Short
รักเราไกลสุดฟ้า

รักเราไกลสุดฟ้า

By:  จือฮั่วฮั่วCompleted
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
21Chapters
5.7Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ในปีที่ห้าของการแต่งงานกับเซวียโจว เขาขอให้พาอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ย้ายไปอยู่ต่างประเทศด้วยกันเป็นครั้งที่สาม เผยฮวนวางอาหารที่เพิ่งทำเสร็จลง แล้วถามเขาถึงเหตุผล เซวียโจวเปิดเผยความจริงตรงๆ กับเธอ "ผมไม่อยากปิดบังคุณอีกต่อไป ความจริงแล้วเสวี่ยเอ๋อร์อาศัยอยู่ที่หมู่บ้านข้างๆ ของเรา" "เธออยู่กับผมมาเก้าปีแล้ว ผมติดค้างเธอมาก ครั้งนี้ที่จะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ผมจะพาเธอไปด้วยให้ได้" เผยฮวนไม่ได้ร้องไห้หรือโวยวายใดๆ เธอจองตั๋วเครื่องบินให้อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ด้วยเสร็จสรรพ เซวียโจวคิดว่าในที่สุดเผยฮวนก็ยอมรับความจริงได้ แต่ในวันที่พวกเขาต้องไปต่างประเทศ เผยฮวนกลับไปส่งพวกเขาที่สนามบิน แล้วหันกลับไปขึ้นเครื่องสำหรับกลับบ้านพ่อแม่ของเธอแทน

View More

Chapter 1

บทที่ 1

篠原ことは(しのはら ことは)は昼間に東雲翔真(しののめ しょうま)と婚姻届を提出し、その夜にはすでに二人の新居に入っていた。

食卓には、彼女が心を込めて用意したキャンドルディナーが並んでいた。

だが今、ことははソファに座りながら翔真に電話をかけ、血走った目でノートパソコンの画面を睨みつけていた。

画面には、情欲に染まった翔真の整った顔が映っている。

吐き気を催すような声がはっきりと聞こえてくる。

着信音が鳴った時、ことはの頭は真っ白で、翔真が出たらどう切り出せばいいか考えもまとまらなかった。

だが翔真は着信表示を一瞥し、わずかに躊躇ったのち、欲に突き動かされて何の迷いもなく無視を選んだ。

その瞬間、ことはの最後のこだわりは完全に砕け散った。

彼女はほとんど感覚を失った手で、ノートパソコンを力いっぱい閉じる。

篠原寧々(しのはら ねね)の勝ちだ。

彼女は、ことはとは22年間の幼なじみ、たった一日すら夫婦でいられなかったその相手を誘惑することに成功したのだ。

-

昼間どうやって荷物を運び込んだのか、その通りにことはは元通りに戻した。ディナーもきれいに片付け、まるで最初からそこに来ていなかったかのよう。

アパートに戻ると、ことはは力を使い果たしたように布団にくるまる。

スマホが鳴るまで。

翔真からの折り返しかと思ったが、実際には寧々が勝ち誇って連絡してきたのだった。

「ことは、あたしの方が先に翔真を手に入れたのよ」電話越しに、女の得意げな声が響く。

ことはは指先が白くなるほどスマホを握りしめ、感情を押し殺して静かに言った。「おめでとう」

寧々は大いに満足し、さらに煽る。「彼があたしに気がないなら、どうしてあたしに触れたのかしら?」

気があるかどうかなんて関係ない。ことはにとって、それはもう立派な裏切りだった。

現実を無理やり受け入れたことはは冷たく笑う。「そうね。そんなに自信があるなら、もっと頑張ってみたら?彼があなたのために私と離婚してくれるかどうか」

そう言い残すと、彼女は電話を切った。

本当は、ことはにはわかっていた。寧々は本気で翔真を愛しているわけではない。ただ、自分がまだ大切に思っているわずかなものを一つずつ奪っていきたいだけなのだ。

だけど、なぜ自分がそんな報いを受けなければならないんだ。

二人が生まれた時に取り違えられたのは、篠原家の仇敵の仕業だった。寧々が鬱病になったのは、彼女の後の養父母が追い詰めたせい。

八年前、自分が篠原家の本当の娘ではないと知ったとき、ことはは自ら家を出ることを申し出たが、篠原家はそれを許さなかった。六年前に寧々が戻ってきたとき、ことはは再び家を出ることを願い出たが、篠原家は育ての恩を理由に、実の両親を探すと約束して彼女を無理に引き留めた。

この数年間、ことはは篠原家でできるだけ透明人間のように振る舞った。身分も兄も両親も本来のものではなかったすべてを寧々に譲り、決して過度に関わらなかった。

しかし篠原家は約束を果たさず、ことはを寧々のはけ口にしていた。

翔真と結婚して篠原家から逃れられると思ったが、寧々によって最後の頼みの綱も絶たれた。

そしてことはが唯一信じていた人も、彼女を裏切った。

ことはは布団にくるまり、酸欠になりそうなくらいに泣きながらうとうとしかけていたところ、突然腰を誰かに抱きしめられる。首筋にキスされた瞬間、体が硬直した。相手は翔真だった。

「ことは」翔真は優しく呼びかけた。「今日は新居に引っ越す約束だったのに、どうして来なかったんだ?」

「生理が来て、お腹が痛いの」彼女の弱々しい声は言い訳をより真実味のあるものにし、翔真の行動を抑える。

「君の生理はいつも正確だったのに、今回はどうして2週間も早いんだ?」

「たぶん先日寒さに当たったせいかも」

翔真は仕方なくことはの鼻先をつつきながら言った。「これからもそんなに薄着でいるつもりか?待っていろ、豆乳を温めてくる」

ことはは答えず、慌てて出て行く彼の背中を見つめながら、額に腕を乗せて心が引き裂かれる思いをした。

彼女の心の中では、翔真はいつもこんなに気遣いができて優しかった。彼女のすべての好みや習慣を覚え、生理の日を把握し、事前に豆乳やカイロを用意してくれた。学生時代から社会人になるまで、彼の身の回りや車の中にはいつもことはの緊急用アレルギー薬やのど飴が置かれていた。

誰もが、心から自分だけを見つめてくれる男を手に入れたことはを羨ましがっていた。

確かに、ことはが篠原家で受けたプレッシャーや苦しみは、翔真の存在によって癒されていた。ことはが篠原家に留まることを選んだのも、半分は翔真のためだった。

翔真はすぐに豆乳を運んで戻り、もう片方の手にはカイロを持っていた。「ことは、はい、これを飲んで。そのあと、お腹をさすってあげる」

ことはの顔色は確かに優れず、ぐったりしている。

豆乳を受け取り、彼女は形だけ二口飲んだ。

それを見て、翔真は辛抱強く宥める。「よしよし、全部飲んで」

ことはは飲みたくなくて話題を逸らす。「翔真、どうして夜に電話に出なかったの?」

その言葉に、翔真の目が一瞬泳いだが、ことはは見逃さなかった。

彼女は、翔真がどんな説明をするのかを待つ。

次の瞬間、翔真はことはの髪を撫でながら、落ち着いた口調で言った。「親父がやっと実権を譲ってくれたのは知ってるだろ。このタイミングで成果を出さないといけないんだ。ごめんな、会議中で携帯をマナーモードにしてて気づかなかったんだ」

あまりに平然とした言い訳に、ことはは悲しげに笑う。

かつて彼は、この人生ずっと誠実で裏切らず、何も隠さないと約束してくれたのに。

ことはは聞いた。「じゃあ、後でどうして一言も連絡くれなかったの?」

翔真は申し訳なさそうに答えた。「連絡しようとは思ってたけど、忙しくてうっかり忘れてしまった。ほら、終わったらすぐ戻ってきただろ?ことは、今回が初めてなんだ。許してくれないか?」

初めての過ちね……ふん、そんなもの、簡単に許せるわけがない。

彼はやったのだ。それどころか、言い訳まで用意していた。浮気なんて、一度やれば、次はもう止まらない。

翔真の顔が近づいてくるのを見て、ことはは眉を寄せ、吐き気の波が込み上げてきた。彼女は顔をそらし、かすれた声で言った。「鎮痛剤、持ってきて。今回、本当に辛いの」

翔真はカイロを置き、慌てて薬を取りに行く。

もともと狭いアパートで、今はひどく静かだったから、ことはには翔真が引き出しを探す音までよく聞こえる。ちょうどそのとき、彼の携帯が鳴った。翔真はほとんど瞬時に出て、足早にバルコニーの方へ向かって通話を始める。

その慌ただしい動きだけで、ことはには分かった。翔真がどれほど動揺し、何かを悟られまいとしているかが。

彼女は無言で目を閉じる。誰からの電話かなんて、考えるまでもなかった。きっと寧々からだ。

翔真はすぐに電話を切り、鎮痛剤を見つけて寝室へ戻ってきた。

「ことは、ほら、薬を飲んで。まだ辛いようなら病院に行こう。前は本当に心臓が止まるかと思った」今の彼の優しさも心配も、ことはの目にはただの皮肉にしか映らなかった。

ことはは鎮痛剤を飲み込み、さりげなく尋ねた。「こんな時間に誰から?」

翔真の表情が一瞬こわばり、すぐに言い訳を口にした。「明日の予定を確認するって、秘書からさ」

伏せた睫毛の影に、ことはの目の奥にある痛みが隠れている。わずか10分足らずの間に、翔真は二度も嘘をついた。

そのとき彼女は気づいた。もしかすると、22年間寄り添ってきたこの男のことを、自分は結局なにも分かっていなかったのかもしれない。

その時、今度は彼女の携帯が鳴った。兄の篠原涼介(しのはら りょうすけ)からの着信だ。

「兄さん」

受話器の向こうから、沈んだ男の声が届いた。「寧々が手首を切った」

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

user avatar
P P
สนุก จึงสมัครสมาชิก แต่ก็ยังเปิดอ่านไม่ได้ ทำให้เลิกติดตามเวบนี้แล้ว
2025-04-01 07:07:02
3
21 Chapters
บทที่ 1
"คุณนายคะ คุณแน่ใจหรือคะว่าจะให้ฉันยกเลิกตั๋วเครื่องบินที่จองไว้สำหรับบินไปอยู่ต่างประเทศกับประธานเซวียในเจ็ดวันหลังจากนี้?"เสียงของเลขาดังมาจากปลายสายด้วยความสงสัยเผยฮวนยืนอยู่ที่ระเบียง เธอมองไปยังต้นไม้แห้งเหี่ยวที่อยู่ข้างล่างและตัดสินใจบางอย่าง"อืม คุณจองตั๋วเครื่องบินกลับไปบ้านพ่อแม่ให้ฉันใบหนึ่งในวันนั้นด้วย แล้วก็จองตั๋วเครื่องบินไปต่างประเทศวันเดียวกันให้กับอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ด้วยล่ะ""อีกเจ็ดวัน ฉันจะไปส่งพวกเขาให้ได้ไปอยู่ต่างประเทศด้วยตัวเอง แล้วค่อยบินกลับไปที่บ้านพ่อแม่ฉัน"เลขาที่อยู่ปลายสายชะงักไปเล็กน้อยอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เป็นมือที่สามในชีวิตแต่งงานของคุณนาย คุณนายกำลังคิดจะทำอะไรกันแน่?ถึงจะไม่เข้าใจ แต่เธอก็พยักหน้ารับคำ"ได้ค่ะ คุณนาย"เผยฮวนวางสายโทรศัพท์ในห้องนั่งเล่น เมื่อเซวียโจวเห็นเผยฮวนเดินเข้ามาก็ลุกขึ้นอย่างหงุดหงิด"คุณคิดดีแล้วหรือยัง? เสวี่ยเอ๋อร์ยังรอฟังคำตอบจากผมอยู่นะ"เมื่อสิบนาทีก่อน เผยฮวนเพิ่งจะทำอาหารเสร็จทันทีที่เซวียโจวกลับมาถึงบ้าน เขาก็หงายไพ่กับเธอทันที"ผมไม่อยากปิดบังคุณอีกแล้ว จริงๆ แล้วเสวี่ยเอ๋อร์อยู่ที่หมู่บ้านข้างๆ เรา"
Read more
บทที่ 2
เพียงไม่กี่ประโยค เผยฮวนก็เงียบไปที่เธอไม่ทำงานในช่วงหลายปีนี้ เป็นเพราะการทุ่มเทช่วยเซวียโจวเริ่มต้นธุรกิจในตอนนั้น ทำให้ร่างกายของเธอได้รับความเสียหายจนไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้อีกในตอนนั้นที่เพิ่งเริ่มต้นหาลูกค้า เซวียโจวที่ยังหนุ่มและหยิ่งทะนงในตัวเอง ไม่มีทักษะในการเจรจา และไม่มีใครยอมให้โอกาสเขาเลยเป็นเธอต่างหากที่ดื่มเหล้าจนหมดแก้วแล้วแก้วเล่า โค้งคำนับเพื่อเอาใจลูกค้า ดื่มจนกระเพาะอาหารมีเลือดออก จึงแลกมาได้ทีละสัญญาปีที่เขาเริ่มต้นธุรกิจได้ประสบความสำเร็จใน ร่างกายของเธอก็พังไปแล้วอย่างสิ้นเชิง เธอหมดประจำเดือนและต้องนอนโรงพยาบาลกว่าครึ่งปีแต่ในตอนนี้ เขากลับต่อว่าเธอที่พักรักษาตัวอยู่ที่คฤหาสน์และไม่ออกไปทำงานเผยฮวนกลับไปที่ห้องนอนอย่างเงียบๆ ฉีกผลตรวจการตั้งครรภ์ของวันนี้ทิ้ง แล้วโยนมันลงถังขยะในคืนนั้น เผยฮวนก็นอนไม่หลับอีกครั้งเธอต้องพึ่งยานอนหลับถึงจะหลับได้สักสองชั่วโมงตั้งแต่วันนั้น พวกเขาก็ทะเลาะกันแทบทุกวันเมื่อครึ่งเดือนก่อน เซวียโจวเสนอจะขยายสาขาไปต่างประเทศและตั้งรกรากที่นั่นเผยฮวนตั้งใจจะใช้โอกาสนี้เพื่อแยกเซวียโจวออกจากอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์แต่ใค
Read more
บทที่ 3
"พูดจบแล้วยัง?" เผยฮวนถามอีกครั้งอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ชะงักไป จู่ๆ เธอก็ไม่เข้าใจว่าเผยฮวนต้องการอะไร แต่ก็ยังอยากยั่วยุอีกฝ่าย"ฉันจะไม่มีวันเลิกกับเขา ถ้าพวกคุณย้ายไปต่างประเทศ ฉันก็จะตามไปด้วย""ฉันจะอยู่กับเซวียโจว ถึงยังไงเขาก็รักฉัน มีฉันอยู่ คุณไม่มีทางมีชีวิตแต่งงานที่มีความสุขได้!"เมื่ออวี๋เสวี่ยเอ๋อร์พูดจบ เผยฮวนก็วางจานลง เธอหรี่ตาเล็กน้อย"พูดจบแล้วใช่ไหม? งั้นทีนี้ฟังฉันบ้าง""ขอแนะนำเธอหน่อยนะ ถ้าคิดจะเป็นเมียน้อย ก็อยู่นิ่งๆ อย่าเสียงดังโวยวายนัก"ทันทีที่พูดจบ เผยฮวนก็ยกมือขึ้นและตบอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จนหน้าหันอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เสียหลัก เท้าพลิกไปโดนน้ำแกงบนโต๊ะจนหกใส่ตัวเธอ ทำให้เธอร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด"ร้อน!"เซวียโจวได้ยินเสียง จึงรีบวิ่งเข้ามาในครัว"เกิดอะไรขึ้น เสวี่ยเอ๋อร์?"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นแก้มขวาที่โดนตบจนแดงและมือซ้ายที่ถูกลวกจนบวม เธอชี้ไปที่เผยฮวนด้วยความเคียดแค้น"สามีคะ เธอตบฉันแล้วก็สาดซุปใส่ฉัน!"สามี?เผยฮวนพยายามสะกดกลั้นความรังเกียจเซวียโจวเป็นสามีของเธอ แล้วสามีของเผยฮวนเป็นใครกันอีก?เซวียโจวอุ้มอวี๋เสวี่ยเ
Read more
บทที่ 4
เผยฮวนพอจะเดาได้ว่าทั้งสองคนคิดจะทำอะไรเธอขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้โกรธ และพูดด้วยน้ำเสียงสงบว่า"ห้องที่อยู่ติดกับห้องนอนใหญ่นั้นใหญ่ คุณให้เธอไปอยู่ที่นั่นแล้วกัน"ถึงอย่างไร ข้าวของของเธอก็ถูกส่งออกไปหมดแล้วที่นี่ไม่ใช่บ้านของเธออีกต่อไปเซวียโจวไม่คิดว่าเผยฮวนจะพูดง่ายขนาดนี้ เขารู้สึกผิดปกติเล็กน้อย แต่แล้วอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ก็ดึงแขนเสื้อของเขาพร้อมกับยิ้มหวาน"สามี พาฉันขึ้นไปชั้นบนหน่อยสิคะ"เซวียโจวพาอวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ไปจัดการเรื่องที่พัก แล้วเดินกลับเข้าห้องนอนใหญ่ห้องนอนใหญ่ว่างเปล่าไปกว่าครึ่งของของเผยฮวนหายไปหมดแล้วเซวียโจวขมวดคิ้ว รู้สึกไม่ค่อยคุ้นเคย"ของๆ คุณล่ะ?"เผยฮวนนั่งอยู่ริมเตียง โดยไม่สนใจจะมองเขา"ฉันให้คนส่งพัสดุส่งไปต่างประเทศแล้ว จะได้ไม่ต้องเสียเงินซื้อเสื้อผ้าใหม่"เซวียโจวสังเกตเห็นกล่องเครื่องประดับบนโต๊ะข้างในมีแต่ของขวัญที่เขาเคยให้เผยฮวนตลอดหลายปีที่ผ่านมา"ของขวัญที่ผมให้คุณล่ะ ทำไมคุณไม่ส่งไปด้วย?"เผยฮวนเกาหัวเล็กน้อยเธอลืมโยนทิ้งถังขยะ"ลืมน่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยส่งไป"เซวียโจวขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ถ้าไม่เอาไปด้วย
Read more
บทที่ 5
เซวียโจวขมวดคิ้ว เขาไม่เข้าใจว่าเผยฮวนจะถามคำถามนี้ทำไมยังไงซะ เธอก็คงไม่มีทางตั้งท้องได้อยู่แล้ว เขาเลยตัดสินใจที่จะพูดตรงๆ"จริงๆ แล้ว ผมอยากให้เสวี่ยเอ๋อร์มีลูกคนเดียว ถ้าพวกคุณตั้งท้องพร้อมกัน ผมก็คงลำเอียงรักลูกของเสวี่ยเอ๋อร์มากกว่า"เมื่อสิ้นคำพูด เผยฮวนก็หน้าซีดเผือดเธอก้มลงลูบท้อง ความรู้สึกผิดในใจทั้งหมดสลายไปจนหมดสิ้น"ใช่แล้ว อีกสองวันเป็นวันเกิดผม ก่อนบินไปต่างประเทศ ผมจะนัดพวกพี่น้องมาฉลองกัน แล้วก็จะบอกพวกเขาเรื่องที่เสวี่ยเอ๋อร์ท้องด้วย คุณก็ควรมาด้วยนะ"เซวียโจวยืนพิงกรอบประตู มองเผยฮวนด้วยสายตาเฉยชาเผยฮวนคาดเดาไว้แล้วว่าเขาจะทำแบบนี้แต่เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้นจริงๆ ใจของเธอก็ยังเจ็บแปลบขึ้นมา"ถ้าอย่างนั้น ฉันจะไปทำไม?"เซวียโจวขมวดคิ้ว"ถ้าคุณไม่ไป พวกเขาคงจะมองว่าเสวี่ยเอ๋อร์เป็นคนเจ้าแผนการ ผมไม่อยากให้เธอถูกคนอื่นเข้าใจผิด"บนใบหน้าของเผยฮวนปรากฏอารมณ์หลากหลาย ทั้งหัวเราะเยาะตัวเอง เศร้าใจ ผิดหวังและสิ้นหวัง"ฉันไม่ไป ตั้งแต่อดีต ไม่เคยมีเมียหลวงคนไหนที่ไปเป็นกองหนุนให้เมียน้อยหรอกนะ"ใบหน้าหล่อเหลาของเซวียโจวกระด้างขึ้น ก่อนที่เขาจะพูดขึ้นมาช้าๆ
Read more
บทที่ 6
"อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์จ่ายพวกแกไปเท่าไหร่ ฉันจะให้เป็นสองเท่า!""ถุย! นังแพศยา! วันนี้กูไม่อยากได้เงินเพิ่มหรอก แค่อยากกินของดีๆ ซักครั้ง!"ชายผมเหลืองที่เป็นหัวโจกกระชากเสื้อของเผยฮวนและฉีกมันอย่างแรงคอเสื้อของเผยฮวนถูกฉีกจนขาด มือของชายคนนั้นเลื่อนไปที่ลำคอของเธอใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความหวาดกลัว ความสิ้นหวังถาโถมเข้ามาในขณะที่กางเกงของเธอเกือบจะถูกถอด เผยฮวนรีบคว้าขวดเหล้าบนโต๊ะแล้วฟาดไปที่ชายผมเหลืองทันที!แพล้ง!ชายผมเหลืองหัวแตก ส่วนอีกห้าคนก็ชะงักไป ก่อนจะกำหมัดต่อยเผยฮวน"นังแพศยา! วันนี้กูจะเอามึงให้ตาย!"เผยฮวนถูกต่อยจนต้องขดตัวอยู่กับพื้นด้วยความอยากมีชีวิตรอดครั้งสุดท้าย เธอลุกขึ้นอีกครั้ง หยิบขวดเหล้าข้างตัวฟาดใส่พวกเขาทั้งหกคนหลบและถอยออกไป เผยฮวนฉวยโอกาสนี้รีบวิ่งหนีออกไปทันทีทั้งหกคนเห็นดังนั้นก็ไม่กล้าไล่ตามเผยฮวนเปิดประตูห้องส่วนตัวที่เซวียโจวจองไว้เธอกวาดตามองไปรอบๆ ก่อนที่สายตาจะหยุดอยู่ที่อวี๋เสวี่ยเอ๋อร์ซึ่งนั่งอยู่มุมห้อง แล้วเดินตรงไปหาเธอเมื่ออวี๋เสวี่ยเอ๋อร์เห็นเผยฮวนในสภาพใบหน้าบวมช้ำ เสื้อผ้าขาดวิ่นเธอก็แสดงอาการหวาดหวั่นผ่านสายตา และร้อ
Read more
บทที่ 7
เซวียโจวกวาดตามองลายเซ็นบนใบหย่าเขาลองสัมผัสและยืนยันซ้ำว่านี่คือลายมือของเผยฮวนจริงไม่ใช่การปลอมลายเซ็น และไม่มีใครเซ็นแทนเซวียโจวขมวดคิ้วหน้าเครียด ขยำใบหย่าเป็นก้อนแล้วโยนลงพื้นด้วยความโกรธเขาไม่คิดว่าเผยฮวนจะอยากหย่าจริงๆเขาคิดว่าเธอคงไม่อยากให้เสวี่ยเอ๋อร์ตามมาด้วย เลยงอแงเหมือนเด็กถึงยังไง เผยฮวนก็รักเขามาสิบสองปี ลงทุนไปกับเขามากมาย คงไม่กล้าทิ้งเขาไปง่ายๆ"เธอล่ะ? เธออยู่ไหน? จะงี่เง่าไปถึงเมื่อไหร่?"ชายคนนั้นถอนหายใจพร้อมส่ายหัว"ผมไม่รู้ครับ คุณเผยไม่ได้บอกที่อยู่ของเธอกับผม"เซวียโจวทำหน้าเย็นชาแล้วกดโทรหาเลขา"โทรหาเธอเดี๋ยวนี้ บอกเธอว่าเลิกงี่เง่าได้แล้ว ฉันจะไม่ง้อเธออีก""ถ้าเธอยังไม่เลิกงี่เง่า ฉันจะเซ็นหย่าทันที ถึงตอนนั้น ต่อให้ร้องไห้อ้อนวอน ฉันก็จะไม่สนใจ"ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่งก่อนเลขาจะพูดด้วยน้ำเสียงลำบากใจ"ประธานเซวียคะ เมื่อวานตอนบ่ายสามคุณเผยโทรมา เธอกำชับว่าเรื่องที่เกี่ยวกับคุณไม่ต้องโทรหาเธอ…""เว้นแต่ว่าคุณจะยอมเซ็นหย่าค่ะ"บ่ายสาม?เซวียโจวขมวดคิ้วจับใจความสำคัญได้หมายความว่าเธอไม่ได้ขึ้นเครื่อง!เซวียโจวมองไปรอบสนามบินอันกว้า
Read more
บทที่ 8
เซวียโจวมองเอกสารในมือก่อนกำหมัดที่ข้างลำตัวแน่น"เธอท้องเหรอ? แล้วทำไมไม่บอกฉัน! แถมยังแอบไปทำแท้งอีก!""เธอไม่รู้เหรอว่าฉันรอคอยลูกคนนี้มานานแค่ไหน?"จี้เยี่ยนเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมวันนั้นเผยฮวนถึงตัดสินใจทำแท้งอย่างเด็ดขาดเซวียโจวในอดีต หากรู้เรื่องนี้ คงรีบร้อนเป็นห่วงสุขภาพของเผยฮวนหลังจากทำแท้งแต่เซวียโจวในตอนนี้กลับเห็นแก่ตัว สนใจแต่ตัวเอง"นี่เป็นคำถามที่นายควรถามตัวเอง ว่าที่ผ่านมานายทำอะไรกับเธอบ้าง?""เธอให้ช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตสิบสองปีแก่นาย แต่นายกลับไปมีผู้หญิงคนอื่น เชิญกลับไปเถอะ"สีหน้าของเซวียโจวทมึงทึงเขายังไม่คิดว่าการกระทำของตัวเองผิดตรงไหนเขาคิดว่าในชีวิตแต่งงานนี้ เขาให้ทั้งความรักและเงินแก่เผยฮวนมากพอแล้ว เธอยังมีอะไรไม่พอใจอีกเหรอก่อนจะออกไป เขายังไม่ลดละความพยายามที่จะถามต่อ"เธอล่ะ? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน?"จี้เยี่ยนหมุนปากกาในมือ พร้อมยิ้มเยาะ"ถ้านายกลับมาเร็วกว่านี้ ฉันคงบอกได้ว่าเธออยู่บ้านพ่อแม่ แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเธอไปไหนแล้ว"ใบหน้าของเซวียโจวซีดเผือดเขาไม่คาดคิดว่าเผยฮวนจะเด็ดขาดถึงขนาดไม่บอกจี้เยี่ยนเรื่องที่อยู่ของเธอ"ช่ว
Read more
บทที่ 9
กำลังคิดว่าจะตอบยังไงดี จู่ๆ โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นมาเสียงจากปลายสาย เป็นเสียงของผู้ชายที่ทั้งคุ้นเคยแต่ก็แปลกหน้า"ผมกลับประเทศแล้ว อยู่ที่ไหน? เดี๋ยวผมไปหา""ฉันย้ายเมืองแล้ว ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่เมืองหลิน"เผยฮวนคุยกับลู่ชวนอยู่ครึ่งชั่วโมง ลู่ชวนบอกว่าจะไปหาเธอที่บ้านพ่อแม่ของเธอทันทีพอตกเย็น เผยฮวนก็กลับมาที่บ้านพ่อแม่ของเธอพอเห็นชายหนุ่มตรงหน้า เธอก็อึ้งไปเล็กน้อยชายหนุ่มอายุราวสามสิบปี สวมสูทลำลองสีเทา ดวงตาเรียวคมเหมือนตาอินทรีย์แฝงไว้ด้วยความเฉียบคมแต่พอชายหนุ่มมองมาที่เธอ สายตาที่ดูเฉียบคมนั้นกลับอ่อนโยนขึ้นทันทีไม่ได้เจอลู่ชวนมาหลายปี พอลู่ชวนลูบหัวเธอเหมือนตอนเด็กๆ ดวงตาของเผยฮวนก็เริ่มแดงก่ำ"พี่คะ"จริงๆ แล้ว ลู่ชวนไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ ของเธอ แต่กลับเหมือนพี่ชายแท้ๆ ยิ่งกว่าตอนอายุหกขวบ ครอบครัวของลู่ชวนย้ายมาอยู่ข้างบ้านเธอสำหรับคนอื่นๆ เธอกับลู่ชวนดูเหมือนคู่รักวัยเด็กที่สนิทสนมกันมากทั้งคู่มีอายุใกล้เคียงกัน ห่างกันแค่สามปี และเรียนโรงเรียนประถมเดียวกัน จึงมักไปโรงเรียนและกลับบ้านพร้อมกันตอนอายุแปดขวบ พ่อแม่ของลู่ชวนไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศ ทิ้งให้พี่เลี้
Read more
บทที่ 10
ปีที่สอง เธอเริ่มต้นธุรกิจ เพื่อหลีกเลี่ยงการพบกับเซวียโจว เธอจึงเลือกที่ตั้งบริษัทใกล้กับบ้านพ่อแม่ของเธอด้วยความช่วยเหลือของลู่ชวน บริษัทเฟอร์นิเจอร์ของเผยฮวนก็ค่อยๆ มั่นคงขึ้นอีกหกเดือนต่อมา ธุรกิจของเผยฮวนเติบโตขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเริ่มมีความคิดที่จะเปิดโรงงานแห่งที่สองลู่ชวนเลือกที่ดินผืนหนึ่งให้เธอราคาซื้อขายที่ดินผืนนี้เหมาะสม และบริเวณโดยรอบไม่มีโรงงานเฟอร์นิเจอร์ขนาดใหญ่อื่นๆ ทำให้เหมาะมากสำหรับเผยฮวนแต่ทว่าที่ดินผืนนี้อยู่ในเมืองหลินเมื่อเผยฮวนทราบเรื่องนี้ เธอก็เริ่มมีความคิดอยากกลับไปเปิดโรงงานแห่งที่สองในเมืองหลินหลังจากปรึกษากับลู่ชวน ในคืนนั้นเธอก็กล่าวลาพ่อแม่ พร้อมทั้งหอบกระเป๋าเดินทางกลับไปเมืองหลินอีกครั้งเมื่อจี้เยี่ยนได้ยินว่าเผยฮวนกลับมา เธอจึงรีบชวนเผยฮวนออกไปทานข้าวด้วยความตื่นเต้น"คิดถึงแทบแย่ ในที่สุดเธอก็กลับมา""เธอรู้มั้ย สองปีนี้เซวียโจวมาถามฉันเรื่องข่าวของเธอไม่รู้กี่ครั้งแล้ว"เมื่อพูดถึงเซวียโจว เผยฮวนก็มีท่าทีเหม่อลอยเล็กน้อยตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอส่งเอกสารหย่าไปให้เขานับครั้งไม่ถ้วน และยังให้ทนายแอบติดต่อเขาไปเพื่อขอให้เซ็นเอกสาร
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status