7

“หยุดนะ…” เมื่อสติกลับมาเพียงครึ่ง เนตรแพรร้องห้ามเขาเสียงกระท่อนกระแท่น ท่ามกลางคนตัวโตกำลังสาละวนอยู่กับหน้าอกหน้าใจของเธออย่างถือสิทธิ์ ส่วนกางเกงยีนก็กำลังถูกเขาดึงออกด้วยมือเพียงข้างเดียวท่ามกลางการหนีบขาเข้าหากัน แต่ก็ไม่เป็นผล จนสุดท้ายชายหนุ่มก็จัดการมันออกไปอย่างรวดเร็ว ตอนนี้ร่างกายของคนตัวเล็กไร้อาภรณ์ปิดกายไม่มีแม้แต่ชิ้นเดียว แขนทั้งสองข้างถูกยกขึ้นมาปิดอกอวบ ส่วนขาเรียวเสลาหนีบเข้าหากันปกปิดของสงวน ตอนนี้เธอแทบไม่มีแรงลุกผลพวงจากคนตรงหน้าที่หลอกล่อด้วยความวาบหวามอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

“เสียใจ! เพราะฉันหยุดตอนนี้ไม่ได้”

ศรุตยืดตัวขึ้นผละออกจากอกอวบของหญิงสาวจัดการถอดกางเกงของตนออกและขึ้นมาบนเตียงอีกครั้งด้วยความรวดเร็ว เพราะความต้องการปลดปล่อยของเขาตอนนี้แทบจะปริแตกเสียแล้ว

ทันทีที่ขึ้นมายังเตียงกว้างมือหนาจับสองขาเรียวบางให้แยกกว้างออกแต่กลับถูกขัดขืนจากคนตัวเล็ก

“อ้าขาออก” เขาสั่งเสียงเข้มพร้อมทั้งจับขาเรียวดั่งเช่นตอนแรก แม้ว่าหญิงสาวจะขัดขืน แต่ด้วยชายหนุ่มที่มีแรงและกำลังที่มากกว่าสามารถบังคับขาเรียวให้แหวกแยกกว้างตามที่เขาต้องการ เผยให้เห็นกุหลาบงามที่กำลังฉ่ำเยิ้มพบพร้อมสำหรับเขา เนตรแพรกระถดกายหนีจากชายหนุ่มในจังหวะที่สายตาคมหื่นกระหายจดจ้องกลางกายสาวของเธออย่างไม่ละสายตา แต่ทว่าชายหนุ่มกลับรั้งขาเรียวของหญิงสาวและดึงกลับมาดังเดิม

“ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงขายบริการอย่างเธอจะสวยขนาดนี้ นี่ขนาดผ่านผู้ชายมานับครั้งไม่ถ้วน” เอ่ยบอกออกมาอย่างหมิ่นศักดิ์ศรีของผู้หญิงตรงหน้า

“เรื่องของฉัน…ปล่อยฉันไปได้หรือยัง” ตอกกลับเขาเสียงสั่นเครือ

“ยังไม่บริการฉันคิดจะกลับแล้วเหรอ” พูดพลางมองใบหน้าหวานอย่างเย้ยหยันไปพร้อม ๆ กับจดจ่อความแข็งขืนเข้ากับความงามกลางกายสาว ถูขึ้นลงสองสามครั้งก่อนแทรกกายเข้าหาความอ่อนนุ่มท่ามกลางเสียงหวีดร้องอย่างเจ็บปวดของเนตรแพร

“กรี๊ด”

เสียงหวีดร้องของคนไร้ประสบการณ์เรื่องอย่างว่าดังขึ้นอย่างเจ็บปวดเมื่อชายหนุ่มพยายามแทรกกายเข้าหาดอกไม้งาม กระแทกกระทั้นอย่างรุนแรงโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะรู้สึกแสบหรือเจ็บปวดปานใด ดวงตาคู่หวานน้ำตาเอ่อล้นด้วยความเจ็บปลาบกลางกาย มือเรียวกำผ้าปูเตียงสีขาวที่เพิ่งปูเมื่อชั่วโมงก่อน บัดนี้มันยับย่นด้วยฝีมือของตนเพื่อระบายความรู้สึกทั้งหมด ริมฝีปากบางกระจับบัดนี้บวมเจ่อกัดเม้มเพื่อกักเก็บเสียงร้องอันน่ากระดากอายของตน พร้อมพยายามขยับหนีแต่ถูกเขารั้งตรึงหัวไหล่มนเอาไว้แน่น

ทันทีที่แทรกกายเข้ากับกุหลาบงามอันคับแน่นจนต้องแช่นิ่งให้หญิงสาวปรับตัวเข้ากับความอลังการของตนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะกระแทกเข้ากับร่างเล็กอย่างรุนแรงโดยไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บปวดทรมานหรือไม่ เพราะในใจชายหนุ่มคิดว่าเธอเป็นเพียงหญิงสาวขายบริการเท่านั้น

แต่ทว่าสิ่งที่ได้รับรู้กลับไม่ใช่ความคับแน่นและปราการบางอย่างที่เขาเข้าไปเยี่ยมเยียนเมื่อครู่ ทำให้รู้ว่าผู้หญิงคนนี้บริสุทธิ์เหมือนกับร่างกายของเธอ ประกอบกับเสียงเคาะประตูห้องนอนเล็กที่เขาใช้งานอยู่ดังขึ้น

“ใคร!” ศรุตตะโกนถามเสียงดังลั่นราวกับโกรธคนที่ขัดขวางความสุขกับร่างหอมหวานตรงหน้าไม่น้อย

“ผมตุลาเองครับ ผมพาผู้หญิงที่นายสั่งมาแล้วครับ” ตอบกลับอย่างรวดเร็วเพราะฟังจากน้ำเสียงเจ้านายหนุ่มไม่ค่อยจะชอบใจนัก

“เอาออกไป แล้วอย่าให้ใครเข้ามายุ่งวุ่นวายที่นี่ ถ้าฉันไม่ได้สั่ง” เขาออกคำสั่งเสียงเหี้ยมอย่างไม่พอใจเอาอย่างมาก

“ชะ...ช่วย…” เนตรแพรข่มความเจ็บปวดกลางกายสาวรวบรวมเรี่ยวแรงที่มีเพียงน้อยนิดร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ถูกริมฝีปากหนาประกบจูบดูดดื่มอย่างรุนแรงเพื่อกักเก็บเสียงร้องอันน่ารำคาญใจของเนตรแพรนานสองนาน จนลูกน้องคนสนิทถามขึ้นอย่างสงสัย แต่ก็ถูกเจ้านายไล่กลับไปให้เร็วที่สุด เมื่อแน่ใจว่าออกจากห้องไปหมดแล้วชายหนุ่มจึงหันมาจัดการร่างขาวสะอาดยั่วยวนตรงหน้าต่อและไม่ยอมให้อะไรมาขัดขวางเขาได้อีกแล้ว

“เปลี่ยนเสียงร้องขอความช่วยเหลือมาเป็นเสียงร้องครางหวาน ๆ ดีกว่าสาวน้อย” หันมาบอกกับคนใต้ร่างเสียงพร่าพร้อมกับกระแทกความแข็งแกร่งเข้าหาความอ่อนนุ่มอีกคราจนเสียงหวานร้องครางกระเส่าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

“อ๊ะ! ซี้ดดด…” เนตรแพรหลุดเสียงครางอันน่ากระดากอายออกมาพลอยทำให้ศรุตยิ้มหยันอย่างชอบใจ

“แบบนั้นแหละสาวน้อยฉันชอบ”

ทันใดนั้นชายหนุ่มเริ่มเร่งจังหวะและเล้าโลมคนไร้ประสบการณ์ให้วาบหวามอีกครา เพื่อให้หญิงสาวโอนอ่อนและปล่อยตัวปล่อยใจตามเขา มือหนาจับขาเรียวเสลาขึ้นมาตวัดโอบรัดเข้ากับเอวสอบของตน โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปครอบครองทรวงอกอวบอึ๋มที่กระเพื่อมไปมาตามจังหวะการหายใจ ดูดดึงราวกับทารกน้อยดูดนมมารดา