47 เจ้าสาวอัปลักษณ์ (3)

หนอนกู่ของฟ่านรั่วเจี๋ยไม่ได้พ่นพิษออกมาหลายวันแล้ว มันหลบอยู่ในร่างกายนี้ มู่ชิงซานมีวิธีกำราบมันด้วยเรือนกายอุ่นๆ ของเขา รวมถึงหินที่ฟ่านรั่วเจี๋ยนำมาด้วย นางแช่ไว้ในอ่างอุ่นเพื่อทำให้เกิดความสดชื่น และเป็นอีกส่วนที่ทำให้นางไม่ต้องเป็นสตรีที่มีจมูกสุกร

เมื่อจมูกโด่งของชายหนุ่มแตะปลายจมูกกลมมน ก็เหมือนสิ่งที่ขาดหายไปของฟ่านรั่วเจี๋ยได้รับกลับคืน โดยมีมู่ชิงซานเป็นคนเติมเต็ม

ยามนั้นหัวใจหญิงสาวเต้นแรงกว่าเดิม นางวาดภาพไปต่างๆ นานาโดยเฉพาะท่วงท่าระหว่างชายหญิง เป็นภาพใต้หีบสินเจ้าสาว ซึ่งระหว่างสมองสร้างภาพมากมาย มู่ชิงซานก็ประทับริมฝีปากบางอุ่นๆ ลงมา

ความอุ่นซ่านทำให้ร่างกายนางร้อนผ่าว มู่ชิงซานละเลียดริมฝีปากบางชื้นบนริมฝีปากอวบอิ่ม แต่เมื่อนางไม่ยอมให้เขาใช้ลิ้นล่วงผ่านเข้าไปด้านใน เขาก็เปลี่ยนเป็นการขบเม้มปลายคางนางแทน พร้อมกันนั้นมือใหญ่ที่ค่อนข้างหยาบกร้านก็แตะสะโพก แล้วลูบไล้เพื่อให้นางตอบรับความเร่าร้อนจากเขา

ความอุ่นจากร่างกายชายหญิงบนเตียงทวีอุณหภูมิสูง พอเขาเลื่อนริมฝีปากมาที่ไหปลาร้า นางจึงสะดุ้งเฮือก

“ทะ...ท่านอ๋อง...”

ฟ่านรั่วเจี๋ยเรียกเขาเสียงหวาน แม้ตื่นกลัว สับสน แต่ก็