Share

รักสุดท้าย

Author: Suwachee
last update Last Updated: 2025-04-26 21:32:31

"วันนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันนะครับพี่พลอย ..ผมร้อนใจ กลัวพี่พลอยจะเปลี่ยนใจไม่แต่งงานกับผม"

ภัทรดลเชยคางมนให้หันมาสนใจเขา เมื่อหญิงสาวเอาแต่จ้องหน้าจอทีวี

"ผมหล่อกว่าดอกไฮเดรนเยียนั้นตั้งเยอะ! สนใจผมหน่อยสิครับ"

ภัทรดลทำหน้างอง้ำราวกับเด็กน้อย

"ขี้น้อยใจจังเลยนะ หัวก็ไม่ล้านสักหน่อย"

พลอยลดารีบหันไปสนใจหน้าจอทีวี ที่มีดอกไฮเดรนเยียสีขาว "พี่ชอบดอกไฮเดรนเยียสีขาว" หญิงสาวพูดเปรยขึ้นมา

"แล้วเรื่องจดทะเบียนของเราล่ะ..พี่จะว่ายังไง อย่าเอาแต่สนใจเรื่องอื่นสิครับ"

ภัทรดลไม่สบอารมณ์นัก ที่หญิงสาวไม่ให้ความสนใจ รู้สึกน้อยใจจนต้องลุกออกไปจากโซฟา ภัทรดลเดินออกมาที่ริมหน้าต่าง เขาถอนหายใจหนักๆ พลอยลดาเป็นผู้หญิงที่เขารักมาก เขาไม่อยากสูญเสียเธอไป จนคิดจะมัดใจเธอไว้ด้วยการจดทะเบียน

"แล้วเราจะไปจดทะเบียนกันที่ไหน พี่ต้องเตรียมอะไรบ้างเหรอภัทร"

ภัทรดลหน้าบาน เมื่อได้ยินหล่อนพูดอย่างนั้น " พี่ไม่ต้องเตรียมอะไรเลยครับ แค่บัตรประชาชนกับสำเนาทะเบียนบ้านก็พอ"

"อ๋อค่ะ..งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะภัทร"

"ไม่เอาอะ ผมจะอาบพร้อมพี่"

"นี่ภัทร!..เกเรใหญ่แล้วนะ"

"นะครับพี่พลอย ช่วยถูหลังให้ผมหน่อย นะครับพี่พลอยคนสวยน
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • นางบำเรอที่เธอไม่รัก   รักสุดท้าย

    "วันนี้เราไปจดทะเบียนสมรสกันนะครับพี่พลอย ..ผมร้อนใจ กลัวพี่พลอยจะเปลี่ยนใจไม่แต่งงานกับผม"ภัทรดลเชยคางมนให้หันมาสนใจเขา เมื่อหญิงสาวเอาแต่จ้องหน้าจอทีวี"ผมหล่อกว่าดอกไฮเดรนเยียนั้นตั้งเยอะ! สนใจผมหน่อยสิครับ"ภัทรดลทำหน้างอง้ำราวกับเด็กน้อย"ขี้น้อยใจจังเลยนะ หัวก็ไม่ล้านสักหน่อย"พลอยลดารีบหันไปสนใจหน้าจอทีวี ที่มีดอกไฮเดรนเยียสีขาว "พี่ชอบดอกไฮเดรนเยียสีขาว" หญิงสาวพูดเปรยขึ้นมา"แล้วเรื่องจดทะเบียนของเราล่ะ..พี่จะว่ายังไง อย่าเอาแต่สนใจเรื่องอื่นสิครับ"ภัทรดลไม่สบอารมณ์นัก ที่หญิงสาวไม่ให้ความสนใจ รู้สึกน้อยใจจนต้องลุกออกไปจากโซฟา ภัทรดลเดินออกมาที่ริมหน้าต่าง เขาถอนหายใจหนักๆ พลอยลดาเป็นผู้หญิงที่เขารักมาก เขาไม่อยากสูญเสียเธอไป จนคิดจะมัดใจเธอไว้ด้วยการจดทะเบียน"แล้วเราจะไปจดทะเบียนกันที่ไหน พี่ต้องเตรียมอะไรบ้างเหรอภัทร"ภัทรดลหน้าบาน เมื่อได้ยินหล่อนพูดอย่างนั้น " พี่ไม่ต้องเตรียมอะไรเลยครับ แค่บัตรประชาชนกับสำเนาทะเบียนบ้านก็พอ""อ๋อค่ะ..งั้นพี่ไปอาบน้ำก่อนนะภัทร""ไม่เอาอะ ผมจะอาบพร้อมพี่""นี่ภัทร!..เกเรใหญ่แล้วนะ""นะครับพี่พลอย ช่วยถูหลังให้ผมหน่อย นะครับพี่พลอยคนสวยน

  • นางบำเรอที่เธอไม่รัก   กินเด็กเป็นอมตะ

    หลังกลับจากเล่นน้ำตก ภัทรดลก็ลงมือทำอาหาร เป็นข้าวผัดอเมริกันสองจานง่ายๆ พลอยลดาอยากช่วยแต่ชายหนุ่มปฏิเสธ เพราะอยากโชว์สกิลในการทำอาหารให้หญิงอันเป็นที่รักทานด้วยตัวเอง"มันกินได้แน่นะภัทร"หญิงสาวหัวเราะคิกคักขณะเดินเข้ามาในครัว เห็นชายหนุ่มกำลังตั้งใจ หั่นผักอย่างเอาเป็นเอาตาย"กินได้สิครับ พี่พลอยรอทานฝีมือเชฟภัทรเลยครับ รับรองอร่อยจนต้องร้องขออีกจาน""โอ้โห..ขนาดนั้นเลยเหรอคะ"พลอยลดาหัวเราะลั่นกับความขี้โม้ของภัทรดลเขาอมยิ้ม วางมีดแล้วรีบประชิดตัวเธอ"เอ่อ..คืนนี้ขอนอนด้วยได้มั้ย เมื่อคืนนอนโซฟามันเมื่อย ปวดหลังไปหมดเลย"เขาเชยคางหญิงสาวให้รับจุมพิตจากเขา "เราเป็นแฟนกันแล้วนะ อย่าลืมสิครับคนสวย คืนนี้ขอนอนด้วยคนนะ"พลอยลดาพยักหน้ารับด้วยความเขินอาย "ก็ได้จ้ะภัทร"เมื่อหญิงสาวตอบอย่างนั้น หมอภัทรเลยแสดงความดีใจ ช้อนอุ้มเธอไว้ในท่าเจ้าสาว แกว่งไปแกว่งมาสามสี่ครั้ง"ผมดีใจจังเลยครับพี่พลอย..ขอบคุณมากนะครับ""วางพี่ลงเถอะภัทร พี่เวียนหัวแล้วนะ จะดีใจอะไรขนาดนั้น""ผมดีใจมากครับที่ได้นอนกับพี่พลอย""ให้มันน้อยๆ หน่อยเถอะนะ"หญิงสาวหยิกหมับเข้าที่แขนล่ำๆ ของภัทรดล ชายหนุ่มอมยิ้ม"ก็ม

  • นางบำเรอที่เธอไม่รัก   เป็นแฟนกันนะ

    หลังรับประทานอาหารเสร็จ ภัทรดลก็เอ่ยปากชวนหญิงสาวให้ไปเที่ยวน้ำตกด้วยกัน เป็นน้ำตกธรรมชาติที่ไหลลงจากภูเขาสูง น้ำสะอาดสีขาวเย็นชื่นใจ พวกคนงานในไร่ช่วยกันดูแลรักษาความสะอาดเป็นอย่างดี ไม่ให้มีขยะมูลฝอยหรือสิ่งปฏิกูลใดๆ ลงไปในแหล่งน้ำธรรมชาติ เพราะนอกจากจะใช้อาบ ยังใช้ในการอุปโภคได้ด้วย "พี่พลอยเราไปเล่นน้ำตกกันไหมครับ ที่ท้ายไร่มีน้ำตกสวยมากเลยนะ""ไปสิคะ เดี๋ยวรอพี่เปลี่ยนชุดแป๊บนึงนะคะ""ได้ครับ"พลอยลดารีบวิ่งขึ้นมาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียใหม่ เพราะเธอตั้งใจจะไปเล่นน้ำ หล่อนนุ่งกางเกงขาสั้นสีดำเหนือเข่า คู่กับเสื้อยืดสีขาว และไม่ลืมที่จะหยิบเอาผ้าขนหนูไปด้วย ทั้งคู่เดินตรงไปทางท้ายไร่ มีข้าวโพดที่คนงานในสวนปลูกเอาไว้เพื่อเลี้ยงสัตว์ ต้นข้าวโพดโตสูงไล่เลี่ยกัน เรียงเป็นแถวตลอดสองข้างทาง"บรรยากาศร่มรื่นดีจัง" เธอเกาะแขนล่ำๆ ของหมอภัทรเดินลัดเลาะไปตามทางที่มีต้นไม้ใบหญ้าขี้นตามธรรมชาติค่อนข้างรก ตอนนี้ทั้งคู่เดินออกมาไกลจากตัวบ้านประมาณหนึ่งกิโลเมตรน่าจะได้ หญิงสาวรู้สึกเหนื่อย เพราะเป็นคนไม่ชอบออกกำลังกายก็เลยเหนื่อยง่าย "อีกไกลมั้ยภัทร กว่าจะถึงน้ำตกอะ พี่เหนื่อยแล้วนะ""ใกล้ถึงแล้วครั

  • นางบำเรอที่เธอไม่รัก   คนในแข็ง

    ตกดึกคืนนั้น พัชระได้ส่งคนมาลอบสังหารนายแพทย์หนุ่มในโรงพยาบาล คนร้ายปลอมตัวเป็นบุรุษพยาบาลแอบย่องเข้ามาในห้องของภัทรดล ดีที่ชายหนุ่มตั้งรับได้ทัน เพราะเขาไม่ได้หลับลึกขนาดที่เสียงลูกบิดดังแกร๊กจะไม่รู้สึก ถ้าเป็นพยาบาลเข้ามาวัดไข้ตอนดึกจะมีเสียงรองเท้าคัทชูดังขณะก้าวเท้าเดิน แต่นี่เงียบกริบ มีเพียงเสียงลูกบิดประตูเท่านั้น แค่นี้หมอภัทรก็รู้ได้ทันทีว่ามันผิดปกติคนร้ายยกมีดกะจะจ้วงแทงจากทางด้านหลัง นายแพทย์หนุ่มกลิ้งหลบได้ทัน หันมาประจันหน้ากับคนร้ายในท่ายืน เขาไม่ลืมกดออดบนหัวเตียงเพื่อเรียกพยาบาล คนร้ายเห็นดังนั้น จึงปามีดสั้นใส่ร่างคุณหมอทันที เขาเบี่ยงตัวหลบมีดไปทางซ้าย คนร้ายจู่โจมกระโดดถีบเข้าตรงยอดอก ภัทรดลหงายหลังฟาดลงกับโต๊ะข้างเตียง เกิดเสียงดังโครมใหญ่"เกิดอะไรขึ้นคะ"พยาบาลเข้ามาเพราะได้ยินเสียงออดดังและเกิดเสียงดังขึ้นในห้องพักผู้ป่วย"ช่วยด้วยครับ ช่วยไปตามรปภ.ให้ขึ้นมาช่วยผมด้วยครับ ผมถูกทำร้าย"ภัทรดลตะโกนขณะที่คนร้ายพยายามใช้มีดอีกเล่มจ้วงแทงเข้าที่หัวไหล่ซ้าย เขาหลบเกือบไม่ทัน คมมีดวืดไปด้านหลังเฉียดใบหูเขาไปนิดเดียว เสียงรปภ.สองคน บุรุษพยาบาลอีกสามสี่คนกรูกันเข้ามา

  • นางบำเรอที่เธอไม่รัก   อ้อน

    "สวัสดีครับคุณพลอยลดา อาการดีขึ้นมากแล้วนะครับ พรุ่งนี้ก็กลับบ้านได้ หมอดีใจด้วยนะครับ..เรื่องนั้น""ขอบคุณมากค่ะคุณหมอชวัตร แล้ววันนี้หมอภัทรไม่มาเหรอคะ""หมอภัทรไม่สบายน่ะครับ นอนพักอยู่ห้องพิเศษด้านล่าง""อ้าว! เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ" สายตาเป็นห่วงหมอภัทรแสดงออกชัดเจน"หมอภัทรถูกแทงอะครับ โชคดีที่ไม่โดนจุดสำคัญแต่ก็โดนไปหลายแผลเหมือนกัน""ถ้าอย่างนั้นพลอยขอไปเยี่ยมหมอภัทรได้ไหมคะ พลอยเป็นห่วงหมอภัทรค่ะ""ได้สิครับคุณพลอยลดา เดี๋ยวผมจะให้คนเปลมาเข็นคุณออกไป รอสักครู่นะครับ"พลอยลดามาเยี่ยมภัทรดลที่ตึกผู้ป่วยชาย เธอเดินเข้าไปใกล้เตียง เห็นใบหน้าหมอหนุ่มซีดเซียว บริเวณบั้นเอวมีผ้าก๊อซปิดแผลเอาไว้ หญิงสาวเข้าไปเขย่าแขนเขาเบาๆ ภัทรดลลืมตาตื่นขึ้นมา"คุณพลอยลดา มาได้ยังไงครับ คุณหายดีแล้วเหรอครับ""ฉันหายดีแล้วค่ะหมอภัทร พรุ่งนี้คุณหมอชวัตรบอกว่าให้ฉันกลับบ้านได้ นี่คุณหมอถูกคนร้ายแทงไปกี่แผลคะ""สี่ห้าแผลครับ แต่ที่หนักๆ น่าจะที่บั้นเอว ตอนนี้ขยับไม่ได้เลย ปวดแผลมากครับ""แล้วคุณหมอจำหน้าคนร้ายได้หรือเปล่าคะ แจ้งความไว้แล้วหรือยัง""อาจารย์หมอแจ้งความให้แล้วครับ แต่คนร้ายมันคลุมหมวกไอ้โ

  • นางบำเรอที่เธอไม่รัก   น้อยใจ

    เช้าวันถัดมา ดอกกุหลาบสีขาวถูกเพิ่มจำนวนเป็นสองดอก ภัทรดลแอบเอามาวางเอาไว้ตอนคนไข้หลับอีกเช่นเคย พวงกุญแจมีอักษรภาษาอังกฤษอ่านว่าพลอยถูกห้อยโผล่พ้นออกมานอกถุงเสื้อกาวน์ด้วยความจงใจ "พี่จะจำสร้อยข้อมือเส้นนี้ได้ไหมนะ"นักศึกษาแพทย์ฝึกหัดแอบคิดในใจ อมยิ้มน้อยๆ ให้กับแผนการของตัวเอง หนุ่มนักศึกษาแพทย์เดินเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยหญิงเพื่อสอบถามอาการตามปกติ แต่ที่รู้สึกหงุดหงิดคือดอกกุหลาบในถังขยะ"คุณพลอยไม่ชอบดอกกุหลาบสีขาวเหรอครับ ทำไมทิ้งในถังขยะล่ะ""ฉันไม่ชอบคนให้ค่ะ ก็เลยโยนทิ้งไป ฉันไม่อยากรับของอะไรจากเขาอีก"หัวใจชายหนุ่มกระตุกวูบนิดๆ "นี่คุณรู้เหรอครับ ว่าใครเป็นคนให้ดอกกุหลาบ"นักศึกษาแพทย์ฝึกหัดหน้าหดเหลือแค่สองนิ้ว พลอยลดานิ่วหน้า"ก็ของคุณเพชรไงคะ คนที่ทำร้ายร่างกายของฉัน ผู้ชายคนนั้นชอบตบหัวแล้วลูบหลัง เขาจะให้ของราคาแพงทุกครั้งที่ทำฉันเจ็บ ไม่ใช่ของเขาแล้วจะเป็นของใคร"ภัทรดลสบายใจขึ้นมาทันที "แล้วนี่คุณจะแจ้งความไหมครับ ทางเรายินดีช่วยนะ""ฉันไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาอีกแล้วค่ะ ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า" พลอยลดาทำหน้าเบื่อหน่าย ภัทรดลเดินเข้ามาใกล้เตียงคนไข้ เผื่อเธอจะสังเก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status