Share

บทที่ 2332

Author: กานเฟย
“อย่าสังหารนาง!”

เมื่อหลิงอวี๋เห็นสถานการณ์เป็นเช่นนี้ก็รีบดึงเซียวหลินเทียนไว้ทันที

เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยออกไปอย่างโกรธเกรี้ยว "เจ้าดูท่าทีของนางสิ มิต้องไต่สวนก็ยืนยันตัวตนได้แล้วว่านางเป็นหนอนบ่อนไส้ เจ้ายังจะขอร้องให้นางอีกหรือ?”

หลิงอวี๋ส่ายหัว “ข้ามิได้คิดจะขอร้องให้นาง ข้าแค่อยากรู้ให้ชัดเจนก่อนว่าเหตุใดนางจึงหักหลังพวกเรา?"

“เจ้าปล่อยมือเถิด ข้าจะถามเอง!”

เซียวหลินเทียนปล่อยเถาจื่อไปด้วยความเกลียดชังแล้วถอยหลังออกไปสองสามก้าว

หลิงอวี๋ขมวดคิ้วมองเถาจื่อ แล้วเอ่ยถามออกไปอย่างปวดใจ “เถาจื่อ เหตุใดเจ้าจึงทำเช่นนี้?"

เถาจื่อหอบหายใจอย่างแรง แล้วนางก็มองหลิงอวี๋ หรือว่าวันนี้นางจะหนีมิพ้นแล้ว?

ความจริงถูกเปิดเผยแล้ว นางทำร้ายพวกของหลิงอวี๋จนตายไปเป็นจำนวนมาก พวกเขาไม่มีทางปล่อตนไปแน่!

“หลิงอวี๋ ข้าเป็นพี่สาวของเจ้า ข้าเองก็เป็นลูกสาวของเจ้าแห่งทะเลเช่นกัน!”

เถาจื่อตัดสินใจแล้วว่าจะทุ่มสุดตัว นางจึงตะโกนใส่หลิงอวี๋อย่างโกรธเกรี้ยว “ก่อนหน้านี้เซียวหลินเทียนลักพาตัวข้ามา ทำให้ข้าต้องแยกจากพ่อแม่ พวกเราเป็นพี่น้องกัน เจ้าจะช่วยคนนอกสังหารข้ามิได้!”

“หากท่านพ่อรู้เข้า ไม่มีวัน
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2338

    หลิงอวี๋รู้สึกเหมือนทั้งร่างถูกแช่แข็งจนมิสามารถขยับได้จมูกของนางเต็มไปด้วยลมหายใจของเซียวหลินเทียนนางยื่นมือออกไปก็สามารถผลักเขาออกไปได้อย่างสบาย ๆนางเพียงคิดอยู่ในสมอง แต่สุดท้ายแล้วก็มิได้ผลักเซียวหลินเทียนออกไปเซียวหลินเทียนทิ้งครอบครัวและบริวารของเขาที่ฉินตะวันตกเพื่อมาตามหาตนที่แดนเทพในครึ่งปีนี้ที่อยู่ในแดนเทพมา แผลเก่ายังมิทันหายก็มีแผลใหม่เกิดขึ้นมาอีกตอนนี้เขายังต้องสูญเสียพี่น้องที่ร่วมเป็นร่วมตายกันมาเช่นจ้าวซวนไปเช่นนี้อีก ร่างกายและจิตใจเขาเหนื่อยล้าแล้วเขาต้องการการตอบสนองเล็กน้อยจึงจะยืนหยัดต่อไปได้!ข้อเท็จจริงต่าง ๆ ได้พิสูจน์แล้วว่า สิ่งที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยพูดมาทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องโกหก เหตุใดนางจึงต้องทำร้ายหัวใจของคนที่รักตนเพราะคำโกหกของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยด้วย!หลิงอวี๋นึกถึงเถาจื่อ เถาจื่อทำสิ่งที่ทำร้ายพวกเขาด้วยสภาพที่ไร้สติรู้ตัวที่ตนความจำเสื่อมนั้นก็ค่อนข้างคล้ายกับเถาจื่อเช่นกัน หากกระทั่งนางจำเรื่องในอดีตได้​ และพบว่าตนเข้าใจเซียวหลินเทียนผิดไป เช่นนั้นนางควรจะเผชิญหน้ากับเขาอย่างไร?แม้ว่าตอนนี้นางจะยังมิอาจยอมรับที่จะกลายเป็นสามีภรรยาที่แท้จริ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2337

    เซียวหลินเทียนเอาใจเขามาใส่ใจเรา หากเปลี่ยนเป็นตน บางทีอาจจะยอมให้เป็นเช่นที่หลิงอวี๋บอกจริง ๆ ก็ได้ ยอมตายไปอย่างมิรู้เรื่องรู้ราวเช่นนี้ มิต้องเผชิญกับความผิดพลาดที่ตนทำเอาไว้“อาอวี๋ เช่นนี้เอาตามนี้ ในยามนี้คนที่รู้เรื่องราวภายในมีมิมากนัก เมื่อเถาจื่อฟื้นขึ้นมา พวกเราก็ปิดบังเถาจื่อไว้ อย่าให้นางรู้ว่านางทำสิ่งใดลงไปก็พอแล้ว!”หลิงอวี๋ย้อนถามไปหนึ่งประโยค “จะปิดบังได้หรือ?"“หากข้ากับเจ้ามิพูด แล้วหานเหมยเล่า? นางจะสามารถทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วใช้ชีวิตร่วมกับเถาจื่อต่อไปได้จริงหรือ?”“ข้าก็มิสามารถให้เถาจื่อจากไปได้เช่นกัน เช่นนั้นจะต่างอะไรกับการสังหารนางเล่า?”เซียวหลินเทียนพูดมิออกแล้ว เถาจื่อไม่มีครอบครัว ตั้งแต่ที่ติดตามหลิงอวี๋มา นางก็มองหลิงอวี๋และหานเหมยเป็นดั่งครอบครัวของตนเองไปแล้วหากไล่นางไปเช่นนี้ ก็เท่ากับเป็นการทอดทิ้งนางเมื่อเซียวหลินเทียนเห็นหลิงอวี๋ขมวดคิ้ว เขาก็เอ่ยปลอบใจนาง “อาอวี๋ คิดถึงความตั้งใจแรกของเจ้าสิ เจ้าช่วยนางไว้เพราะมิอยากให้นางตายไปโดยมิรู้เรื่องราวมิใช่หรือ!”“หากมองในทางกลับกัน เถาจื่อก็มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตเพื่อแก้ไขข้อผิดพลาดของ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2336

    สถานที่ในเมืองหลวงแดนเทพที่สามารถตอบสนองเรื่องการกินดื่มเที่ยวเล่นของจูเก๋ออี้ได้ดีที่สุดตอนนี้ ทั้งยังสามารถแก้แค้นตระกูลหลงได้ด้วยคือที่ใดกันเล่า?เซียวหลินเทียนนึกถึงสถานที่แห่งหนึ่งขึ้นมาทันที… บ่อนพนันของสำนักซิงหลัว“ข้าจะให้คนไปติดตามที่อยู่ของจูเก๋ออี้!”เซียวหลินเทียนเอ่ยขึ้นในทันที"ทางด้านพวกเรา ก็หาเวลาไปสำรวจเส้นทางไปสระเก้ามังกรให้ได้โดยเร็วที่สุดกันเถิด!”หลิงอวี๋รู้สึกว่าเรื่องการช่วยเหลือเลี่ยวหงเสียมิสามารถล่าช้าได้อีกแล้ว ใครจะรู้ว่าเจ้าแห่งทะเลรู้เรื่องของพวกเขาจากปากของเถาจื่อไปมากน้อยเพียงใด!ตอนนี้พวกเขาต้องเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทางกลับไปได้ทุกเมื่อ และการช่วยเหลือเลี่ยวหงเสียออกมาให้เร็วที่สุดจึงจะทำให้เดินทางกันไปได้โดยมิต้องกังวลใด ๆ“เพ่ยเพ่ย วันหลังเจ้าจัดการให้พวกเราไปเที่ยวที่สระเก้ามังกรหน่อยเถิด!”หลิงอวี๋เอ่ยด้วยเสียงขรึม "หากจูเก๋ออี้สามารถหลบหนีได้ และทางด้านคุกน้ำมิสามารถหาวิธีที่เขาหลบหนีออกมาได้ เช่นนั้นก็แสดงว่าต้องมีช่องโหว่อย่างแน่นอน!”“ขอเพียงพวกเราหาช่องโหว่ของคุกน้ำให้พบ ก็สามารถช่วยท่านแม่ของเย่หรงออกมาได้สำเร็จแล้ว!”หลงเพ่ยเพ่ย

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2335

    ก่อนที่หลิงอวี๋จะหาหลินจือดำมาดึงเอากู่ดูดวิญญาณออกจากเถาจื่อได้ ตอนนี้หลิงอวี๋ต้องให้เถาจื่อหลับไปก่อนชั่วคราวหลีกเลี่ยงมิให้เถาจื่อกระตุ้นกู่ดูดวิญญาณ จนทำให้คนที่ใส่กู่มาสังเกตเห็นความผิดปกติ และเอาชีวิตของเถาจื่อไปหลิงอวี๋คิดว่าในช่วงเวลานี้หานเหมยคงจะมิสามารถให้อภัยเถาจื่อได้ นางจึงให้อู๋ซินมาดูแลเถาจื่อแทนเมื่อเซียวหลินเทียนเห็นว่านางจัดการให้เถาจื่อเรียบร้อยแล้ว เซียวหลินเทียนก็เอ่ยขึ้นมา “พวกหลงเพ่ยเพ่ยมีธุระมาหาเจ้า พวกเราออกไปกันก่อนเถิด!”หลิงอวีจึงกลับไปที่เรือนของเซียวหลินเทียนพร้อมกับเซียวหลินเทียนเย่หรงเกลี้ยมกล่อมหลงเพ่ยเพ่ยแล้ว แม้ว่าหลงเพ่ยเพ่ยจะมิพอใจที่หลิงอวี๋ปกป้องเถาจื่อ แต่นางก็จะปล่อยวางความเกลียดชังที่มีต่อเถาจื่อไปชั่วคราวก่อน“พี่หญิงหลิงหลิง เมื่อคืนหยวนซิ่งให้คนสนิทของเขาส่งจดหมายมาหาข้า เขาบอกว่าเขาได้ข่าวของท่านแม่ข้าในคุกน้ำมาแล้ว!”เย่หรงเอ่ยด้วยใบหน้าขมขื่น “ก่อนหน้านี้ที่แม่ทัพเฉิงถูกเรียกตัวกลับไปที่คุกน้ำ เพราะมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นจริง ๆ นักโทษคนหนึ่งที่ชื่อว่าจูเก๋ออี้หนีออกไปจากคุกน้ำ!”“แม่ทัพเฉิงถูกเรียกตัวกลับไป ก็เพื่อไปจับตัวจูเก

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2334

    เพราะหลิงอวี๋คือคนที่พวกเขาใกล้ชิดและห่วงใยมากที่สุด ดังนั้นเมื่อนางทำผิด นางจึงสมควรได้รับการให้อภัย!ส่วนเถาจื่อ มินับว่าเป็นคนที่พวกเขาสนิทสนม เมื่อทำความผิดร้ายแรงเช่นนี้ จึงต้องตายเพื่อไถ่โทษเท่านั้นหรือ?ทั้งเซียวหลินเทียนและหานเหมยต่างก็เข้าใจความหมายในคำถามนี้ของหลิงอวี๋แต่ทั้งสองคนจะพูดสิ่งที่คิดอยู่ในใจออกมาได้อย่างไรกัน!“ข้าลืมเรื่องในอดีตไปแล้ว ข้ามิรู้ว่าเถาจื่อติดตามข้าแล้วทำสิ่งใดเพื่อข้าบ้าง!”หลิงอวี๋เอ่ยออกมาอย่างใจเย็น “ทว่า ตั้งแต่ที่ได้รู้จักนางที่เมืองหลวงแดนเทพ นางก็เป็นคนมีน้ำใจ กระตือรือร้น และช่วยข้าทำงานครั้งแล้วครั้งเล่าโดยมิบ่น!”“เมื่อครู่ข้ากำลังคิดว่านางติดกับดักของเจ้าแห่งทะเลตั้งแต่เมื่อใด!"“คำตอบคือ… เมื่อครั้นวันที่ชายาเจ้าแห่งทะเลเรียกข้าไปที่จวนเจ้าแห่งทะเล!”“ตอนนั้นเถาจื่อรู้ดีว่าหากนางติดตามข้าไปที่จวนเจ้าแห่งทะเลก็อาจจะมิได้กลับมาอีก แต่นางก็ยังคงติดตามข้าไปโดยมิลังเล!”“ข้ามิรู้ว่าพวกเจ้าคิดเห็นอย่างไร แต่ข้ารู้ว่าข้าคิดอย่างไร ข้าอยากช่วยนาง เพราะข้าเป็นหนี้ชีวิตนาง!”หลิงอวี๋เอ่ยออกมาอย่างหนักแน่น "ข้ามิสามารถรู้ได้ตั้งแต่แรกว่า

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2333

    “เถาจื่อ!”เซียวหลินเทียนชี้ไปในห้องด้วยความขมขื่น “อาอวี๋กำลังตรวจนางอยู่ บอกว่านางถูกเจ้าแห่งทะเลควบคุม!”หานเหมยก้มหน้าลง เมื่อครู่นางก็มิรู้ว่าคิดอะไรอยู่ เมื่อเห็นหลงเพ่ยเพ่ยจึงเล่าเรื่องหนอนบ่อนไส้ให้นางฟังเพียงแต่สุดท้ายแล้วก็มิได้เอ่ยชื่อของเถาจื่อออกไปตอนนี้ที่เซียวหลินเทียนพูดออกมาเอง เช่นนั้นก็มิถือว่าตนทรยศเถาจื่อกระมัง!เถาจื่อ?หลงเพ่ยเพ่ยตะลึง นางรู้จักเถาจื่อ และรู้สึกมาโดยตลอดว่านางเป็นคนมีความชอบธรรม แต่มิคาดคิดว่นางจะเป็นหนอนบ่อนไส้ได้!เมื่อหลงเพ่ยเพ่ยนึกถึงมู่ตงและเหล่าองครักษ์ของตนที่ตายอย่างน่าสลดเหล่านั้น ก็รีบร้อนพุ่งเข้าไปในห้องทันที“แม้ว่าเถาจื่อจะถูกคนควบคุม ข้าก็มิอาจปล่อยนางไปได้! ข้าจะสังหารนางด้วยมือของข้าเองเพื่อแก้แค้นให้มู่ตงและคนอื่น ๆ!”หลงเพ่ยเพ่ยถีบประตูจนเปิดออกแล้วพุ่งเข้าไปหลิงอวี๋กำลังครุ่นคิดอย่างหนักเกี่ยวกับเถาจื่อ นางมิทันตั้งตัวจึงตกใจเสียงเตะประตูนั้นนางลุกขึ้นพรวดอย่างระวังตัว แล้วก็เห็นหลงเพ่ยเพ่ยที่กำลังถือกระบี่พุ่งเข้ามาทางตนพร้อมกลิ่นอายสังหารหลิงอวีจึงยืนกันตรงหน้าเถาจื่อโดยมิรู้ตัว แล้วตะคอกเสียงแข็ง “เพ่ยเพ่ย ห

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status