แชร์

บทที่ 3

ผู้เขียน: จือฮั่วฮั่ว
"พูดจบแล้วยัง?" เผยฮวนถามอีกครั้ง

อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ชะงักไป จู่ๆ เธอก็ไม่เข้าใจว่าเผยฮวนต้องการอะไร แต่ก็ยังอยากยั่วยุอีกฝ่าย

"ฉันจะไม่มีวันเลิกกับเขา ถ้าพวกคุณย้ายไปต่างประเทศ ฉันก็จะตามไปด้วย"

"ฉันจะอยู่กับเซวียโจว ถึงยังไงเขาก็รักฉัน มีฉันอยู่ คุณไม่มีทางมีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขได้!"

เมื่ออวี๋เสวี่ยเอ๋อร์พูดจบ เผยฮวนก็วางจานลง เธอหรี่ตาเล็กน้อย

"พูดจบแล้วใช่ไหม? งั้นทีนี้ฟังฉันบ้าง"

"ขอแนะนำเธอหน่อยนะ ถ้าคิดจะเป็นเมียน้อย ก็อยู่นิ่งๆ อย่าเสียงดังโวยวายนัก"

ทันทีที่พูดจบ เผยฮวนก็ยกมือขึ้นและตบอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จนหน้าหัน

อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เสียหลัก เท้าพลิกไปโดนน้ำแกงบนโต๊ะจนหกใส่ตัวเธอ ทำให้เธอร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด

"ร้อน!"

เซวียโจวได้ยินเสียง จึงรีบวิ่งเข้ามาในครัว

"เกิดอะไรขึ้น เสวี่ยเอ๋อร์?"

อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นแก้มขวาที่โดนตบจนแดงและมือซ้ายที่ถูกลวกจนบวม เธอชี้ไปที่เผยฮวนด้วยความเคียดแค้น

"สามีคะ เธอตบฉันแล้วก็สาดซุปใส่ฉัน!"

สามี?

เผยฮวนพยายามสะกดกลั้นความรังเกียจ

เซวียโจวเป็นสามีของเธอ แล้วสามีของเผยฮวนเป็นใครกันอีก?

เซวียโจวอุ้มอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ขึ้นจากพื้นด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะหันมามองเผยฮวนด้วยสีหน้าไม่พอใจ

"ขอโทษเสวี่ยเอ๋อร์ซะ"

เผยฮวนขมวดคิ้ว ซุปที่หกเมื่อครู่ก็กระเด็นมาโดนเธอเช่นกัน สีหน้าของเธอจึงซีดเผือด

"คุณไม่คิดจะถามหน่อยเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น?"

เซวียโจวขมวดคิ้วแน่น มองอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ที่ดูมอมแมมด้วยความสงสาร

"เธอเป็นผู้หญิงที่ดี ไม่เคยเรียกร้องฐานะอะไรมาตลอดหลายปี เธอไม่ใช่คนเลว เธอจะเป็นฝ่ายหาเรื่องคุณก่อนได้ยังไง?"

เผยฮวนมองเขาอย่างสงบ ในใจเต็มไปด้วยความเศร้า

เมื่อก่อนตอนอยู่ที่โรงเรียน เผยฮวนเคยถูกเพื่อนร่วมชั้นที่อิจฉาคนหนึ่งใส่ร้ายว่าเธอขโมยเงิน

ครูประจำชั้นเรียกเธอไปพูดคุย

เซวียโจวรีบพุ่งเข้ามาในห้องพักครูเพื่อปกป้องเธอ

"ครูครับ เผยฮวนเป็นคนดีมาก เธอไม่เคยพูดถึงความลำบากของตัวเองเลยสักครั้ง เธอไม่ใช่คนเลว เธอจะขโมยเงินได้ยังไงครับ?"

แต่ตอนนี้ คำพูดแบบเดียวกันนั้น เซวียโจวกลับไม่ได้พูดเพื่อเธอ แต่พูดเพื่อปกป้องอีกคน

"ขอโทษก็ได้ แต่ฉันไม่อนุญาตให้เธอไปต่างประเทศกับเราสองคน"

ประโยคเดียว ทำให้อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์กัดฟันมองเธอด้วยความโกรธ

"ทำไมล่ะ คุณไม่ได้เป็นคนตัดสินใจสักหน่อย"

เซวียโจวสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย

"อย่าทำให้ผมโกรธ"

เผยฮวนตาแดงก่ำ เธอเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยเพื่อไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

"อย่าบังคับให้ฉันไปจ้างทนายเพื่อแฉเรื่องของคุณกับอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ต่อสาธารณะชนเลย"

ใบหน้าหล่อเหลาของเซวียโจวคล้ำลงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเม้มปาก

"ช่างเถอะ ครั้งนี้ผมจะให้อภัยคุณ แต่อย่าให้มีครั้งหน้าอีก"

พูดจบ เขาก็อุ้มอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ไปวางบนโซฟาที่ห้องนั่งเล่น แล้วไปหายาทาแผลน้ำร้อนลวกมาให้เธอ

เผยฮวนเดินออกจากครัว พร้อมกับหางตาที่เหลือบมองสองคนที่กำลังหวานชื่นกัน จากนั้นจึงเดินขึ้นไปที่ห้องนอนใหญ่

ระหว่างที่เซวียโจวไม่อยู่ เผยฮวนหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา

เธอเปิดแอปพลิเคชันแชท ใส่จำนวนเงินแบบสุ่ม และกรอกรหัสผ่าน

"โอนเงินสำเร็จ"

เผยฮวนเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะลบร่องรอยการโอนเงิน และวางโทรศัพท์ของเซวียโจวกลับไปที่เดิม

รหัสผ่านการจ่ายเงินของสามีเธอ กลับต้องให้ผู้หญิงอีกคนบอกถึงจะรู้

มันช่างน่าขันจริงๆ

ข้างล่าง เซวียโจวถือผ้าขนหนูชุบน้ำอุ่นประคบแก้มขวาของอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ และทายาให้มือที่ถูกลวกของเธอ

อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ดวงตาแดงก่ำ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความน้อยใจและสะอึกสะอื้น

"คนที่ถูกตบคือฉัน แต่เธอไม่มีความสำนึกผิดเลย ทำไมเธอถึงได้ใจร้ายขนาดนี้?"

"สามี คุณไม่ช่วยฉันจัดการเธอบ้างเหรอ คุณตบเธอกลับเลยสิ"

เซวียโจวสีหน้าไม่ดีนัก แต่ยังคงปลอบเธออย่างใจเย็น

"คุณลองคิดดูสิ ถ้าเธอโมโหขึ้นมาแล้วเปลี่ยนใจไม่ให้คุณไปต่างประเทศกับพวกเรา แล้วจะทำยังไง? ที่ผมทำก็เพื่อคุณทั้งนั้น"

อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ก้มหน้าลงเล็กน้อย พลางถามหยั่งเชิงว่า

"ก็ได้ แต่คืนนี้วันเกิดฉัน คุณต้องอยู่ฉลองกับฉันนะ"

"ได้เลย ที่รักของผม"

เซวียโจวก้มลงจูบริมฝีปากของเธออย่างรักใคร่

ทั้งสองคนไม่ทันสังเกตว่า เผยฮวนกำลังยืนมองพวกเขาด้วยสายตาเย็นชาอยู่จากชั้นสอง

ไม่นานนัก เซวียโจวก็เดินเข้ามาในห้องนอนใหญ่

เขาหน้าตาไม่สู้ดีนัก และบอกว่าอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์โดนน้ำร้อนลวกหนักมาก ต้องรีบพาไปโรงพยาบาลทันที

เผยฮวนไม่ได้เปิดโปงเขา

หลังจากเซวียโจวออกไปแล้ว เผยฮวนก็เปิดดูประวัติแชท

ทุกปีในวันนี้ เซวียโจวมักจะอ้างว่าติดงานบริษัท

ก่อนนอน เผยฮวนลบตัวเลข "เจ็ด" ออกจากกระดานไวท์บอร์ด แล้วเขียนเลข "หก" ลงไปแทน

"หกวัน"

เช้าวันต่อมา เมื่อเผยฮวนตื่นขึ้นมา เซวียโจวก็กลับมาถึงบ้านแล้ว

รอยคล้ำใต้ตาของเขาปรากฏเด่นชัด บ่งบอกว่าเมื่อคืนเขาคงใช้พลังงานมากเกินไป

เผยฮวนกำลังกินอาหารเช้า ในขณะที่เซวียโจวมองตัวเลขบนไวต์บอร์ดพลางขมวดคิ้ว

"หกอะไร?"

เผยฮวนตอบด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

"เหลืออีกหกวันก็จะไปต่างประเทศแล้ว"

อีกเพียงหกวัน เธอก็จะได้ยุติความสัมพันธ์สิบสองปีนี้

อีกเพียงหกวัน เธอก็จะได้แยกจากเขา

เซวียโจวรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างแปลกๆ แต่ยังไม่ทันคิดออก โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นก่อน

หลังจากเซวียโจวออกไป เผยฮวนก็เริ่มเก็บข้าวของ

เซวียโจวไม่ได้คิดจะขายบ้านหลังนี้หลังจากเขาไปต่างประเทศ

เผยฮวนเก็บข้าวของส่วนตัวทั้งหมด แพ็กส่งกลับไปที่บ้านพ่อแม่ของเธอ

ส่วนของขวัญที่เซวียโจวเคยให้ เธอไม่หยิบติดมือไปแม้แต่อย่างเดียว

หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จ ในช่วงบ่าย ก็มีเสียงกุกกักดังมาจากหน้าประตู

เมื่อเผยฮวนหันไปมอง ก็เห็นอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ยืนอย่างได้ใจอยู่ข้างหลังเซวียโจว พร้อมกระเป๋าเดินทางในมือใบหนึ่ง
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • รักเราไกลสุดฟ้า   บทที่ 21

    "ฉันไม่เคยให้โอกาสคุณเหรอ? เป็นคุณเองต่างหากที่ไม่เห็นคุณค่า!"ครั้งแรกที่เขาบอกว่าจะพาอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ไปอยู่ต่างประเทศ เธอก็อดทนครั้งที่สอง เธอก็ยังอดทนนี่ยังเรียกว่าไม่ให้โอกาสหรือไง?ลู่ชวนส่ายหัว ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ"แกไม่มีวันรู้หรอกว่าสิ่งที่แกทำลายไปคือหัวใจที่จริงใจดวงหนึ่ง"สุดท้ายเซวียโจวก็ต้องเข้าไปในคุกไปแต่ศาลตัดสินให้เขาติดคุกเพียงหนึ่งเดือนเพราะไม่มีใครบนโต๊ะหลักได้รับผลกระทบจากยาที่เขาใส่ในตอนนั้น ลู่ชวนรู้ว่าเซวียโจวตั้งใจจะใช้โอกาสในงานแต่งงานเพื่อแก้แค้นเผยฮวนเขาเลยคิดวิธีการหนึ่งออกมาเขาวางแผนออกข่าวปลอม เพื่อจงใจล่อเซวียโจวให้เข้ามาในงานที่เสมือนเป็นการซ้อมใหญ่ก่อนวันจริงใครจะคิดว่าเซวียโจวจะมาจริงๆเขาคิดว่าตัวเองฉลาด เพราะเขานำยาถ่ายชนิดรุนแรงมาใช้และใส่แค่ในอาหารโต๊ะเดียว เพื่อหลีกเลี่ยงข้อหาหนักวันถัดมา เผยฮวนไปจิบน้ำชายามบ่ายกับจี้เยี่ยนเมื่อรู้ว่าเซวียโจวติดคุกเพียงเดือนเดียว จี้เยี่ยนก็รู้สึกเสียดายมาก"น่าเสียดายจริงๆ ควรให้เขาติดสักแปดปีสิบปีไปเลย"เผยฮวนจิบชาเบาๆ ก่อนจะยิ้มบางๆ"ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต

  • รักเราไกลสุดฟ้า   บทที่ 20

    ครึ่งเดือนต่อมา ที่โรงแรมชิงเถียนเผยฮวนยืนอยู่หน้าประตู ต้อนรับแขกที่จะมาร่วมงานแต่งเธอสวมชุดต้อนรับสีแดง ยืนเคียงข้างลู่ชวนทั้งสองคนรูปร่างหน้าตาดี ราวกับเทพบุตรและเทพธิดา ดูสะดุดตาเป็นพิเศษ"อีกครึ่งชั่วโมง งานแต่งจะเริ่มแล้ว"ลู่ชวนมองไปที่รองเท้าส้นสูงของเผยฮวน แล้วถามว่า "ใส่ส้นสูงยืนนานแบบนี้เหนื่อยไหม?"เผยฮวนส่ายหัว ยิ้มหวานให้เขา"ไม่เหนื่อยเลยค่ะ มีความสุขมาก"พ่อแม่ของลู่ชวนมองลูกสะใภ้ตรงหน้าอย่างพอใจสุดๆฮวนฮวนเป็นเด็กที่พวกเขาเห็นมาตั้งแต่เล็กๆ เธอเป็นผู้หญิงที่จิตใจดีมากบ้านตระกูลลู่ไม่ได้ขาดแคลนเงินทอง และที่สำคัญเดิมทีพวกเขาเองก็หวังอยากได้เผยฮวนมาเป็นลูกสะใภ้ของพวกเขาเช่นกันในที่สุดวันนี้ ความปรารถนานั้นก็เป็นจริงเสียทีในขณะเดียวกัน ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินของโรงแรมเซวียโจวแต่งตัวพรางตัวอย่างเต็มที่ ใส่หน้ากากและหมวก เดินลับๆ ล่อๆ อยู่ที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินในมือของเขาถือถุงผงบางอย่างไว้ ก่อนจะหมุนตัวเข้าไปในลิฟต์ครึ่งชั่วโมงต่อมา พิธีกรขึ้นเวที พิธีแต่งงานเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการพ่อของเผยฮวนจูงมือเธอ เดินไปหาลู่ชวนทีละก้าว ก่อนจะส่งมอบเธอให้กับ

  • รักเราไกลสุดฟ้า   บทที่ 19

    เผยฮวนส่ายหัว"เราก็ยังจะมาถึงจุดนี้อยู่ดี ต่อให้ไม่มีอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ คุณก็คงจะไปเลี้ยงผู้หญิงคนอื่นอยู่ดี""เซวียโจว คุณไม่เข้าใจความรักจริงๆ"เซวียโจวมองแหวนเพชรเม็ดใหญ่บนมือของเผยฮวน ร่างกายเขาสั่นสะท้านไปทั้งตัว เขาเอ่ยด้วยเสียงแหบพร่าว่า"ถึงตอนนั้น คุณช่วยเชิญผมไปงานแต่งงานของคุณได้ไหม?"เผยฮวนส่ายหัว ปฏิเสธอย่างเย็นชา"ไม่ ฉันไม่อยากเจอคุณอีกแล้ว"ลู่ชวนเดินเข้ามาข้างหน้า เขาจับมือเผยฮวนเอาไว้"รบกวนประธานเซวียอย่ามารบกวนคู่หมั้นของผมอีก มิฉะนั้น ผมลู่ชวนก็ไม่ใช่คนที่ใจดีอะไรนักหรอกนะ"คำพูดของเขามีความหมายแฝงหากเซวียโจวยังกล้ามารบกวนเผยฮวนอีก เขาจะไม่ปล่อยเซวียโจวไว้แน่นอนเซวียโจวก้มหน้าลง มองลู่ชวนโอบเผยฮวนเดินจากไปเขานั่งอยู่ในสำนักงานเขต พึมพำกับตัวเอง"ไม่มีแล้ว จบสิ้นแล้วทุกอย่าง""เงิน บ้าน บริษัท เมีย หมดสิ้นทุกอย่างแล้ว"วันต่อมา ลู่ชวนตามเผยฮวนกลับไปที่บ้านของเธอเขาเตรียมของขวัญไว้ล่วงหน้าแล้วของขวัญที่เขาซื้อมานั้นมากมายจนไม่สามารถใส่ท้ายรถคันหนึ่งได้หมด ต้องเรียกรถอีกคันมาเพื่อใส่ของเผยฮวนกดกริ่งประตูบ้าน เมื่อแม่ของเธอเปิดประตูออกมา เห็นลู่ช

  • รักเราไกลสุดฟ้า   บทที่ 18

    เซวียโจวพูดด้วยน้ำเสียงสะอึกสะอื้นจนจบประโยค แต่เผยฮวนกลับมองเขาด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะส่ายหัวอย่างไร้คำพูดใดๆ"คุณนี่น่าสมเพชจริงๆ""ถ้าคุณยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ ก็เซ็นใบหย่าซะ เราจะได้จบกันด้วยดี แล้วฉันจะยังเคารพคุณว่าเป็นคนดีอยู่""แต่สิ่งที่คุณทำมาตลอดสองเดือนนี้ มีอะไรบ้างที่คุณทำเพราะฉัน? ทุกอย่างที่คุณทำมันแค่ซึ้งใจคุณคนเดียวเท่านั้น"สิ่งที่เขาทำแบบนี้ มีแต่ยิ่งทำให้เธอมั่นใจว่าการเลือกเดินออกมาในวันนั้นคือการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุด"ผมต้องทำยังไง? คุณถึงจะยอมให้อภัยผม?"เซวียโจวมองเผยฮวนด้วยสายตาวิงวอน"หรือว่าผมต้องตายก่อน คุณถึงจะยอมให้อภัยผม?"พูดจบ เซวียโจวก็ไม่รู้ไปหยิบมีดมาจากไหน ก่อนจะกรีดลงบนข้อมือตัวเองอย่างแรงเขากรีดลงไปลึกมาก จนเลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุดเผยฮวนยืนอึ้งไปหลายวินาที ก่อนจะก้าวถอยหลังสองก้าวแล้วส่ายหัวเบาๆ"คุณบ้าไปแล้วจริงๆ บริษัทคุณล้มละลายแล้ว ในสองเดือนนี้คุณไม่ได้แค่ไปที่ที่เราเคยไปด้วยกัน แต่ฉันยังรู้ว่าคุณไปขอเงินจากคนอื่นมาเพื่อจะผ่านช่วงวิกฤตนี้ไปให้ได้""น่าเสียดายที่ชื่อเสียงของคุณหมดไปนานแล้ว คุณจนมุมแล้วเลยคิดจะเอาทุกอย่างมาพนันไ

  • รักเราไกลสุดฟ้า   บทที่ 17

    "ฉันไม่พูด"เผยฮวนส่ายหน้าอีกนิดเดียวเท่านั้น เธอก็จะสามารถคลายเชือกออกได้สำเร็จอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์หรี่ตาลง มองเธอด้วยสายตาเย็นชาแล้วพูดว่า"ได้ ถ้าแกไม่พูด ฉันก็จะทำลายชีวิตแกเอง""ฉันจะทำลายใบหน้าของแก แกจะได้ไม่มีวันยั่วยวนผู้ชายคนไหนได้อีก ฉันจะลงโทษแทนสวรรค์เดี๋ยวนี้!"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เสียสติไปแล้วเธอหยิบมีดขึ้นมาแล้วพุ่งไปหมายจะกรีดที่ใบหน้าของเผยฮวนพอดีกับที่เผยฮวนคลายเชือกออกได้ เธอจึงรีบหลบออกไปอย่างรวดเร็วอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์รู้สึกว่าอะไรบางอย่างผิดปกติ เธอยื่นมือจะไปคว้าตัวเผยฮวนไว้เผยฮวนรีบยกขาวิ่งหนี แต่เพราะทั้งตัวเธอเต็มไปด้วยเลือด ทำให้วิ่งได้ไม่กี่ก้าวก็เกือบถูกอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จับตัวได้ทันใดนั้น เงาสีดำร่างหนึ่งก็พุ่งเข้ามาลู่ชวนมายืนขวางหน้าเผยฮวน เขาเตะอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์อย่างแรงหนึ่งที ก่อนจะรีบคว้าตัวเผยฮวนไว้ในอ้อมแขน"ฮวนฮวน พี่จะพาเธอไปโรงพยาบาล"น้ำเสียงของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเคลียด ความกังวล ความเสียใจและการตำหนิตัวเองเผยฮวนมองลู่ชวนที่อยู่ตรงหน้าด้วยน้ำตาคลอในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะปล่อยโฮออกมา"เจ็บมาก ลู่ชวน เจ็บมากจริงๆ"ลู่ชวนหรี่ตาลง

  • รักเราไกลสุดฟ้า   บทที่ 16

    อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ยิ้มเล็กน้อย พอใจกับสีหน้าที่ตึงเครียดและดูไร้ทางออกของเผยฮวนในตอนนี้"ฉันจะเริ่มไลฟ์สดตอนนี้ แกก็พูดขอโทษและยอมรับผิดในไลฟ์ซะ ยอมรับว่าแกเองที่เป็นเมียน้อย เป็นแกที่บังคับเซวียโจวให้แต่งงานเขาถึงได้ทิ้งฉันไป""ถ้าแกยอมทำ หลังจากจบไลฟ์ฉันจะปล่อยแกไป เป็นไง?"ใบหน้าของเผยฮวนแสดงความเย็นชาออกมาเล็กน้อย เธอมองผู้หญิงที่ใกล้จะเสียสติตรงหน้าคนนี้ด้วยสีหน้าจริงจัง"เธอบ้าไปแล้วเหรอ? ทำไมถึงได้ชั่วร้ายขนาดนี้?"ให้เธอยอมรับว่าเป็นเมียน้อยผ่านไลฟ์สดถึงตอนนั้นคลิปไลฟ์สดก็จะถูกตัดต่อเป็นคลิปสั้นโดยชาวเน็ต ชื่อเสียงของเธอก็ต้องพังพินาศไปตลอดชีวิตน่ะสิไม่เพียงแค่ชื่อเสียงของเธอที่จะพัง อนาคตหากเธอมีลูก ลูกก็อาจถูกเพื่อนร่วมชั้นรังแกเพราะคลิปไลฟ์สดนี้"ฉันไม่มีทางตกลงกับเธอ"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์หยิบมีดเล็กขึ้นมาอีกครั้งและกรีดลงไปที่ใบหน้าของเผยฮวนจนเกิดรอยแผลขึ้นอีกหนึ่งรอยคมมีดกรีดผ่านผิวขาวเนียนของเผยฮวน ทำให้เธอเจ็บจนหน้าเหยเก แต่เธอก็ไม่ร้องออกมา"ถ้าเธอยอม ฉันก็ไม่ทำอะไรเธอหรอก""แต่ถ้าเธอไม่ยอม ทุกสิบนาทีฉันจะกรีดหน้าเธอหนึ่งครั้ง จนกว่าเธอจะยอม"เผยฮวนทำหน้าตึง เ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status