EP.8 ทวงสิทธิ์(1)

    กุลนิดาถึงกับทำหน้าเหวอเมื่อเขาเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับพูดจาแบบนี้ต่อหน้าอิทธิฤทธิ์และลูกสาวของเธอ เขาจะจองล้างจองผลาญเธอไปถึงไหนกันนะ แค่นี้เธอก็แทบไม่เหลืออะไรแล้ว

    คิมหันต์หลังจากที่เดินเข้ามาใกล้ๆก็ได้จ้องไปที่ใบหน้าของเด็กอายุประมาณ 3-4 ขวบที่นั่งกินข้าวอยู่และกำลังมองมาที่เขาตาแป๋ว สาวน้อยตัวอวบอ้วนพร้อมกับใบหน้าที่ช่างละม้ายคล้ายกับคณิน เอ๊ะ! คล้ายกับคณินมันก็คล้ายกับเขานี่หว่า หรือว่า?

    กุลนิดาเมื่อเห็นคิมหันต์เอาแต่จ้องมองน้องอบอุ่นเธอก็หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะด้วยความกลัว กลัวว่าเขาจะสงสัยจนคิดหาคำตอบ จึงรีบพาลูกจะหนีไป หากเขาบังเอิญคิดสงสัยขึ้นมาเธอต้องเสียน้องอบอุ่นให้เขาแน่ คนแบบเขาถนัดเรื่องรังแกเธออยู่แล้ว

" กลับกันดีไหมคะลูก คุณแม่ไม่ค่อยสบายน่ะค่ะ กลับกันเลยไหมคะพี่อิฐ "

    คนตัวเล็กพูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนโดยไม่รอความเห็นจากอีกฝ่ายและเก็บข้าวของกำลังจะพาลูกออกไปจากที่นี่ แต่มีหรือที่คิมหันต์จะยอม ถ้าเขาไม่อยากให้เธอไปเธอก็ห้ามไปไหนทั้งนั้น

" จะรีบไปไหนล่ะ ไม่แนะนำครอบครัวใหม่ให้ผมรู้จักหน่อยหรอ ยังไงซะเราก็คนคุ้นเคยกัน "

    เด็กหญิงกมลทิพย์มองหน้าผู้มาใหม่นิ่งๆพร้อมกับรู้สึกกลัว เพราะคุณลุงตรงหน้าหน้าตาดุมากๆไม่มีแม้แต่รอยยิ้มส่งผ่านมาให้เธอเลยแตกต่างจากลุงอิฐของเธอที่ใจดีมากๆ

" คุณแม่ขาน้องอบอุ่นกลัว "

    เด็กหญิงกมลทิพย์รู้สึกกลัวคุณลุงตรงหน้าจับใจพร้อมกับเกาะขาของคุณแม่ไว้แน่นราวกับกลัวว่าคุณแม่จะทิ้งเธอไป คิมหันต์มองเด็กสาวอย่างไม่วางตาพร้อมกับความไม่เป็นตัวเอง เขาทำให้เด็กคนนี้กลัวงั้นหรอ คิดได้ดังนั้นก็มีท่าทีอ่อนลงแต่ก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น กุลนิดาเมื่อเห็นลูกสาวรู้สึกกลัวก็รีบอุ้มลูกสาวขึ้นมาไว้แนบอกพร้อมกับพูดปลอบโยนเมื่อลูกน้ำตาคลอเบ้า

" โอ๋ๆคนเก่ง ไม่ร้องนะคะลูก เดี๋ยวแม่จะรีบพากลับบ้านเดี๋ยวนี้เลย คุณออกไปให้พ้นเดี๋ยวนี้นะ หยุดวุ่นวายกับชีวิตพวกเราได้แล้ว "

    กุลนิดาไล่คิมหันต์เมื่อเห็นว่าลูกสาวของเธอกำลังน้ำตาคลอด้วยความกลัวผู้ชายตรงหน้า ทำร้ายเธอไม่ว่าทำลูกสาวเธอเธอสู้ตายแน่นอน

" อ่อนแอ นี่คงเป็นลูกสาวเธอกับชู้สินะ "

     คิมหันต์เลือกที่จะถามออกไปตรงๆและใช้คำว่าชู้กับผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขา ที่กล้าใช้คำนี้เพราะว่าเขามั่นใจว่าเขามาก่อนเพราะเขาคือคนแรกของกุลนิดา

" นี่หยุดพูดนะ "

    ร่างเล็กที่พยายามบอกให้เขาหยุดพูด อิทธิฤทธิ์ไม่ใช่ชู้และไม่มีใครเป็นชู้ทั้งนั้นเพราะทั้งชีวิตของเธอมีแค่ลูก

" คุณแม่ขาชู้แปลว่าอะไรคะ "

    เด็กหญิงอบอุ่นที่ไม่เคยได้ยินคำนี้ก็เอ่ยถามผู้เป็นแม่ด้วยความสงสัย

" หึ ช่างเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกเหลือเกินนะ "

    กุลนิดาแทบจะร้องไห้ออกมาแล้ว เพราะคิมหันต์ไล่ยังไงก็ไม่ยอมไป เธอเกรงใจอิทธิฤทธิ์เหลือเกินที่ต้องมาอับอายกับเรื่องของเธอในตอนนี้ คนที่มารับประทานอาหารที่นี่ต่างมองมาเป็นตาเดียวกันที่โต๊ะของเธอ

" นี่คุณหยุดพูดจาห่ามๆให้ลูก...ของฉัน...ฟังสักที "

    กุลนิดาเอ็ดคนตัวโตออกไปและเกือบหลุดคำว่าลูกเฉยๆให้เขาได้ฟังยังดีที่มีคำว่าของฉันตามมา

    อิทธิฤทธิ์ที่ยืนฟังอยู่ก็เริ่มประติดประต่อเหตุการณ์ขึ้นมาได้และได้แต่หวังว่ามันจะไม่เป็นอย่างที่เขาคิดหรอกนะ เพราะคนที่ยืนตรงหน้าเขาคือคิมหันต์ มาเฟียใหญ่ของเมืองนี้หนึ่งในแก๊งแบล็คฟีนิกซ์ที่ไม่เคยมีใครล้มล้างได้ แถมเขายังเป็นนักธุรกิจอันดับ 1 อีกด้วยในสายงานโรงแรมและคาสิโน บริษัทเล็กๆอย่างบริษัทเขาไม่มีทางเทียบชั้นได้เลยและถ้าหากต้องมีศัตรูหัวใจเป็นคิมหันต์โอกาสที่เขาจะชนะแทบจะไม่มี

" ลูกเธอดูหน้าไม่เหมือนเธอเลยนะ แต่เหมือนกับ... "

    คิมหันต์ถามออกไปพร้อมกับจับสังเกตุ เมื่อเขาพูดไปเช่นนั้นกุลนิดามีท่าทางตื่นกลัว นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาเริ่มสงสัย DNA มันลอยเด่นอยู่บนใบหน้าของเด็กคนนั้น เขาต้องรู้ความจริงให้ได้

" เด็กคนนี้คือลูกของฉันแล้วพี่อิฐก็คือครอบครัวใหม่ของฉัน ฉันมีชีวิตที่ดีแล้วคุณเลิกยุ่งกับฉันสักที ถือว่าเห็นแก่ลูกของฉันก็ได้ ไม่ก็ศีลธรรม คุณควรมีศีลธรรมบ้างนะคะฉันมีครอบครัวแล้ว คุณไม่ควรเข้ามาก้าวก่ายกับครอบครัวเรา "

    กุลนิดาเลือกที่จะโกหกพร้อมกับอิทธิฤทธิ์ที่ยืนฟังนิ่งๆเพราะเธอไม่อยากให้คิมหันต์มายุ่งวุ่นวายกับเธอและลูกสาวอีก เธอกลัวเหลือเกินว่าถ้าเขารู้ความจริงแล้วจะเอาน้องอบอุ่นไปจากเธอถ้าเป็นแบบนั้นเธอคงทำใจไม่ได้

" อย่างนั้นสินะ หนูน้อยเธอชื่ออะไรหรอ "

    คิมหันต์เลือกที่จะถามเด็กอวบอ้วนที่อยู่ตรงหน้านี้ เพราะเด็กจะไม่โกหกในสิ่งที่เขาจะถามต่อไป

" หนูชื่อน้องอบอุ่นค่ะ เด็กหญิงกมลทิพย์ เขมิกา กมลทิพย์ที่แปลว่าจิตใจงามเลิศค่ะ เป็นลูกสาวของคุณแม่กุลคนสวย "

    น้องอบอุ่นตอบออกไปอย่างฉะฉานให้กับคุณลุงตรงหน้าได้ฟัง ถึงเธอจะรู้สึกกลัวก็ตามเถอะ

" น้องอบอุ่นหรอ ชื่อน่ารักดีนะ แล้วพ่อของหนูชื่ออะไร "

    คิมหันต์รู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ ไม่รู้ทำไมถึงได้รู้สึกถูกชะตากับเด็กคนนี้นักทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยชอบเด็กคนไหนเลย แม้กระทั่งลูกชายของไอ้คณินเขาก็ยังเลี้ยงไม่เป็น และไม่รอช้าเริ่มตรงเข้าประเด็นทันทีและน้องอบอุ่นก็กำลังจะตอบแต่กุลนิดาพูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

" นี่คุณถามเด็กแบบนี้ได้ยังไง เด็กมันก็ตอบไปเรื่อยนั่นแหละ ไม่มีธุระแล้วขอตัวนะคะ "

    กุลนิดาที่เลือกที่จะตัดบทเพราะกลัวลูกสาวตัวแสบของเธอตอบไปตามความจริงจนหมด แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเพราะเหมือนลูกสาวของเธอจะตั้งอกตั้งใจตอบคนตรงหน้าเสียเหลือเกินไม่รู้ว่าไปสนิทสนมกันตอนไหน

" คุณแม่บอกว่าคุณพ่อของน้องอบอุ่นไปทำงานในที่ที่ไกลแสนไกลค่ะ ป่านนี้ยังไม่กลับมาเลย น้องอบอุ่นรอคุณพ่อทุกวันเลยนะคะ แต่ที่ทำงานของคุณพ่อคงไกลมากคุณพ่อไม่เคยกลับมาหาน้องอบอุ่นเลยสักครั้ง "

    คิมหันต์รู้สึกจุกในอกแปลกๆ ที่น้องอบอุ่นพูดแสดงว่าไอ้หมอนี่ไม่ใช่พ่ออย่างนั้นหรอ แล้วที่บอกว่าเป็นครอบครัวแสดงว่าไม่ใช่ต้องมีอะไรมากกว่านี้แน่ๆ

" แล้วนี่? "

     คิมหันต์ถามน้องอบอุ่นพร้อมทั้งหันหน้าไปทางอิทธิฤทธิ์เพื่อต้องการคำตอบ

" นี่ลุงอิฐค่ะ ลุงอิฐใจดี ลุงอิฐของคุณแม่กุล "

    สาวน้อยแนะนำว่าลุงอิฐเป็นของคุณแม่กุลทำให้คิมหันต์รู้สึกไม่พอใจ จะเป็นของคุณแม่กุลได้ยังไงในเมื่อตัวเขาต่างหากที่เป็นของแม่กุลของเจ้าเด็กอ้วน

" ฉันชื่อคิมหันต์เป็น.... "