก็รีบออกไปช่วยยกโต๊ะเก้าอี๊เข้ามา พอทุกคนมานั่งกันครบแล้ว ซิ่วอิงก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเบิกบาน “วันนี้เป็นวันเกิดของข้า ลี่อิน เจียว ลี่อิน เจียวจู ตงฮวน หานเกอ พี่ซีฮัน พี่เจียวหมิงและพี่จางหย่ง แต่เพราะวันนี้ที่โรงเตี๊ยมยุ่งมากและพรุ่งนี้ก็ยังจะยุ่งอีก เพราะฉะนั้นวันนี้เราก็กินกันพอประมาณ พอทุกอย่างลงตัวดีแล้ว พวกเราค่อยฉลองใหญ่กันเจ้าค่ะ” ซิ่วอิงให้ลี่อินชงชา เจียวจูและนางช่วยกันส
ทะลุมิติมาเป็นนายหญิงน้อย ตอนที่46 เชื่อมมิติ
ทางด้านตระกูลเฟยยามนี้ เฟยเจินเฉิงตกใจกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก เขาไม่อยากเชื่อว่ามันจะเป็นเรื่องจริง บิดาเขาส่งคนไปใส่ร้ายโรงเตี๊ยมฟู่จิน เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าบิดาเขา จะมีความคิดชั่วร้ายเช่นนี้ การแข่งขันในวันนั้น เขายอมรับความพ่ายแพ้แต่โดยดี และไม่เคยคิดโกรธเคืองผู้ชนะเลยสักนิด แต่มาวันนี้ไม่ว่าเขาจะเดินไปที่ใด ผู้คนต่างมองมาที่เขาด้วยสายตาตำหนิ พอเขาได้สอบถามถึงได้รู้ความจริง เขารู้สึกผิดหวังกับการกระทำของบิดาจนพูดไม่ออก เสียงผู้คนกล่าวถึงไม่ใช่มีเพียงตระกูลเฟย แต่ยังมีตระกูลจิน ที่กระทำการน่าละอายเช่นเดียวกัน พวกเขาเป็นอะไรกันไปหมด นางเป็นเพียงเด็กน้อยแต่มีความสามารถ ทุกคนควรให้การยอมรับ ไม่ใช่หาเรื่องใส่ร้ายกันเช่นนี้ นี่มันเข้าทำนองผู้ใหญ่รังแกเด็กชัด ๆ เมื่อเฟยเจินเฉิงกลับถึงจวน ก็ตรงไปหาบิดาและมารดาทันที เรื่องนี้เขาคิดว่า บิดาของเขาควรไปขอโทษ ทางโรงเตี๊ยมฟู่จิน ที่ทำให้ได้ความเสียหาย “ท่านพ่อ! ท่านทำแบบนี้ได้อย่างไรกันขอรับ ตอนนี้ผู้คนต่างพูดกันไม่หยุดปาก ถึงตระกูลเราที่ทำเรื่องน่ารังเกียจเช่นนั้น” เฟยเจินเฉิงเอ่ยด้วยสีหน้าผิดหวังและเจ็บปวดใจ “ข้าไม่ได้ตั้ง
You may also like
หมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย19.5K viewsท่านแม่เซียนหมอ: วันนี้เสด็จพ่อสำนึกผิดหรือยัง
หานซานรื่อ122.3K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด114.1K viewsทะลุมิติเวลามาเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ถูกทอดทิ้ง
เทียนสื่อ18.7K viewsเมื่อข้าหมดรักสามีไร้ใจ
ม่านซู124 viewsอ้ายซินเหลียน แค้นนี้ขอเอาคืน
น้ำพริกหวาน3.5K viewsไป๋หนิงเฟิ่งสตรีผู้ไม่ยอมแพ้ต่อชะตา
sanvittayam254 viewsแม่หญิงย้อนเวลา มารักกับท่านขุน
ปรายมกรา105 views
