로그인공유
ตอนที่14 อีผีน้อย
최신 업데이트:
2025-05-26 23:39:13ไม่สอน ขอบคุณสำหรับอาหารนะ เจ้าไปได้แล้ว” ดิสมัสพูดและหันหลังให้นาง คำแพงเดินคอตกไป
“เจ้านี่ใจร้ายจังนะครอบครัวนี้ดีกับเจ้าจะตาย ทำไมไม่ช่วยเขาสักหน่อยล่ะ” เบต้าที่เพิ่งบินเข้ามาพูด ดิสมัสไม่ได้สนใจ
แม้จะจับดิสมัสขังแต่สัตว์เลี้ยงของชาวบ้านและผู้หญิงยังโดนฉุดไปอีกหลายคน และมักพบเป็นศพไปแล้วด้วย หมอฆ้องยิ่งปลอยข่าวลือหนักขึ้น ปกติจะไม่ค่อยมีใครสนใจคำพูดของแกเท่าไหร่แต่ว่าพอมีเรื่อง ร้าย ๆ เกิดขึ้นชาวบ้านก็เริ่มเชื่อแล้ว ทำให้ชาวบ้านมาดูดิสมัสบ่อยขึ้น บางคนไม่มาเปล่า เอาน้ำสาดเขาบ้าง ขว้างหินใส่เขาบ้าง หลายคนเรียกเขาว่า ขี้คุกเล้าไก่ ดีว่าคนที่บ้านของนายฮ้อยคำแหงนั่นดีกับเขาพอสมควร เบต้าขนาดเข้าไปในบ้านของนายฮ้อยคำแหงได้ และกลายเป็นเพื่อนของคำแพงและคำพูนไปแล้วด้วย เบต้ามักจะมาร้องเพลงเต้นรำ ซึ่งบางทีคำพูนก็เอาแคนมาเป่าประกอบให้ด้วย และคำพูนมักจะเรียกเบต้าว่า
“อีผีน้อย”
“ข้ามีชื่อย่ะ ข้าชื่อ เบต้า”
เบต้ายังเล่าเรื่องราวของที่ที่ดิสมัสจากมา แต่เธอไม่เล่าเรื่องราวอะไรของดิสมัสเลย เพราะดิสมัสไม่ให้พูด เธอยังให้ข้อมูลของพวกก็อปลินกับทุกคนอีกด้วยว่า
“ตัวไหนมีเสื้อผ้าของมนุษย์อยู่บนตัวให้ ฆ่าตัวนั้นก่อนตัวอื่นเลย มันเป็นจ่าฝูงพวกมันน่ะถ้าจ่าฝูงตายจะหนีทันที”
“หนี อีหยังนี่ พวกมันถึงจะรีบแล่นไปดิ” คำพูนถามอย่างสนใจ
“โอย เอาจริง ๆ พวกมันน่ะขี้ขลาดจะตายไปน่ะสิ”
หลังถูกขังได้สามวัน นายฮ้อยคำแหงล่าพวกก็อปลินได้จากคำแนะนำของเบต้า เขาเลยจะปล่อยดิสมัส ซึ่งหมอฆ้องได้นำชาวบ้านมาทันที แต่คราวนี้เขามาพร้อมชายหนุ่นคนหนึ่ง หน้าตาเข้ม ผิวคล้ำ สักทั้งตัว เขาคือ ห้าวเป็นหลานชายและศิษย์เอกของหมอฆ้อง มันเป็นอันธพานขาใหญ่ประจำหมู่บ้าน มีลูกน้องหลายคน แม้เจ้าห้าวมันเป็นคนเกเร แต่เป็นคนมีของดีจริง พวกเขาล่าก็อปลินได้แทบทุกวัน หมอฆ้องจะยอมให้ปล่อยดิสมัสไม่ได้เพราะมีดิสมัสนี่ล่ะ ทำให้เขาได้กำไรมากมายจากการขายน้ำมนตร์และเครื่องรางของขลังมากขึ้นจากปกติ
“พวกสูแห่มาเฮ็อหยังนี่” นายฮ้อยคำแหงถาม
“หมู่เฮาฮู้ว่า เจ้าคิดจะปล่อยไอ้ผีด่อนนี่ หมู่เฮาบ่ยอมเด้อ หากปล่อยมันออกมา มันจะต้องเฮ้อร้ายกะหมู่เฮา ซื่อ ๆ” หมอฆ้องพูด คำแหงเห็นผู้ใหญ่ซอมาด้วยจึงถามว่า
“ผู้ใหญ่ก็พลอยเป็นกะเขาด้วยบ่”
“ครั้งนี้หมอฆ้องเว้าถูกเด้อ นายฮ้อย เจ้าเบิ่งตาดูสิ สัตว์เลี้ยงและผู้สาวบ้านเราหายไป พ้ออีกก็เป็นศพแฮ้ว มันต้องเกี่ยวกับบักหูยื่นนี่ซื่อ ๆ”
“บ่แม่นแน่นอน ผู้ใหญ่ ข่อยน่ะ พาพวกเฮาไปล่าไอ้ตัวแดง ๆ มันเอิ้นว่าอีหยังนะ บักมัด” คำแหงหันมาถาม
“ก็อปลิน” ดิสมัสพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อ ๆ หลายคนตกใจเพราะว่าเพิ่งเคยได้ยินดิสมัสพูดเป็น
“นั่นล่ะ นั่นล่ะ ข่อยฆ่าไปหลายโตนแฮ้ว บ่เกี่ยวกับบักมัดซื่อ ๆ”
“เจ้าก็เว้าไปทั่ว หูมันยื่น ๆ คืนกันต้องเป็นพันธุ์เดียวกันคัก ๆ ข่อยว่ามันต้องเป็นจ่าฝูงดัก ๆ แม่นบ่หมู่เฮ้า” ห้าวพูดขึ้น
“แม่น ห้ามปล่อยมันเด็ดขาด” พวกลูกน้องของห้าวพูดพร้อมกัน เหมือนดิสมัสจะหมดความอดทนแล้วเลยพูดว่า
“ไม่น่าเชื่อเลยวุย ว่าจะพวกที่คิดเรื่องปัญญาอ่อนขนาดนี้ได้ !” ทุกคนหันมามองเขาเป็นตาเดียว
“เจ้าเว้าอีหยัง” ผู้ใหญ่ซอถาม
“โอย ! ง่ายจะตาย ตั้งแต่ข้าถูกจับเนี่ยยังมีสัตว์ตายอยู่ใช่มั้ย และยังมีคนหายอยู่สินะ” ดิสมัสพูด ทุกคนเริ่มสงสัย
“และถ้าข้าเป็นพวกเดียวกับมัน หรือจ่าฝูงอย่างที่ไอ้เคราทองแดงว่าเนี่ย ป่านนี้ข้าให้ลูกน้องเอาตัวข้าออกไปตั้งนานแล้วจะมานั่งที่เล้าไก่ทำซากอะไรวะ อีกข้อนะ” ดิสมัสลุกขึ้นยืนและทำลายประตูเล้าไก่ เดินออกมาหลายคนตกใจเพราะเพิ่งเคยเห็นดิสมัสตอนที่ยืนตัวตรงเช่นนี้ เลยทำให้ได้รู้ว่า ดิสมัสนั้นตัวสูงกว่าทุกผู้ชายคนในหมู่บ้านซะอีก หมอฆ้องเห็นดังนั้นก็เสกควายธนูออกมา มันมีเขาเป็นเหล็ก หมายจะให้ชนร่างของดิสมัสให้กระเด็น ดิสมัสเอาตุ๊กตาออกมาและโยนลงพื้นดิน
“EMETH”
โกเล็มดินปรากฏตัวขึ้นมา รับแรงชนของควายธนู เขาที่เป็นเหล็กทำให้โกเล็มเริ่มร้าวแล้ว ดิสมัสเลยร่ายมนตร์เรียกบากีร่าออกมา เจ้าเสือดำออกมา มันกระโจนไปเกาะหลังและกัดเข้าที่หลังคอของควายธนู เต็มเขี้ยว ทำให้เจ้าควายธนูพลังเริ่มลดเป็นจังหวะให้โกเล็มชกควายธนูกระเด็นร่างแตก กลายเป็นหุ่นเหมือนเดิม
“นี่ไงพวกเจ้าเบิ่งกันสิ มันเลี้ยงเสือสมิงด้วย มันต้องเป็นปอบคัก ๆ” หมอฆ้องพูดเสียงดัง
“ไอ้เคราทองแดงนี่พูดมากจริง !” ดิสมัสตะโกนเสียงดังสวนไป ชาวบ้านบางคนก็ดันเชื่อซะอีก เลยจะมาเล่นงานแต่ บากีร่าคุมเชิงอยู่ทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ คนของนายฮ้อยคำแหงกำลังจะไปเข้าร่วมแต่นายฮ้อยคำแหงตะโกนห้าม
“ถ้าข่อยบ่ได้สั่ง ห้ามเฮ็ดอีหยัง เด็ดขาด ปล่อยเขาไป”
“เจ้าเว้าหมา ๆ อีหยังแบบนี้ได้จั๋งได๋ จะปล่อยมันจั๋งได๋” หมอฆ้องพูดสวน
“ถ้ามันอยู่นี่ก็เฮ็ดให้ชาวบ้านเดือดเนื้อฮ้อนใจเปล่า ๆ ก็ให้ไป ๆ ซะเถาะ คำพูนไปเอาดาบของเขามาคืนเขาเด้” นายฮ้อยคำแหงสั่ง คำพูนเอาดาบมาคืน ดิสมัสกำลังจะเดินไป แต่คำแพงตะโกนเรียกเขาก่อน
“ฮอก่อนเด้”
คำแพงหยิบเอากระติ๊บข้าวเหนียวเนื้อเค็มมาให้เขา
“เอาไปกินหน่ำ ข่อยซอยเจ้าได้ซ่ำนี้”
ดิสมัสรับมาและไม่พูดอะไร เขาเดินออกไปทันที เบต้าหันมามองสองพี่น้องและพูดว่า
“ขอบคุณนะสำหรับทุกอย่าง”
เบต้าบินตามไป และถามดิสมัสว่า
“เจ้าจะไปจริง ๆ เหรอ แล้วพวกก็อปลินล่ะ พวกมันยังอยู่นะ”
“แล้วทำไมข้าต้องช่วยเล่า ไม่ใช่เรื่องของข้า” ดิสมัสตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
최신 챕터
ศึกเทพชิงพิภพ ตอนที่45 พวกข้าเอาอยู่น่า
“พวกข้าเอาอยู่น่า ไม่ต้องฟังความเห็นจากพวกหูยื่นหรอก” ดิสมัสกำลังจะเถียง แต่มีเสียงกลองศึกดังขึ้นมาเป็นสัญญาณว่า ข้าศึกบุกแล้ว ทุกคนเตรียมพร้อม โดยคราวนี้พวกออร์คเคลื่นพลมาโดยการนำของมัวและกองทัพเอลฟ์รานุนของมันด้วย ดิสมัสเห็นกองทัพตรงหน้าแล้วอดที่จะหดหู่ในใจไม่ได้เลยจริง ๆ เพราะอย่างไรเสียพวกเขาเหล่านี้นั้นเคยร่วมรบกับดิสมัสมาเหมือนกัน ทำให้แทบไม่อยากจะไปต่อสู้เลย แต่กระนั้นการต่อสู้กลายเป็นหน้าที่ไปแล้ว ซึ่งการทำตามหน้าที่เป็นหลักที่พวกเอลฟ์รานุนยึดถือ ดิสมัสเลยอยากหาทางออก “ขอผ้าขาวหน่อยได้มั้ย” ดิสมัสพูด “จะเอามาซากอะไร พวกข้าไม่ยอมแพ้หรอกนะ” พันพูดด้วยความโกรธ “ข้าจะไปเจรจาก่อน พวกเจ้าใจเย็นไว้ก่อนนะ” ดิสมัสพูด “ว่าอะไรนะ” พันถาม ดิสมัสรีบเดินออกไปทันที คำพูนกับคำแพงตามไปด้วย “จะตามมาทำไมกัน” “เจ้าไปไส ข่อยไปหน่ำ” คำแพงพูด ดิสมัสถอนใจแล้วพูดว่า “อย่าลงมือเด็ดขาดถ้า ข้าไม่ได้สั่ง”ดิสมัสและสองพี่น้องเดินไป มัวเห็นทั้งสาม เขานึกแปลกใจทำไมมีเอลฟ์เดินตามออกมาด้วย ก็เลยส่งสัญญา
ศึกเทพชิงพิภพ ตอนที่44 พูดยังไม่ทันขาดคำ
“หูแตกหรือไงข้า บอกว่าพวกแกก็เหมือน ๆ กัน...” พูดยังไม่ทันขาดคำหมัดดิสมัสก็พุ่งมา พันไวพอยกฝ่ามือขึ้นรับหมัดเอาไว้ “คิดว่าจะเล่นงานข้าได้ง่าย ๆ เหรอ ไอ้หูยื่น” เขาออกหมัดสวนมา แต่ดิสมัสก้าวเท้าหลบได้อย่างหวุดหวิด “เซา ๆ มื้อนี่บ่แม่นมื้อที่สิมากัดกันเอง แล้วเจ้าถามเฮ็ดอีหยัง” พ่อใหญ่รีบห้าม “จะได้รู้ว่าเราต้องรับมือกับอะไร” ดิสมัสพูดจบก็เดินไปที่กองอาวุธที่พวกชาวบ้านเก็บมา เขาต้องประหลาดใจ มันเป็นอาวุธที่ถูกสร้างขึ้นแบบหยาบ ๆ แต่ถึงกระนั่นโลหะที่ใช้นั้น เป็นเหล็กกล้าอย่างดี การจะเอามาใช้ได้นั่นต้องรู้หลักการถลุงเหล็กด้วย แต่มีสิ่งหนึ่งทำให้เขาต้องประหลาดใจ โลหะที่ใช้นั้นมีร่ายมนตร์กำกับไว้ด้วย “ไอ้เอลฟ์ที่มากับพวกมัน หน้าตาเป็นไงแน่ ตอบได้มั้ย” ดิสมัสถาม “แยกไม่ออกโวย” พันยังคงพูดต่อไป จนกระทั้งพ่อใหญ่ต้องเป็นคนพูดแทน “มันก็ด่อนเหมือนเจ้าคัก ๆ”ดิสมัสขมวคคิ้ว เบต้าบินมาแล้วพูดว่า “ขออย่าให้ใช่เลยนะ”ดิสมัสหันไปถามพ่อใหญ่ว่า “พวกมันตั้งค่ายอยู่ที่ไหนรู้มั้ย” “อยู่ตรงเหมืองเหล็ก
ศึกเทพชิงพิภพ ตอนที่43 ไม่ฟังอะไรแล้ว
“นำทางให้หมู่เฮาหน่อยได้บ่เบต้า”“แต่ดิสมัสพูดถูกนะพวกเจ้าจะไปตายเปล่า ๆ” เบต้ารีบถาม แต่สองพี่น้องไม่ฟังอะไรแล้ว รีบเดินไปทันที คำแพงหันมาพูดกับดิสมัสว่า“ข่อยบ่คิดเลย เจ้าจะเป็นคนใจฮายขนาดนี้”ดิสมัสแกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน เบต้าเลยถามเขาว่า “จะปล่อยให้พวกเขาไปจริง ๆ เหรออย่างน้อย ๆ เจ้ากับพวกเขาก็เคยร่วมเป็นร่วมตายกันมานะ” “ข้าบอกไปแล้ว ข้าไม่รอพวกเขา ต่อให้พวกเขาหายข้าก็ไม่ตาม แต่ว่า” ดิสมัสลุกขึ้นมาแล้วพูด “แต่พวกนั้นก็ดันเดินไปทางที่ข้าคิดจะไปพอดี” คำพูนกับคำแพงตามรอยไป เห็นพวกออร์คกำลังพักผ่อนอยู่พอดี พวกมันทุกตัวล้วนมีร่างกายที่ใหญ่โต ผิวเป็นสีเขียว แม้จะเคยเห็นพวกมันมาแล้วก็ตามที แต่คำพูนกับคำแพงก็ยังรู้สึกขนลุก มนุษย์ถูกจับขังในกรงสภาพเหมือนกับสัตว์ที่ถูกเอาไปฆ่า ทุกคนรู้สึกหวาดกลัวเพราะไม่รู้พวกมันจะทำอะไรกับตนบ้าง คำแพงกำลังจะเหวี่ยงหินใส่แต่ คำพูนห้ามเอาไว้ก่อน “คิดสิเฮ็ดอีหยัง บ่เห็นเหรอ มันมีเป็นฝูงเหมือนกับที่อ้ายมัสพูดเลย” “แล้วสิเบ่งซื่อ ๆ บ่ ข่อยเฮ็ดบ่ได้ดอก”ยังไม่ทันทีทั้งสองจะพูดอะไรอีก ก็ม
ศึกเทพชิงพิภพ ตอนที่42 เจ้ามาจากโลกอื่นเหมือนกันเหรอ
“จ้องข้าแบบนี้มีอะไรหรือเปล่า” อลิซซ่าถามอย่างไม่ค่อยพอใจนัก“ข้าไม่เคยเห็นเผ่าพันธุ์อย่างเจ้ามาก่อนก็แค่นั้นล่ะ” อิบารากิโดจิตัดบท“ข้าก็ไม่เห็นเผ่าแบบพวกเจ้าเหมือนกัน อย่างเจ้า ต้องเรียกว่าอะไร”“ข้าเป็นอสูร แต่ไม่ใช่อสูรของที่นี่” อิบารากิโดจิตอบหน้าตาเฉย อลิซซ่ารีบถามว่า“เจ้ามาจากโลกอื่นเหมือนกันเหรอ”“มั้ง แต่ไม่ใช่โลกเดียวกับเจ้าแน่ ๆ”“ทุกคนเงียบก่อน มีบางอย่างกำลังมา” ลายรีบบอกให้ทุกคนเงียบไป แล้วก็มีเสียงหมาล่าเนื้อดังขึ้นมาอีก อลิซซ่ากำอาวุธในมือแน่น อิบารากิโดจิกับลายเตรียมพร้อมต่อสู้ คราวนี้เป็นกองกำลังโดวาฟ ที่พร้อมกับเอลฟ์ที่บังคับหมาล่าเนื้อ ฟีเฟ่ไม่ได้นำกำลังมา และโดวาฟทุกตัวแบกกล่องไม้ใบใหญ่มาด้วย พื้นดินสั่นสะเทือน ยานพาหนะรูปร่างเหมือนจานขนาดยักษ์มีหลังคาเป็นทรงกรวยกำลังเคลื่อนที่มาอย่างช้า ๆ อลิซซ่าตะลึง “ระวังนั่นเป็นสิ่งประดิษฐ์ของพวกโดวาฟ อาจมีลูกเล่นอะไรก็ได้” “วันนีเป็นวันตายของพวกแกแล้ว” เสียงของแอลันดังออกจากยานพาหนะ มันแค้นมาที่อิบารากิโดจินทำมันตาบอดไปข้างหนึ่ง พวกโดวาฟด้านนอกสับคันโยกที่กล่องประหลาดที่แบกมาด้วย มีลูกธน
ศึกเทพชิงพิภพ ตอนที่41 เจ้าเป็นใคร
ทั้งสองพาอลิซซ่าไปที่กระท่อมแห่งหนึ่ง มันเป็นกระท่อมที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างง่าย ๆ ข้างในไม่มีอะไรเลย “เอาล่ะข้อแรก เจ้าเป็นใคร” อิบรากิโดจิถาม อลิซซ่าเลยเล่าเรื่องราวให้ฟัง อิบารากิโดจิฟังจบก็ถอนใจ “เจ้าศุภมิตร จะให้ข้าไปยุ่งกับพวกเชื้อพระวงศ์ตกอับอีกแล้วเหรอ ไม่เอาโวย” อิบารากิโดจิพูดอย่างหัวเสีย แต่เมื่อเขาหันมามองลาย น้ำตาของลายก็ไหลออกมาด้วย ความสงสาร และพูดว่า “น่าสงสารนาง เราช่วยนางดีกว่านะ อิบารากิ” “คราวที่แล้ว ที่ข้าช่วยพวกเชื้อพระวงศ์ ตกอับไป ข้าเสียแขนไปข้างหนึ่ง” อิบารากิโดจินพูดหน้าตาเฉย “แต่เจ้าก็ได้ข้ามาอยู่ด้วยกันไง” ลายพูด อิบารากิโดจิทำหน้าไม่ถูก ลายเหมือนจะคิดบางอย่างออก “กลัวจะเสียข้าไปแบบนี้ที่เจ้าเสียชูเท็นไปเหรอ ไม่มีทางหรอก บอกแล้วไงข้าจะอยู่ข้าง ๆ เจ้าเสมอ”ลายพูด และจับมือของอิบารากิโดจิเอาไว้ อลิซซ่าพอจะเข้าใจแล้วสองคนนี้ต้องเป็นคู่รักกันแน่ ๆ เลยพูดว่า “ถ้าไม่อยากช่วยข้าก็ไม่เป็นไร ข้าเดินทางคนเดียวก็ได้” “แล้วเจ้าจะไปไหน บ้านก็ไม่มีให้กลับแล้วนี่” ลายถาม
ศึกเทพชิงพิภพ ตอนที่40 เข้ามาในหมู่บ้านนี้พอดี
ขณะที่กำลังกินอาหารนั้น นางเห็นพวกออร์คกับโดวาฟ นำโดยฟีเฟ่ เข้ามาในหมู่บ้านนี้พอดี นางรีบหลบซ่อนตัวพวกฟีเฟ่มากินเหล้ากันที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่ง มันดูหงุดหงิด เพราะมันหาตัวอลิซไม่ได้ เลยถูก เพาเดอร์สั่งให้พาพวกออร์คมาด้วย แม้ฟีเฟ่ยอมเป็นพวกกับพวกไวกิ้งแล้ว แต่มีอย่างหนึ่งที่อยู่ในสันดานของพวกเอลฟ์รูมิแย่ก็คือพวกนี้จะไม่ชอบออร์คเลย เพราะพวกนี้ถือเรื่องความงดงาม และสำหรับมันแล้วออร์คเป็นสิ่งที่น่าเกียจที่สุดแล้ว การเดินทางมากับ ออร์คจึงเป็นเรื่องที่พวกเอลฟ์รูมิแย่ไม่ชอบเอามาก ๆ ยิ่งเวลาพวก ออร์คกินอาหารนี่แทบไม่ต่างอะไรกับหมูเลย ส่วนโดวาฟนั้น ยังพอจะคบหาได้บ้างแต่ไม่สนิทใจเท่าไหร่เพราะว่าโดวาฟนั้น เป็นพันธมิตรสำคัญของพวกเอลฟ์รานุน แต่กระนั้นพวกนี้ก็มีการติดต่อการค้ากัน สำหรับ เอลฟ์รูมิแย่ ความรู้สึกที่มีต่อโดวาฟคือ ไม่ได้รังเกียจแต่ก็ไม่ได้ไว้ใจมาก อลิซซ่าแม้ว่าตอนนี้เธอคิดอยากจะจัดการฟีเฟ่แค่ไหนก็ตามแต่ว่า เธอเสี่ยงไม่ได้ จึงกำลังจะคิดหนีแต่บังเอิญว่า เด็กในร้านคนหนึ่ง ดันไปน้ำหกใส่กางเกงของฟีเฟ่เขา มันที่กำลังหงุดหงิดเลยตบเด็กรับใช้หน้าหัน“ทำงานประสาอะไรวะ !” ฟีเฟ่พูด คนในร
다른 추천
ร้อยวิธีพลีชีพในวันสิ้นโลก
แมวน้อยหมวกเขียว607 조회수เมื่อฉันถูกพระเอกธงดำในเกมจีบหนุ่มคลั่งรัก! (NC 18+)
Peach Poyy253 조회수DEVIL'S CURSE ต้องคำสาป
-Something519 조회수(จบแล้ว ) 70‘s หยางซีซีฮองเฮาทะลุมิติพร้อมมือวิเศษ
primพริมโรส18.1K 조회수สวรรค์เย็นชา ข้าคือชายาปีศาจ
rasita_suin546 조회수พันธะสัญญาของผู้กลืนกิน
Abyssgloom362 조회수บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง
มายารัตติกาล6.7K 조회수ดาบพิฆาตสลับนภา
Prince_White346 조회수
