ร้านหมูกระทะ

หลายสัปดาห์ต่อมา ที่ค่ายเพลง G.Media ไม่ว่าจะเป็นมาคิน หรือ ร้อยดาว ที่ต่างเข้ามาทำงานในค่ายเพลงนี้ มาคินที่ต้องมาซ้อมร้องเพลงทุก ๆ วัน ส่วนร้อยดาวเข้ามาคอยประสานงานดูแลศิลปินที่กำลังจะมีผลงานเพลงกำลังออกสู่โลก Social ในขณะนี้ คือ สแปลช นักร้องแนวป๊อปร็อก ที่กำลังมีผลงานเพลงโด่งดังของค่ายนี้ และเขารู้สึกพอใจที่ร้อยดาวเข้ามาดูแลตนเอง และวันนี้ทั้งสองคนต้องออกไปกับทีมงานเพราะสแปลช เองมีงาน event ด้านนอก และจะมีทีมเสียงไปด้วยสองสามคนรวมไปถึงร้อยดาวด้วย เพราะร้อยดาวได้รับหนึ่งงานคือการเขียนเพลงให้ สแปลช ร้องหนึ่งเพลง ภายในสามเดือนนี้เขาจะต้องมีผลงานเพลงถัดไป พี่โปเต้อยากทดสอบความสามารถของร้อยดาว

"อ้าวร้อยดาวจะไปไหนหละ" มาคินเห็นเธอเดินออกมากำลังจะไปขึ้นรถ

"ไปงานกับพี่สแปลชค่ะ พี่โปเต้บอกให้ร้อยดาวไปกับพี่เขานะ" ร้อยดาวที่เดินไปด้วยตอบมาคินไปด้วย

"เย็นนี้จะเข้ามาไหม" มาคินเอ่ยถามเธอ

"ก็ต้องเข้าสิ มาเก็บของก่อน มาส่งพี่สแปลช เพราะแกเอารถไว้ที่ค่าย" ร้อยดาวตอบมาคิน

"งั้นเรารอกลับบ้านพร้อมกันนะ" มาคินตะโกนตามหลังไปโดยที่เธอนั่งที่เบาะด้านหน้าคนขับแล้วหันมามองหน้ามาคินที่บอกว่าจะรอ

"จะรอทำไม ไม่ได้ไปทางเดียวกันสักหน่อย" ร้อยดาวบ่นมุบมิบ จนสแปลชนั่งเบาะด้านหลังมองที่กระจกหน้ารถ เห็นเด็กสาวบ่นกระเปราะกะแปะ หันมามองผ่านกระจกประตูรถเห็นมาคินเดินเข้าไปแล้ว

"น้องร้อยดาวสนิทกับมาคินหรือครับ" สแปลชเห็นทั้งสองคนคุยกัน

"ก็เพื่อน ๆ กันนะคะ พี่สแปลชต้องร้องเพลงสามเพลงแรกนะคะ แล้วตัดเข้าคุยกับพิธีกร ร่วมเล่นเกมเล็ก ๆ กับเอฟซี แล้วก็มีร้องเพลงปิดท้ายอีกสองเพลง อยู่ในหนึ่งชั่วโมงครึ่งนะคะ" ร้อยดาวที่บรีฟงานให้สแปลชรอบหนึ่ง

เมื่อรถตู้มาถึงที่งานเอฟซีของสแปลชที่มารอเยอะแยะเต็มไปหมด ร้อยดาวที่ลงมาก่อนเธอมาเปิดประตูรถและคอยกันสแปลชไม่ให้เอฟซีเข้าใกล้มากนัก

"พี่สแปลช พี่สแปลช" เสียงสาว ๆ ที่กรี๊ดกร๊าดจับไม้จับมือสแปลช

"ขอทางหน่อยนะคะ เดี๋ยวไปเจอกันด้านในนะคะ" ร้อยดาวยกมือไหว้ขอทางพี่ ๆ เอฟซี และคอยดันสแปลชให้เข้าไปด้านในงาน ในส่วนของห้องรับรอง ที่ทางงานจัดเตรียมเอาไว้

"พี่สแปลชนั่งรอ แต่งหน้าทำผมได้เลยนะคะ งานไม้ใหญ่ เราต้องจัดการเอง เดี๋ยวร้อยดาวขอไปดูหน้างานก่อนค่ะ" ร้อยดาวบอกสแปลช เขาเองเป็์นผู้ชายไม่ต้องแต่งอะไรมากมาย

"โอเคจ้า พี่ขอน้ำเปล่าสักขวดนะ" สแปลชที่เอ่ยขอ

ทีมงานรวมถึงร้อยดาว เดินออกมาดูงานและคุยงานกับผู้จัดงานรวมถึงพิธีกรเพื่อประสานงานส่งต่อไปยังนักร้อง การทำงานวันนี้ร้อยดาวเองได้ดูแลนักร้องเป็นอย่างดี จนสแปลชเองยังแอบชื่นชมที่เธอทำงานคล่อง เพราะเป็นงานที่ไม่ได้ตรงตามความฝัน แต่เธอมีโอกาสมาทำงานอยู่เบื่้องหลัง เธอตั้งใจทำจนในทีมงานของโปเต้เห็นถึงความตั้งใจทำงาน อันไหนเธอไม่เข้าใจก็พยายามเรียนรู้ด้วยตัวเอง

เมื่อจบงานเธอกับทีมงานได้กลับมาที่ค่าย G.Media วันนี้สแปลชเห็นว่าทีมงานรวมถึงร้อยดาวเหนื่อย ๆ กันเลยจะชวนกันไปกินหมูกระทะ ซึ่งทุกคนก็เห็นด้วย เหลือแค่ร้อยดาวที่ไม่ตอบ เพราะเธอเกรงว่ามาคินจะรอ แต่เธอมาก็ยังไม่เห็นเขาเลย

"ไปด้วยกันนะร้อยดาว" สแปลชชวนน้องไปด้วย ตอนแรกเธอลังเล แต่เพราะเธอไม่เห็นใครอีกคน เธอเลยตกลงไปด้วย

"ค่ะ ไปก็ไป" ร้อยดาวตอบตกลง

"ไปครับ เราเอารถมาไหมหละ "

"ดาวไม่มีรถค่ะพี่สแปลช"

"อ้อ งั้นไปด้วยกันกับพี่ " สแปลชเอ่ยชวนน้องและพากันเดินมาที่รถของเขา เธอเก้ ๆ กัง ๆ ไม่รู้จะนั่งทางไหนดี

สแปลชเลยเอ่ยชวนให้มานั่งหน้ารถข้าง ๆ คนขับ จนกระทั่งมาถึงร้านหมูกระทะเพชรน้ำหนาว ร้านหมูกระทะชื่อดังแถวหน้าค่ายเพลง

"ไป ๆ ลงไปสั่งกัน เต็มที่เลยนะครับพี่ๆ ผมจัดการเอง"สแปลชบอกพี่ทีมงานที่แยกไปนั่งอีกฝั่ง เหลือแค่สแปลชกับร้อยดาวที่ยังคงยืน อยู่ด้วยกันสองคน สแปลชเลยชวนร้อยดาวไปอีกมุมนึง ไม่นานอาหารที่สั่งก็ตามมาเรื่อย ๆ จนเต็มโต๊ะ ร้านนี้ทางนร้านจัดชุดมาเสริฟ์ให้ ทั้งสองคนนั่งปิ้งย่างไปเรื่อย ๆ รวมถึงพูดคุยเรื่องงานที่วันนี้ผ่านไปด้วยดี

"เราคิดได้ยังว่าจะเขียนเพลงอะไรมาให้พี่อะ" สแปลชที่อยากคุยด้วย สักพักเสียงมือถือของร้อยดาวก็ดังขึ้น

'มดตัวน้อยตัวนิด มดตัวน้อยตัวนิด มด มีฤทธิ์น่าดู ฮู้ฮู' เสียงโทรศัพท์ของร้อยดาวที่ดัง จนสแปลชหันมาทำหน้างง ๆ กับเสียงเพลงของเธอ ซึ่งเธอตั้งเพลงนี้แค่เฉพาะคนคนเดียว

"ว่าไง มีอะไร" เธอเอ่ยทักคนรอสาย

"ฉันรอเธอตั้งนานแล้ว กลับมาหรือยัง" เสียงมาคินที่อยู่ในสาย

"มาแล้ว ตอนนี้กำลังกินหมูกระทะ" ร้อยดาวที่ตอบไปเบา ๆ

"น้องร้อยดาวทานอันนี้ดูพี่ย่างสุกแล้ว" เสียงสแปลชที่ดังเข้ามาในสาย ทำเอามาคินเสียงเปลี่ยนไปด้วยความอยากรู้ว่าเธอมากับใคร

"ชอบคุณค่ะพี่ หนูจัดการเองได้ค่ะ" ร้อยดาว ตอบและหันมาสนใจคนในสาย

"เธอไปทานกับใคร ร้านไหน" มาคินเอ่ยถามเมื่อได้ยินเสียงใครสักคนขึ้นมา

"ร้านข้างหน้าค่าย กำลังจะกลับแล้ว มากับทีมงานของพี่สแปลช" ร้อยดาวตอบมาคิน ผ่านจอมาคินเปิดกล้องทางไลน์มา ร้อยดาว

"ใครอะ มาคินหรอ มาสิ พี่นั่งอยู่ที่ร้านหน้าค่าย" สแปลชที่พอได้เห็นชื่อคนในสาย

"ครับ ครับพี่ " มาคินตอบรับแต่มีดเสียงลอดมาตามสาย

"นายไม่ต้องมาหรอกกำลังจะกลับแล้ว"

"มาเลยมาคิน พวกพี่เพิ่งมา มาเยอะๆ สนุกดีออก "สแปลชที่ยังชวนอีกรอบ

"ได้เลยครับพี่ ผมกำลังขับรถออกไป " มาคินยังไม่ทันวางสาย เขาขึ้นรถของตนเองแล้วขับออกไปที่ร้านหมูกระทะหน้าค่ายทันที

ระหว่างรอมาคินมาที่ร้านสแปลชเลยชวนเธอคุยกัน เรื่องที่คุยเรื่องของมาคินกับเธอที่มาเจอกันได้ยังไง

"ทำไมเราไม่ค่อยชอบมาวินหรอ หรือยังไง" สแปลชเอ่ยถามถึงมาวิน ทั้งสองคนมาพร้อมๆ กัน ในค่ายทั้งสองคนนิสัยดี เรียกทำอะไรน้อง ไม่ค่อยถือตัว ไม่นานก็มา

๊

"วัน ๆ ถ่ายแต่ติ๊กต๊อก เล่นกีตาร์ของมาคินไปวัน ๆ " ร้อยดาวบอกสแปลช เพราะอาทิตย์ที่ผ่านมาเธอมักจะโดนฉุดให้เข้าไปอยู่ในไลฟ์สดของมาคินเป็นประจำ เมื่อเขามาซ้อมเพลง

" แต่พี่ว่ามันดีนะ จะได์โปรโมทตัวเองเยอะ ๆ การไลฟ์สดช่วงนี้มาแรงเอามาก ๆ เลย" สแปลชที่เห็นด้วยกับตรงนี้

"ถ้าเขาไลฟ์คนเดียวไม่แปลกไงพี่สแปลช นี่ต้องลากคนนู้นคนนี้มาทำคอนเทนต์ด้วย" ร้อยดาว บ่นอุบจนมาคินเดินเข้ามา เขายกมือไหว้พี่สแปลช ถึงแม่จะห่างกันแค่ไม่กี่ปี เขาก็เคารพทุกคน

"สวัสดีครับพี่ " เขาสวัสดีแต่เลือกนั่งข้าง ๆ ร้อยดาว

"เออ เดี๋ยวพี่ไปส่งนะร้อยดาว" สแปลชที่แกล้งคนมาใหม่ที่นั่งข้าง ๆ เพียงแค่พูดเท่านั้น ทำเอามาคินหันมามองหน้าตึง

" ผมก็ต้องกลับบ้านครับพี่ ผมไปส่งร้อยดาวเอง"

"แต่ว่าเธอมากับพวกพี่ ๆ เดี๋ยวพี่ไปส่งเอง"

"ไม่ต้องไปส่งหรอก ร้อยดาวกลับเองได้ค่ะ"

"นี่ไงมารับแล้วกลับด้วยกัน" ทางร้านเอาชุดจานมาเพิ่มให้ เขาเองก็คีบหมูมาใส่ปากตนเอง

"กลับเองได้"

"เธอต้องแวะทำคอนเทนต์คู่กับฉันก่อนสิ " มาคินเห็นว่าเวลาไลฟ์กับเธอแล้วยอดคนดูเพิ่มขึ้นนะ เธอจะไม่ช่วยเพื่อนกันงานหน่อยหรอ

" ให้พี่ช่วยไหมหละ" สแปลชเอ่ยบอกน้อง

"ได้หรอครับพี่ผมเกรงใจพี่มาก ๆ เลย" มาคินนั่งทานไปด้วยและสลับตักใส่จานให้ร้อยดาว จนเธอแทบจะไม่ได้ปิ้งเองเลย

"พอแล้วมาคินอิ่มแล้ว" ร้อยดาวรีบท้วงเพราะเธอกินไปเยอะแล้วจนอิ่ม

พอถึงเวลาที่ทุกคนต้องแยกย้าย สแปลชเรียกเก็บบิลจ่ายเงินเสร็จ โดยที่ทั้งสามคนเดินออกมาที่จอดรถ ส่วนทีมงานเดินไปที่รถตู้และขับออกไปก่อน ทั้งสามคนที่กำลังเดินคุยกัน สแปลชเดินมาเปิดประตูรถอีกฝั่งนึงให้ร้อยดาว แต่กลับไม่ทันมาคิน

"พี่สแปลชกลับไปก่อนได้เลยครับ เดี๋ยวผมไปส่งเอง" ร้อยดาวที่โดนมาคินจูงมือเดินมาที่รถตนเอง โดยที่เธอเองยังงงสุดท้ายเข้าไปนั่งบนรถของมาคินไปแล้ว โดยที่เขาเองหันมายกมือไหว้พี่สแปลชอีกครั้ง พี่ชายในค่ายเองงง ๆ แต่คิดไม่ผิดแน่ๆ ว่าน้องคนนี้แอบชอบร้อยดาวแน่ ๆ สแปลชอยากจะหยอกน้องชายคนนี้อีก ดูแล้วท่าทางจะสนุกแต่ต้องรอครั้งหน้า