3.เอาให้แตกนะ

“เธอก็อยากเหรอ งั้นเรามาทำด้วยกันให้หายยากเป็นไง?” ชายหนุ่มเสนอพร้อมกับขยับมือไปบีบเคล้นหน้าอวกที่อวบใหญ่ของบลูเบลล์ หญิงสาวตัวเล็กก็ได้แต่นั่งแข็งทื่อ ใจนึงเธอก็อยากลองแต่อีกใจเธอก็ยังไม่พร้อม มือเล็กจึงดันแผงอกของโรมันให้ออกห่างจากตัวเล็กน้อย

“ฉันอยากก็จริง แต่ฉันยังไม่พร้อม…” เธอก้มหน้าพูดโดยหลบสายตาคมกริบของเขา ทั้งที่สนิทกันมาหลายปีอยู่ด้วยกันมาหลายสถานการณ์แต่ทำไมสถานการณ์แบบนี้เธอถึงกับเกร็งตัวไปหมดไม่รู้

“ถ้างั้น ทำให้ฉันก่อนได้มั้ย?”

“ทำยังไง?”

“ก็มีหลายวิธีไม่ว่าจะเป็น ปาก นม ขา เธออยากใช้วิธีไหนล่ะแต่ฉันอยากให้เธอใช้ปาก…” โรมันว่าพลางยกตัวของบลูเบลล์ให้ออกจากการนั่งตักตัวเองให้เธอไปนั่งบนขอบอ่างแทน สายตาคมกริบจ้องมองเรือนร่างที่ขาวโพลนของเพื่อนสาวแทบจะตลอดเวลา ถึงแม้เธอจะเคยใส่ชุดบิกีนีมาต่อหน้าเขาแล้วหลายครั้งแต่ครั้งนี้เขารู้สึกว่ามันไม่เหมือนทุกครั้งยังไงไม่รู้

อาจจะเป็นเพราะท่อนบนของเธอไม่เหลือสิ่งปกปิดและเจ้าตัวก็ไม่ได้ยกมือขึ้นมาปิดมันแล้ว มือเล็กวางบนขอบอ่างแล้วกำเข้าหากันแน่นเหมือนเธอกำลังครุ่นคิดวิธีที่จะช่วยให้เขาเสร็จแต่แล้วอยู่ๆ เจ้าตัวเล็กก็พยักหน้างึกงักมา

“พยักหน้าหมายความว่าเธอจะทำให้ฉันเสร็จด้วยปากของเธอใช่มั้ย?”

“อืม ตะ แต่ฉันทำไม่เป็น”

“ก็แค่ทำเหมือนตอนที่เธอกินไอติม” น้ำเสียงเรียบนิ่งบอกพร้อมกับหยัดกายลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง ทำเอาบลูเบลล์ถึงกับตาโตเมื่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้าของเธอมันทั้งใหญ่และยาว โรมันกระตุกยิ้มมุมปากทันทีเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวคงกำลังตกใจกับขนาดของมันที่ขยายใหญ่จนเต็มที่แล้ว

“เคยเห็นของจริงมั้ย?” เขาเอ่ยถามเธออย่างไม่ได้รู้สึกอายอะไรกับการที่เธอมอง ต่างจากคนมองที่รู้สึกเขินอายจนใบหน้านั้นแดงระเรื่อแทบจะทั่วหน้าแล้ว

“ไม่เคย…”

“ลองจับมันดูสิ” มือหนาเอื้อมไปจับมือเล็กที่สั่นระริกอยู่นั้นให้มากอบกุมแท่งลำของเขาที่มันใหญ่ ใบหน้าเรียวเงยหน้าขึ้นไปมองเพื่อนหนุ่มด้วยสายตาที่ตื่นเต้น โรมันจึงขยับมืออีกข้างมาประคองใบหน้าของเธอไว้

“เคยดูหนังโป๊มั้ย?” คำถามที่ตรงไปตรงมาของเขาทำให้บลูเบลล์ถึงกับก้มหน้าลงอีกครั้ง แต่เขาก็ใช้มือเชยคางของเธอเพื่อให้เงยหน้าขึ้นมามองเขาตามเดิม

“เคย…”

“ถ้างั้นก็ทำสิ ฉันปวดหนึบไปหมดแล้วนะ” แล้วเขาก็จับมือเล็กที่ยังกอบกุมแท่งลำของเขานั้นให้ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะซึ่งบลูเบลล์ก็ทำตามไปเรื่อยๆ จนเธอเห็นว่าขนาดหัวเห็ดที่แดงคล้ำนั้นมันเริ่มจะมีน้ำอะไรสักอย่างไหลออกมา

ใบหน้าเรียวจึงขยับเข้าไปใกล้มันยิ่งขึ้นแล้วใช้ลิ้นแตะลงไปเบาๆ อย่างไม่ต้องให้โรมันพูดหรือสอนอะไรต่อ เธอชำเลืองตามองเขาแวบหนึ่งแล้วก็ขยับปากเข้าไปครอบครองหัวเห็ดที่บานใหญ่นั่นจนเต็มปาก

“ซี้ดดดด เบลล์..อ้าเสียว”

“อึก บ๊วบๆ …อื้ออ” บลูเบลล์ครางในลำคอเล็กน้อยเมื่อโรมันขยับกายดันแท่งร้อนเข้ามาลึกกว่าเดิม เธอจึงขยับโยกศีรษะรับส่งแท่งลำขนาดใหญ่นั้นเข้าออกในโพรงปากเร็วขึ้นเรื่อยๆ ขณะที่มือทั้งสองก็จับขาของโรมันไว้เป็นการประคองตัวเอง

“อึก อ้า…เสียวชะมัดเลย เบล…เอาให้แตกเลยนะ” เสียงครางกระเส่าของโรมันบอกก่อนที่เขาจะกระแทกกายสวนเข้ามาในโพรงปากของเพื่อนสาวเป็นจังหวะที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ พรวดด! จนสุดท้ายเขาก็เสร็จหนำซ้ำยังดึงเอาท่อนลำออกมาปล่อยน้ำสวาทลงบนใบหน้าที่เรียวสวยของเพื่อนสาวอีกต่างหาก

“แค่กๆ นาย…มันหื่นที่สุด” บลูเบลล์ว่าพลางใช้มือปาดเอาคราบน้ำสวาทพวกนั้นออกจากใบหน้าและมองมันที่ติดอยู่บนมือ “อื้อออ” แล้วก็ต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อโรมันดันมือของเธอให้เข้ามาในปากของตัวเธอเอง บลูเบลล์จึงรีดเอาน้ำคาวนั้นเข้าปากและกลืนลงคอก่อนจะส่งสายตาค้อนควับให้โรมัน

“คืนนี้นอนกับฉันนะ”

“ไม่!”

“ฉันไม่ทำ เธอไม่ให้ทำฉันก็ไม่ทำหรอก…อาจจะแค่ขอดูดนมหรือดูดหอย”

“…ฉันไม่คิดว่านายจะเป็นผู้ชายที่หื่นแบบนี้นะ”

“หื่นแค่กับเธอ…” เขายักคิ้วให้บลูเบลล์แล้วก็นั่งลงไปในอ่างอาบน้ำ สายตาก็ยังคงจับจ้องไปที่ลูกแตงโมใหญ่ๆ สองลูกตรงหน้าที่เคลื่อนไหวไปมาตามแรงหายใจของเจ้าตัว หญิงสาวตัวเล็กที่ถูกสายตาที่หื่นกามของเพื่อนหนุ่มแทะโลมเรือนร่างจึงหยัดกายลุกออกจากอ่างอาบน้ำแล้วหยิบเสื้อในมาสวมใส่ตามเดิม

บลูเบลล์ยังคงยืนอยู่แบบนั้น เธอจ้องมองโรมันชายหนุ่มที่เป็นผู้ชายที่นอกจากความหน้าด้านก็ความหื่นที่เธอยกให้เป็นที่หนึ่งจากนิสัยของเขาที่ยังคงมีความหน้านิ่ง พูดน้อย หน้าด้าน หน้ามึน สารพัดหน้าติดอยู่…หากไม่เกิดเรื่องเมื่อสักครู่สำหรับเธอแล้วเขาเป็นผู้ชายที่หล่อและน่ากิน

“ฉันรู้ว่านอกจากจะหล่อแล้วฉันก็ยังน่ากิน…เธอกำลังอยากกินฉันใช่มั้ย?”

“ใช่ เอ้ย…ไม่ใช่สักหน่อย!! ไม่เห็นจะมีอะไรน่ากินเลย” นอกจากดุ้นอวบๆ นั่น…เอ่อ ไม่ใช่สักหน่อย หมอนี่ไม่มีอะไรน่ากินเลยสักนิด ไม่มีเลย ไม่มีเลยจริงๆ บลูเบลล์ตอบโรมันไปด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักแล้วก็กระทืบเท้าเดินออกจากห้องของเขาไปด้านนอก

“ฟู่ววว” เธอพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก เธอรู้ว่าโรมันเป็นผู้ชายที่กินเงียบควงผู้หญิงไม่ค่อยซ้ำหน้าแต่ไม่คิดว่ากับเพื่อนอย่างเธอเขาก็จะมาหื่นใส่จนได้มาแตกใส่หน้าแบบนี้ด้วย…

“เฮ้ออ เข้าไปทำไรกันนานสองนาน?” คุกกี้ที่ยืนอยู่ริมสระโดยมีผ้าคลุมตัวไว้นั้นถามขึ้น ส่วนลูกหมีนั้นกำลังขึ้นจากสระแล้วเดินตรงเข้ามาหาเพื่อนสาวที่เข้าไปกับผู้ชายถึงนานสองนาน

“ไปถูตัวให้มันไง เรื่องมาก”

“ตอแหลปะ?”

“ไม่รู้ดิ เดาดู” บลูเบลล์ไหวไหล่ให้แล้วก็เดินไปหยิบเสื้อคลุมมาคลุมตัวไว้แล้วเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้ มือบางเอื้อมไปหยิบแก้วที่วางอยู่บนโต๊ะมารินน้ำเปล่าก่อนจะกระดกดื่มมันเพื่อล้างปากล้างคอ

“ขี้เกียจเดา สายตาสีหน้ามึงเดายาก กูจะบอกว่าพอดีกูมีธุระจะต้องเดินทางไปกับครอบครัวคืนนี้มึงอยู่กับไอ้หมีกับไอ้โรแทนนะ” คุกกี้ตอบพลางดึงขวดน้ำจากมือของบลูเบลล์มากระดกดื่ม

“ไหงเป็นงั้นล่ะ นานทีจะได้มาเที่ยวเลยนะ”

“กูรู้ แต่มันเรื่องดว่นไง..ย่าน่าจะอาการไม่ค่อยดีเลยต้องบินไปที่ต่างจังหวัดด่วนน่ะ”

“อืม ก็ได้…แล้วไปไงล่ะ?”

“เดี๋ยวไปขึ้นแท็กซี่ไปที่สนามบินเลย” คุกกี้บอกด้วยน้ำเสียงที่รู้สึกเสียดาย เพราะอุตส่าห์จะหาวันมาเที่ยวพร้อมกันแบบนี้ได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ นัดวันกันแล้วนัดวันกันอีกพอได้มาแล้วก็ไม่ได้อยู่เที่ยวกันแบบเต็มทีเลยรู้สึกเสียดาย

จากนั้นคุกกี้ก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเก็บกระเป๋าแล้วออกจากที่พักไปทิ้งไว้เพียงสองสาวและหนึ่งหนุ่มที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องนอน

“กี้ไปไหน? เขาเอ่ยถามเมื่อเห็นสองสาวกำลังยืนส่งเพื่อนรักขึ้นรถแท็กซี่ด้านหน้าห้องพัก สองสาวจึงเดินกลับมาหย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้ “มีธุระด่วนน่ะ” และเป็นลูกหมีที่ตอบเขา ส่วนบลูเบลล์นั้นพยายามจะหลบสายตาของโรมันที่กำลังเดินตรงเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ

“ไปอาบน้ำกันได้แล้วเดี๋ยวไม่สบาย” แล้วเอ่ยบอกกับทั้งคู่ด้วยน้ำเสียงเรียบๆ สองสาวจึงพยักหน้ารับแล้วก็พากันเดินเข้าไปในห้องแต่ก็ต้องมีคนยืนรออยู่ก่อนเพราะห้องน้ำภายในห้องนอนมีแค่ห้องเดียวและคนที่ยืนรอก็คือบลูเบลล์ ถึงแม้ห้องน้ำในห้องของโรมันจะมีแต่เธอก็ไม่อยากไปรบกวนเขา

“ห้องน้ำห้องฉันมีนะ” จนกระทั่งร่างสูงเดินเข้ามาในห้องของเธอและพิงตัวอยู่ที่หน้าประตูห้อง บลูเบลล์จึงรีบเดินไปดันตัวเขาให้ออกจากห้อง พรึ่บ! ทว่าเขากลับใช้มือรั้งเอวของเธอไว้

“นี่ โร!!” น้ำเสียงที่เกรี้ยวกราดของบลูเบลล์เรียกคนตรงหน้า ชายหนุ่มที่ถูกขึ้นเสียงใส่นั้นไม่ได้ตกใจหรือว่ากลัวมีเพียงรอยยิ้มมุมปากที่เผยขึ้นมาบนใบหน้าที่หล่อเหลาซึ่งกำลังขยับเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ จนเธอต้องเอนศีรษะไปทางด้านหลังเพื่อหนีเขา

“หื้ม?”

“ถ้านายยังไม่เลิกทำตัวแบบนี้ใส่ฉัน ฉันจะโกรธนายจริงๆ นะ!!”

“ฉันทำตัวแบบไหน?”

“หื่น!”

“ฉันอยากกินเธอ แต่จะค่อยๆ กิน…” น้ำเสียงที่แหบพร่ากระซิบลงมาข้างใบหูขาว แล้วก็ปล่อยมืออกจากเอวบางก่อนจะถอยหลังหนีไปสองสามก้าวเขายกยิ้มมุมปากใส่เล็กน้อยแล้วเดินออกไป การกระทำที่หื่นกามของโรมันนั้นสร้างความหงุดหงิดให้กับบลูเบลล์เป็นอย่างมากแต่เธอก็ทำอะไรเขาไม่ได้อยู่ดีจึงได้แต่สูดลมหายใจเข้าออกเพื่อให้ตัวเองใจเย็น