บทที่ 54

จู่ๆ สวีหวงโฮ่วก็คล้ายจะมองเห็นภาพตนเองซ้อนทับคุณหนูสี่จากจวนสกุลอู๋ขึ้นมา

ปีนั้น...พระนางก็อาศัยการประชันขันแข่งในเทศกาลชมบุปผา ย้ำเตือนทุกคนถึงสายสัมพันธ์ของพระนางกับราชวงศ์สกุลหลี่เช่นนี้...

ถูกแล้ว นี่ก็คือเจตนาที่แท้จริงของคุณหนูสี่สกุลอู๋ สกุลอู๋แม้ยามนี้ยังคงมีหน้ามีตา ทว่ากลับค่อยๆ สูญเสียความน่าเกรงขามลงไปทุกขณะ ด้วยหลายสิบปีมานี้ไม่มีผู้ใดในจวนไต่เต้าถึงตำแหน่งข้าราชการระดับสูง ไร้ความโปรดปรานจากฝ่าบาท ไร้ความสัมพันธ์เครือญาติกับราชวงศ์และขุนนางใหญ่

สวีหวงโฮ่วจ้องมองแววตาอันสงบเยือกเย็นของคุณหนูสี่สกุลอู๋แล้วก็ยกมุมปากยิ้มเล็กน้อย สตรีเช่นนี้...สำหรับพระนางแล้วนับว่าน่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง ทว่าแค่ความน่าสนใจยังนับว่าไม่พอ สิ่งที่ผู้เป็นชายาของบุตรชายพระนางพึงมี มิใช่เพียงสติปัญญา ความสามารถ แต่ยังต้องมีตระกูลที่สามารถสนับสนุนส่งเสริมบุตรชายซึ่งเป็นความหวังเพียงหนึ่งเดียวของพระนางได้อีกด้วย

เฟ้นหาสะใภ้ที่เหมาะสม...นี่ก็คือเจตนาที่แท้จริงของพระนางในการเข้าร่วมชมการประชันขันแข่งในครั้งนี้

สวีหวงโฮ่วเบนสายตากลับไปมองยังคุณหนูสามจวนเฉินกั๋วกง ก็พบว่าเด็กสาวผู้นั้นกำลังจ้องมองไปยังอู๋ชิงชิงด้วยแววตาชื่นชมประสมยินดี ที่อีกฝ่ายได้คะแนนสูงกว่าผู้เข้าแข่งขันที่คณะกรรมการทำการตรวจให้คะแนนไปแล้วทั้งหมด

เฮ้อ...รายนี้ก็นับว่ายังใสซื่ออ่อนต่อโลกจนเกินไป...

ไม่ถูก...เรื่องที่อนุทั้งสามของเฉินกั๋วกงล้วนมาจากตระกูลใหญ่ ผู้คนล่วงรู้กันทั่วทั้งแผ่นดิน...

บางทีคุณหนูสามจากจวนเฉินกั๋วกงผู้นี้ อาจเป็นผู้ที่เก็บงำความรู้สึกได้ดี ซ้ำยังมีความสามารถในการเลือกใช้ ‘หน้ากาก’ เลิศล้ำเป็นอย่างยิ่ง ไม่เช่นนั้นแล้ว เด็กสาวที่สูญเสียมารดาตั้งแต่ยังเยาว์ ทั้งยังตกเป็นข่าวเล่าลือคาวคลุ้งจนถูกบิดาทอดทิ้งและกักขังไว้ในเรือนหลัง จะสามารถเอาชีวิตรอดจากสตรีสกุลหาน สกุลซู และสกุลจาง ได้อย่างไร สตรีจากสามสกุลนี้ที่เข้ามาเป็นสนมได้ดิบได้ดีอยู่ในวังจิตใจซับซ้อนเพียงใด รับมือยากเย็นเพียงไร ต่างถือดีว่ามีตระกูลที่เก่าแก่และรุ่งเรืองหนุนหลังอยู่เช่นไร พระนางย่อมรู้ดีที่สุด

พระนางรู้จักนิสัยใจคอของสตรีผู้นั้นดี อนุหานจวนเฉินกั๋วกง หานชิงเยว่ มิใช่ผู้ใหญ่ใจอารีที่สามารถรักเอ็นดูบุตรสาวบุตรชายซึ่งเกิดจากสตรีอื่นของสามีได้ดังเช่นที่แสดงออกอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน ตรงกันข้าม...หากจะกล่าวว่าผู้ที่เป็นสาเหตุให้ฟูเหรินที่เป็นถึงจวิ้นจูตายจากไปตั้งแต่ยังเยาว์ ซ้ำยังเป็นต้นตอของขาวเล่าลือคาวคลุ้งของคุณหนูสามของจวนก็คือหานชิงเยว่ พระนางก็ไม่คิดว่าคำกล่าวนี้จะฟังดูเกินเลยไปสักนิด

หากเด็กสาวผู้หนึ่งสามารถเอาตัวรอดจากอนุจากตระกูลใหญ่ทั้งสามของบิดาและพี่หญิงน้องหญิงของตน จนเติบใหญ่ขึ้นมาได้อย่างงดงามหมดจดถึงเพียงนี้ เพียงนำมาขัดเกลาอีกสักเล็กน้อย เด็กสาวเช่นนี้ก็จะสามารถเอาตัวรอดจากผู้คนในวังหลวงและสงครามชิงบัลลังก์ระหว่างองค์ชายทั้งหมดได้เช่นกัน เสียก็แต่ในอดีตคุณหนูสามผู้นี้เคยตกเป็นข่าวอื้อฉาวคาวคลุ้งที่เล่าลือกันไปทั่วทั้งเทียนจิน...

ต้องรอดูกันว่า เด็กสาวอย่างนาง จะสามารถใช้โอกาสที่ออกมาปรากฏตัวต่อหน้าคนมากมายในรอบหลายปีเช่นนี้ ล้างมลทินให้ตนเองได้หรือไม่

ยิ่งมองคุณหนูสามจวนเฉินกั๋วกง เฉินเซียงหรง พระเนตรของหวงโฮ่วก็ยิ่งเปล่งประกายวาบวับราวกับพญาอินทรีจับจ้องเหยื่อตัวจ้อยก็ไม่ปาน

สวีหวงโฮ่วเริ่มดีดลูกคิด คำนวณในใจ

อู๋ชิงชิงไม่เป็นที่วางพระทัยของไท่โฮ่วไปแล้ว หากไท่โฮ่วไม่วางพระทัย ฝ่าบาทก็ยากจะวางพระทัยเช่นกัน เช่นนี้แล้ว ขืนแต่งอู๋ชิงชิงเป็นสะใภ้ ภายภาคหน้า บุตรชายและอู๋ชิงชิงทำสิ่งใด แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็อาจถูกระแวงสงสัย จากที่ไม่มีเรื่องใด หากพูดผิดสักเล็กน้อย ก็อาจกลายเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมา

นอกจากนี้...คนเราไม่ใช่ว่าระมัดระวังดีแล้วก็จะไม่เกิดเรื่องมิใช่หรือ?

เกิดเป็นคน ต่อให้ไม่ถือไม้ไล่ตีผู้อื่น ใช่ว่านั่งอยู่เฉยๆ จะไม่ถูกผู้ถือไม้มาทุบตี...ตระกูลเก่าแก่อย่างสกุลอู๋ แม้ผิวเผินดูมั่นคง ทว่าตลอดหลายสิบปีมานี้ก็ใช่ว่าจะไร้ศัตรูคู่แค้นหรือตระกูลขุนนางที่ขับเขี้ยวกันมา…

อู๋ชิงชิงผู้นี้...แม้มีคุณสมบัติที่ดี รูปโฉมไม่ด้อย เฉลียวฉลาด มีไหวพริบ ทว่าเมื่อพิจารณาไปถึงตระกูลที่อยู่เบื้องหลังแล้ว นับว่าไม่เหมาะจะรับมาเป็นสะใภ้เป็นอย่างยิ่ง

ต่างจากเหล่าคุณหนูจากจวนเฉินกั๋วกง...จวนเฉินกั๋วกง แต่ไหนแต่ไรวางตัวเป็นกลาง ผู้เป็นบิดารับราชการมานาน ไม่เคยกระทำเรื่องผิดพลาดต่อทั้งเบื้องบนและเบื้องล่าง ทั้งได้รับความไว้วางใจและเป็นที่นับหน้าถือตา

สำหรับพระนางแล้วจะเป็นลูกสาวคนที่เท่าไหร่หาสำคัญไม่ สายเลือดและสถานะของพวกนางต่างหากที่สำคัญ

ในบรรดาคุณหนูจวนเฉินกั๋วกงทั้งหลาย มีเพียงเฉินเซียงหรงที่ได้ชื่อว่าเป็นบุตรีที่เกิดจากภรรยาเอก ซ้ำมารดายังมีสายเลือดราชวงศ์สกุลหลี่ เป็นถึงจวิ้นจูผู้หนึ่งที่มีพี่ชายร่วมครรภ์มารดาเป็นถึงจวิ้นหวังที่สามารถส่งต่อตำแหน่งนั้นให้บุตรชายได้อีกทอด หมากดีๆ เช่นนี้ หากยอมเสียไป ก็นับว่าน่าเสียดายยิ่งแล้ว...

สวีหวงโฮ่วพลันตัดสินพระทัย