Share
บทที่ 17
Related chapters
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 18
ใบหน้าของห่าว อี้เหมิงเต็มไปด้วยความไม่น่าเชื่อ อี้จิ่นหลี... กำลังจะไปดูหลิงอี้หราน?”ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลห่าว เธอเข้าใจดีโดยธรรมชาติว่า อี้จินหลี่อาจไม่ได้ให้ความสำคัญกับพี่สาวของเธอมากนัก เหตุผลที่พี่สาวของเธอได้รับเลือกก็เพียงแค่ว่าพี่สาวของเธอเหมาะสมที่จะเป็นนายหญิงของตระกูลอี้ในงานศพพี่สาวของเธอ สีหน้าของชายคนนั้นไม่แยแส ราวกับว่าชีวิตพี่สาวของเธอเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญสำหรับเขา บางครั้งเธอก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเรื่องแบบไหนจะทำให้อารมณ์ของชายคนนี้แปรปรวนได้ ตอนนี้เธอเห็นความโกรธบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาซึ่งเธอไม่เคยเห็นมาก่อนแต่มันเป็นเพราะ... หลิง อี้หราน?! ผู้หญิงที่ไม่สำคัญเหมือนมดปลวกนั่น?!เธอหันหน้าละมองไปที่เซียวจื่อฉีข้าง ๆ เธอ แต่เธอก็เห็นความไม่เชื่อในสายตาของเซียวจื่อฉีเหมือนกันในขณะนี้เกาฉงหมิงซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ อี้จินหลี่รีบตอบว่า "ครับ" “นายน้อยโกรธใช่ไหม? หัวใจของเกาฉงหมิงสั่นสะท้าน ใครก็ตามที่เคยเห็นความโกรธของนายน้อยสักครั้งจะไม่อยากเห็นมันเป็นครั้งที่สองขณะนั้นเสียงของอี้จินหลี่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง "ช่างมันเถอะ นายลงไปจัดการซะมันหนวกหู!"เกาฉงหมิงรับทราบ
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 19
ทันใดนั้น บุคคลที่ไม่คาดคิดก็ปรากฏตัวขึ้นเกา ฉงหมิง เลขาส่วนตัวของอี้จินหลี่“เลขาเกา!” ผู้จัดการวังรีบทักทายเกา ฉงหมิง มองไปที่เฉินว่านหาว ราวกับว่าเขากำลังมองคนตาย หมอนี่จากทั้งหมดทุกคน เขาต้องไปเล่นงานคนที่นายน้อยอี้กำลังสนใจอยู่ มันเป็นเรื่องบังเอิญที่นายน้อยอี้บังเอิญมาอยู่ที่คลับวันนี้และได้เห็นสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเกา ฉงหมิง พูดกับเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่อยู่ด้านข้าง "ไม่ว่าเขาจะทำอะไรลงไปเมื่อกี้นี้ ก็ทำกับเขาเหมือนกันซะ"เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรับฟังคำสั่งทันที ผู้คุมที่แข็งแกร่งและทรงพลังสองคนลากเฉิน ว่านหาว ตรงไปที่ข้างสระ จับหลังศีรษะของเขาแล้วจุ่มเขาลงไปในน้ำซ้ำแล้วซ้ำอีกเช่นเดียวกับที่เฉิน ว่านหาว ทำกับหลิง อี้หรานก่อนหน้านี้!สำหรับอดีตเพื่อนร่วมชั้นที่ออกมาชมเช่นเดียวกับเซียว จื่อฉี และห่าว อี้เหมิง ต่างก็ตกตะลึงใครจะคิดว่ามันจะกลายมาเป็นแบบนี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูเหมือนจะไม่มีความตั้งใจที่จะทำอะไรง่าย ๆ กับเขา ผู้จัดการวังไม่มีความตั้งใจที่จะขอร้องให้กับ เฉิน ว่านหาว เช่นกันอย่างไรก็ตามตระกูลเฉิน เป็นเพียงหนึ่งในผู้ถือหุ้นของคลับนี้ สละลูกช
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 20
หลิง อี้หราน มองไปที่ด้านหลังขวามือของเธอ เป็นจุดที่จ้าว ม่านเถียน เหยียบในวันนี้ “วันนี้ตอนที่ฉันกำลังกวาดพื้น ฉันเผลอไปชนมัน ไม่เป็นอะไรหรอก” เธอพูดอย่างลวก ๆ ไม่อยากให้เขากังวล“อย่างนั้นเหรอ?” อี้จินหลี่จ้องมองไปที่ หลิง อี้หราน “พี่สาว ถ้ามีใครรังแกพี่ก็บอกมาสิ ฉันจะปกป้องพี่เอง” ครู่หนึ่งหัวใจของเธอก็เต้นรัวอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเขารู้ทุกอย่าง "ฉันปกป้องตัวเองได้น่า" เธอกล่าว“แล้วถ้าทำไม่ได้ล่ะ?” เขาถามหากเป็นเช่นนั้นก็คงไม่มีประโยชน์ที่จะบอกเขา แต่ หลิง อี้หราน ไม่พูดเพราะเธอกลัวว่าจะทำลายความนับถือของเขา “ไม่อยากให้ฉันปกป้องเหรอ?” เสียงของเขาดังขึ้นอีกครั้งและเขาจ้องมองเธอด้วยดวงตาเข้มเธอกัดริมฝีปากสีชมพูเล็กน้อยครุ่นคิดสักพักแล้วพูดว่า "เอาล่ะ วันหนึ่งเมื่อจินเข้มแข็งและโดดเด่นขึ้นมา นายจะปกป้องฉันได้ ตอนนี้ฉันจะปกป้องจินและพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ให้คนอื่นมารังแกเรา"มีแสงประกายในแววตาของเขา แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรในท้ายที่สุด แต่เขาตอบแค่เพียงแผ่วเบาว่า "โอเค"หลังอาหารค่ำ หลิง อี้หราน ก็เปลี่ยนเสื้อผ้าที่ฉีกขาด เธอถือเข็มและด้ายเย็บเสื้อผ้าของเธอใต้แสงจากโคมไฟ อี
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 21
"ถ้าพี่สาวชอบฉันก็ชอบ" อี้จินหลี่กล่าว"อย่าคิดว่าฉันจะชอบอะไร นายควรจะชอบมันเอง ถ้านายไม่ชอบมัน ฉันจะหาเสื้อกันหนาวแบบอื่นให้นายใหม่" เธอกล่าว"ไม่ต้องหรอกอันนี้ดีแล้ว ฉันชอบมาก" เขากล่าว"โอเค ถ้าอย่างนั้นฉันจะซื้ออันนี้ให้นายนะ" หลิง อี้หราน เริ่มการซื้อผ่านทางออนไลน์เขามองไปที่เธอทันใดนั้นก็ถามว่า "พี่สาวทำไมดีกับฉันมากแบบนี้?" เธอซื้อเสื้อผ้าและโทรศัพท์มือถือให้เขา แต่เธอประหยัดกับการใช้จ่ายของตัวเอง“นายเป็นน้องชายของฉันนะ แน่นอนว่าฉันต้องดีกับนายสิ” เธอพูดราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติอย่างไรก็ตามด้วยความที่ไม่เข้าใจเหตุผลของเขาคำสองคำ "น้องชาย" นั้นยากสำหรับเขาที่จะได้ยิน เธอลืมไปแล้วจริง ๆ หรือว่าเขายังเป็นผู้ชายอยู่?—หลังจากที่เสียหน้าในคลับ เฉิน ว่านหาว เขาถูกพ่อของเขาพาส่งไปโรงพยาบาล ถึงกระนั้นธุรกิจของตระกูลเฉินหลายแห่งที่เกี่ยวข้องกับอี้กรุ๊ปก็ได้รับผลกระทบ สำหรับครอบครัวเฉินแล้วการสูญเสียในครั้งนี้ไม่สามารถพูดได้เลยว่ามันเล็กน้อย ผู้คนที่มีส่วนร่วมในการรวมตัวศิษย์เก่าในวันนั้นพวกเขาต้องตกงานหรือครอบครัวได้รับความเดือดร้อน พวกเขาทั้งหมดรู้สึกปวดร้าวเมื่อ เหมียว
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 22
ในตอนนี้เหมียว เจียยู่ เกลียดจ้าว ม่านเถียน แทบตาย เธอมีความสัมพันธ์ที่ดีกับบางคนในแผนกส่วนบุคคลซึ่งแอบบอกเธออย่างลับ ๆ ว่ามันเกี่ยวข้องกับการใช้อำนาจในทางที่ผิด เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับบุคคลจากศูนย์บริการสุขาภิบาลสิ่งเดียวที่เธอคิดได้คือขอให้หลิง อี้หราน ไปส่งเอกสารเท่านั้น อย่างไรก็ตามในเรื่องนี้ จ้าว ม่านเถียน เป็นผู้บงการที่แท้จริง!“ฉันไม่ได้บังคับให้เธอทำ เธออยากเห็นหลิง อี้หราน อับอายขายหน้านั่นคือเหตุผลว่าทำไมเธอถึงเต็มใจที่จะทำ อย่างมากที่สุดฉันก็แค่ให้ความคิดเห็นกับเธอ มันเป็นการกระทำของเธอเอง มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉันย่ะ” จ้าว ม่านเถียน ปฏิเสธทันทีพวกเขาสองคนเริ่มทะเลาะกันหมือนสุนัขกัดกัน!หลังจากเหมียว เจียยู่ เลิกยุ่งกับจ้าว ม่านเถียน ครอบครัวของเธอก็ด่าเธออย่างหนัก อย่างไรก็ตามสุดท้ายแล้วพวกเขาก็ยังคงใช้จ่ายเงินและใช้ประโยชน์จากเส้นสายเพื่อเธอ พวกเขาพยายามหาคนมาเพื่อร้องขอให้กับเธอ แต่เงินและของขวัญก็ไม่สามารถแม้แต่จะส่งออกไปได้แม้แต่สิ่งที่พวกเขาส่งไปด้วยความยากลำบาก ในเวลาไม่ถึงสองวันก็จะถูกส่งกลับมาโดยผู้รับของพวกเขาในที่สุดก็เป็นคนที่รู้จักกันมานานที่มี
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 23
"แต่ฉัน... ฉันทำให้เธอเสียหน้าต่อหน้าทุกคนและแม้แต่เฉิน ว่านหาว... "“สิ่งที่พวกเขาทำมันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอนี่?"มันเกี่ยวกับฉัน เหมียว เจียยู่ ตะโกนในใจ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอที่เธออยากจะรับผิดชอบบางสิ่งบางอย่าง"ดี ถ้าไม่มีอะไร ฉันยังต้องทำงานต่อ" หลิง อี้หราน กล่าวโดยไม่สนใจความขมขื่นบนใบหน้าของเหมียว เจียยู่ เธอเดินไปรอบ ๆ เหมียว เจียยู่และเดินไปอีกด้านหนึ่งของถนนเพื่อกวาดพื้นแม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าทำไมเหมียว เจียยู่ ถึงมาหาเธอในวันนี้ แต่เธอก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้อภัยเธอในสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นในขณะที่หลิง อี้หราน กำลังกวาดอยู่ ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าเธอ เธอมองขึ้นไปเห็นว่าเป็นกว๋อ ซิ่นหลี่ คนขับรถใบหน้าของกว๋อ ซิ่นหลี่ แดงเล็กน้อยและเขาพูดด้วยความกล้าหาญอย่างมาก“อี้หราน พี่โจวบอกว่าคุณไม่ต้องการมีความรักในตอนนี้ แต่... แต่... แต่ผมจริงใจ ผมเต็มใจที่จะรอคุณ เมื่อไร... เมื่อไรที่คุณต้องการมีความสัมพันธ์คุณสามารถมองมาที่ผมได้นะ"หลังจากพูดแบบนี้ดูเหมือนว่าเขาจะรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบแก้ไขตัวเองอย่างรวดเร็วและพูดว่า "ไม่ใช่ว่าคุณจะมองมาที่
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 24
บางทีเขาคงคิดมากเกินไป!เมื่อเห็นว่าหลิง อี้หราน กำลังยุ่งอยู่กับงานของเธอกว๋อ ซิ่นหลี่ ก็ส่ายหัวและพูดว่า "อี้หราน... ถ้าอย่างนั้นผมไปก่อนนะครับเพราะคุณไม่ว่าง"เมื่อดูกว๋อ ซิ่นหลี่ จากไป อี้จินหลี่ ก็จับคางของหลิง อี้หราน ด้วยนิ้วของเขาและบังคับให้เธอหันหน้าไปทางเขาตรงๆ “ผมไม่ชอบให้พี่สาวมองผู้ชายคนอื่นแบบนี้”หลิงอี้หราน หัวเราะออกมา "คิดอะไรอยู่เนี่ย? ฉันไม่ได้มีคิดอะไรกับเขาสักหน่อย"“นั่นหมายความว่าเขาไม่มีความรู้สึกแบบนั้นต่อพี่สาวเหรอ?” เขาถามกลับเธอพูดไม่ออก“เขาเป็นเพื่อนร่วมงานที่ชอบพี่สาวใช่ไหม?" เขาถาม"ใช่ ฉันได้ขอให้พี่ซูช่วยปฏิเสธแล้ว แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะมาหาฉันในวันนี้""ผู้ชายคนนั้นไม่สามารถเข้ากับพี่ได้ ถ้าพี่ไม่ชอบเขา พี่ควรที่จะปฏิเสธเขาโดยตรง" เขากล่าวหลิงอี้หรานหัวเราะ “นายคงคิดเรื่องฉันมากเกินไป ฉันเองที่ไม่ดีพอสำหรับเขา เขามีบ้าน รถและงานที่มั่นคงในที่ทำงานของเรา มีผู้หญิงหลายคนชอบเขา”“พี่สาวของฉันมีค่ามากกว่านั้นมาก” เขากล่าว ในน้ำเสียงของเขามีความปรารถนาที่จะครอบครองโดยที่เขาไม่ทันได้สังเกตหลังจากที่หลิง อี้หราน ทำความสะอาดถนนและกำลังเตรียมเก็บ
บ่วงรักนักโทษสาว บทที่ 26
เมื่อเธอได้ยินสิ่งนี้ เธอก็คิดว่ามันเป็นเรื่องตลก สิ่งนี้ถูกสร้างขึ้นเป็นพิเศษโดยตระกูลเซียวและตระกูลห่าว สำหรับสานสัมพันธ์การแต่งงานของพวกเขา ใครจะกล้าบังอาจเอามันลง? มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอ มือของเขาสัมผัสกับผิวของเธอและมีความรู้สึกอบอุ่นจากตรงนั้นหลังจากนั้นไม่นานเธอก็เอามือเขาลงและเงยหน้าขึ้นมองเขา “จิน ขอบใจนะ” เธอคิดว่าเขาพยายามปลอบเธอด้วยการพูดสิ่งเหล่านี้ "เอาล่ะ ไปกันเถอะ กลับบ้านไปทานอาหารเย็นกัน" ขณะที่เธอพูดเธอจับมือของเขาและเดินไปในทิศทางที่พวกเขาอาศัยอยู่เขาเหลือบมองไปที่จอโฆษณาขนาดใหญ่แล้วเดินเธอเพื่อออกไปจากตรงนั้น—กลับมาที่อะพาร์ตเมนต์เช่า หลิง อี้หราน ได้ไปที่สำนักงานรักษาความปลอดภัยในชุมชนเพื่อรับพัสดุด่วน มันคือเสื้อกันหนาวซึ่งทำด้วยผ้าขนสัตว์ที่เธอซื้อมาเธอเปิดกล่องพัสดุหยิบเสื้อกันหนาวออกมาและสัมผัสเนื้อผ้าดู มันก็ไม่แย่ สำหรับราคาแบบนี้คุณภาพค่อนข้างดีทีเดียว"จิน มาดูนี่สิ เสื้อกันหนาวตัวนี้เหมาะกับนายหรือเปล่า?" เธอกล่าวเสื้อกันหนาวที่มีลายตารางหมากรุกสีน้ำเงินและสีเขียว เมื่ออี้จินหลี่ สวมใส่มัน แววตาของหลิง อี้หราน ก็เป็นประกาย โอ้ เขาดูดีมากท
Latest chapter
