LOGINShare
บทที่ 81
Last Updated:
2025-06-05 18:00:32“อ่ะ อาเฟิง ยะ อย่า อา” ฉินเจียวเยี่ยนครางด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ร่างบางถูกกระแทกเข้าใส่อย่างไร้ความปรานี
เซียวชิงเฟิงเสียดสีตัวตนของเขากับนางอย่างต่อเนื่อง ปลุกเร้าความสุขให้พุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ฉินเจียวเยี่ยนก็ตอบรับสัมผัสนั้น ด้วยการตวัดเรียวขารั้งเอวสอบเข้าหาตัว รัดรึงร่างกำยำตรงหน้าไม่ให้หนีไปไหน
เสียงครางกระเส่าผสานไปกับเสียงกายเนื้อที่เสียดสีกันไม่รู้จบ จนหยาดความสุขสาดกระเซ็นไปทั่วห้องกว้าง
“ทำเช่นนี้ ข้าคงไม่อาจปล่อยให้เจ้านอนได้แล้วนะ” เซียวชิงเฟิงเอ่ยเสียงแหบพร่า
ฉินเจียวเยี่ยนตอบเสียงแห้ง “อา ก็ไม่ต้องนอนสิ”
แม่นางน้อยนางนี้ ยามปกติก็เขินอาย ไม่สู้คน แต่พอในยามเร่าร้อนกลับจุดไฟง่ายเสียเหลือเกิน
ชั่วขณะฉินเจียวเยี่ยนก็เบิกตากว้าง เมื่อนึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้ “ยะ ยาเล่า?”
“ไม่จำเป็นแล้ว” เซียวชิงเฟิงพูด แล้วโน้มตัวลงมาใกล้ สบสายตาแม่นางน้อยใต้ร่าง
“ดะ เดี๋ยวข้าจะตั้งครรภ์นะ”
“เสด็จพ่อกำลังจะออกพระราชโองการแล้ว เจ้าสามารถตั้งครรภ์น้อมรับพ
Latest chapter
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 84
เสี่ยวหานยังไม่ทันได้เอ่ยจบประโยค น้ำเสียงทุ้มลึกก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังสั่งขึ้นอย่างเฉียบขาด ทำให้เสี่ยวหานสะดุ้งด้วยความตกใจ“เจ้าค่ะ ข้าน้อยจะรีบไปจัดการประเดี๋ยวนี้เจ้าค่ะ”ฉินเจียวเยี่ยนนึกขันกับท่าทางร้อนรนของผู้ดูแล ที่รีบวิ่งออกไปในทันที เซียวชิงเฟิงพยักหน้าส่งสัญญาณให้ข้ารับใช้ออกจากห้องไปทั้งหมดหยางเซิงเดินก้มหน้าออกไปเป็นคนสุดท้าย แล้วจึงปิดประตูให้อย่างเอาใจใส่ ราวกับคุ้นเคยเหตุการณ์เช่นนี้แล้วเซียวชิงเฟิงเดินเข้าไปสวมกอดแม่นางตรงหน้าอย่างคิดถึง“ชอบชุดเจ้าสาวที่ข้าส่งไปให้หรือไม่?”“ชอบมากเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนส่งยิ้มหวาน “ท่านอ๋องกลัวว่า หม่อมฉันจะเย็บชุดลำบากใช่หรือไม่เพคะ จึงได้ส่งชุดแต่งงานสำเร็จมาให้เช่นนั้น”เซียวชิงเฟิงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอ ก่อนจะย่อตัวอุ้มฉินเจียวเยี่ยนขึ้นในอ้อมแขน แล้วพาเดินไปนั่งลงบนเตียงนวด บังคับให้นางนั่งลงบนตักเขาแต่โดยดีเขายกมือขึ้นแตะจมูกฉินเจียวเยี่ยน แล้วเอ่ยเย้า “หากรอเจ้าเย็บชุดเจ้าสาวเอง เกรงว่า ชาตินี้ ข้าคงไม่มีโอกาสได้แต่
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 83
“คุณชาย ข้าน้อย ชื่อ เสี่ยวหาน เจ้าค่ะ” สตรีวัยสามสิบกว่าเดินมาทำความเคารพฉินเจียวเยี่ยน “ข้าน้อยเป็นผู้ดูแลที่นี่เจ้าค่ะ นายท่านได้สั่งให้ข้าน้อยมาพาคุณชายเดินชมห้องที่ปรับปรุงใหม่เจ้าค่ะ”“ได้สิ”ฉินเจียวเยี่ยนเดินตามเสี่ยวหานขึ้นไปบนชั้นสอง เพื่อตรวจสอบความเรียบร้อยของห้องนวดแต่ละห้องที่ถูกตกแต่งอย่างหรูหรา เซียวชิงเฟิงสั่งทำเตียงนวดทำจากไม้เนื้อแข็ง มีเบาะรองนอนที่ทำจากผ้าไหมเนื้อดี และมีผ้าห่มขนสัตว์เนื้อนุ่มวางอยู่ด้านบนมีโต๊ะแกะสลักลวดลายวิจิตรบรรจงวางอยู่กลางห้อง บนโต๊ะมีชุดน้ำชากระเบื้องเคลือบงดงาม และกระถางกำยานเล็ก ๆ ส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วห้อง สร้างบรรยากาศที่ผ่อนคลายและเป็นส่วนตัวหรูหราปานนี้ ท่านจะเก็บค่านวดกี่ร้อยตำลึงกันเล่า? ท่านอ๋อง!ฉินเจียวเยี่ยนกลอกตามองบน นึกระอากับความฟุ่มเฟือยของว่าที่สวามี“ท่านอ๋องสั่งให้จัดห้องเช่นนี้กี่ห้องรึ?”เสี่ยวหานตอบอย่างนอบน้อม “จำนวนยี่สิบห้อง เป็นชั้นสองและชั้นสาม ชั้นละสิบห้องเจ้าค่ะ”ฉินเจียวเยี่ยนครุ่นคิด ก่อนจ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 82
เมื่อหอไป่ฮวาได้รับการปรับปรุงเสร็จเรียบร้อย เซียวชิงเฟิงจึงได้ส่งข่าวผ่านชุนเถามาบอกฉินเจียวเยี่ยนให้ไปตรวจสอบความเรียบร้อย ว่า เป็นไปตามแบบที่นางต้องการหรือไม่ อีกทั้งให้จัดเตรียมน้ำมันนวด เพื่อนำไปสอนเหล่าคณิกาในหอด้วยวันนี้ ฉินเจียวเยี่ยนจึงได้แต่งกายเป็นคุณชายเจ้าสำราญอีกครั้ง และเลือกเช่ารถม้าจากข้างนอก เพื่อไม่ให้สะดุดตาผู้ใดจนเกิดเป็นข่าวลืออีกครั้งรถม้าเคลื่อนที่ไปเรื่อย ๆ เช่นเดียวกับความคิดของฉินเจียวเยี่ยนที่เริ่มวางแผนชีวิตใหม่อีกครั้ง นางเอนหลังนั่งพิงหมอนนุ่ม พลางถูปลายนิ้วไปมาอย่างใช้ความคิดข่าวลือสร้างความเสียหายไปแล้ว ตกสะพานไปแล้ว เหลือเพียงการลักพาตัวตามบทแล้ว ฉินเจียวเยี่ยนจะสั่งชุนเถาให้ไปจ้างกลุ่มโจรที่อาศัยในหมู่บ้านบริเวณตีนเขาฮัวซาน ซึ่งเป็นที่ตั้งของอารามไป๋อวิ๋น แต่เดิมที หมู่บ้านฮัวซานเป็นเพียงหมู่บ้านของชาวบ้านธรรมดา ที่เป็นทางผ่านสำคัญระหว่างเมืองหลวงกับเมืองอื่น ๆ จึงทำให้มีนักเดินทางและนักแสวงบุญแวะเข้าไปพักเป็นจำนวนมากต่อมา กลุ่มโจรได้ลอบเข้ามาฆ่าล้างหมู่บ้านอย่างเงียบ ๆ แล้วสวมรอยเป็นชาวบ้านในหมู่บ้านนั้นแทน
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 81
“อ่ะ อาเฟิง ยะ อย่า อา” ฉินเจียวเยี่ยนครางด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ร่างบางถูกกระแทกเข้าใส่อย่างไร้ความปรานีเซียวชิงเฟิงเสียดสีตัวตนของเขากับนางอย่างต่อเนื่อง ปลุกเร้าความสุขให้พุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ฉินเจียวเยี่ยนก็ตอบรับสัมผัสนั้น ด้วยการตวัดเรียวขารั้งเอวสอบเข้าหาตัว รัดรึงร่างกำยำตรงหน้าไม่ให้หนีไปไหนเสียงครางกระเส่าผสานไปกับเสียงกายเนื้อที่เสียดสีกันไม่รู้จบ จนหยาดความสุขสาดกระเซ็นไปทั่วห้องกว้าง“ทำเช่นนี้ ข้าคงไม่อาจปล่อยให้เจ้านอนได้แล้วนะ” เซียวชิงเฟิงเอ่ยเสียงแหบพร่าฉินเจียวเยี่ยนตอบเสียงแห้ง “อา ก็ไม่ต้องนอนสิ”แม่นางน้อยนางนี้ ยามปกติก็เขินอาย ไม่สู้คน แต่พอในยามเร่าร้อนกลับจุดไฟง่ายเสียเหลือเกินชั่วขณะฉินเจียวเยี่ยนก็เบิกตากว้าง เมื่อนึกถึงบางสิ่งขึ้นมาได้ “ยะ ยาเล่า?”“ไม่จำเป็นแล้ว” เซียวชิงเฟิงพูด แล้วโน้มตัวลงมาใกล้ สบสายตาแม่นางน้อยใต้ร่าง“ดะ เดี๋ยวข้าจะตั้งครรภ์นะ”“เสด็จพ่อกำลังจะออกพระราชโองการแล้ว เจ้าสามารถตั้งครรภ์น้อมรับพ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 80
“ว้าย” ฉินเจียวเยี่ยนอุทานลั่น เมื่อถูกเซียวชิงเฟิงจับพลิกตัวให้ขึ้นไปนอนราบที่ขอบสระ ปล่อยให้ขาเรียวพาดผ่านลงในน้ำ โดยที่ร่างสูงแนบตัวทาบทับริมฝีปากร้อนประกบลงมาอีกครั้ง ไล้ปลายลิ้นไปตามริมฝีปากบางอย่างยั่วเย้า เชิญชวนให้นางอ้าปากรับเขาด้วยความเต็มใจ ฝ่ามือหยาบกร้านลูบคลำไปตามไหล่เนียน เช่นเดียวกับมือบางที่เลื่อนขึ้นไปคล้องคอเขาไว้เซียวชิงเฟิงแทรกปลายลิ้นเข้าไปตักตวงความหวานอย่างตะกละตะกลาม ยิ่งหลังจากที่เขาถูกเด็กซนทำให้แตกคามือไปแล้วหนหนึ่ง เขากลับยิ่งกระหายที่จะกลืนกินเด็กตรงหน้ามากกว่าเดิมเสียงจูบดังขึ้นเรื่อย ๆ ตามความร้อนรุ่มที่พลุ่งพล่านภายในร่างกายเซียวชิงเฟิงถอนจูบออกมา แล้วจึงเลื่อนริมฝีปากไปตามแก้มนวล ขบกัดที่ติ่งหูเบา ๆ กดจูบไปตามซอกคอหอมกรุ่น ไล้ปลายลิ้นไปตามไหปลาร้าได้รูป ก่อนจะลากต่ำมาที่เนินอกขาวผ่องริมฝีปากร้อนประทับไปตามผิวเนียนละเอียด ลากผ่านร่องอก แนบใบหน้าคมคายระหว่างเนินเขาสูงสองลูก ก่อนจะวกปลายลิ้นไปตามฐานด้านล่าง ไล้วนเป็นวงกลมจนไปถึงปลายยอดที่ประดับด้วยเม็ดอิงเถาเม็ดงามเซียวชิงเฟิงใช้เพียงริมฝีปากใ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 79
ฉินเจียวเยี่ยนมองค้อน “อย่าบอกนะเพคะ ว่า ให้สาวใช้ปลอมตัวเป็นหม่อมฉันอีกแล้ว”“หากไม่ทำเช่นนี้ ชื่อเสียงของเจ้าจะยังอยู่ดีอีกรึ?”“แล้วอย่างไรเล่า? ทรงอุ้มนางเข้าจวนหรือเพคะ?”สรุปว่า ที่เจ้าขุ่นเคือง ไม่ใช่เพราะข้าให้คนปลอมตัวเป็นเจ้า แต่เป็นเพราะข้าจะแตะต้องสตรีนางอื่นหรอกรึ?“ข้าจะอุ้มเจ้าได้อย่างไร คุณหนูรองเจ็บไข้หนาวสั่นจนต้องใส่เสื้อคลุมมิดชิดตั้งแต่ศีรษะ และให้สาวใช้ประคองซ้ายขวาเดินเข้าจวนไปต่างหาก”ค่อยดีหน่อย...“แล้วท่านพ่อและท่านแม่หม่อมฉันเล่าเพคะ? พวกท่านจำหม่อมฉันไม่ได้เลยหรือ?”“เจ้าห่อกายเสียมิดชิดปานนั้น เสียงตอบก็แหบพร่า จะมีผู้ใดจำได้”เหตุใด ข้าจึงรู้สึกเหมือนเป็นเด็กถูกทิ้งที่แม้แต่พ่อแม่ก็จำไม่ได้เล่า?ช่างเถิด ช่างเถิด ชื่อเสียงยังอยู่ดีก็พอแล้ว...“เชิญท่านอ๋องอาบน้ำเถิด หม่อมฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว จะขึ้นแล้วเพคะ” ฉินเจียวเยี่ยนรีบลุกขึ้นแต่เซียวชิงเฟิงกลับรั้งแขนนางให้กลับลง
You may also like
อ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.4K viewsได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน10.0K viewsสนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
ม่อเยี่ยน662.8K viewsลิขิตฟ้าหมอชายากับรัชทายาท
โม่เชียนซาง114.1K viewsไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง
นทธี ศศิวิมล274 viewsโฉมงามตัวร้ายกับอันธพาลใจโฉด
ฉู่เฉียว1.0K viewsกลับมาครั้งนี้ข้าขอทวงคืน
Lovedee927 viewsตามรัก
ฉู่เฉียว620 views
