LOGINShare
บทที่ 76
Last Updated:
2025-05-31 12:32:38
Latest chapter
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 80
“ปัดโธ่โว๊ย! พวกมึงทำงานกันประสาอะไรวะเนี่ย แค่ให้ไปลากตัวยัยเด็กนั่นมา ยังทำไม่ได้ อุตส่าห์ให้ดูลาดเลาตั้งแต่วันแรกแล้วนะ” เสียงก่นด่าของประวิทย์ทำเอาลูกน้องต่างก้มหน้า“คือจังหวะที่เข้าไป มีผู้ชายมาจากไหนไม่รู้ตั้งสองสามคน เราก็ต้องหนีก่อนสิครับเจ้านาย”“แล้วพวกมึงหนีออกมาจากทางไหน พวกมันเห็นหรือเปล่า”“ไม่เห็นครับ ผมรีบซ่อนตัว ยัยเด็กนั่นของเจ้านายก็ไม่เบาเลยครับ มันพุ่งออกมาพร้อมกับมีด ผมไม่ทันตั้งตัวเลยรีบหลบเข้าครัวใกล้ๆ ดีที่มีหน้าต่าง”“แล้วรู้ไหมว่าไอ้พวกที่มาช่วยน่ะเป็นใคร เห็นหน้าหรือเปล่า”“ไม่เห็นครับ มันมืดมีแต่เงา”“คนก็ไม่ได้มา เสือกหมดโอกาสอีกอุตส่าห์จะเอานังเด็กนั่นมาเค้นความจริง และทำให้ไอ้ตฤณมันเจ็บใจเล่นซะหน่อย แก้แค้นให้สาสมกับที่มันทำให้ฉันโดนไล่ออก แผนเสือกพัง คนของไอ้ตฤณแน่ๆ บ้านอยู่ใกล้ขนาดนั้น”“แล้วเราจะทำยังไงต่อไปครับ”
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 79
“อื้อ!” เธอได้แต่หลับตาปี๋ พร้อมกับยกมือดันหน้าอกเขาเอาไว้ ชั่วอึดใจก็ถอนจูบออก เขาอยากทำมัน อยากเป็นเจ้าของเธอ แต่ไม่อยากขืนใจ“อย่าท้าคนมีประสบการณ์สาวน้อย ผมทำได้หมดถ้าหน้ามืด”“แล้วตอนนี้หน้ามืดหรือเปล่าคะ”“เปล่า ผมจะหน้ามืดก็ตอนโกรธ”“แล้วคุณเคยโกรธหยาหรือยัง”“เคย เอาล่ะเลิกถาม ถ้าถามไม่หยุด ผมจะจูบอีก” เธอรู้แหละว่าเขาไม่ได้ขู่ ซึ่งนั่นทำให้เธอเม้มปากเบือนสายตาหนีไปทางอื่น และมือยังคงดันเขาเอาไว้อยู่“รู้ไหมโกรธตอนไหน”“ตอนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ชายตามองหนุ่มๆ น่ะ”“เลิกหึงหยากับคุณอาทิตย์ได้แล้ว มันไม่มีอะไรหรอกค่ะ”“มีแฟนสวยก็ต้องหึงสิ แล้วห้ามใกล้ผู้ชายคนไหนแล้วรู้ไหม ยกเว้นคนของผม” “คนบ้าอำนาจ มีสิทธิ์อะไรคะ”“เป็นแฟนและเป็นประธาน&r
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 78
“จะ... จะ... จำได้แล้วค่ะ แค่กำลังทวน หยารู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว แต่ร้อนข้างในตัว หนาว” พูดจบ เขาก็กระชับผ้าห่มคลุมให้ดีๆ“หยาจับไข้เลยรู้ไหม ผมร่วงหรือเปล่าไหนดูซิ” ว่าแล้วเขาก็เอามือจับผมเธอเบาๆ แต่โชคดีที่ไม่มี“บ้า ไม่หรอกค่ะ หยาไม่คิดว่าตัวเองจะป่วย หยาลาสักวันได้ไหม”เธอบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง“หึๆ วันนี้วันหยุด ในสมองมีแต่งานหรือไง”“อ้าว! เหรอคะ ขอบคุณที่ช่วยหยา หยาอยากโทรหาพ่อกับแม่”“อย่าเพิ่งเลย ไม่สบายแล้วโทรหาท่าน ท่านก็จะยิ่งห่วง ผมดูแลหยาแทนพ่อกับแม่ได้ หรือคิดว่าผมทำไม่ได้” คำพูดของเขาทำให้เธอมองหน้าอย่างค้นหา“ก็ท่านประธานเป็นเจ้านาย”“ตำแหน่งนี้เอาไว้เรียกตอนเข้าบริษัท ตอนอยู่บ้านเราก็...”“ก็อะไรคะ”“ก็เป็นแฟนกันไง”“หืม
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 77
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!“ขออนุญาตครับคุณท่าน” เสียงก้องการุณดังจากหน้าห้องก่อนที่ประตูจะถูกเปิดเข้ามาด้านใน ก้องการุณเข้ามาพร้อมกับคนขับรถ พลางกวาดตามอง ก็เห็นเจ้านายนั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างเตียง ส่วนปั้นหยานอนอยู่บนเตียง“คุณท่าน” ก้องการุณเรียกอีกครั้ง ทำให้ตฤณเอียงคอหันไปมองเล็กน้อย“คุณหยาไม่สบายเหรอครับ” ก้องการุณลองเดาไปอย่างนั้นเอง“เฮ้อ! ใช่”“ถึงกับจับไข้เลยเหรอครับเนี่ย”“ถึงเรียกขึ้นมาถามไง”“ตอนนี้ดีขึ้นหรือยังครับ”“ก็น่าจะดีขึ้นแล้วนะ เช็ดตัวให้ ก่อนหน้าก็หนาวสั่นกลัวชัก”“นี่สินะครับที่เรียกว่าจับไข้หัวโกล๋น”“นายเชื่อเรื่องผีเหรอ มันก็คงมีแหละ แต่มันเหลวไหลหมู่บ้านเราไม่มีประวัติเรื่องมีคนตายในบ้าน หืม”“บ้านที่คุณหยาอยู่ก็เปลี่ยวซะเหลือเกินนะครับ ”“ฉันอยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้หยากลัว คนหรือผี”“ก็คุณ
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 76
จากนั้นจึงได้พาเธอขึ้นไปที่ห้องนอน และด้วยความเป็นห่วงเธอมาก ไม่ทันได้คิดหรอกว่าจะหาห้องพักรับรองให้ ทำให้เดินตรงไปยังห้องนอนของตัวเอง เมื่อมาถึงเขาก็ประคองเธอนั่งที่ขอบเตียง มือประคองใบหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาเอาไว้ จ้องมองดวงตาที่มีแต่ความตระหนกตกใจ เนื้อตัวสั่นเทา“ที่คุณบอกว่าเห็นผู้ชายในบ้านหยาน่ะ หยาคิดว่าคุณอำเล่น” เธอเริ่มจะเปิดปากพูดความจริง ซึ่งเขาก็อำเล่นจริงๆ นั่นแหละ“ผม... อำเล่น ผมแค่แกล้งหยอกหยาเล่นแค่นั้นเอง มันไม่ใช่ความจริงเลย” ตฤณเองก็พูดความจริงเช่นกัน“ไม่เล่น! มันมีผู้ชายอยู่ในบ้าน เป็นเงาผู้ชาย” พูดไปด้วยเธอก็สั่นไปและขนลุกขนพองเชียว เขาสังเกตได้“ไม่มีครับไม่มี วันนั้นที่ผมอำก็ไม่มี ผมเห็นหยาอยู่คนเดียว”“มันมี! เสียงเดินอยู่ในบ้านทั้งคืน คืนที่ผ่านมามันลากกิ่งไม้เดินรอบบ้าน ทำเสียงลูกบิดดังเหมือนจะเปิด หยาได้แต่สวดมนต์แล้วหลับไปเลย แต่หนักคือคืนนี้ เสียงบิดลูกบิด เสียงงัดแงะ จนมันเข้ามาได้แล้วเดินมาที่หน้าห้องนอน มันเคาะประ
ท่านประธานขาอย่าดุ บทที่ 75
จากนั้นจึงพาปั้นหยากลับไปหาตฤณที่บ้าน ขับรถไม่ถึงห้านาทีก็จอดตรงหน้าบ้าน โดยมีตฤณยืนรอด้วยความร้อนใจและรีบเปิดประตูให้ปั้นหยาเองในวินาทีนั้นเธอโผเข้ากอดเขาแน่นที่สุดเท่าที่จะทำได้“คุณตฤณ! ฮือๆ หยากลัว หยากลัว” เธอร้องไห้ตัวสั่น น้ำเสียงรัวมากและไม่ยอมเงยหน้า เอาแต่ซุกหน้ากับอกกว้าง“ไม่เป็นอะไรแล้วนะ คนเก่งคุณปลอดภัยแล้ว” ตฤณพยายามปลอบใจด้วยน้ำเสียงเรียบ แต่สายตามองที่ก้องการุณเป็นหลัก“เข้าบ้านดีกว่านะ” ว่าแล้วเขาก็พยุงเธอเข้าบ้าน ตรงไปที่ห้องนั่งเล่น สติคนตัวเล็กยังไม่กลับเข้าที่และยังกอดเขาแน่น ไม่เงยหน้าตฤณก็ได้แต่กอดปลอบและเอามือลูบศีรษะ“บอกผมได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้น หืม”“มะ มะ ไม่... ไม่ค่ะ” ฟังน้ำเสียงแล้วยังคงสั่นอยู่ ตอนนี้คงคุยอะไรไม่ได้“บอกน้าแจ่ม หาอะไรอุ่นๆ มาให้คุณหยาดื่มหน่อยเร็ว จะได้รู้สึกดีขึ้น” ตฤณหันไปสั่งก้องการุณ“ครับคุณท่าน” ก้องการุณทำตามและหายไปแปบเดียวก็กลับมาพร้อมกับน้าแจ่ม มีนมสดอุ่นๆ ให้ปั้นหยา
You may also like
ชายายอดเสน่หา
อักษรามณี16.9K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา13.8K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์235.2K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.0K viewsFinding Love พบรัก
วรนิษฐา / Miss sexy276 viewsถ่านไฟเก่า
Milady75 viewsเล่ห์ร้ายพันธะลวง
Leonella39 views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X16.7K views
