ป่วนรัก 6 - สาวสวยที่เมามาก

เพราะได้แต่แอบมองอยู่ห่าง ๆ จึงช้ากว่าหนุ่มเพลย์บอยคนอื่นที่เข้ามาตีสนิทสองสาว ลี่คุนกับวศินได้แต่หันมามองหน้ากันก่อนจะหัวเราะออกมา

“ไม่ทันละ” วศินยักไหล่

“กูไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะจีบ กูไม่ยุ่งอยู่แล้ว ผู้หญิงชุดดำคนนั้น คงเป็นเพื่อนกับคนในบริษัทกู คนอื่นจะเอาไปพูดเสีย ๆ หาย ๆ ได้”

“แต่ถ้ามึงจีบติด มึงจะได้หาข้ออ้างกับน้องเหม่ยหลินไง ว่ามึงมีแฟนแล้ว เธอจะได้เลิกมาตามตื้อมึงไง ไม่ดีเหรอ”

ลี่คุนได้แต่ยิ้มแทนคำตอบ แต่ก็หันไปลอบมองสาวสวยในชุดดำ ที่เมื่อครู่เธอยอมรับแก้วเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จากชายหนุ่มแปลกหน้ามาดื่ม ดูท่าเธอจะไม่ระวังตัวเอาเสียเลยที่ยอมดื่มแอลกอฮอล์แก้วนั้น

ไม่ช้า มารีอาก็สำลัก เพราะเธอเองก็ไม่คุ้นเคยกับแอลกอฮอล์สักเท่าไร

ท่าทางที่ไม่ประสีประสาของมารีอาทำให้ลี่คุนไม่อาจละสายตาจากเธอไปได้เลย ก่อนหน้านี้ยังมองเธอเป็นเหมือนพญาหงส์ พอเธอดื่มเข้าไปเท่านั้นแหละ เธอกลับเหมือนลูกนกหงส์หยกตัวเล็ก ๆ แทน ลี่คุนแอบยิ้มมุมปากไม่รู้ตัว ไม่รู้ทำไมตั้งแต่เจอเธอก็ละสายตาจากเธอไม่ได้เลย

แต่ถึงกระนั้น มันก็แค่เป็นการประทับใจเล็ก ๆ เขาไม่ได้คิดจะไปจีบหรือทำความรู้จักเธอ อย่างที่บอกเขาเห็นว่าสาวชุดแดงเพื่อนของเธอที่มาด้วย เป็นพนักงานในบริษัทของเขา

กว่าลี่คุนจะละความสนใจจากสาวสวยในสเปคของเขา หันมาคุยเล่นเรื่องทั่วไปกับวศินต่อ ในครู่ใหญ่ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากชายหนุ่มอีกคนที่เข้ากระชากแขนเพื่อนของเธอ

“แอนนี่ ไอ้หนุ่มสองคนนี้เป็นใคร ทำไมคุณกับเพื่อนมาดื่มกับพวกมัน”

ที่แท้ชายหนุ่มที่ว่านี้ คือหนุ่มไฮโซเจ้าของโรงงานที่ตามจีบแอนนี่ และเขาเป็นคนให้การ์ดสมาชิกวีไอพีของคลับเฮาส์ที่นี่กับเธอ

“ใจเย็นสิคะคุณเจมส์ แอนนี่ก็แค่พาเพื่อนมาเที่ยว แล้วคุณสองคนนี้ก็แค่ผ่านมาทักทายธรรมดา ไม่ได้มีอะไรสักหน่อย” แอนนี่แก้ตัวพลางพยายามแกะมือของเจมส์ที่จับข้อมือเธอไว้แน่น

แต่ทว่าเจมส์กลับหันไปเอาเรื่องสองคนนั้นต่อ

“พวกมึงสองคนรู้ไหม ว่าแอนนี่เด็กใคร” เขาตวาด

“เฮ้ย มึงอย่ารุนแรงกับผู้หญิงสิวะ กูสองคนก็แค่ชวนคุยธรรมดา”

“ธรรมดาเหี้ยอะไร นี่มันมอมเหล้ากันชัด ๆ” เจมส์หันไปมองมารีอาที่นั่งมึนหน้าแดงก่ำอยู่ข้าง ๆ ก่อนที่เธอจะยกมือปิดปากเพราะรู้สึกอยากอ้วก

“อุ๊บ”

ทุกคนหน้าเหวอเพราะกลัวเธอจะอ้วกใส่พวกเขา สองหนุ่มนักล่าสาวราตรีรีบขอแยกตัวทันทีก่อนที่มารีอาจจะอ้วกใส่ และก่อนที่จะมีเรื่องกับแฟนของแอนนี่ แม้พวกเขาจะเป็นนักล่าสาวเก็บแต้มก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ประเภทแย่งพวกมีเจ้าของ เพราะไม่ชอบปัญหายุ่งยากแบบนี้

“ไหวไหมแก” แอนนี่รีบถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อกี้ก็ไม่ได้ห้ามเพื่อน เห็นมารีอาเครียด ๆ กำลังคุยสนุกเลยอยากให้เพื่อนได้ปลดปล่อยและระบายความเครียดออกมา

“ไหว ๆ อุบบ” มารีอาตอบ พลางยกมือขึ้นว่าไม่เป็นไร แม้จะกลั้นความรู้สึกอยากจะอ้วกไว้เต็มที

เจมส์เห็นว่าที่นี่เสียงค่อนข้างดัง เขาจึงคว้าแขนแอนนี่ เพื่อออกไปเคลียร์ข้างนอกต่อ

“เดี๋ยวมานะมาร์ แกห้ามไปไหนนะ รอฉันตรงนี้”

มารีอาพยักหน้าหงึก ๆ แต่ยังคงยกมือปิดปากเอาไว้แน่น พอเพื่อนรักพ้นสายตาไม่ทันไร มารีอาก็มองหาห้องน้ำ ก่อนจะรีบลุกโซซัดโซเซ เพื่อจะไปอ้วกที่ห้องน้ำ

แปลกที่เธอไม่รู้สึกแค่อยากอ้วก แต่ยังรู้สึกมึนหัวและร้อนรุ่มแปลก ๆ มารีอาเพิ่งรับรู้ว่าการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จนเมาเป็นแบบนี้นี่เอง

~แค่อกหักไม่น่าประชดตัวเองแบบนี้เลย~

มารีได้แต่บ่นกับตัวเองว่าไม่ดื่ม แต่ถึงแม้เธอจะคิดได้ตอนนี้ก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะเธอรู้สึกเมาจนมึนหัวไปหมด ก่อนหน้าที่สองหนุ่มแปลกหน้ามาที่โต๊ะ เธอเองอยากโชว์พาวว่าไม่ได้อ่อนหัด จึงซัดเหล้าไปเสียเยอะ

มารีอาเดินเซไปมาเพื่อตรงไปห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกล ซึ่งทางผ่านไปห้องน้ำจากโต๊ะเธอ ต้องเดินผ่านตรงที่ลี่คุนกับวศินนั่งอยู่

ด้วยสายตาที่จู่ ๆ ก็พร่าเบลอ มารีอาจึงรู้ว่าคอนแทกต์เลนส์ที่เธอเพิ่งหัดสวมใส่ไม่ชินตาหลุดหายไปหนึ่งข้าง เธอรีบขยี้ตาทันที แต่ทว่าจากที่หล่นหายไปข้าง พอขยี้ตามั่ว ๆ ทั้งสองข้าง จนเดินเซไปชนกับเก้าอี้ของลี่คุนที่นั่งอยู่ คอนแทกต์เลนส์อีกข้างเธอก็หลุดออกไปพอดี

“ว้ายย” มารีอาร้องลั่น

“คะ คุณอย่าเพิ่งขยับนะ คอนแทกต์เลนส์ฉันหลุด” ในสายตาที่พร่าเบลอ แถมอยู่ในที่ไฟสลัว เธอแทบไม่รู้เลยว่า ชายหนุ่มที่เธอกำลังเอามือไปลูบคลำตามเสื้อผ้าเขาเพื่อหาคอนแทกต์เลนส์ คือท่านประธานลี่คุน เจ้าของบริษัทเธอ

ส่วนลี่คุนไม่ต้องพูดถึง เขาจำเธอไม่ได้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าเธอคือสาวฝ่ายบัญชีบริหารที่เพิ่งเจอเธอตอนหัวค่ำ

สองมือมารีอายังคงควานหาคอนแทกต์เลนส์ ซึ่งความเป็นไปได้แทบจะเป็นศูนย์อยู่แล้วที่จะหาเจอในที่มืดแบบนี้

ลี่คุนได้แต่มองหน้าวศินที่แอบหัวเราะเขาอยู่ห่าง ๆ ที่จู่ ๆ ลี่คุน เหมือนโดนสาวรุกเข้ามาหาแบบนี้ จนเขาทำตัวไม่ถูก มารีอายังคงเอามือควานหาตามตัวลี่คุนไม่เลิก แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกเวียนหัวและอยากอาเจียนมากขึ้น

“อุ๊บ”

พรวดดดดดดด

“เชี่ยละ” วศินอุทาน

เต็ม ๆ บนอกเสื้อเชิ้ตสีดำของลี่คุน ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบอ้วกของมารีอา พร้อมกับร่างของเธอที่ร่วงหลับไปนอนซบอยู่ตรงหว่างขาของเขา

“เฮ้ยยยยยย”

สองหนุ่มอุทานแทบพร้อมกัน