ตอนที่ 29. ตอนอวสานมือใหญ่เลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นอกสาวที่เบ่งบานรอคอยแรง ๆ อย่างหมั่นไส้ ก่อนจะฝังปลายจมูกลงกับแก้มนวลอย่างอดใจไม่ไหวไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่า ผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยอย่างวราลี เวลาอยู่บนเตียงกับเขาจะร้อนแรง ช่างยั่วยวนได้มากถึงเพียงนี้...แล้วชอบไหมล่ะ? ชอบสิ ชอบมากเชียวล่ะ รติวรรธน์หัวเราะ หึหึ ในลำคออย่างอารมณ์ดีวราลียิ้มหวานฉ่ำ ก่อนจะห่อปากเมื่อถูกพ่อตัวดีจับร่างของหล่อนสวมทับเข้ากับความผงาดยาวเหยียดของตัวเอง“ไหนบอกรักลีอีกครั้งสิคะ...”“พี่บอกไปแล้วนะ อย่ามาขี้โกงสิคนสวย...”มือใหญ่จับสะโพกงามส่ายไปมาบนแก่นกายของเขา หญิงสาวร้องครวญคราง มือบางตวัดรอบลำคอแกร่งแน่น“ลีอยากฟังตลอดเวลาเลยนี่คะ พี่วรรธน์บอกลีอีกครั้งสิ หรือก่อนอาหารก็ได้นะ ลีชอบ...”“พี่รักวราลี รักมาก รักจนต้องวางแผนแย่งมาจากพี่วิธ พอใจหรือยังคนสวย...”หญิงสาวยิ้มร่า สูดกลิ่นอายแห่งบุรุษเพศเข้าไปไว้เต็มปอด ความเสียวซ่านโจมตีท้องน้อยไม่หยุด ขณะที่หัวใจสาวเต้นระรัว“วางแผนแย่งหรือคะ...?”“ใช่สิ...”ชายหนุ่มยอมรับเสียงพร่าขณะยังไม่หยุดเคลื่อนไหวเข้าใส่ กล้ามเนื้อภายในกายสาวล้อมรัดเขาไว้แน่นจนรติวรรธน์แทบจะแ
ตอนที่ 28.รติวรรธน์ไม่ยอมหยุดลิ้นของตัวเองแม้แต่วินาทีเดียว วราลีช่างหอมหวานไม่ผิดจากที่เขาเคยวาดฝันเอาไว้แม้แต่น้อย รสชาติของหล่อนหอมกรุ่นติดปลายลิ้น เสียงร้องครวญครางของเจ้าหล่อนส่งผลโดยตรงกับร่างกายกำยำของเขาทุกส่วน มันตื่นเร้า รอคอย และกระหายอยากและให้ตายเถอะ... เขาทนต่อไปไม่ได้อีกแล้ว...ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้น จ้องมองใบหน้าแดงก่ำของภรรยาด้วยสายตาหิวกระหาย ก่อนจะบดจูบลงไปกับกลีบปากสาวอีกครั้ง เร่าร้อน หนักหน่วง เรียกร้องให้ตอบสนองด้วยอารมณ์ทัดเทียมกัน“จำเอาไว้นะ เธอเป็นของฉัน ของฉันคนเดียว...”เหมือนกำลังฝันไป สาวน้อยเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสหวามอย่างลืมตัวลืมใจ สมองหยุดทำงานลงอย่างสิ้นเชิง ไม่รับรู้แม้กระทั่งว่าตัวเองถูกอุ้มออกมาจากห้องน้ำตั้งแต่เมื่อไหร่ และมานอนแผ่หลารอคอยรติวรรธน์อยู่บนเตียงใหญ่ได้ยังไง“ลีรักพี่วรรธน์... รักพี่วรรธน์คนเดียว...”สาวน้อยรู้สึกได้ถึงร่างของบุรุษที่กำลังทาบทับอยู่ชะงักงัน นัยน์ตาคมจับจ้องที่ใบหน้าของหล่อนนิ่ง เขาเหมือนไม่เชื่อ วราลีรู้สึกอย่างนั้น แต่หล่อนจะไม่มีทางปล่อยให้เขาลังเลอยู่แบบนี้ต่อไป“ลีรักพี่วรรธน์จริง ๆ รักมากค่ะ ขอให้เชื่อลี...”มือบาง
ตอนที่ 27.“พี่วรรธน์ขา... ลีต้องการพี่วรรธน์... โอ้...”สาวน้อยครางออกมาไม่หยุด ดีดดิ้น บิดเร่าอยู่ภายในสงครามพิศวาสที่รติวรรธน์กระหน่ำเข้าใส่ ความเสียวซ่านลูกใหญ่พัดโหมกระหน่ำเข้าใส่ไม่หยุด ร่างงามสั่นระริกรุนแรง คลื่นความหิวกระหายซัดเข้าใส่ซอกขาครั้งแล้วครั้งเล่า หยาดรักเยิ้มฉ่ำอาบไล้ความร้อนผ่าวแข็งแกร่งที่เคลื่อนไหวอยู่ภายในกาย“ลี... โอ้... รัดพี่แน่นเหลือเกินคนสวย...”เสียงคำรามดังกึกก้องพร้อม ๆ กับแรงปะทะที่สาดเข้าใส่ไม่หยุด สาวน้อยสะอื้นฮัก แอ่นรับความอำมหิตแสนหวามของสามีหนุ่มด้วยความเต็มอกเต็มใจหล่อนปรารถนาเขาจนแทบคลั่ง รักเขา รักรติวรรธน์ ผู้ชายที่กำลังถาโถมเข้าใส่ร่างของหล่อนราวกับไม่รู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อย เสียงสูดปากบอกให้หล่อนรู้ว่าสามีของตัวเองเสียวซ่านมากแค่ไหน“พี่วรรธน์ขา... ลีไม่ไหวแล้วค่ะ โอ้... ลีทนไม่ไหวแล้ว...”ไฟสวาทลามเลียแผดเผา เร่งเร้าให้สาวน้อยเผยอร่างตอบโต้ให้ชายหนุ่มบดเคล้าลงให้หนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม หล่อนกำลังจะขาดใจตาย...วราลีหลับตานิ่ง ดื่มด่ำอยู่กับสัมผัสเสน่หาที่เร่าร้อนที่สุดในชีวิต อกสาวถูกบีบขยำรุนแรงตามอารมณ์สวาทที่ปะทุแรงขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่ส่ว
ตอนที่ 26.ชายหนุ่มแข็งทื่อไปชั่วขณะ หัวใจอ่อนยวบเมื่อเห็นน้ำตา และสายตาอ้อนวอนของหญิงที่ตนหลงรักหมดใจ แต่นั่นก็ไม่อาจเยียวยาหัวใจเจ็บช้ำของเขาได้“ฉันไม่เคยรักเธอ วราลี... ไม่เคยรักเธอ กลับไปซะ”และเขาก็หมุนตัวเดินหายเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง ปล่อยให้ร่างอรชรทรุดลงกองกับพื้นห้องด้วยความเสียใจ น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย เสียงสะอื้นไห้ไม่ได้ทำให้หัวใจกระด้างเย็นชาของรติวรรธน์อ่อนลงได้เลย เขายังคงยืนนิ่งอยู่หลังบานประตูห้องนอนด้วยความรู้สึกไม่ต่างจากวราลีแม้แต่น้อยรติวรรธน์หนีเข้ามานอนแช่อยู่ในอ่างน้ำ แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะถูกวราลีตามเข้ามากวนอีก ชายหนุ่มมองร่างอรชรตรงหน้าด้วยความรำคาญใจ พร้อมกับขว้างคำพูดร้าย ๆ ออกมาใส่หน้าภรรยา“อยากนักหรือไงถึงได้ตื๊อไม่เลิก...”ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ก่อนจะพาร่างกายเปลือยเปล่าที่ใหญ่โตไปซะทุกสัดส่วนก้าวออกมาจากอ่างน้ำ วราลีลำคอแห้งผาก จ้องมองผู้ชายที่เป็นเจ้าของร่างกายสมบูรณ์แบบตรงหน้าด้วยความตื่นตะลึงใช่ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่หล่อนได้เห็นกล้ามเนื้อมัดสวยและร่างกายแสนงดงามของรติวรรธน์ หล่อนเห็นมาแล้วหลายครั้ง และทุกครั้งมันก็มีผลทำให้เลือดสาว
ตอนที่ 25.มลฤดีกวาดตามองตลอดร่างอรชรที่อยู่ในชุดเรียบร้อยของวราลีอย่างดูแคลน “หล่อนคงไม่ใช่อีกคนที่คุณวรรธน์เรียกมาหาหรอกใช่ไหม...”วราลีรีบสั่นหน้า “ไม่ใช่ค่ะ...”“โล่งอกไปที นึกว่าคุณวรรธน์เปลี่ยนรสนิยมเสียแล้ว...”พูดจบแม่สาวสุดเปรี้ยวที่ใส่เสื้อผ้าราวกับขาดแคลนเงินซื้อก็ก้าวยาว ๆ จากไปทันที วราลีมองตามไปก่อนจะสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เพื่อเรียกความมั่นใจให้กับตัวเองรติวรรธน์ยังยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตู และหล่อนจะไม่มีวันยอมให้เขาไล่เหมือนหมูเหมือนหมาแบบแม่สาวคนสวยนั้นเด็ดขาด“เป็นไงเป็นกันน่า...”เดินเข้าไปหยุดที่ด้านหลังของสามี เรือนกายของเขายังใหญ่โตไม่เปลี่ยนแปลง ยังสง่างาม รวมถึงยังมีอำนาจทำให้ลมหายใจของหล่อนขาดช่วงด้วยความโหยหาได้ดังเดิม“เงินไม่พอหรือไง...” รติวรรธน์นึกว่ามลฤดีเดินกลับมา“ไม่ได้ต้องการเงินหรอกค่ะ แต่อยากได้สามีคืน...”เสียงหวานใสแสนคุ้นหูมีผลทำให้ร่างกำยำหมุนตัวกลับมา และก็เหมือนโลกกำลังหยุดหมุน รติวรรธน์รู้สึกไม่ต่างจากคนเป็นอัมพาต ขยับเขยื้อนไม่ได้แม้แต่น้อย หัวใจชาหนึบ มองสตรีตรงหน้าด้วยความประหลาดใจเป็นที่สุดดีใจนักที่เห็นหล่อน... เขาหิวกระหายอยากจะกลับไป
ตอนที่ 24.วราลีระบายยิ้มทั้งน้ำตา ก่อนจะพยักหน้าช้า ๆ “ค่ะ... ลีจะเชื่อคุณแม่...”นางชนิสายิ้มตอบ ก่อนจะพูดแก้ให้ “หนูลีเชื่อหัวใจตัวเองต่างหากล่ะ...”“ค่ะ ลีจะเชื่อหัวใจของตัวเอง... จะทำให้คุณวรรธน์ใจอ่อนให้ได้ค่ะ” หญิงสาวรับคำ แต่ก็ยังมีสีหน้าเป็นกังวลอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว“แต่ว่าลี... ลีไม่รู้ว่าคุณวรรธน์อยู่ที่ไหน... คุณวรรธน์ไม่ได้บอกลี...”“ไม่ต้องห่วงหรอกเรื่องนั้น เพราะแม่รู้ดีว่าตาวรรธน์อยู่ที่ไหน...”วราลีมองแม่สามีที่นั่งระบายยิ้มด้วยความโล่งอก หัวใจที่กลัดหนองหายสนิทได้อย่างน่าอัศจรรย์ ตอนนี้ก็มีอยู่อย่างเดียวที่ต้องกังวล นั่นก็คือ... จะทำยังไงให้รติวรรธน์ยอมใจอ่อนกับหล่อนอีกสักครั้งหลังออกจากเรือนหอของลูกชาย นางชนิสาก็ให้คนขับรถพามาที่คอนโดหรูกลางใจเมืองของบุตรชายทันที หล่อนเคาะประตูอยู่ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก พร้อม ๆ กับร่างสูงใหญ่ที่ถึงแม้จะไม่ทรุดโทรมอะไร แต่ก็เหม็นเหล้าคละคลุ้งจนหล่อนแทบจะอาเจียน“อาบเหล้ามาหรือไงตาวรรธน์ถึงได้เหม็นขนาดนี้” พูดขณะเดินเข้ามาในห้อง ชายหนุ่มผู้เป็นลูกชายเดินตามเข้ามา“คุณแม่มีอะไรหรือครับ ถึงมาหาผมที่นี่”รติวรรธน์ไม่ใส่ใจจะตอบคำถามของ