59

ไท่ชางหวงป่วย

        "เจ้ากล้าทำข้าตกม้า วันนี้ข้าจะไม่ไว้ชีวิตเจ้า" สตรีนางนั้นประคองตัวเองลุกขึ้น มองถังลีอย่างรังเกียจ

"หน้าตาก็งดงามจิตเจ้าดั่งอสรพิษเสียจริง" ถังลีต่อว่าสตรีนางนั้น ดูจากการแต่งกายของสตรีนางนั้นก็คงจะเป็นลูกหลานเหล่าขุนนางในวังหลวงอย่างแน่นอน 

"นางคือหลานรักของสวีไทเฮา" ชาวบ้านที่มุ่งดูเหตุการณ์ต่างเอ่ยขึ้น

ที่แท้หลานรักของคนในวังหลวงนี่เอง ถังลีไม่กลัวหรอกนะ

"วันนี้ข้าจะฟาดเจ้า" ฮวาหรงก็พลันยกแส้จะฟาดที่ถังลี แต่ทว่าถังลีรับแส้ไว้แล้ว ฟาดนางกลับไปสามทีจนฮวาหรงร้องด้วยความเจ็บปวด

"คุณหนู" เหล่าสาวใช้ที่วิ่งตามเจ้านายมาทัน ตกใจอย่างมาก คุณหนูของนางได้รับบาดเจ็บอีกทั้งพวกนางจะกราบทูลสวีไทเฮาอย่างไร ที่ดูแลคุณหนูฮวาหรงไม่ดี

"ข้าไม่มีเวลามาเล่นกับเจ้าหรอกนะ" ถังลีโยนแส้ออกไปแล้วรากสาวใช้มุ่งหน้าไปอีกทางหนึ่ง

"ไปจับนังสารเลวมา" ฮวาหรงสั่งสาวใช้ให้วิ่งตามถังลีแต่ทว่าก็ตามนางไม่ทันเสียแล้ว

ถังลีกลับมาถึงเรือนเล็ก นางมองเสี่ยวจูหายใจอย่างเหนื่อยหอบ

 เสี่ยวจูช่างอ่อนแอเสียจริง"พระชายาเจ้าคะ ท่านอ๋องให้ท่านไปที่เรือน เพราะจะไปเข้าเฝ้าไท่ชางหวงที่วังหลวงเจ้าค่ะ" สาวใช้ไม่ได้เอ่ยอันใดมาก ถังลีรีบแต่งกายเสียใหม่เมื่อคิดว่าจะเข้าวังหลวง

ทั้งสามีภรรยานั่งรถม้ามาถึงวังหลวง หนิงอ๋องให้เค่อจ้าวประคองลงจากรถม้า ในสมองเขานึกถึงแต่ท่านปู่ที่ทรงพระประชวรอยู่บ่อยครั้ง ถังลีมองหนิงอ๋องสีหน้ามีความกังวลอย่างมาก

กว่าจะมาถึงตำหนักของไท่ชางหวงใช้เวลาหนึ่งถ้วยชา ถังลีกับหนิงอ๋องมาถึงคู่รอง คู่แรกเป็นรัชทายาทกับมู่หรง คู่ที่สามคังอ๋องกับถังเหมย ตามมาติด ๆ คู่ชางอ๋องกับจ้าวเฟย

"เราเรียกพวกเจ้ามาวันนี้ เพราะไท่ชางหวงไม่ไหวแล้ว พระองค์ท่านรักษากับโรคร้ายมาหลายปีถึงยามพักผ่อนแล้ว" ยามนี้ฮ่องเต้ฉินตี้กำลังมุ่งหน้ามาพระตำหนักของไท่ชางหวง ส่วนว่านฮองเฮาขอพรให้ไท่ชางหวงหายป่วย

สวีไทเฮาพลันมองหลาน ๆ ทั้งสี่กับชายาของพวกเขา พระนางสะดุดชายาเอกหนิงอ๋องเป็นที่สุด

ถังลีพอจะเข้าใจอะไรบางอย่างสาเหตุที่พระนางไทเฮามองหน้านาง ย่อมต้องเรื่องเมื่อเช้านี้อย่างแน่นอน

"เสด็จแม่ ไท่ชางหวงทรงเป็นอย่างไรบ้าง" แม้สวีไทเฮาจะมิใช่พระมารดาแท้ ๆ ของฉินตี้แต่พระนางก็ทรงเลี้ยงดูฉู่ตี้มาตั้งแต่เป็นรัชทายาท กระนั้นฉินตี้จึงรักพระนางอย่างมาก

"ไท่ชางหวงเกรงว่าคงไม่ไหวแล้ว ฝ่าบาทกับเหล่าอ๋องรีบไปบอกลาท่านเถอะ" สวีไทเฮาแกล้งบีบน้ำตา

ถังลีคิดว่านางสามารถรักษาไท่ชางหวงได้ เหตุใดสวีไทเฮาถึงอยากจะให้ไท่ชางหวงตายนักเล่า

"หม่อมฉันสามารถรักษาไท่ชางหวงได้เพคะ" ทุกสายตาต่างมองไปที่ถังลี ถังเหมยมีรอยยิ้มที่ชั่วร้ายผุดขึ้นมา 

"น้องสาวของหม่อมฉันนางมีวิชาแพทย์ล้ำเลิศ ขอองไทเฮาได้โปรดสงเคราะห์นางด้วยเพคะ" ถังเหมยเหมือนจะสนับสนุนถังลี แต่ทว่ายุยงให้ถังลีไปตาย คังอ๋องยิ่งเกลียดถังเหมยมากกว่าเดิม

หนิงอ๋องรู้ตัวดีว่าถังลีมีความสามารถ มู่หรงมองถังลีเป็นห่วงถังลีขึ้นมา รัชทายาทก็ไม่อยากให้ถังลีโดนผู้อื่นรังแก

"ดี หากเจ้ารักษาไท่ชางหวงได้ เราจะประทานรางวัลให้อย่างงาม หากเจ้ารักษามิได้ เราจะเอาชีวิตเจ้า" ฮ่องเต้ฉินตี้ตรัสคำไหนคำนั้น ทำให้สวีไทเฮาพอใจไม่น้อย 

นังแพศยาน้อยช่างหาเรื่องเสียจริง ทุกคนต่างมองถังลีด้วยแววตาที่แตกต่างออกไป บางคนชื่นชม บางคนสมเพช บางคนสมน้ำหน้า หนิงอ๋องมองอย่างห่วงใย เขาเชื่อว่าถังลีทำได้ ทั้งสองส่งสายตาให้กัน

คังอ๋องรู้ดีว่าถังลีไม่รู้วิชาแพทย์ นางจะรักษาเสด็จปู่ได้อย่างไร

ชางอ๋องกับชายารักรอดูเรื่องสนุก"เพคะ" ถังลีรับคำ กระนั้นฮ่องเต้ให้นางกำนัลนำทางถังลีเข้าไปในห้องบรรทมไท่ชางห่วง ถังลีมองชายชราผมสีขาวประดุจหิมะ นอนนิ่งมิได้สติ นางกำนัลพวกนั้นออกไปหมดแล้ว 

นางจับชีพจรพบว่าชายชราโดนพิษทั่วร่างกาย กระนั้นนางไม่รอช้าใช้เข็มทิ่มทั่วร่างกาย จากนั้นรีดพิษที่ปลายนิ้ว

เลือดไหลออกมาเป็นสีดำ พิษนี้คือพิษวิหคแน่นิ่ง หากรับพิษมานานปีจะให้นอนนิ่งเหมือนอัมพาต แต่ทว่าเมื่อได้รับการรักษาไปเรื่อย ๆ ก็จะทำให้หายดี

หนึ่งชั่วยามผ่านไป

ถังลีออกมาจากห้องบรรทมของไท่ชางหวง ใบหน้างามระบายไปด้วยรอยยิ้ม ทำให้สวีไทเฮาแปลกใจ หรือนังแพศยาน้อยจะรักษาไท่ชางหวงได้

"หมอหลวงจางเข้าไปดู" หมอหลวงจางรับคำจากฝ่าบาท ไม่เกินหนึ่งก้านธูปหมอหลวงจางเดินออกมาอย่างหน้าตาราวกับเห็นผี

"ไท่ชางหวงทรงฟื้นแล้วพ่ะย่ะค่ะ" สวีไทเฮาเกือบจะเป็นลม เป็นไปได้อย่างไรกัน ฉินตี้ยิ้มอย่างดีใจ รีบเข้าไปหาไท่ชางหวง สวีไทเฮาตามไปติด ๆ เหล่าอ๋องต่างตกใจที่เป็นเช่นนี้ มีเพียงหนิงอ๋องกับรัชทายาทที่ยินดีกับถังลีด้วย

"น้องสะใภ้เก่งยิ่งนัก" มู่หรงคิดว่าถังลีช่างเป็นหมอเทวดาเสียจริง แน่นอนว่าหากมู่หรงคลอดลูกคิดว่าจะให้ถังลีเป็นหมอตำแยช่วยนางเสียแล้ว 

"เจ้ามีวิชาแพทย์ได้อย่างไร" ถังเหมยไม่เคยรู้มาก่อน

"นั่นเป็นเพราะน้องสะใภ้โง่อย่างไรเล่าที่ไม่ได้สังเกตข้า" ถังลีไม่เรียกถังเหมยว่าพี่สาว แต่นางนับตามลำดับญาติเชื้อพระวงศ์ ถังเหมยเป็นน้องสะใภ้

"เจ้า..."

"กลับจวน" คังอ๋องรีบลากตัวชายารักกลับจวนก่อนที่จะสร้างปัญหาให้เขา...