LOGINปลูกผักกันทำแปลงกันไปหยอกเย้ากันไปอยากสนุกสนาน จนเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมงกว่าที่ทั้งคู่หว่านเมล็ดพันธ์ของผักลงบนแปลงที่พรวนดินรดน้ำอย่างดีแล้ว ด้านหลังกระท่อมตาของกระถินเคยจ้างให้รถแม็คโครเค้ามาขุดสระลอกคลองเอาไว้ขนาดไม่ได้ลึกมากน้ำใสแจ๋ว นานมากแล้วที่กระถินไม่เคยได้มาเล่นน้ำในคลองที่นี่ เมืี่อถูกแดดถูกลมร้อนจนเหงื่อออกเหนียวเหนอะหนะ หญิงสาวก็เลยชวนหนุ่มหน้าหนวดไปโดดน้ำเล่นอย่างนึกสนุก
"นะๆคุณนะไปเล่นน้ำกัน" กระถินเขย่าแขนคนตัวโตที่เล่นตัวไม่ยอมไปกับเธอสักที
"เรียกพี่ก่อนสิจะพาไป..." เขามีข้อแม้ที่ทำให้เธอแอบหน้าแดงขึ้นมา
ก็แหมมันเขินนี่นาอยู่ๆจะให้เรียกพี่...
"อื้ออ..พะ..พี่กล้า" ใบหน้าหวานเอ่ยกระซิบเรียกแล้วก้มหน้างุดจึงไม่ทันเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ที่แอบส่งมาอย่างมีนัยยะ
"ไปได้ยังเล่าร้อนจะแย่แล้ว" กระถินเขย่าแขนเขาแรงๆแก้เก้อแล้วลากต้นแขนกำยำให้เดินตามไป
เมื่อมาถึงตรงคลองจะมีสะพานทำเป็นท่าน้ำมีที่ให้สำหรับใครอยากมาอาบน้ำตรงนี้ก็ได้ กระถินถอดหมวกสานใบโตที่ใส่คลุมหัวมาออกไปวางที่พื้นไม้แล้วถอดเสื้อแขนยาวที่สวมทับกันแดดออกวางพาดบนขอนไม้ จากนั้นร่างบางทรุดลงนั่งตรงสะพานแล้วห้อยขาลงจุ่มน้ำเล่น
พ่อหนุ่มหน้าหนวดยาวเฟิ้มลงนั่งเคียงข้างพลางแอบมองความอวบอิ่มตระการตาผ่านร่องมรสุมลึกในเสื้อยืดคอเว้า
แม่ง...ขาวฉิบหาย !
เห็นแล้วช่วงล่างแข็งโป๊กรอแล้ว !
"นี่ทำไมถึงไม่ถูกกับผู้หญิงคนนั้นหรอ ?" ชายหนุ่มเริ่มถามในสิ่งที่สงสัยก่อน
"ก็...ไม่มีอะไรมากหรอกก็แค่ผิดใจกันนิดหน่อยทั้งที่จริงเราเคยเป็นเพื่อนที่สนิทกันมากๆเลยด้วยซ้ำ"
"เรื่องอะไร ? อย่าบอกนะว่าเรื่องผู้ชายน่ะ !"
"ทำไมพี่รู้ล่ะ ?"
"ก็สมัยนี้มีไม่กี่เรื่องที่จะทำให้ผู้หญิงผิดใจกันเองน่ะสินอกจากเรื่องผู้ชายว่าแต่เรื่องอะไรอ่ะพี่อยากรู้"
ตอนนี้คำพูดแทนตัวของทั้งคู่เริ่มเปลี่ยนไปเองโดยอัตโนมัติโดยที่ทั้งคู่ก็ไม่ทันรู้ตัว
"ขี้สะ..สอดเหมือนกันนะเราเนี่ย" กระถินหันไปแซวเขาเล่น
"เร็วๆเล่าอยากรู้ !" แต่คนหน้าหนวดไม่เล่นด้วยขู่เสียงแข็งให้รีบเล่า
เออเล่าก็เล่าวะ !
"คืองี้กับยัยวิไลน่ะเมื่อก่อนเราเป็นเพื่อนสนิทกันมากไปไหนไปด้วยกันจนกระทั่งนางมีแฟนซึ่งก็แลดูรักกันดี๊ดีแต่...แฟนนางแอบไปจีบผู้หญิงคนอื่นด้วยนี่สิ"
"อย่าบอกนะว่าผู้หญิงคนนั้นก็คือน้อง ?!" คนหน้าหนวดเดาทางถูกอีกแล้ว
ซึ่งก็ใช่หมอนั่นแฟนวิไลรำภาลับหลังแอบมาจีบเธอ ด้วยความรักเพื่อนไม่อยากให้เพื่อนถูกหลอกกระถินก็เลยเอาเรื่องนี้มาบอกเพื่อน แต่ที่ไหนได้นอกจากเพื่อนรักจะไม่เชื่อเธอแล้วแถมยังโกรธเธอมากเมื่อถูกไอ้ผู้ชายคนนั้นเป่าหูหาว่าเธอเป็นคนไปอ่อยมันก่อน
และวิไลรำภาก็เชื่อมันเสียสนิทจนมาตัดเพื่อนกับเธอ หลังจากวันนั้นเราสองคนก็หันหลังให้กันมาตลอด ตรงไหนมีกระถินก็จะไม่มีวิไลรำภาและเมื่อไหร่ที่เจอกันขึ้นมาก็เป็นอย่างที่เห็น สงครามประสาทพร้อมจะเริ่มทำงานตลอดเวลา หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้ข่าวว่ามันทั้งคู่เลิกลากันไปแล้ว
"อื้มมม...เป็นอย่างนี้เองหรอ ?" หลังฟังเรื่องราวจากปากคนตัวเล็กจบหนุ่มหน้าหนวดก็พยักหน้าหงึกหงักก่อนหยัดกายลุกขึ้นยืนแล้วช้อนร่างอรชรขึ้นสู่อ้อมแขนอุ้มเอาไว้
"วะ..ว๊ายยยพี่กล้าจะทำอะไรอ่ะ ?"
"อ้าวก็ร้อนอยากเล่นน้ำไม่ใช่หรอ ?"
"ตะ..แต่ว่าาา..."
ตู้มมมม~ เสียงน้ำแตกกระจายจากการที่ทั้งสองกระโดดลงไปในน้ำพร้อมๆกัน
"แค่กๆๆๆพี่กล้าอ่ะถินสำลักน้ำเลยง่ะ" เมื่อตั้งหลักยืนเองได้ร่างเล็กก็สำลักน้ำใหญ่เลยก่อนจะยกฝ่ามือกำกำปั้นแล้วฟาดลงบนบ่ากว้างคืนบ้าง
ในน้ำใสแจ๋วชนิดที่ว่าเสื้อยืดสีขาวที่กระถินใส่ยามเปียกปอนในน้ำก็แนบเนื้อจนเห็นสีเสื้อชั้นในหวานแหวว หนุ่มหน้าหนวดปล่อยให้ต้นแขนกลมกลึงทุบลงมาได้เต็มที่ในขณะที่สายตาคมก็มองซาลาเปาสองลูกเด้งดึ๋งโดดเด่นท้าทายสายตาเขาอยู่
"มะ..มองอะไรไม่ทราบคนบ้า !" กระถินที่ช้อนสายตาขึ้นมองใบหน้าหนวดรกครึ้มเห็นสายตาหื่นกระหายมองจ้องมาที่หน้าอกของเธอ
ร่างบางหันหลังเคลื่อนกายหนีคนเจ้าเล่ห์แต่เพียงแค่หันหลังให้เขามือหนาก็ช้อนมาคว้าเอวบางรวบเอาไว้ดึงมาแนบชิดกับอกแกร่งร้อนผะผ่าว
"อ๊ะ..พี่กล้าาา" เสียงหวานอุทานแผ่วพร่าเมื่อถูกคนตัวโตกว่าดันร่างอรชรให้ไปเกาะตรงเชิงสะพานแทนแล้วกายหนาก็เบียดลำตัวแนบชิด บางอย่างแข็งแกร่งกำลังดุนดันบั้นท้ายของเธออยู่และยิ่งรับรู้ถึงความชูชันยามเขาเบียดสะโพกทิ่มแทงของแข็งเข้าหาความอ่อนนุ่มของเธอหนักๆ
"ซี๊ดดดด !" เสียงทุ้มคำรามในลำคอเวลาอยู่ใกล้แม่เนื้อนุ่มทีไรร่างกายเขาเกิดอารมณ์ขึ้นทุกทีสิน่า ฝ่ามือหนาสอดเข้าไปใต้เสื้อยืดไล้ฝ่ามือขึ้นไปลูบไล้ผ่านหน้าท้องนวลเนียนแล้วลากสูงขึ้น
บราเซียตัวจิ๋วถูกถลกขึ้นไปกองเหนืออกปลายนิ้วที่เพิ่งหยาบกระด้างจากการปลูกผักพรวนดินโลมลูบไปบนยอดถันสีสด นิ้วเรียวเขี่ยตวัดบี้ไปตรงหัวนมตั้งชูชันสู้นิ้วมือรัวๆทั้งเขี่ยทั้งขยี้ทั้งสองข้าง
ขยี้จนพอใจแล้วมือข้างนึงก็กอบกำขยำเคล้นคลึงเต้าอวบอิ่มเต็มกำมือ เสียงหวานครวญครางกระเส่าข้างหูยิ่งกระตุ้นให้ลูกชายของเขาฮึกเหิมอยากโดนกำราบบ้างแล้วแต่ยังก่อน มือหนาข้างที่ว่างเลื่อนลงไปใต้น้ำสอดปลายนิ้วเข้าไปในกางเกงผ้ายืดของคนเนื้อนวลแล้วสอดแทรกผ่านกางเกงชั้นในเข้าไปสัมผัสกุหลาบเนื้อแท้อวบอูมและกำลัง 'ชุ่มฉ่ำ'
"อ๊าาาาห์ซะ..ซี๊ดดดด" กระถินหลับตาสองแขนยกขึ้นจับราวสะพานไว้แน่น เนื้อตัวร้อนผ่าวสั่นระริกทั้งๆที่ยืนอยู่ในน้ำเยียบเย็นแข้งขาอ่อนแรงไปหมดเมื่อภายในตัวกำลังมี 'บางสิ่ง' เสียบคาเอาไว้ ทั้งเสียดทั้งเสียวพอๆกัน
"อื้ม !ตอดดีจิงซี๊ดดด !" คนหน้าหนวดครางลั่นเมื่อปลายนิ้วเรียวถูกบีบรัดจากโพลงผนังถ้ำคับแคบในกายสาว สัมผัสตอดรัดถี่ยิบทำให้ชายหนุ่มครางระโหย นึกอยากถอดนิ้วออกซะเดี๋ยวนี้แล้วเปลี่ยนเอาของแข็งที่ทั้งใหญ่และยาวกว่านี้เสียบเข้าไปแทนที่
ชายหนุ่มจ้วงนิ้วขยับเข้าๆออกๆเป็นจังหวะเนิบนาบช้าสลับเร็ว ศีรษะสอดเข้าใต้วงแขนเรียวปากหยักก็ก้มลงดูดดึงเต้าสวยชูชันส่วนอีกข้างก็บีบบี้หัวนมข้างที่เหลือในขณะที่เจ้าของเต้าก็หลับหูหลับตาเงยหน้าครางกระเส่าอย่างเดียว
"อ๊ะๆๆๆอ๊าาาา"
"เสียวไหมกระถินคนดี ?" ถามทั้งๆที่เร่งจังหวะปลายนิ้วไปด้วย
"สะ..เสียวอ๊ะๆๆ"
"มีเสียวกว่านี้อีกนะ"
"อื้อออมะ..ไม่ไหวหนูจะ..อ๊าาาห์"
โพลงสวาทตอดรัดนิ้วเรียวเป็นจังหวะตุบๆส่งสัญญานว่าหญิงสาวได้ก้าวผ่านความสุขสมมาแล้ว ชายหนุ่มขยับนิ้วโยกอีกสองสามทีแล้วจึงถอนนิ้วออกจากร่องสาว จากนั้นก็ยกปลายนิ้วขึ้นมาชิมของเหลวสีใสที่ยังติดปลายนิ้วอยู่อย่างเอร็ดอร่อย
คนหน้าหนวดอดรนทนไม่ไหวขยับช้อนส่งบั้นท้ายงามงอนยกขึ้นจากน้ำแล้วตัวเองก็โดดขึ้นตามไป วงแขนแข็งแกร่งช้อนร่างงามอุ้มขึ้นแล้วพาเดินเร็วๆกลับไปยังที่กระท่อมของตนเอง
"..." ไม่มีคำพูดปากริมฝีปากอิ่มมีเพียงวงแขนกลมกลึงที่ยกขึ้นคล้องรอบลำคอหนาเอาไว้ซบใบหน้าสวยแนบอกแกร่งฟังเสียงหัวใจที่เต้นกระหน่ำรัวๆของเขา
หัวใจยอมสิโรราบให้นายหน้าหนวดคนนี้แล้วจริงๆ ยอมทุกอย่างต่อให้เขาจะทำมากกว่าที่เคยทำก็ตาม...
กล้าเหลือบมองใบหน้าสวยหวานในอ้อมแขนอย่างสำรวจ หัวใจเขาบอกว่าอยากครอบครองผู้หญิงคนนี้ ! ตอนนี้และเดี๋ยวนี้เลย ! ภายในกี่อาทิตย์หัวใจที่เคยมีบาดแผลตอนนี้กลับปิดสนิทเพราะผู้หญิงในอ้อมแขนคนนี้
นี่แหละผู้หญิงของเขา...
คนตัวโตเดินมาถึงหน้ากระท่อมใช้ฝ่าเท้ายันเปิดเข้าไปแล้วถีบประตูปิดดังโครม วางร่างนุ่มนิ่มในอ้อมแขนลงบนฟูกที่นอนเบาๆท่าทางทนุถนอมแล้วทอดกายหนาลงตาม
"พี่ขอถามอีกครั้งกระถินรังเกียจพี่หรือเปล่า ?" แววตาคาดหวังถูกส่งมายังดวงตาคู่สวย ภาวนาให้คำตอบของเธอออกมาตรงใจเขา
"ปะ..เปล่า" ตอบแล้วก็ก้มหน้างุดพวงแก้มแดงระเรื่อ
"ขอบคุณที่ไม่รังเกียจคนจนๆอย่างพี่นะ"
พูดจบมือหนาก็ปอกเปลือกร่างบางออกรวมทั้งของตัวเองจนหมด ปากหยักอ้างับดูดเนื้ออ่อนตั้งแต่ซอกคอขาวผ่องลงมาถึงร่องอกเบียดชิด หัวนมอมชมพูชูชันรอรับการเล้าโลมจนใจกลางร่างเจิ่งนองไปด้วยน้ำใสกลางกาย
'เสียว !บอกได้คำเดียวว่าเสียวสุดๆ' นาทีนี้ต่อให้เขาจูงมือไปขึ้นเขาหรือลงห้วยที่ไหนเธอก็ยอมทั้งนั้น
หลังจากถูกโลมเลียทั้งเนื้อทั้งตัวอยู่นานสองนานจนเสร็จสมไปแล้วสองครั้งติดอยู่ๆ พ่อหน้าหนวดก็จับยกช้อนสะโพกเธอขึ้นมาทาบทับบนตักเขาแล้วหันให้หน้าเธอไปทางปลายเท้าของเขาแทน
"อ๊ะ !พี่จะทำอะไร ?" ถามเสียงสั่นเมื่อเขาจับช้อนสะโพกเธอไปจ่อตรงใบหน้าเขา
"ก็จะสอนท่าใหม่ให้หนูไง" ไปๆมาสรรพนามระหว่างเราก็เปลี่ยนไปเรื่อยเลย
"ยะ..ยังไง ?"
"หนูทำให้พี่ส่วนพี่ก็จะทำให้หนูอย่างนี้ไง" พูดจบคนหน้าหนวดก็จับบั้นท้ายกดเข้าหาใบหน้าของเขายกซดร่องหอยสีสดเสียงดังจ๊วบจ๊าบ ในขณะที่เจ้าของฟาร์มหอยตัวใหญ่ผวาครางลั่นนี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกทำแบบนี้ ปลายลิ้นร้อนชื้นปาดเลียไปทั่วสองกลีบแคมอย่างหื่นกระหาย ตวัดลิ้นเลียตรงเม็ดเล็กสีแดงสดใจกลางสาวพลางดูดดึงเข้าปากหนักๆ
"โอยยย...พี่จ๋าาอ๊าาาาห์"
แม้จะเสียวแทบขาดใจแต่เธอจะยอมแพ้เขาไม่ได้กระถินบอกตัวเองแล้วโหย่งตัวลงไปคว้าท่อนเอ็นแข็งตง่านบวมเปล่งแล้วกำฝ่ามือรูดเข้ารูดออก ปลายหัวหยักบานปรากฏสู่สายตายามรูดเนื้อที่หุ้มออกแล้วรูดขึ้นรูดลงช้าๆ ปลายหูได้ยินเสียงคำรามราวกับคนที่บาดเจ็บดังจากคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาป้อนความสุขให้เธออยู่ด้านล่าง
"ซี๊ดดด !"
เรียวปากอิ่มเอิบแยกแย้มอ้ากว้างๆแล้วจับท่อนลำหัวกลมมนบานหยักมีน้ำใสๆเยิ้มไปรอบแก่นลำรวบเข้าปากนุ่มนิ่มเข้าไปได้แค่ครึ่งแล้วกดริมฝีปากรูดดูดมันขึ้นลงช้าๆแล้วค่อยๆเร่งจังหวะให้มันเร็วขึ้น ส่วนมือก็ช่วยรูดส่วนที่เข้าในปากไม่หมดชักรูดมันอย่างเมามัน...
"อูยยย !เสียวฉิบ ! ซี๊ดดด !" เสียงทุ้มคำรามกร้าว เมื่อปากเล็กๆกำลังทรมานเขาให้ตายทั้งเป็นด้วยความสุดเสียว
"อ๊ะๆๆพี่จ๋าหนูเสียวมากอูยยย" กระถินแอ่นสะโพกกลมกลึงบดเบียดเนินเนื้อนุ่มให้เขาจับยกซดอย่างเต็มใจ บั้นท้ายนวลเนียนส่ายสะโพกเด้งสู้ปากและลิ้นของเขาอย่างไม่ยอมแพ้
"พี่ก็เสียวมากเหมือนกันอูยยยจะเก่งเกินไปแล้วมั้งยัยตัวแสบ" ส่วนพ่อหน้าหนวดก็หาได้ยอมแพ้ไม่สะโพกสอบออกแรงเด้งสู้ปากเล็กเป็นจังหวะส่ายวนท่อนลำยาวในปากอย่างถึงพริกถึงขิงเช่นกัน
"อ๊ะ...อูยยยแน่นจัง !" กระถินสะดุ้งยามปลายนิ้วเรียวถูกดันเข้ามาในร่องรักแสนคับแคบจนสุดปลายนิ้ว จากนั้นเขาก็งอข้อกระตุกข้อมือกระทุ้งลงไปที่ร่องแรงๆเป็นจังหวะเน้นจนร่างบางครางหวิว
แจ๊ะๆ จ๊วบๆ
เสียงปลายนิ้วกระแทกเข้ากับร่องรักเสียดสีกับหยาดน้ำหวานใสแวววาวเป็นจังหวะหล่อรวมกับเสียงดูดเลียหอยอวบอูมปาดเลียน้ำสีใสที่ไหลมาไม่ขาดสายจากร่องสีสด...
"อ๊ะๆๆอ๊าๆๆๆ" เสียงหวานครางในลำคอขณะปากยังดูดของท่อนเอ็นโปดปูนอย่างเอร็ดอร่อย ลิ้นเล็กแลบเลียวนตรงรูเล็กบนหัวหยักบาน มือก็ชักรูดไปพร้อมๆกัน
"ซี๊ดดด !ระ..เร็วอีกคนดีอ๊าาาส์พี่ใกล้แล้ว..."
ไม่นานสองร่างก็เกร็งกระตุกต่างพร้อมใจกันจับจูงมือป่ายปีนขึ้นไปคว้าความสุขสมได้ในที่สุดเสร็จแล้วต่างคนก็ต่างช่วยกันปาดลิ้นเลียทำความสะอาดให้กันและกันอีกครั้งจนสะอาดหมดจดแล้วจึงทอดกายนอนกกกอดกัน
ใจจริงกล้าอยากกระหน่ำจ้วงแทงเธอแรงๆด้วยของรักของหวงของเขา แต่ทว่าความไว้ใจจากคนแก่คนนึงที่มีให้เขาเต็มเปี่ยมทำให้ชายหนุ่มไม่อยากทำลายความไว้เนื้อเชื่อใจนั้น แค่นี้ที่เขาทำลงไปมันก็หนักหนามากพอแล้ว เอาไว้รอให้เขาทำอะไรให้มันถูกต้องอย่างที่มันควรจะเป็นรอให้ถึงวันนั้นแล้วค่อยทำก็ไม่สายเกินไปนี่ !
. .ติ้ดๆๆๆ"ค่ะแม่"(ร่าเป็นอะไรลูกทำไมเสียงเนือยๆแบบนี้)"เปล่าค่ะแม่ร่าแค่...ฮ่ะ..ฮึ่กๆ"ไม่ไหว...อดไม่ได้ที่จะสะอื้นออกมาให้แม่ได้ยิน แค่ได้ฟังเสียงหวานๆที่สะท้อนความรักและห่วงใยมาให้หัวใจฉันก็สั่งให้ร้องไห้ออกมาเอง(ทะเลาะกับตาไทน์มาใช่ไหม ?)"เปล่าค่ะเราไม่ได้ทะเลาะกัน"(แล้วเป็นอะไรล่ะลูกมีอะไรหนูคุยกับแม่ได้ทุกเรื่องนะ)"คือ..."ตั้งแต่วันนั้นเราทั้งคู่ก็กลับมาดีกันเหมือนเดิมอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมอาจจะดูเหมือนรักกันมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ ตอนนี้ฉันเองก็เรียนจบแล้วแต่เฮียไทน์ก็ไม่มีทีท่าว่าจะขอฉันแต่งงานกันเหมือนเมื่อก่อนเลยฉันอึดอัดพาลคิดไปหมดเลยว่าเขาจะไม่อยากแต่งงานกับฉันแล้วหรือเปล่า บางทีฉันก็คิดนะว่าตัวเองเป็นไพโบล่าหรือเปล่าตอนที่เขามาขอแต่งงานฉันก็ไม่พร้อมไม่อยากแต่ง แต่พอเขาเฉยๆไม่มีทีท่าว่าอยากจะขอฉันกลับรู้สึกใจแป้ว แม้ทุกวันนี้เราจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมแต่ระหว่างเราฉันรู้สึกเหมือนว่าเรามีเส้นใยบางๆบางอย่างมาคั่นกลางเอาไว้"แม่เคยเสียใจไหมที่เลือกพ่อมาเป็นคู่ชีวิตแต่พ่อก็ทำให้แม่ผิดหวัง"ฉันไม่เคยถามเรื่องพ่อกับแม่สักครั้งนั่นเพราะรู้อยู่แล้วว่าทุกครั้งที่พูดถึงพ่อแล้
"เฮียขอโทษอย่าเกลียดเฮียเลย...เฮียไม่อยากได้ยิน" เฮียไทน์ที่คล่อมทับบนตัวฉันกำลังก้มหน้าซบแนบกับต้นคอฉันแล้วพูดเสียงสั่นเครือ"ถ้าร่ามาไม่ทันป่านนี้เฮียคงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว" ฉันอดคิดถึงภาพนั้นไม่ได้จริงๆยิ่งนึกยิ่งรู้สึกลมออกหูจนยั้งมือไว้ไม่ทัน"โอ๊ยร่าเฮียเจ็บๆๆๆ !"เฮียไทน์ร้องเสียงหลงเมื่อถูกฉันยื่นมือไปบิดหูทั้งสองข้างเต็มแรง เขาพยายามดันมือฉันออกจนมือฉันหลุดออกจากหูเขาทั้งสองข้างจนได้แล้วเขาก็เริ่มเอาคืนฉันด้วยการงับลงบนเนินอกฉันเต็มแรง"โอ๊ยยย...อื้อ"เริ่มจากการกัดเต็มปากเต็มคำแล้วหลังจากนั้นเขาก็ปาดเลียบนผิวเนื้อเนินอกช้าๆ ขนอ่อนในกายลุกวาบสยิวซ่านไปทั้งร่างกาย มือไม้หยาบใหญ่ค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าฉันออกช้าๆจนเนื้อตัวส่วนบนเปลือยเปล่า"ดะ..เดี๋ยวสิเฮีย ! นี่เฮียหายเมาแล้วหรอ ?" ฉันดันใบหน้าเฮียไทน์ออกจากซอกคอตัวเองออกก่อนจะถามอย่างข้องใจ"เอาจริงๆนะเฮียเริ่มหายเมาตั้งแต่เห็นหนูฟ้อนเล็บใส่ผู้หญิงคนนั้นแล้ว""เมื่อกี้เฮียเกือบจะเอากับมันไปแล้วนะแล้วตอนนี้เฮียจะมาเอากับหนูอีกหรอ ?""ร่าเฮียไม่ได้ตั้งใจ ! เฮียสาบานให้ตายห่าเลยก็ได้เฮียคิดว่าเป็นหนูจริงๆทั้งเมาทั้งคิดถึงเฮียก็เ
"ฮ้าววว"เสียงฉันเองแหละที่รู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยขัดเล็กน้อยพลางอ้าปากหาวอย่างง่วงทั้งเหนื่อยและล้าเมิื่อคืนกว่าจะได้นอนก็ปาเข้าไปค่อนแจ้ง มองหาคนที่ต้นเหตุก็พบว่าเขาตื่นอยู่ก่อนแล้วแถมตอนนี้ยังนอนตะแคงเท้าแขนมองหน้าฉันอยู่อีกด้วย"ไง""เฮีย ! เล่นหนูหนักไปไหมเนี่ย" อดที่จะบ่นเขาไม่ได้คนบ้าอะไรอึดเหลือเกินจริงๆ"ช่วยไม่ได้มึงดื้อเอง !""หนูเปล่า"ปากเขาพูกแต่ดวงตาเขาจับจ้องอยู่ที่... หน้าอกของฉัน !"เฮีย ! หื่นแต่เช้าอีกแล้วนะ" ฉันลืมตัวไงว่าตัวเองยังโป๊อยู่ทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไรปกปิดเลยมีแค่ผ้าห่มคลุมตั้งแต่ช่วงเอวลงมาก่อนที่ฉันจะรีบคว้าชายผ้าห่มขึ้นมาคลุมช่วงอกเอาไว้ไว้ใจไม่ได้เกิดเขาอยากต่อเช้าขึ้นมามีหวังฉันคงฟ้าเหลืองตายแน่ๆ"ร่า..."อยู่ๆเฮียไทน์เรียกชื่อฉันเสียงอ่อนโยนเบาๆ"ขาา" ฉันครางรับเบาๆพลางช้อนสายตามองหน้าผู้ชายที่กำลังมองมาที่ฉันด้วยแววตาอ่อนโยน"แต่งงานกันไหม ?""เฮีย..."จังหวะนี้ทุกคนคงคิดว่าฉันกำลังซาบซึ้งและดีใจที่ถูกขอแต่งงานแต่เปล่าเลย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาขอฉันแต่งแต่ฉันยังไม่พร้อมจริงๆถ้านับครั้งนี้ด้วยนี่คงเป็นครั้งที่สามแล้ว"ว่าไงจะแต่งไ
"เดินดีๆอย่าซนได้ไหม" เสียงทุ้มที่ค่อนข้างฟังดูแหบพร่าเอ่ยปรามฉันเบาๆในขณะที่มือซนๆของฉันมันดันไปลวนลามที่ใต้กางเกงของเฮียไทน์"อื้อ...ใครซนนี่มันเป็นของหนูหนูจะจับมันตอนไหนก็ได้""แต่มึงจะจับมันตอนนี้ไม่ได้ นี่มันหน้าร้านมึงดูคนมองใหญ่แล้ว" เฮียไทน?กระซิบเสียงพร่าขณะจับมือซนๆของฉันเอาไว้แนบอกแกร่ง"อ้าวหรอแหะๆงั้นรอถึงที่รถก่อนก็ได้เนอะ"เดินซบอกเขาจนมาถึงที่รถฉันเปิดประตูเข้าไปนั่งด้านข้างคนขับแล้วผวาเข้าหาเฮียไทน์ทันทีที่เขาเปิดประตูเข้ามานั่งในรถ"อื้อ"เสียงเฮียครางฮือในลำคอขณะที่ถูกฉันจู่โจมด้วยการโถมเข้าไปจูบที่ริมฝีปากเต็มแรง เวลาเมาฉันนิสัยเสียอยู่อย่างก็คืออารมณ์ขึ้นง่าย แต่ไม่ใช่ไปขึ้นกับใครก็ได้นะ ถ้าหน้าไม่เหมือนเฮียไทน์ก็ใช่ว่าฉันจะขึ้นได้"จ๊วบๆ" เสียงดึงดูดริมฝีปากของเราสองคนดังขึ้นท่ามกลางความเงียบ โซนที่เราจอดรถค่อนข้างลึกพอสมควรทำให้ไม่ค่อยมีรถคนเข้ามาจอดสักเท่าไหร่จะมีแค่คันสองคันเท่านั้นเอง"ฮื้มมม...ถ้ามึงยังไม่หยุดกู 'เอา' มึงที่ลานจอดจริงๆนะ" เฮียไทน์เลื่อนริมฝีปากออกแล้วกระซิบชิดใบหูฉัน"แล้ว...ได้ไหมล่ะ" ฉันกระซิบตอบเบาๆขณะเลื่อนฝ่ามือลงไปที่เป้ากางเกงเพื่อรู
Sara_eiei >> [ตัวเองงง...วันนี้เค้าทำงานกลุ่มมาเหนื่อยมากๆเลยเค้าขอนอนก่อนนะ]ผัวอีซาร่า >> [อืม...เหนื่อยมากไหม]Sara_eiei >> เหนื่อยมากกกตาเค้าจะปิดอยู่แล้วเนี่ยผัวอีซาร่า >> อืม...แต่ตอนนี้กูอยู่ร้านเหล้าSara_eiei >> อ้าวหรองั้นตัวเองอย่าดื่มเยอะนะขับรถกลับดีๆด้วยนะเค้าเป็นห่วง งั้นเค้านอนก่อนน๊าาผัวอีซาร่า >> แต่กูนั่งอยู่โต๊ะข้างหลังมึงนะอีร่า !Sara_eiei >> ........."ซวยแล้วพวกมึงผัวกูจับได้แล้วว่ากูหนีเที่ยวอ่ะ"ฉันชื่อซาร่าหรืออีร่าที่คนในไลน์เรียกนี่แหละกำลังทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่บรรดาเพื่อนๆที่เสือกชวนออกมาเที่ยวในคืนนี้ ก่อนจะทำใจดีสู้เสือกันหน้าไปยิ่มหวานสุดฤทธิ์ให้โต๊ะที่อยู่ติดกันทางด้านหลัง"ไฮ้...ที่รักคิดถึงเค้าไหม ?" แหะๆก็รู้แหละว่าแก้ตัวอะไรไม่ทันแล้วแต่ก็ปะเหลาะอีผัวตัวดีมันไว้ก่อนอ่ะเนอะ"มึงไม่ต้องมาตอแหลว่าคิดถึงกูหรอกหนอยทำเป็นเหนื่อยง่วงจะหลับแล้วที่ไหนได้หนีมาเที่ยวนี่เอง"'เอ๊อะ ! โดนไปอีกชุดสะอึกเลยกู'"กะ..ก็เค้าไม่ได้อยากมาหรอกนะอีฟ้าสิชวนเค้ามา" กูขอโทษนะเพื่อนขอแก้ผ้าเอาหน้ารอดไปก่อนแล้วกัน พูดไปพลางส่งสายตาอ้อนวอนให้มันตามไปติดๆ"โยนให้กูตลอดเลยนะอ
สองเดือนต่อมา"นิชา..นิชาครับหนูหายไปไหนมาพี่ตามหาหนูเสียทั่วเลยแต่หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ คนดีพี่ขอโทษจริงๆที่ทำให้หนูเสียใจหนูจะให้โอกาสพี่อีกครั้งได้ไหมพี่รักหนูจริงๆนะ"เสียงไตรคุณที่วันนี้บังเอิญมาเจอนิชาที่โรงพยาบาลเข้าพอดีเพราะมาเยี่ยมเพื่อนที่ภรรยาเพิ่งคลอดลูกเขารีบตรงเข้ามาหาเธอพลางสาธยายพร่ำพรรณาถึงความรักต่างๆนาๆที่มีต่อเธอ"ขอโทษนะคะพี่ไตรนิชากลับไปหาพี่ไม่ได้อีกแล้ว""ทำไมล่ะหรือว่านิชายังโกรธพี่อยู่""ไม่ใช่เพราะว่านิชายังโกรธอยู่หรอกค่ะแต่มันเป็นเพราะว่า...""นิชาเค้าแต่งงานมีสามีแล้วยังไงล่ะ ขอโทษนะครับคนนี้เมียผม"เสียงผู้กองตี๋ที่เดินมาจากทางด้านหลังของนิชาตอบแทนพลางเดินมาหยุดยืนข้างๆคนตัวเล็กแล้วรั้งเอวบางเข้ามากอดแนบแน่นต่อหน้าไตรคุณ โดยที่นิชาก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร"นี่..หมายความว่ายังไงครับนิชา" ไตรคุณที่ยังมีสีหน้าเหวออยู่ถามน้ำเสียงสั่นๆเกือบสามเดือนที่ผ่านมาก่อนหน้านั้นเขาเอาแต่เมินเฉยไม่ง้อไม่โทรตามเพราะคิดว่านิชาจะต้องมาง้อเพราะคงขาดผู้ชายอย่างเขาไม่ได้แน่ จนกระทั่งเดือนที่แล้วที่เขาทนรอเฉยๆไม่ไหวจึงพยายามไปตามหาเธอทุกที่แต่ก็ไม่พบ แต่อยู่มาเจอกันอีกทีก็พบว่านิชาแต่







