41 เหตุผลเดียวคือรัก

 ชายหนุ่มยังคงกดฝังเจ้ามังกรยักษ์ลงไปลึกจนสุดลำ ร่องแคบของเธอรัดแน่น เสียจนเขาต้องข่มใจไม่ให้ขาดสติ จากนั้นออสตินค่อยๆ เคลื่อนไหวร่างกายเชื่องช้าลง เขาสอบสะโพกเนิบนาบ เพื่อไม่ให้เสร็จกิจก่อนเวลาอันควร

“อืม ... ออสติน! รีบหน่อยสิ เดี๋ยวใครก็เข้ามาเห็นหรอก” ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะขัดใจไม่น้อย ที่ชายหนุ่มเริ่มลีลา ผ่อนจังหวะลง เพื่อดึงเวลาให้เขาได้เชยชมความงามของเรือนกายหญิงสาวตรงหน้า เพราะไม่ว่าเธอจะอยู่ท่าไหน แห่งหนใด ใบพลูก็คือผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ทำให้เขารู้สึกหวั่นไหว หัวใจเต้นแรงได้ทุกช่วงเวลา

“เมียฉันสวย สวยเสียจนฉันอดใจไม่ไหว” ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาสบตาคนตัวเล็ก ใบพลูรู้สึกเขินอายเสียจนใบหน้าร้อยผ่าว เมื่อความเป็นชายของเขายังคงคับแน่นแข็งขึงอยู่ภายในร่องสวาทของเธอ

“ออสติน อืม” หญิงสาวถึงกับครางออกมาเสียงหลง ซึ่งบทรักลึกซึ้งยังคงร้อนแรงในทุกท่วงท่า แว่วเสียงลมหายใจหอบกระชั้นถี่ เคล้าคลอเสียงเนื้อกายดังกระทบกันไปทั่วห้องอย่างต่อเนื่องร่วมชั่วโมง ต่างคนต่างดำดิ่งในห้วงอารมณ์รัก นำพากันและกันขึ้นแตะขอบฟ้าครั้งแล้วครั้งเล่า พวกเขาสองคนทำราวกับว่าโหยหาความรักที่แสนหวานมาเนิ่นนาน ก่อนที่ร่างอรชรจะกระตุกตัวเกร็งเข้าหาชายร่างกายกำยำ เพื่อปลดปล่อยน้ำหวานให้ผสมผสานกับน้ำลาวาขาวขุ่นได้อย่างลงตัว

ดวงตากลมโตหวานหยาดเยิ้ม ครางเรียกชื่อชายตัวโตออกมาด้วยความสุขสมดังที่หัวใจปรารถนา ร่องสวาทที่เพิ่งเคยผ่านการใช้งานมาไม่กี่ครั้ง บีบรัดท่อนเอ็นลำเขื่องไว้แน่น ออสตินยังคงสอบสะโพกกระชั้นถี่ฝังลึกตรึงใจ เขามองใบหน้างามแสนรัญจวนด้วยความใคร่สิเน่หา ก่อนจะกระซิบลงไปที่ข้างใบหูเล็ก เพื่อหยอดคำหวานบอกรักเธออีกครั้งด้วยถ้อยคำที่แสนอบอุ่น เมื่อเขาได้ปลดปล่อยน้ำลาวาขาวขุ่นเข้าไปในร่องแคบแทบทุกหยาดหยด

ก่อนที่ชายหนุ่มจะรีบจัดการติดกระดุมเสื้อ จัดแจงแต่งตัวให้กับหญิงสาว แล้วหันมาดูความเรียบร้อยของตัวเอง ซึ่งทำให้ใบพลูหัวใจเต้นแรงไม่น้อย ที่เขาดูแลเทคแคร์เธอเป็นอย่างดี ซึ่งสิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องนี้ มันคือความยินยอมพร้อมใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย หญิงสาวถึงกับใบหน้าร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเธอถูกออสตินจ้องมองด้วยแววตาเจ้าเล่ห์

“จุ๊บ! ขอบคุณนะ ที่ยอมตามใจ เมียใครน่ารักจัง”

“นายไม่ต้องมาพูดดีเลย หื่นไม่เลือกเวล่ำเวลา ฉันก็อายเป็นเหมือนกันนะ” ใบพลูถึงกับมองเขาด้วยสายตาค้อน เพื่อคลายความเขินอาย ที่ถูกชายตัวโตมอบบทรักอันร้อนแรงในห้องทำงานแบบนี้

“ฉันก็หื่นแต่กับเธอนั่นแหละ มานั่งนี่ เดี๋ยวฉันจัดการกับเอกสารพวกนี้ให้เอง วันหลังเปลี่ยนเป็นโซฟาดีไหม” ชายหนุ่มพูดทีเล่นทีจริง พลางโอบไหล่หญิงสาวแล้วรั้งเธอนั่งลงที่โซฟาตัวยาว

“คนบ้า... นิสัยไม่ดี” หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงห้วน ใบหน้าของเธอหงิกงอ แต่ทว่ากลับทำให้ออสตินแอบอมยิ้ม เมื่อลีลาของเธอเร่าร้อนเอาการเลยทีเดียว

ใบพลูแอบยกยิ้มที่มุมปาก เมื่อออสตินจัดแจงเก็บแฟ้มเอกสาร ซึ่งมันได้กระจักกระจายอยู่บนพื้นด้วยท่าทางกระฉับกระเฉง เขาดูเปลี่ยนไปมากจากที่เคยอยากเอาชนะเธอ กลายเป็นคนที่คอยเอาอกเอาใจเธอแทน แบบนี้จะไม่ให้หญิงสาวรักเขาจนหมดใจได้ยังไง ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ใบพลูควรรักษาความสัมพันธ์แบบนี้เอาไว้ ไม่ควรให้ใครก้าวเข้ามาทำลายความเชื่อใจที่เธอมีให้กับออสติน

“ใบพลู... ใบพลูคร้าบ...เป็นอะไรไป” ชายหนุ่มเดินเข้ามาหย่อนก้นลงนั่งข้างๆ หญิงสาว ก่อนจะถามเธอออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“นายไม่ป้องกันอีกแล้วนะออสติน” ใบพลูทำสีหน้าเป็นกังวล เมื่อเธอกำลังกลัวว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ เพราะหลายวันแล้วที่ประจำเดือนเลื่อนจากที่เคยเป็นเมื่อครั้งที่แล้ว

“ท้องก็ดีสิ! ว่าแต่เธอเถอะ เธออยากได้ลูกสาวหรือลูกชาย... หืม”

“นายก็พูดเอาแต่ใจ ถ้าพ่อฉันรู้ พ่อต้องผิดหวังและเสียใจมากเลยนะออสติน ที่ลูกสาวยอมพลีกายนอนกับผู้ชายง่ายๆ แบบนี้” หญิงสาวดูเครียดมากกว่าที่ออสตินคิดเอาไว้เสียอีก เมื่อใบหน้าของใบพลูดูจริงจังกับสิ่งที่เธอทำลงไป แต่นั่นมันก็ไม่ผิดไปเลยเสียทีเดียว เมื่อออสตินคิดว่าเขากับเธอกำลังจะแต่งงานกัน

“เธอเป็นคู่หมั้นของฉัน เรากำลังจะแต่งงานกัน อย่าคิดมากสิ ยังไงฉันก็ไม่มีวันทิ้งเธอไปไหน เชื่อใจฉันนะใบพลู” ชายหนุ่มกุมมือหญิงสาวเอาไว้ พร้อมกับคำพูดที่ฟังดูหนักแน่น เพื่อคลายความกังวลใจให้กับใบพลู เขารู้ดีว่าเธอเป็นผู้หญิงแบบไหน ผิดกับลูกคุณหนูที่เอาแต่ใจ ใบพลูมักจะใส่ใจคนรอบข้างมากกว่าตัวเอง หรือแม้แต่ตัวของออสติน ชายหนุ่มสัมผัสได้ถึงความรัก ความเห็นอกเห็นใจ ภายใต้ลุคที่ดูแข็งแกร่ง เธอกลับอ่อนโยน และมักยอมเขาเสมอ

“นายคิดว่าการมีลูก มันง่ายอย่างนั้นเหรอ ฉันกลัว กลัวว่าตัวเองจะเป็นแม่ที่ดีไม่ได้ ฉันไม่อยากเป็นภรรยาที่ดูเห็นแก่ตัว และที่สำคัญฉันบอกตามตรงเลยนะออสติน ฉันยังไม่พร้อมที่จะเป็นแม่ของใคร” หญิงสาวเริ่มมีใบหน้าเครียดหนัก เมื่อเธอคิดว่าตัวเองไม่มีคุณสมบัติสำหรับการเป็นคุณแม่ เพราะเธออยากเรียนรู้และใช้ชีวิตให้มีประสบการณ์มากกว่านี้

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาใบพลูยังไม่รู้เลยว่าตัวเอง จะสามารถทำหน้าที่ของการเป็นแม่ได้ยังไง ในเมื่อเธอยังไม่เคยวาดฝันกับการมีครอบครัวมาก่อน เพิ่งจะรู้ว่าความรักมันดี หลังจากที่เธอกับออสตินคบกันจริงจังได้ไม่นานมานี้เอง

“ดูเครียดจัง คืนนี้เราไปเที่ยวกันไหม” ชายหนุ่มยังคงพูดเอาอกเอาใจใบพลู แต่ดูเหมือนว่าหญิงสาวจะไม่ยินดียินร้ายกับข้อเสนอที่ออสตินพูดออกมาเลยสักนิด

“ไม่เอาดีกว่า คืนนี้ฉันตั้งใจจะออกแบชุดฤดูหนาวไว้เสนอคุณพ่อ เผื่อเข้าตาคุณพ่อบ้าง ช่วงนี้ฉันไม่อยากไปไหนรู้สึกเบื่อๆ อ่ะ” ใบพลูพูดพลางเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มบางๆ ให้กับออสติน เพื่อให้ชายหนุ่มสบายใจ เธออยากแสดงออกบอกกับเขาไปว่าไม่เป็นไร เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้น ไม่ได้ถูกฝืนใจแต่อย่างใด เธอเองก็ยินยอมพร้อมใจ ถ้าหากมีอะไรเกิดขึ้นก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมาให้ได้

“อืม... ถ้าอย่างนั้นเอาไว้วันหลัง ฉันจะพาเธอไปเที่ยวดีไหม เธออยากไปไหน ฉันจะพาไปทุกที่เลย”

“มีตังค์”