MasukShare
บทที่ 884
Bab terbaru
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2442
แม้หลงเพ่ยเพ่ยจะมิรู้ว่าหลิงอวี๋ไปหาคนคุ้มกันมาให้ตนได้อย่างไร แต่เมื่อมองดูเหลียงจื่อกับสภาพบ้านที่แร้นแค้นของเขาแล้ว นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงเอ่ยขึ้นว่า“ในจวนของข้าเบี้ยหวัดพื้นฐานขององครักษ์ต่อเดือนอยู่ที่ยี่สิบตำลึง นี่เป็นค่าตอบแทนสำหรับองครักษ์สัญญาเป็น ส่วนสัญญาตายนั้นมีเบี้ยหวัดห้าสิบตำลึง เมื่อถึงสิ้นเดือนหรือตามเทศกาล หากทำงานได้ดีก็ยังมีรางวัลพิเศษก้อนโตให้อีกด้วย!” “บางครั้งอาจได้รับรางวัลเป็นพันหรือกระทั่งหมื่นตำลึงเลยทีเดียว”เหลียงจื่อได้ฟัง ดวงตาก็เปล่งประกาย นี่มันเงินก้อนมหึมา ตลอดชีวิตนี้เขายังมิเคยเห็นเงินมากมายขนาดนี้มาก่อน“ข้าขอทำสัญญาตาย!”เหลียงจื่อเอ่ยอย่างมิลังเล“มิได้นะ!”อาสะใภ้หลินร้องห้ามเสียงหลง “เหลียงจื่อ แม่มิยอมให้เจ้าขายตัวเองเพื่อหาเงินมารักษาแม่เด็ดขาด!”“พวกท่านไปเถิด… ข้ามิรักษาแล้ว!”อาสะใภ้หลินตวาดด้วยความโมโห “ข้ารู้อยู่แล้วว่าพวกท่านมิได้หวังดี พวกท่านคิดจะหลอกลูกข้าไปตายชัด ๆ!”เย่หรงเอ่ยขึ้นเบา ๆ จากด้านข้างว่า “อาสะใภ้หลิน ท่านยังมิเข้าใจเหตุผลเท่าลูกชายท่านเลย!”“เงินยี่สิบตำลึงเพื่อจ้างองครักษ์คนหนึ่ง แค่ท่านหญิงฉางเล่อ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2441
“ท่านแม่ ข้ามิเหนื่อยเลย!”เหลียงจื่อเอ่ยเสียงแผ่วเบา “ท่านกับท่านพ่อลำบากเลี้ยงดูข้ากับเสี่ยวเฉียงจนเติบใหญ่ บัดนี้ถึงคราที่พวกเราจะตอบแทนบุญคุณท่านทั้งสองแล้ว!”“ขอเพียงท่านแม่รักษาอาการป่วยจนหายดี ครอบครัวของเราก็จะสามารถกลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอย่างมีความสุขได้เหมือนเช่นเคย!”“ตอนนี้พวกเรามิกลัวความลำบาก ภายหน้าข้ากับเสี่ยวเฉียงจะขยันขันแข็ง จะต้องหาเงินร่วมกับท่านพ่อเพื่อดูแลให้ท่านแม่มีชีวิตที่ดีขึ้นให้ได้!”“ท่านแม่ บุตรปรารถนาจะเลี้ยงดูบิดามารดา แต่บิดามารดาล่วงลับไปเสียแล้ว... ท่านปฏิเสธการรักษา หรือท่านอยากให้ลูกกับเสี่ยวเฉียงต้องรู้สึกผิดไปชั่วชีวิต?”เด็กชายร่างผอมบางที่หน้าประตูพยักหน้าอย่างแรง “ท่านแม่ พี่ใหญ่พูดถูก ท่านพ่อก็เคยพูดว่าพวกเราจะมิยากจนไปตลอดชีวิต!”หลิงอวี๋ หลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงมองภาพของครอบครัวทั้งสามคนที่ต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกันในยามยากลำบาก ต่างก็รู้สึกซาบซึ้งใจหลิงอวี๋เอ่ยขึ้นตรง ๆ “ข้ามิคิดค่าตรวจรักษา! ยาสมุนไพรทั้งหมดก็ให้เปล่า!”เหลียงจื่อมองไปยังหลิงอวี๋ด้วยความสงสัย ในใต้หล้านี้ยังมีเรื่องดี ๆ อย่างการมอบยาให้โดยมิคิดมูลค่าด้วยหรือ?
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2440
“ท่านอาสะใภ้หลิน พวกเราเป็นสหายของท่านอาหลิน รักษาท่านมิต้องใช้เงินหรอกเจ้าค่ะ!”หลิงอวี๋กลั้นความรู้สึกปวดใจไว้ พลางเดินเข้าไปในห้องภายในห้องนั้นดูซอมซ่อยิ่งกว่าด้านนอก มีเพียงเตียงก่ออิฐหนึ่งตัว กับโต๊ะเก่า ๆ ผุพังตัวหนึ่งวางอยู่สตรีผมเผ้ายุ่งเหยิงผู้หนึ่งกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียง ผ้าห่มที่คลุมกายก็เต็มไปด้วยรอยปะซ่อมสารพัดสีสันนางดูซูบผอม ใบหน้าเหลืองซีด ดวงตาจมลึกลงไปเช่นเดียวกับเสี่ยวเฉียงนางมองหลิงอวี๋อย่างระแวดระวัง ไอออกมาหลายครั้งแล้วจึงส่ายหน้า “ข้ามิเคยได้ยินสามีข้าพูดถึงสหายเช่นพวกท่านเลย!”“พวกท่านไปเถิด ข้ามิขอรักษา!”หลิงอวี๋แย้มยิ้มเล็กน้อย “ท่านอาสะใภ้หลิน พวกเรามิใช่พวกหลอกลวง ท่านดูสภาพบ้านท่าน ก็ไม่มีอะไรให้พวกเราหลอกเอาได้!”“มาเถิด ให้ข้าตรวจดูอาการท่านสักหน่อย!”หลิงอวี๋มิสนใจท่าทีขัดขืน แล้วเดินเข้าไปนั่งบนเตียงอิฐเก่า ๆ นั้น เอื้อมมือไปจับข้อมือของนางเพื่อตรวจชีพจร“ได้ยินท่านอาหลินบอกว่าท่านไอเป็นเลือด เป็นมานานเท่าใดแล้วหรือเจ้าคะ?”หลิงอวี๋เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเมื่ออาสะใภ้หลินได้ยินหลิงอวี๋รู้กระทั่งเรื่องที่นางไอเป็นเลือด ความระแวดระว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2439
หลิงอวี๋กำลังจะเอ่ยปากว่ามิได้นัดหลงเพ่ยเพ่ยไปด้วยกัน หานเหมยก็เดินเข้ามา“คุณหนู ท่านหญิงฉางเล่อมาแล้วเจ้าค่ะ! บอกว่านัดกับพวกท่านไว้ว่าจะไปบ้านตระกูลหลินด้วยกัน!”หลิงอวี๋มิรู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ทั้งสองคนนี้เห็นได้ชัดว่าต่างก็เป็นห่วงเป็นใยกันและกัน แต่กลับทำทีเป็นรักษาระยะห่างต่อกันเสียอย่างนั้นเฮ้อ มิรู้จะว่าอย่างไรกับคนทั้งคู่ดี!“ไปกันเถอะ!”หลิงอวี๋เองก็มิอยากจะเปิดโปงความสัมพันธ์ของพวกเขา ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติแล้วกัน!“พี่หญิงหลิงหลิง!”หลงเพ่ยเพ่ยพาองครักษ์มาสองคน ทั้งสามคนแต่งกายธรรมดาสามัญมากหลิงอวี๋พอใจยิ่งนัก สถานที่อย่างบ้านตระกูลหลิน หากแต่งกายหรูหราเกินไปย่อมเป็นที่จับตามองได้ง่าย ยิ่งแต่งกายเรียบง่ายก็ยิ่งดีตัวหลิงอวี๋เองก็สวมเพียงอาภรณ์เนื้อหยาบ มิได้สวมเครื่องประดับศีรษะใด ๆ เลยเย่หรงก็เช่นกัน แต่งกายด้วยอาภรณ์สีมอซอ ต่อให้เดินเข้าไปในฝูงชนก็มิเป็นที่สังเกตแม้แต่น้อย“ไปกันเถอะ!”หลิงอวี๋กับเย่หรงขึ้นรถม้าของบ้านหลงเพ่ยเพ่ยรถม้าก็เป็นรถม้าธรรมดา มิได้มีสิ่งใดเป็นพิเศษ เมื่อเคลื่อนไปจนเหลือระยะทางอีกราวสองช่วงถนนจะถึงบ้านตระกูลหลิน ทั้งสามคนก
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2438
หลิงอวี๋รู้สึกละอายใจอยู่บ้าง ปกติแล้วนางจะเป็นฝ่ายปลอบโยนผู้อื่น แต่บัดนี้กลับกลายเป็นหานเหมยที่กำลังสั่งสอนนางนางโอบเถาจื่อแล้วกล่าวว่า “หานเหมยพูดถูก เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปเถิด!”“พวกเราทุกคนล้วนเคยทำผิดพลาด เพียงแต่บางความผิดพลาดนั้นยังมีโอกาสแก้ไขได้! แต่บางความผิดพลาดกลับไม่มีโอกาสได้แก้ตัวอีกแล้ว!”“ตอนนี้รอบตัวเราเต็มไปด้วยอันตราย มีเพียงต้องระมัดระวังรับมืออย่างรอบคอบเท่านั้นจึงจะมิทำผิดพลาดอีก!”“เอาเถอะ อย่าพูดเรื่องพวกนี้เลย! เรามาเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า พวกเจ้าเล่าให้ข้าฟังหน่อยสิว่าฉินตะวันตกเป็นแบบไหนกัน?”“ที่นั่นเหมือนกับเมืองหลวงแดนเทพแห่งนี้หรือไม่?”นี่เป็นสิ่งที่หลิงอวี๋สงสัยใคร่รู้จริง ๆ นางลืมเลือนเรื่องราวในอดีตไปแล้ว และในระยะเวลาอันสั้นนี้ก็ยังมิสามารถกลับไปยังฉินตะวันตกได้การได้ฟังเรื่องราวจากปากของหานเหมยและเถาจื่อ อาจช่วยให้นางนึกถึงผู้คนที่ถูกลืมเลือนไปได้บ้างหานเหมยและเถาจื่อจึงผลัดกันเล่าเรื่องราวของฉินตะวันตกและชีวิตในตำหนักอ๋องอี้ให้หลิงอวี๋ฟังทั้งหานเหมยและเถาจื่อต่างเล่าอย่างมีชีวิตชีวาและเปี่ยมด้วยความรู้สึก หลิงอวี๋เป็นผู้
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2437
ในตอนนั้น พวกหลิงอวี๋คิดว่าทั้งแม่นมอูและสตรีศักดิ์สิทธิ์ตายไปแล้ว อีกทั้งแม่นางเฟิ่งยังเคยช่วยเหลือพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงยินดีที่แม่นางเฟิ่งจะขึ้นรับตำแหน่งสตรีศักดิ์สิทธิ์ต่อหลงเพ่ยเพ่ยยังกล่าวว่าจะขอให้เจ้าแห่งทิศใต้ช่วยดูแลแม่นางเฟิ่ง ช่วยให้นางหลุดพ้นจากการควบคุมของเจ้าแห่งทะเลใครจะรู้ว่าแม่นางเฟิ่งผู้นี้ก็เป็นคนสองหน้าอีกคน!หลิงอวี๋คิดแล้วก็รู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัวโชคดีที่เถาจื่อฟื้นขึ้นมาเตือนพวกเขา มิฉะนั้นหากพวกเขายังคงเชื่อใจแม่นางเฟิ่งต่อไป ก็มิรู้ว่าจะเกิดโศกนาฏกรรมอะไรขึ้นอีกในคราวหน้าหานเหมยเองก็ตกตะลึงเช่นกัน ความคิดของนางเหมือนกับหลิงอวี๋ทุกประการนางยิ่งรู้สึกโล่งใจที่เมื่อครู่หลิงอวี๋ห้ามนางมิให้โมโหใส่เถาจื่อ มิฉะนั้นหากเถาจื่อมิยอมเล่าเรื่องนี้ออกมา คราวหน้าก็คงมีคนต้องตายอีกมากเป็นแน่“เถาจื่อ เจ้าลองนึกดูอีกทีสิว่า มีอะไรตกหล่นไปอีกหรือไม่!”หานเหมยกล่าวอย่างร้อนรนเถาจื่อกล่าวอย่างอับอายว่า “เรื่องที่บ่าวนึกออกและสำคัญที่สุดก็คือเรื่องนี้!”“จริงสิ คุณหนู ชายาเจ้าแห่งทะเลอยากรู้มากว่าท่านเข้าไปในหยกหล้าสุขาวดีได้อย่างไร คราวก่อนที่นางพบบ่าว ก็เอา
Anda juga akan menyukai
ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง103.8K Dibacaยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย
หว่านชิงอิ๋น402.7K Dibacaข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น15.6K Dibacaทะลุมิติไปเป็นแม่ม่ายเลี้ยงครอบครัวสามียุค70
Ainthira06 / โจวเหว่ยฟาง9.7K Dibacaสาวน้อยผู้นำพาครอบครัวสู่ความมั่งคั่ง
พิมพ์สีทอง12.0K Dibacaแม่หม้ายแฝดสาม
ต้าเหนิง6.8K Dibacaดอกบัวในสงคราม
ดุจเพชร3.1K Dibacaพ่อบัณฑิตหน้าขาว ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
l3oonm@3.6K Dibaca
