ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / วาย / ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ / EP 22 : คนของใจ

แชร์

EP 22 : คนของใจ

ผู้เขียน: Coffee Lemonade / Gemini Leo
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-22 19:18:05

วันนี้เอ็มมี่มาถึงออฟฟิศเกือบสาย มาถึงแปดโมงเช้าพอดี แล้วเธอถือถุงแซนด์วิชกับกาแฟมุ่งตรงไปที่โต๊ะทำงานของนาวิน

“เอ็มมี่ วันนี้มาสายนะครับ"

กอล์ฟพูดทักทาย

“เอ็มมี่ไปร้านกาแฟมาค่ะ คนเยอะมาก รอคิวนานมากเลย นี่เอ็มมี่เอามาฝากพี่วินนะคะ”

พูดจบเอ็มมี่ก็วางแก้วกาแฟกับถุงขนมไว้บนโต๊ะนาวินโดยไม่ทันได้สังเกตว่าบนโต๊ะนั้นมีแก้วกาแฟอีกใบตั้งอยู่

“บอกแล้วงัยว่าไม่ต้อง”

นาวินตอบเสียงเรียบ

“ก็เอ็มมี่ซื้อมาแล้วนี่คะพี่วิน พี่วินรับไว้เถอะนะ เอ็มมี่ก็กินกาแฟมาแล้วด้วย ถ้าเอ็มมี่กินอีกแก้ว ต้องใจสั่น แน่แน่เลยค่ะ”

“ไม่เป็นไรน้องเอ็มมี่ เดี๋ยวพี่กอล์ฟดูแลกาแฟและขนมของน้องเอ็มมี่เองครับ เช้านี้พี่ยังไม่ได้กินอะไรเลย”

กอล์ฟยื่นมือไปหยิบแก้วกาแฟที่พึ่งถูกวางลงบนโต๊ะของนาวินออกมา

“เอ็มมี่ซื้อมาฝากพี่วินนะคะ พี่กอล์ฟจะมาแย่งได้งัยคะ”

"ก็พี่วินเค้ามีกาแฟอยู่แล้ว จะกินอีกแก้วคงไม่ไหวล่ะมั้ง มาพี่จัดการให้ ดีเลยเช้านี้ยังไม่ได้ชงกาแฟเลย น้องเอ็มมี่มาได้จังหวะพอดี

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 22 : คนของใจ

    วันนี้เอ็มมี่มาถึงออฟฟิศเกือบสาย มาถึงแปดโมงเช้าพอดี แล้วเธอถือถุงแซนด์วิชกับกาแฟมุ่งตรงไปที่โต๊ะทำงานของนาวิน“เอ็มมี่ วันนี้มาสายนะครับ"กอล์ฟพูดทักทาย“เอ็มมี่ไปร้านกาแฟมาค่ะ คนเยอะมาก รอคิวนานมากเลย นี่เอ็มมี่เอามาฝากพี่วินนะคะ”พูดจบเอ็มมี่ก็วางแก้วกาแฟกับถุงขนมไว้บนโต๊ะนาวินโดยไม่ทันได้สังเกตว่าบนโต๊ะนั้นมีแก้วกาแฟอีกใบตั้งอยู่“บอกแล้วงัยว่าไม่ต้อง”นาวินตอบเสียงเรียบ“ก็เอ็มมี่ซื้อมาแล้วนี่คะพี่วิน พี่วินรับไว้เถอะนะเอ็มมี่ก็กินกาแฟมาแล้วด้วย ถ้าเอ็มมี่กินอีกแก้ว ต้องใจสั่น แน่แน่เลยค่ะ”“ไม่เป็นไรน้องเอ็มมี่ เดี๋ยวพี่กอล์ฟดูแลกาแฟและขนมของน้องเอ็มมี่เองครับ เช้านี้พี่ยังไม่ได้กินอะไรเลย”กอล์ฟยื่นมือไปหยิบแก้วกาแฟที่พึ่งถูกวางลงบนโต๊ะของนาวินออกมา“เอ็มมี่ซื้อมาฝากพี่วินนะคะ พี่กอล์ฟจะมาแย่งได้งัยคะ”"ก็พี่วินเค้ามีกาแฟอยู่แล้ว จะกินอีกแก้วคงไม่ไหวล่ะมั้ง มาพี่จัดการให้ ดีเลยเช้านี้ยังไม่ได้ชงกาแฟเลย น้องเอ็มมี่มาได้จังหวะพอดี

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 21 : อยากนั่งในใจพี่วิน

    “เที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกันเอ็มมี่”แก้วตาชวนเอ็มมี่“เดี๋ยวเอ็มมี่เคลียร์ตรงนี้อีกแป๊บค่ะ เดี๋ยวเอ็มมี่ตามไปนะคะ”เอ็มมี่ตอบแก้วตาไปแบบนั้น ทั้งที่ความจริงนั้นคือ เธอรู้ว่าทีมออกแบบ จะออกไปกินข้าวกันช้า นั่นไงเขาเริ่มลุกกันแล้ว“น้องเอ็มมี่ยังไม่ไปกินข้าวหรือครับ พี่แก้วใช้งานเด็กฝึกงานหนักไปหรือเปล่าเนี่ย”กอล์ฟเดินมาทักเอ็มมี่เมื่อเห็นว่าเอ็มมี่ยังไม่ไปเบรคกินข้าว“เปล่าค่ะ พี่แก้วชวนเอ็มมี่แล้ว พอดีมันติดพัน เอ็มมี่ก็เลยอยากรีบเคลียร์ให้เสร็จค่ะ”“งั้นเสร็จหรือยัง ถ้ายังเดี๋ยวพี่รอไปกินข้าวพร้อมกัน”“เสร็จพอดีค่ะพี่กอล์ฟ”เอ็มมี่เดินตามกอล์ฟไปโรงอาหารอย่างว่าง่าย ส่วนแม็กซ์กับนาวินนั้นเดินนำหน้าไปแล้ว“น้องเอ็มมี่ชอบกินอะไรครับ มื้อนี้พี่กอล์ฟเลี้ยงเองครับ”เอ็มมี่เดินถือจานข้าวแล้วมาวางข้างข้างนาวิน โดยมีกอล์ฟนั่งฝั่งตรงข้าม ขณะที่กินข้าวกัน ก็คุยกันไปบนโต๊ะอาหารเอ็มมี่พยายามนั่งเบียดมาทางนาวิน พูดไป หัวเราะไป ทำเผลอเอียงตัวมาแตะ มาสัมผัสนาวินบ้าง ซึ่งนาวินก

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 20 : เด็กฝึกงาน

    โรงงานย่านชานเมือง“พี่วินครับ เห็นทางฝ่ายบุคคลแจ้งว่าจะมีน้องมาฝึกงานที่แผนกเราหรือครับ”“มิน่าล่ะ เมื่อเช้าผมเห็นมีนักศึกษาอยู่หลายคนกำลังปฐมนิเทศที่ฝ่ายบุคคล”“ผมก็ได้รับแจ้งมาแบบนั้น”ผมตอบกอล์ฟกับแม็กซ์ไปตามที่ได้รับแจ้งจากฝ่ายบุคคลมา“แล้วเป็นผู้หญิงผู้ชายอ่ะครับ”เสียงกอล์ฟดูตื่นเต้นขึ้นมา“นายอยากได้แบบไหนล่ะ”แม็กซ์แทรกขึ้นมา“เราอ่ะ หญิงก็ได้ ชายก็ได้ ขอให้ตรงสเปค”กอล์ฟตอบด้วยความชัดเจนแล้วยิ้มอย่างกรุ้มกริ่ม คุยกันไปได้สักพักหนึ่ง เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลก็พานักศึกษาเข้ามาสองคน ผู้ชายคน ผู้หญิงคนหนึ่ง“สวัสดีค่ะน้องนาวิน พี่พาน้องนักศึกษาฝึกงานมาส่งนะคะ”พี่เจ้าหน้าที่ฝ่ายบุคคลบอกผม“สองคนหรือครับ ผมจำได้ว่า ผมขอไว้คนเดียวนี่ครับ”“ใช่ค่ะ นี่น้องภูมิใจวิศวะเครื่องกลมาฝึกงานออกแบบ และพอดีพี่เห็นว่าช่วงนี้แผนกออกแบบงานเยอะ ก็เลยให้น้องเอ็มมี่มาช่วยเรื่องงานเอก

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 19 : เช้าวันใหม่

    ตอนนี้ความสัมพันธ์ของผมกับนาวินเราสองคนตัวติดกันมากขึ้น แต่ในที่ทำงานเราเองก็ยังไม่ได้เปิดเผยสถานะความสัมพันธ์ ซึ่งทุกคนจะมองว่าเราเป็นเพียงเพื่อนร่วมงานที่สนิทกันมากก็แค่นั้น แต่จะมีก็เฉพาะคนในแผนกออกแบบที่จะรับรู้ว่าเราสองคนมีความรู้สึกต่อกันมากกว่าเพื่อนร่วมงาน เอ๊ะแต่จะว่าไป ผมก็ยังไม่ได้ตอบรับความสัมพันธ์ของเขาเลยนี่นา ช่วงนี้ผมเองต้องมีภารกิจเข้าไปประชุมทีมเซลส์ที่สำนักงานใหญ่เพื่อเตรียมวางแผนกลยุทธในปีหน้าหนึ่งสัปดาห์ ยอมรับเลยว่า แอบมีคิดถึงบ้าง ทุกเช้านาวินก็ยังคงโทรมาปลุกผมเหมือนเดิม ทั้งทั้งที่ผมบอกว่าไม่ต้องโทรมาแล้วผมตื่นเองได้ เช้านี้ก็เช่นกันRrrr rrr“มอร์นิ่งครับ ตื่นได้แล้วคนขี้เซา”“ก็ตื่นอยู่นี่งัย บอกแล้วว่าไม่ต้องโทรมา วันนี้เราไม่ได้เข้าโรงงาน ยังมีเวลานอนได้อีกตั้งเยอะ รีบโทรมาทำไม”“ก็เพราะพี่ไม่ได้เข้าโรงงาน ผมก็เลยต้องโทรหา ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวัน ผมคิดถึงพี่จะแย่อยู่แล้ว พี่เปิดกล้องหน่อยสิ ผมอยากเห็นหน้าพี่อ่ะ”“ม่ายยยย”“ทำไม พี่นอนน้ำลายยืดเหรอ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”“บ้าน่า ใครเค้านอนน้ำลายยืดกัน”“งั้นก็เปิดกล้องคุยกันหน่อยสิ”“ไม่เอา สภาพตอนนี้มันน่าดูที่ไหนล่

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 18 : คุณภรรยาครับเป็นแฟนผมนะครับ

    “มา เดี๋ยวผมช่วยพี่อาบน้ำ จะได้ช่วยทำความสะอาดตรงนั้นให้ด้วย”คนตรงหน้าผม หน้าแดงขึ้นมาทันที“พูดอะไรของนาย”“พี่จะไม่ให้ผมอาบให้จริงๆ เหรอ พี่ทำเองไม่ถนัดหรอก”“ไม่เอาอ่ะ ขืนให้นายมาทำให้ พี่ก็ไม่ได้อาบน้ำกันพอดี”“ฮ่าฮ่าฮ่า พี่คิดอะไรอยู่เนี่ย คิดลามกกับผมหรือเปล่า”“บ้าหน่ะ นายนั่นแหละรู้ดีที่สุด เห็นหน้าตาเรียบร้อยอุตส่าห์ไว้วางใจ ที่ไหนได้ หื่น ชะมัด”พูดจบคุณเขาก็ค้อนใส่ผม แล้วดันร่างผมให้ออกจากห้องน้ำ“ถ้าไม่ถนัด หรืออยากให้ผมช่วยถูหลัง ขัดนวดตรงไหนเป็นพิเศษเรียกผมนะ”“คนบ้า ทะลึ่งนะ”ผมเดินอมยิ้มออกไป แล้วตรงไปชงกาแฟในห้องครัวต่อทางด้านณัฏฐ์เองก็เปิดน้ำแล้วปล่อยให้สายน้ำเย็นจากฝักบัวค่อยๆ ไหลผ่านร่างกายตั้งแต่เส้นผม ใบหน้า ลำคอ ลำตัวแล้วค่อยค่อยไหลรินผ่านส่วนกลางของร่างกายจนถึงปลายเท้า เขายืนทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืน มันเร็วมากจนผมแทบไม่ทันได้ตั้งตัว ความจริงนาวินก็แสดงออกค่อนข้างชั

  • ปิ๊งรักคุณนักออกแบบ   EP 17 : พร้อมกันนะครับที่รัก

    “อ๊า ...” ผมร้องครางเสียงดังอีกครั้ง สะโพกเด้งรับกับสัมผัสจากนิ้วมือเขา ภายในผมตอดรัดนิ้วมือทั้งสามของเขา“ส่วนนี้ของพี่ เริ่มชอบผมแล้ว ดูสิรัดผมแน่นเลย”นาวินใช้นิ้วสะกิดจุดนั้นของผม ความเสียวซ่านที่ก่อตัวขึ้นทำให้ผมลืมความเจ็บเมื่อครู่ไป และนิ้วมือที่กำลังสรรสร้างความสุขสมให้กับผมก็ถูกดึงออกมา มันทำให้ผมค้างคาอีกรอบ อะไรของเขาเนี่ย แต่ยังไม่ทันที่ผมจะไปกระเง้ากระงอดใส่เขา นาวินก็จับขาของผมให้ตั้งขึ้น แล้วอ้าออก จัดท่าทางสะโพกผมให้พร้อมรับกับการใส่สิ่งที่ใหญ่โตของเขา แล้วดันมันเข้าไป“โอ๊ยยย เจ็บ”ผมร้องออกมาเสียงดัง ถืงแม้ว่าช่องทางหลังของผม จะถูกเปิดทางมาบ้างแล้วจากนิ้วมือของเขาเมื่อครู่นี้ แต่พอสิ่งที่ใหญ่โตถูกดันเข้าไป มันเจ็บ แน่นและอึดอัดมากจริงๆ มือของผมจิกผ้าปูที่นอนแน่น“พอก่อนนาวิน”ผมเอ่ยพร้อมหายใจหอบแรง แต่นาวินหาได้ฟังเสียงผมไม่ เขาทำในสิ่งที่ตรงข้ามกันกับที่ผมบอกอีกแล้ว เขากดเข้าไปทีเดียวจนสุด ทำให้ผมร้องออกมาไม่เป็นเสียง แล้วเขาก็เริ่มขยับ เสียงเนื้อของเรากระทบกัน เร็วขึ้น แรงขึ้น“อืมมมม พี่ณัฏฐ์ พี่ฟิตมากเลย รัดผมแน่นมาก ผมจะไม่ไหวแล้วนะ”ปากเขาบอกว่าจะไม่ไหว แต่ก็ไ

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status