LOGINShare
บทที่ 76
Last Updated:
2025-05-02 12:39:47บทที่ 76
“ไอ้ชาติชั่ว! กูอยากจะฆ่ามึงเหลือเกิน”
“ฮ่า ๆ ดีนะที่มึงมาทันเวลา ไม่งั้นเมียมึงถูกกูเจอะไข่แดงแน่”
ไทเกอร์พล่ามอย่างเสียดาย
เสียงหัวเราะและท่าทางกักขฬะของลูกชาย ทำให้อันนารีบปรากฏตัวและเข้าไปห้ามลูกชายไว้
“ไทด์ลูก พอเถอะ”
“แม่ แม่มาได้ยังไงครับ” ไทเกอร์เปลี่ยนท่าทีไปอย่างรวดเร็ว เขามองแม่กับน้องสาวของตนด้วยความแปลกใจ
อันนาเห็นเลือดเต็มหน้าของไทเกอร์ก็เจ็บปวดหัวใจอย่างมากจึงรีบเดินเข้าไปหา พร้อมกับเช็ดเลือดบนหน้าให้ลูกชายอย่างเบามือ
“แม่กับน้องกูไม่เกี่ยว พวกมึงจับตัวแม่กูมาเป็นตัวประกันใช่ไหม”
ไทเกอร์คำรามเสียงดัง พร้อมมองหน้าทุกคนโดยเฉพาะคุณจอห์น ที่เขาเอาแต่จ้องเขาตาเขม็ง
“ไทด์ ไม่มีใครบังคับแม่ แม่ตั้งใจมาเอง” อันนารีบบอกให้ลูกชายเข้าใจ
“แม่มาทำไมครับ” ไทเกอร์จึงเอ่ยถามแม่ แต่ดวงตาวาวโรจน์ของเขายังจ้องมองศัตูรของพ่ออย่างไม่วางตา
“แม่มาห้ามไทด์ไงลูก” อันนาลูบหน้าบวมเป่งของลูกชายที่ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ลูกแท้ ๆ แต่เธอก็เขารักเหมือนลูกของตน
“ห้ามผมเรื่องอะไรครับ เรื่องที่ผมจะเอาคุณหมอธารทีรา
ทำเมียน่ะเหรอครับ แม่น่าจะดีใจนะครับ ถ้าผมได้คุณหมอเป็นเมียจริง ๆ หมอจะได้ดูแลแม่ไงครับ” ไทเกอร์คุยเล่นกับแม่ แต่สายตากลับมองไปทางธารทีราอย่างโลมเลีย“ไทด์อย่าพูดอย่างนั้น” คำพูดของลูกชายทำให้อันนาต้องทำเสียงดุ
“ไอ้ไทด์ ถ้ามึงทำจริง คนที่เสียใจที่สุดต้องไม่ใช่กูแน่นอน เพราะไม่ว่าน้ำจะเป็นยังไงกูก็รัก”
เขตแดนพูดออกมา ใจจริงเขาอยากจะกระโจนเข้าไป
ถีบหน้าไทเกอร์มากที่พูดให้หญิงสาวต้องเสียหาย“บูชาความรักดีจังนะมึง” ไทเกอร์ทำหน้าทะเล้น แต่ในความคิดของเขาก็เกิดคำถามบางอย่าง เมื่อเขตแดนเอ่ยชื่อ ‘น้ำ’ ขึ้นมาซึ่งชื่อนี้มันคุ้นมาก ๆ เหมือนว่าเขาจะเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน
“แต่คนที่จะเสียใจที่สุดคือมึงต่างหากไอ้ไทด์”
แล้วคำพูดของเขตแดนก็ทำให้ไทเกอร์สะบัดหัวไปมา เพื่อให้คำว่า ‘น้ำ’ หลุดออกจากสมอง พลางหัวเราะในลำคอ
“ทำไมกูต้องเสียใจ”
“ถามคนที่เลี้ยงมึงมาสิ” เขตแดนยิ้มเยาะ เมื่อส่งสายตาให้ไทเกอร์ถามแม่ของตน
“ไทด์ฟังแม่นะลูก” มาดามนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจสารภาพความจริง “หนูธารทีราคือน้องสาวแท้ ๆ ของลูก”
อันนารู้สึกโล่งใจเมื่อได้บอกความจริงกับลูกชาย แต่คนฟังกลับอึ้งไปแล้ว เพราะไม่คาดคิดว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้จากปากแม่ของตน
“แม่!” ไทเกอร์ตะลึงในเรื่องที่รับรู้ เขามองแม่ แล้วค่อย ๆ ผละตัวออกห่าง
“ไทด์ต้องเชื่อแม่นะ” อันนาย้ำคำเดิมให้ลูกชายเชื่อ เมื่อเห็นท่าทางของลูกที่ดูจะไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูด
“นี่มันหมายความว่ายังไงคะ”
อีกคนที่ตื่นตระหนกไม่ต่างกับไทเกอร์ก็คือธารทีรา เธอถามขึ้นมา ก่อนจะไล่มองหน้าเขตแดน หนึ่งนที และคนสุดท้ายคือพ่อของเธอ ซึ่งคุณจอห์นก็พยักหน้ายืนยัน แล้วบอกลูกสาวด้วยเสียงทุ้มต่ำว่า
“นั่นคือนักรบ พี่ชายของน้ำไงลูก”
“พี่รบ” ธารทีรานิ่งไปสักพัก แล้วหันไปสบตาไทเกอร์ ซึ่งไทเกอร์ก็จ้องเธอตาเขม็งเช่นกัน โดยที่ไม่ยอมเอ่ยอะไรออกมา เพราะในตอนนี้เขาจำอะไรไม่ได้เลย แต่ก็คุ้นๆ กับชื่อ ‘น้ำ’ ที่เหมือนจะติดอยู่ในในใจเขาตลอดเวลา นับจากที่ได้ยินเขตแดนเอ่ยชื่อนี้ออกมา
“พี่รบ จะ...จริงเหรอคะ พี่ชายของน้ำยังไม่ตายจริง ๆ ใช่ไหมคะ”
หญิงสาวถึงกับน้ำตาคลอเบ้า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่ชายของเธอจะยังมีชีวิตอยู่
Related chapters
สลักรักเคียงใจ บทที่ 77
บทที่ 77“จริงจ้ะ” เป็นอันนาเองที่กล่าวยืนยัน“แล้วทำไมเขาจำน้ำไม่ได้คะ” หญิงสาวถามขึ้นด้วยความประหลาดใจ สายตาแห่งความสงสัยมองไปยังไทเกอร์ ซึ่งเขาไม่มีทีท่าจะจำเธอได้เลย“ดาเนียลทำให้ความทรงจำของพี่ชายเราหายไป” คุณจอห์นพูดเสียงเรียบ แต่ในใจของเขากลับเต้นแรงด้วยความแค้น เขาอยากจะฆ่าดาเนียลมากที่กล้าทำแบบนี้กับครอบครัวของน้องชายตน“จริงเหรอคะ”“จริงจ้ะ” อันนาบอกแทนคุณจอห์น“แล้วคุณป้า…” ธารทีรามองอันนาและนาเดียร์สลับกันไปมา ซึ่งเธอจำอีกฝ่ายได้ ผู้หญิงคนนี้ก็คือคนที่ทะเลาะกันที่ห้างเมื่อหลายเดือนก่อน“หนูน้ำคงจำป้าไม่ได้ ป้าเป็นเพื่อนรักของแม่หนูไง”หลังจากนั้น อันนาก็ได้เล่าเรื่องราวในอดีตให้ธารทีราได้รับรู้ รวมถึงเรื่องของพี่ชายที่ถูกดาเนียลพาตัวไปด้วย ซึ่งไทเกอร์ก็ได้รับฟังเช่นกัน ทว่าชายหนุ่มก็ยังคงไม่เข้าใจและจำอะไรไม่ได้เลยด้านธารทีราที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง หันไปมองไทเกอร์ทั้งน้ำตา แล้วเรียกชื่อที่เธอเรียกเขาตั้งแต่เด็กออกมา“พี่รบ...”“แม่ครับ นี่มันอะไรกัน” ไทเกอร์ยังคงไม่เข้าใจ เขาถามขึ้นทันทีและหันไปมองแม่ อันนาจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดตั้งแต่ต้นให้ลูกชายฟัง พอได้ฟังแล้ว ชาย
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 78
บทที่ 78แม้ไทเกอร์จะมาถึงบ้านได้สักพักแล้ว แต่ชายหนุ่มก็ยังนั่งอยู่ในรถด้วยจิตใจที่ว้าวุ่นสับสนเป็นอย่างมาก อีกใจเขาก็หวังว่าให้เรื่องนี้มันไม่จริง แต่อีกใจก็อยากจะฟังจากปากของพ่อเช่นกันว่าทำแบบนี้ทำไม“เชี่ยเอ๊ย!” ไทเกอร์สบถด่า แล้วลงจากรถ เขาก้าวขายาว ๆ เข้าไปในบ้าน แล้วปรี่ไปที่ห้องทำงานของพ่อทันที“คุณไทด์”ช่วงเวลาที่จะเปิดประตูเข้าไปหาพ่อในห้องทำงาน คนสนิทของดาเนียลที่ผ่านมาเห็นพอดีจึงเรียกไว้ แต่สุดท้ายไทเกอร์ก็เปิดประตูเข้าไปจนได้ด้านดาเนียลที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน เห็นไทเกอร์เข้ามาโดยไม่ได้อนุญาตก็รู้สึกไม่พอใจ พลางถามด้วยเสียงเกรี้ยวกราด โดยไม่สนใจว่าตอนนี้อีกฝ่ายกลับมาในสภาพที่สะบักสะบอมเหมือนคนเพิ่งโดนซ้อมมาหมาด ๆ“มึงกลับมาทำไม เรื่องที่กูให้ไปจัดการ มึงทำเรียบร้อยดีแล้วหรือ”ไทเกอร์ไม่ตอบคำถามของพ่อ แต่กลับเดินไปยืนตรงหน้าโต๊ะทำงาน แล้วเอ่ยเสียงนิ่ง ๆ“ผมมีเรื่องจะคุยกับป๋าครับ”“มีอะไร แล้วนังนั่นล่ะ มึงทำสำเร็จไหม” ก่อนที่จะคุยกับลูกชาย คุณดาเนียลหันไปมองหน้าคนสนิทที่เปิดประตูเข้ามาเช่นกัน“มีคนมาช่วยเธอ และพาหนีไปได้ครับ” ไทเกอร์ตอบด้วยท่าทีนิ่ง สงบ ชายหนุ่มไม่ได้ห
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 79
บทที่ 79“ผมใช่ลูกป๋าไหมครับ”“อย่ามาถามอะไรไร้สาระ” ดาเนียลพูดปัดไป และไม่ยอมสบตาไทเกอร์เลยสักนิด“หรือว่าผมเป็นลูกของหมอคาร์ล”“ไอ้ไทด์!” คำถามของไทเกอร์ ทำให้ดาเนียลหมดความอดทน จึงปรี่เข้าไปหา หมายจะทำร้ายไทเกอร์อีกครั้ง ทว่าคนสนิทของดาเนียลรีบถลันเข้าไปห้ามไว้“นายครับ อย่าครับ!”“ใครมันมาเป่าหูมึง”“ป๋าตอบผมมาสิครับ” คนเป็นลูกไม่ตอบ แต่ยังคงถามเพื่อเอาคำตอบที่ต้องการ“มึงเป็นลูกกู ได้ยินไหม มึงเป็นลูกกู” ดาเนียลตะโกนใส่จนเสียงดังลั่นห้อง“ลูกที่ป๋าช่วยออกมาจากซากรถ และหวังจะให้ผมเป็นนักฆ่าน่ะเหรอครับ”“มะ...มึงจำได้แล้วเหรอ” ดาเนียลได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจ เผลอพูดออกไปโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ“จริงเหรอครับ คุณคือคนที่ฆ่าพ่อแม่ผมจริง ๆ เหรอ” ไทเกอร์ได้ข้อสรุปจากที่เขาเห็นจากท่าทีของดาเนียล“มึงอย่ามาพูดอย่างนี้กับกูนะไอ้ไทด์ กูเลี้ยงมึงมานะ”คุณดาเนียลชี้หน้าไทเกอร์“ผมชื่อนักรบ ใช่ไหมครับ”“ไม่ใช่ มึงคือไอ้ไทเกอร์”“ป๋าบอกผมมาเถอะครับ”“เออ กูเอง กูฆ่าพ่อแม่มึง” ดาเนียลทนไม่ไหวร้องตะโกนใส่หน้าไทเกอร์เสียงดัง เพราะเขาเองก็เบื่อที่จะต้องแสดงละครแล้ว“ป๋า...”เมื่อได้รับรู้ความจริงที่ต้องกา
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 80
บทที่ 80กรี๊ดดด!!..เสียงร้องของนาเดียร์ดังขึ้น พร้อมเสียงปืนที่ยิงตรงมาหาเธอ ตอนแรกหญิงสาวนึกว่าตัวเองถูกยิง แต่สุดท้ายคนที่ถูกยิงกลับเป็นไทเกอร์ เพราะเขาได้เอาตัวมาบังร่างของเธอเอาไว้“พี่รบ!” ธารทีราตกใจจนสติไม่อยู่กับตัว เธอเบิกตากว้างมองนักรบที่กอดนาเดียร์ไว้ในอ้อมแขน แล้วค่อย ๆ ทรุดลงไปนอนบนพื้น“ไทด์!”“นักรบ!”ส่วนคนอื่น ๆ ก็ไม่ต่างกัน อันนาและนาเดียร์ร้องเสียงหลง ขณะเข้าไปประคองกอดไทเกอร์ที่นอนจมกองเลือดอยู่บนพื้น ส่วนธารทีราที่ตกใจมากเช่นกันก็รีบวิ่งเข้าไปหาพี่ชายทุกคนต่างตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้า และทันทีที่ดาเนียลทำท่าจะยิงใส่ธารทีราอีกรอบ เขตแดนก็รีบยิงสวนกลับไป“มึง ไอ้ดาเนียล!”ปังง!! ปังง!!!..ช่วงที่ดาเนียลยิงส่วนใส่เขตแดนอยู่นั้น ลูกน้องมือขวาของดาเนียลก็รีบมาพาเจ้านายของตนหนีออกไป ซึ่งเขตแดนก็รีบยิงใส่และวิ่งตามไป“พี่รบ...พี่รบ ไม่!”แม้ว่าธารทีราจะเป็นหมอ แต่ตอนนี้เธอตกใจจนทำอะไรไม่ถูกจึงได้แต่ร้องไห้โฮ พลางใช้มือกดบาดแผลของชายหนุ่มเอาไว้“ไทด์...ไทด์ลูกแม่ อย่าเป็นอะไรนะ” อันนาประคองใบหน้าของลูกชายสุดที่รักไว้ทั้งน้ำตา“ซีลช่วยพานักรบส่งโรงพยาบาลด่วน” คุณจอห์นรีบ
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 81
บทที่ 81หลังจากไปส่งน้าอันนาและยัยเด็กกวนประสาทนั่นแล้ว หนึ่งนทีก็รีบกลับมาที่บ้าน พบว่าทุกคนกำลังคุยกันในเรื่องของนักรบ รวมถึงพ่อแม่ที่แท้จริงของธารทีรา“ได้เรื่องยังไงบ้าง” หนึ่งนทีเอ่ยถามลูกน้องที่เดินเข้ามาหา“ผมกำลังให้คนตามหาตัวอยู่ครับ” ซันยืนประสานมือกันไว้ด้านหน้า และเอ่ยกับเจ้านายด้วยท่าทีนิ่ง ๆ“มันไปกบดานที่ไหนนะ” คุณจอห์นเอ่ยพึมพำ ก่อนที่หนึ่งนทีจะคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้“ไม่แน่ว่ามันอาจจะไปหลบอยู่ที่โกดังร้างที่เคยถูกจับตอนกวาดล้างการค้าอาวุธครั้งใหญ่ของมันก่อนหน้านี้ก็ได้ครับ”“ก็อาจเป็นไปได้” ผู้เป็นบิดาเอ่ยขึ้น ซึ่งหนึ่งนทีก็รีบหันไปสั่งการลูกน้องของตน “ไปสืบมาว่ามันอยู่ที่นั่นจริงหรือเปล่า”“ครับ” ซันก้มหัวให้ทุกคน แล้วเดินถอยหลังออกไปทำตามคำสั่งของเจ้านายด้านคุณหญิงโสภาที่นั่งเป็นกังวลใจเรื่องของนักรบ เมื่อเห็นซันออกไปแล้วก็เอ่ยถามสามี“คุณคะ แล้วตารบหลานเราจะกลับมาจำเรื่องราวตอนเด็ก ๆ ได้ไหมคะ”“คงยากครับแม่” หนึ่งนทีที่ลืมนึกถึงความรู้สึกของน้องสาวเอ่ยขึ้นโดยไม่ได้ไตร่ตรองด้านคุณหญิงโสภาก็พยักหน้าเห็นด้วยกับลูกชาย ทำให้ธารทีราที่นั่งหน้าเศร้าอยู่นั้นรู้สึกไม่ด
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 82
บทที่ 82พอธารทีราขึ้นมาบนห้องแล้ว หญิงสาวก็รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด แต่กลับกลายเป็นว่าเธอใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานหลายชั่วโมง เพราะเอาแต่นึกถึงเรื่องราวต่าง ๆ ในตอนเด็ก รวมถึงเรื่องราวของพี่ชายด้วยภาพต่าง ๆ ในหลายเหตุการณ์ตอนที่เธอวิ่งเล่นกับพี่ชายตอนเด็กๆ ภาพที่เธอหกล้มแล้วถูกนักรบแบกขึ้นหลังพากลับบ้าน ภาพที่พี่ชายชอบเสียสละของกินของเล่นต่าง ๆ ให้เธอเสมอไหลเข้ามาในหัว ราวกับการฉายเรื่องราวในอดีตซ้ำอีกครั้ง“พ่อคะ แม่คะ พี่รบกลับมาหาน้ำแล้วนะ น้ำไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไปแล้วค่ะ” ธารทีราพูดเสียงเบาหวิว น้ำตาแห่งความดีใจไหลอาบแก้มไม่ขาดสายทว่าเมื่อได้ยินเสียงคนเปิดประตูห้องเข้ามา หญิงสาวก็รีบปาดน้ำตาทิ้งแล้วหยิบเสื้อผ้าใส่อย่างลวก ๆ ก่อนจะรีบเดินออกจากห้องน้ำมาดู“ประตูก็ยังปิดนี่”เมื่อออกจากห้องน้ำมายืนตรงกลางห้อง หญิงสาวก็มองไปโดยรอบแต่ก็ไม่เห็นใครสักคน ทว่ายังไม่ทันได้ก้าวเดินไปไหน ธารทีราก็ถูกใครบางคนพุ่งเข้ามากอดไว้จากทางด้านหลัง ก่อนที่เขาจะดึงเธอให้หันมาซุกซบในอกกว้างของตน“พี่ดิน” ร่างบางขัดขืนเล็กน้อย แต่เมื่อเห็นว่าเป็นเขตแดนจึงยอมยืนนิ่งอยู่ในวงแขนของคนตัวสูง“ทำไมอาบน้ำนานจัง
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 83
บทที่ 83 ทันทีที่เปิดประตูห้องออกมา ชายหนุ่มก็ต้องชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเห็นเพื่อนยืนทำหน้าขึงขังอยู่ข้างประตู“แอบเข้าห้องน้องสาวกูเหรอ” หนึ่งนทีกอดอกมองเพื่อนตาเขม็ง“ไม่ได้แอบ” เขตแดนตอบแล้วเดินนำหน้าลงบันไดไปอย่างไม่ยี่หระ“ไอ้ชั่ว” ชายหนุ่มเดินตามมาต่อว่าเพื่อนอย่างไม่จริงจังนัก“สัส มีอะไรก็ว่ามา” เขตแดนสวนกลับ“เปล่า กูแค่จะมาหาไอซ์ แต่แม่บอกว่ามึงขึ้นมา กูเลยแอบตามมาดู”“ดูอะไร”“เปล่า” หนึ่งนทีทำหน้าทะเล้นใส่เพื่อน ด้านเขตแดนก็ไม่ตอบโต้ แต่กลับยักไหล่ใส่เพื่อน แล้วเดินลงบันไดไปหน้าตาเฉย“ไอ้ดิน”“ว่า” เขตแดนขานรับ ทั้งที่ยังคงเดินลงบันได โดยมีหนึ่งนทีเดินตามลงมาด้วย“มึงว่าเขาจะหายไหมวะ ไทเกอร์น่ะ”“มึงถามกู แล้วกูจะไปถามใคร”“นั่นสินะ”“เชี่ย ทำหน้าแบบนี้ประชดกูเหรอ”“กูรู้สึกแปลกๆ ว่ะ” หนึ่งนทีบอกออกไป และทำหน้าเครียดกว่าเดิม“แปลกอะไร” เขตแดนถามขึ้นด้วยความสงสัย“ก็เป็นพี่ชายมาตั้งนาน จู่ ๆ ก็ได้เป็นน้องชายซะงั้น”“หรือมึงอยากเป็นศัตรูกันวะ”พวกเขายังไม่ทันตอบก็ต้องหันไปยิ้มให้คุณหญิงที่เดินมาหา ซึ่งพอคุณหญิงโสภาเห็นว่าสองหนุ่มเดินลงบันไดมาด้วยกันก็เอ่ยถามขึ้นมาว่า “น้องน
Last Updated : 2025-05-02สลักรักเคียงใจ บทที่ 84
บทที่ 84“กินเลยไหมคะ”“อื้อ” นักรบพยักหน้ารับ มองน้องสาวเดินไปจัดอาหารใส่จาน และไม่ถึงห้านาทีเธอก็ถือถาดเดินมาหา“ข้าวผัดไข่ อาหารของคนป่วยมาแล้วค่ะ คุณป้าบอกว่าถ้าพี่รบหายแล้วจะทำของโปรดอื่น ๆ ให้พี่กินค่ะ” เธอกล่าวยิ้ม ๆ ขณะลากโต๊ะอาหารมาไว้ตรงหน้าของพี่ชาย“ขอบใจนะ” นักรบขยับตัวลุกขึ้นนั่ง ซึ่งเขาก็ถึงกับนิ่วหน้าเพราะรู้สึกเจ็บแผลขึ้นมา ทว่าสุดท้ายก็ส่งยิ้มให้น้องสาวที่เข้ามาช่วยประคองให้ลุกขึ้นนั่งในท่าที่สบายเมื่อเห็นพี่ชายตักข้าวกินคำแรก ธารทีราก็เอ่ยถามด้วยความคาดหวัง“อร่อยไหมคะ”“อร่อย” นักรบพยักหน้าให้น้องสาว พร้อมตักอีกคำใส่ปากเคี้ยวช้า ๆ“ฝีมือคุณป้าอร่อยมาก เหมือนกับของแม่อรเลยค่ะ” หญิงสาวยังคงพูดเจื้อยแจ้วอย่างมีความสุข เมื่อนึกถึงตอนเธอเป็นเด็ก แต่พอพูดจบก็ถึงกับต้องชะงักไป พร้อมกับทำหน้าเศร้า เมื่อเห็นพี่ชายหยุดกินข้าว“ขอโทษค่ะ น้ำแค่อยากพูดถึงอาหารของแม่”“เล่าต่อสิ” นักรบยิ้มให้น้องสาวอย่างจริงใจ เพราะเขาเองก็อยากจะฟังเรื่องราวของพ่อแม่ที่แท้จริงของตนเช่นกัน“คะ?”“เรื่องครอบครัวของเรา พ่อแม่เราไง ท่านเป็นคนยังไง” นักรบขยายความให้เธอเข้าใจ“น้ำเอารูปของครอบครัวเรา
Last Updated : 2025-05-02
Latest chapter
สลักรักเคียงใจ บทที่ 97
บทที่ 97สองอาทิตย์แล้วที่นักรบกลับมาอยู่บ้าน และวันนี้เป็นวันแรกที่ธารทีราต้องไปยังบริษัทอีกแห่ง ซึ่งพ่อของเธอและพ่อของเขตแดนหุ้นกันเปิดขึ้นมาตั้งแต่เธอยังเล็ก ๆ“มาหาใครคะ” พนักงานต้อนรับเอ่ยถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“คุณเขตแดนค่ะ” ธารทีราบอกพนักงาน“เอ่อ คุณได้นัดไว้ไหมคะ แล้วคุณ…”ธารทีราไม่รอให้พนักงานถามจนจบ เธอก็บอกไปว่า“ฉันชื่อธารทีราค่ะ เป็นน้องสาวของคุณหนึ่งนที” เธอบอกออกไปก่อนจะส่งบัตรวีไอพีของที่นี่ให้อีกฝ่ายดู“อ๋อค่ะ สวัสดีค่ะ” พนักงานฟังแล้วก็รีบเอ่ยทักทายอย่างรวดเร็วจากนั้นพนักงานก็เชิญเธอไปที่ลิฟต์“ชะ...เชิญทางนี้เลยค่ะ”เมื่อขึ้นลิฟต์มาถึงหน้าห้องทำงานของเขตแดน พนักงานก็ขอตัวทันที ทำให้หญิงสาวเคาะประตูขออนุญาต“เชิญ”เมื่อได้รับอนุญาตจากคนด้านใน ธารทีราก็เปิดประตูเข้าไปทันทีด้านเขตแดนที่นั่งทำงานอยู่เงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อย พอเห็นว่าใครเปิดประตูเข้ามาก็รีบลุกขึ้นแล้วเดินไปหา“น้ำมาได้ยังไงครับ”“ทำอะไรอยู่คะ น้ำมากวนหรือเปล่า” หญิงสาวเอ่ยถาม ก่อนจะยอมให้อีกฝ่ายคว้าร่างของเธอไปกอด“ไม่กวนครับ” เขตแดนเอ่ยอย่างนุ่มนวล พลางฉวยโอกาสหอมแก้มไปหนึ่งที“พี่ดิน” เธอตีที่ท่อนแขนแข็
สลักรักเคียงใจ บทที่ 96
บทที่ 96“ป้านมคือคนที่คอยเลี้ยงเราสองคนไง” ธารทีราหันไปอธิบายให้พี่ชายฟังด้วยรอยยิ้ม“ขอโทษด้วยครับ ผม…” นักรบเอ่ยด้วยเสียงที่ขาดห้วงไป ด้วยรู้สึกผิดที่ตนเองจำคนใกล้ตัวในอดีตไม่ได้เลย ป้านมเห็นอีกฝ่ายมีท่าทีอึดอัดใจจึงเอ่ยแทรกขึ้นว่า“ไม่เป็นไรนะคะ ป้าดีใจที่สุดเลยค่ะที่คุณรบกลับมา”“นี่เป็นเอกสารใหม่ของรบนะ คุณลุงทำไว้ให้จ้ะ” คุณหญิงโสภายื่นซองเอกสารไปให้หลานชายนักรบหยิบเอกสารขึ้นมาเปิดดู ซึ่งมันคือเอกสารการเปลี่ยนชื่อและเอกสารกรรมสิทธิ์ต่าง ๆ ของเขา ทั้งเรื่องบ้านและตัวธุรกิจที่เคยเป็นส่วนแบ่งของหมอคาร์ล“ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นกรรมสิทธิ์ของรบนะ”“แล้วน้ำล่ะครับ บ้านหลังนี้ก็ของพ่อแม่นี่ ทำไมถึง…” นักรบถามไม่ทันจบคำ ธารทีราก็พูดขึ้นว่า“คุณแม่จะยกบ้านหลังโน้นของคุณแม่ให้น้ำค่ะ ส่วนของพี่ซีลคุณแม่จะยกบ้านตากอากาศอีกหลังหนึ่งให้แทน”นักรบมองตามมือน้องสาวที่ชี้ให้เขาดูบ้านที่มีขนาดใหญ่พอ ๆ กับบ้านหลังนี้ ซึ่งอยู่ข้าง ๆ กัน โดยแค่มีรั้วต้นไม้กั้นไว้เท่านั้น“รบคงไม่ว่าป้านะ ถ้าในช่วงนี้ป้าจะให้น้ำไปอยู่กับป้า”"ผมเข้าใจครับ มีน้ำไปอยู่กับคุณป้าก็ดีแล้วล่ะครับ““ขอบใจมากจ้ะ ตอนนี้ซีลไปพักท
สลักรักเคียงใจ บทที่ 95
บทที่ 95พอมาถึงเจดีย์สีขาวสะอาดที่โดยรอบมีการทำความสะอาดและมีดอกไม้พร้อมกระถางธูปจัดวางอย่างเรียบร้อย ชายหนุ่มก็หันมาหาน้องสาว“น้ำมาที่นี่บ่อยใช่ไหม”“คุณพ่อ...เอ่อ...ลุงจอห์นให้คนจัดการให้ตลอดค่ะ มันก็เลยดูดีแล้วก็สะอาดแบบนี้” หญิงสาวเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ เพราะทุกวันนี้เธอก็ยังคงเสียใจอยู่ จนพี่ชายต้องยกมือขึ้นไปจับที่บ่าบางแล้วบีบเบา ๆ“น้ำ ไม่เป็นไรนะ”“ค่ะ น้ำก็แค่คิดถึงอดีตที่ดี ๆ น่ะค่ะ คุณพ่อดีกับน้ำมาก ทั้งที่น้ำเป็นแค่หลานเท่านั้นเอง” เธอหันไปบอกพี่ชาย ก่อนจะยกมือขึ้นสัมผัสที่รูปของพ่อแม่ที่กำลังอุ้มพี่ชายของเธอตอนเล็ก ๆ อยู่ด้วย“เอาไว้น้ำจะให้คนมาเปลี่ยนรูปให้ใหม่นะคะ คุณพ่อคุณแม่”ธารทีราเอ่ยกับพ่อแม่ ทำเหมือนกับว่าท่านทั้งสองได้ยินสิ่งที่พูดไป จากนั้นก็หันมายิ้มให้พี่ชายสลับกับการมองเจดีย์ตรงหน้า“พ่อคะ แม่คะ น้ำพาพี่รบมาหาค่ะ”“พ่อครับ แม่ครับ ผมมาหาแล้วนะครับ” นักรบยกมือไหว้พ่อแม่ แม้หมอจะบอกว่าเขาคงไม่อาจจดจำอะไรได้แล้ว แต่เขาก็รู้ว่าพ่อกับแม่จะต้องรักเขามากอย่างแน่นอน จึงรู้สึกดีใจระคนเศร้าที่ได้มาหาพวกท่านจากนั้นสองพี่น้องต่างก็จมอยู่ในห้วงคิดส่วนตัว แต่แววตาของค
สลักรักเคียงใจ บทที่ 94
บทที่ 94หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...เมื่อรถจอดตรงลานจอด เขตแดนก็ลงจากรถเดินอ้อมไปฝั่งข้างคนขับเพื่อเปิดประตูให้ธารทีรา“นี่ถ้าคุณแม่ไม่บอกให้มา น้ำก็ไม่อยากมาหรอกนะคะ”“พี่เข้าใจ ยังไงเขาก็ตายแล้ว น้ำก็อโหสิกรรมให้เขาเถอะ”“ก็เพราะว่าอโหสิกรรมให้ไงคะน้ำถึงมา” ธารทีราย่นหน้าใส่เขตแดน เอาจริงๆ ถึงจะโกรธและแค้นดาเนียลมากแค่ไหนพ่อแม่เธอก็คงไม่ฟื้นขึ้นมาอยู่ดี“งั้นเข้าไปกันเถอะ” เขตแดนบอก พร้อมจับมือหญิงสาวมากุม แล้วพาเดินเข้าไปในวัดช่วงเวลาที่เดินเข้าไปในวัดนั้น ธารทีราก็ถามเพราะสงสัยมากที่ดาเนียลซึ่งเป็นลูกครึ่งนั้นนับถือศาสนาพุทธ“ตอนแรกนึกว่าเขาจะจัดงานศพแบบคริสต์นะคะเนี่ย”“เห็นว่าเขานับถือศาสนาตามภรรยาน่ะ”“อ้อ...” ธารทีราตอบรับ ก่อนจะถามถึงเรื่องอื่น “พี่ดิน พี่รู้ไหมว่าพี่ซีลไปไหน ตั้งแต่เสร็จงานศพคุณพ่อก็ไม่ยอมกลับบ้านเลยค่ะ โทรไปหาก็บอกแต่ว่าขอไปพักผ่อนเงียบ ๆ สักพัก พอถามก็ไม่ยอมบอกว่าอยู่ที่ไหน”“ไม่รู้สิ พี่ก็ไม่เห็นมันไปที่ผับนานแล้วนะ ปกติมันจะเข้าผับทุกคืน นี่มันยังทิ้งงานที่บริษัทให้พี่ทำเลย บอกแค่ว่าอยากไปทำใจสักพัก”“ความจริงงานศพของดาเนียลคุณแม่จะให้พี่ซีลมานะ แต่พี่ซีลเล่น
สลักรักเคียงใจ บทที่ 93
บทที่ 93นักรบเองก็อึ้งไปเช่นกัน แต่แล้วชายหนุ่มก็ดึงสติกลับมาเมื่อมีมือของนาเดียร์ยื่นมาจับมืออีกข้างของเขาไว้ โดยที่มีอีกข้างตอนนี้มีธารทีราจับไว้เช่นกัน“แล้วแม่ล่ะ” นักรบถามเสียงเรียบ ทั้งที่ในใจกำลังห่วงใยมาดามอันนาอย่างที่สุด“คุณแม่ความดันกำเริบหมดสติ ตอนนี้นอนพักอยู่ที่ห้องพักฟื้นค่ะ” หญิงสาวร้องไห้ออกมาอีก ตอนนี้เธอเอาแต่ก้มหน้า เพราะไม่กล้าจะสู้หน้าใคร ทั้งที่เมื่อก่อนเป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองมาตลอด“แม่...” นักรบเอ่ยเสียงสั่น ครั้งนี้เขายอมปล่อยมือน้องสาวแท้ ๆ เพื่ออ้าแขนโอบกอดน้องสาวอีกคนไว้ ถึงจะไม่ใช่น้องแท้ ๆ แต่เขาก็รักเธอเหมือนน้องสาว“ไม่ต้องร้องไห้นะ เงียบซะ” นักรบกอดนาเดียร์ไว้แน่น และพูดปลอบขวัญอย่างอ่อนโยน“พี่ไทด์อยู่เป็นเพื่อนเดียก่อนได้ไหม เดียไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี ป๋ายังนอนอยู่ในนั้น คุณแม่ก็…” นาเดียร์ไม่ทันได้พูดจบประโยค เสียงทุ้มต่ำที่เธอไม่อยากได้ยินก็ดังขึ้น“ไอ้รบ ถ้ามึงช่วยเป็นธุระจัดงานศพให้ไอ้ฆาตกรที่มันฆ่าพ่อแม่มึงและฆ่าพ่อกู กูจะขอเป็นศัตรูกับมึงตลอดไป” หนึ่งนทีปล่อยแม่ให้ยืนอยู่กับธารทีรา แล้วเดินเข้าไปยืนใกล้นักรบที่กำลังยืนกอดนาเดียร์อยู่“ซี
สลักรักเคียงใจ บทที่ 92
บทที่ 92ณ โรงพยาบาลคุณหญิงโสภรีบเดินทางมายังโรงพยาบาลทันทีหลังทราบว่าสามีของตนถูกยิงได้รับบาดเจ็บ“ซีล น้ำ พ่อเป็นยังไงบ้าง” เสียงสั่นเครือของคุณหญิงดังมาก่อนตัว โดยตอนนี้ที่หน้าห้องฉุกเฉินมีทั้งธารทีรา นักรบ หนึ่งนที รวมถึงเขตแดนยืนออกันอยู่“หมอยังไม่ออกมาบอกเลยค่ะ”“เกิดอะไรขึ้น ใครยิงพ่อ” คุณหญิงโสภามองลูกสาวและลูกชายที่ยังยืนหันหลังให้ เพราะหนึ่งนทีเอาแต่ยืนมองประตูห้องฉุกเฉินอย่างไม่ยอมละสายตาคำถามของแม่ ทำให้หญิงสาวหันไปมองนักรบ เมื่อพี่ชายพยักหน้าจึงเล่าให้แม่ฟัง“น้ำไม่แน่ใจค่ะว่าใครยิงคุณพ่อ เหตุการณืตอนนั้นวุ่นวายไปหมด แต่ที่แน่ ๆ ดาเนียลสั่งลูกน้องให้ยิงพวกเราค่ะ”“ไอ้ดาเนียล มึงทำร้ายพ่อกู ถ้าพ่อกูเป็นอะไรขึ้นมา กูจะฆ่าล้างโคตรมึง” หนึ่งนทีมองนักรบด้วยแววตาไม่พอใจ แม้เขาจะไม่โทษอีกฝ่ายออกมาตรง ๆ แต่ลึก ๆ ธารทีรารู้ดีว่าหนึ่งนทีคงไม่พอใจนักรบอย่างมากที่เอาตัวเข้าไปเสี่ยง จนทำให้พ่อของเขาต้องตามไปช่วย“คุณหมอ คุณลุงเป็นยังไงบ้างครับ” เขตแดนเอ่ยถามเมื่อเห็นว่ามีหมอคนหนึ่งเดินออกมาจากห้องฉุกเฉินด้านคุณหมอมีสีหน้าเคร่งเครียด เขามองหน้าทุกคน โดยเฉพาะคุณหญิงโสภา ก่อนจะพูดอ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 91
บทที่ 91“พี่รบ” ธารทีรากรีดร้อง ขณะถูกผลักให้พ้นจากวิถีกระสุน“ไม่เป็นไรนะน้ำ” นักรบถามพร้อมกับเข้าไปกอดน้องสาวไว้ แล้วยิงสวนกลับไปแต่ก็พลาดเป้าเนื่องจากฝ่ายตรงข้ามหลบเข้าที่กำบังได้ทันเวลา“ไทด์ ไม่ต้องห่วงแม่ พาน้องไทด์หนีไป” มาดามอันนาตะโกนบอกลูกชายดาเนียลจึงหันไปยิงปืนขู่ภรรยาทันที ทำให้ทั้งอันนาและนาเดียร์ต่างก็กรีดร้อง และกระโจนเข้ากอดกันด้วยความกลัว“กูบอกให้เงียบ!” ดาเนียลสั่งพร้อมชี้ปืนใส่ภรรยากับลูกสาว“พอได้แล้วดาเนียล” คุณจอห์นที่เข้ามาใกล้ตัวดาเนียลมากขึ้นพยายามห้าม แต่ตอนนี้ดาเนียลได้คลั่งไปแล้ว ทั้งยังสั่งให้ลูกน้องกราดยิงไปทั่ว“กูไม่หยุด วันนี้พวกมึงกับกูต้องตายกันไปข้าง ยิงพวกมันให้ตายไปให้หมด!”หลังจากที่คาเนีลออกคำสั่งก็เกิดการชุลมุนกันเกิดขึ้น กระสุนจำนวนมากสาดไปทั่วทุกทิศ ทว่านัดหนึ่งกลับพุ่งเข้าใส่คุณจอห์นที่หลบไม่ทัน“โอ๊ย!” คุณจอห์นใช้มือกุมหน้าอกที่เลือดค่อยๆ ไหลออกมา ทำให้เขาทรุดลงไปนอนนิ่งบนพื้น“คุณพ่อ!” ธารทีราที่อยู่ใกล้ที่สุดรีบวิ่งเข้าไปหาพ่อที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นด้วยความตกใจด้านนักรบทนเห็นดาเนียลทำร้ายใครต่อไปไม่ได้อีกแล้ว จึงตัดสินใจยิงไปที่อีกฝ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 90
บทที่ 90หลังวางสายจากดาเนียลเมื่อวาน ในที่สุดนักรบก็ออกจากโรงพยาบาล ทั้งที่ยังบาดเจ็บและหมอก็ห้ามแต่เขาไม่ฟัง และในตอนนี้ทั้งธารทีรากับนักรบก็เดินทางมาถึงโกดังร้างที่นัดหมายไว้กับดาเนียลเรียบร้อยแล้ว โดยมีน้องสาวเป็นคนขับรถมาให้“ผมมาแล้ว” นักรบลงจากรถ แล้วเดินอ้อมไปยืนข้างน้องสาว พร้อมพูดเสียงเรียบใส่มือถือที่กำลังสนทนาอยู่กับดาเนียล“เข้ามา” ดาเนียลพอใจที่เห็นสองพี่น้องมากันแค่สองคนผ่านกล้องวงจรปิด เขาละสายตาจากกล้องที่ดูอยู่หันไปหัวเราะใส่ภรรยา“ฮ่า ๆ มันรักเธอจริง ๆ นะอันนา”“คุณมันเลว” มาดามอันนาโกรธจัด จึงต่อว่าสามีที่เอาเธอกับลูกสาวมาเป็นเหยื่อล่อดาเนียลหัวเราะเสียงดัง เขาไม่สนใจความรู้สึกของภรรยาและลูกสาว เพราะตอนนี้เขามีความสุขมากที่กำลังจะได้ทวงแค้นคืนจากครอบครัวนั้น และช่วงที่เขากำลังมีความสุขกับเสียงหัวเราะ ดาเนียลก็ต้องหุบยิ้ม เมื่อสองพี่น้องก้าวเข้ามา“หวัดดี ไอ้ลูกรัก หนูธารทีรา” ดาเนียลทักทายทั้งสองคนด้วยท่าทางสบาย ๆ“พี่รบ” ธารทีรารีบขยับไปยืนข้างหลังของพี่ชาย เพราะรู้สึกกลัวสายตาของคนตรงหน้าที่มองมา“น้ำไม่ต้องกลัว” นักรบกระซิบบอกน้องสาว พลางใช้ร่างของตนบังอีกฝ่ายเ
สลักรักเคียงใจ บทที่ 89
บทที่ 89เมื่อได้ยินเสียงปืนและเสียงร้องของแม่กับน้องนักรบก็ยิ่งร้อนรน เขาพยายามจะลงจากเตียง ทำให้น้องสาวที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ ต้องถลันเข้าไปหา“พี่รบ อย่าค่ะ” ธารทีราพยายามห้ามพี่ชาย แต่ก็พอจะเดาได้ว่าคงจะเกิดเรื่องไม่ดีบางอย่างขึ้นกับมาดามอันนาและนาเดียร์แน่นอน พี่ชายของเธอถึงได้ร้อนรนปานนี้“ว่ายังไง”เสียงถามจากคนในสาย ทำให้นักรบหลือบตามองธารทีราครู่หนึ่ง ก่อนจะถามกลับไปว่า“ที่ไหน”“โกดังร้างนอกเมืองที่มึงก็น่าจะรู้จักดี”เมื่อได้บอกที่นัดหมายแล้ว ดาเนียลก็วางสายไปทันทีด้านนักรบเมื่อได้คำตอบแล้ว ชายหนุ่มก็ทรุดนั่งบนขอบเตียง มือใหญ่กำมือถือไว้แน่นจนเส้นเอ็นปูด“พี่รบเกิดอะไรขึ้นคะ” หญิงสาวเอ่ยถาม พร้อมทั้งเอามือถือจากมือพี่มาเก็บไว้ “คลายมือออกก่อนนะคะ เลือดย้อนขึ้นไปในสายน้ำเกลือหมดแล้ว”“น้ำ…” นักรบยังไม่ทันได้บอกน้องสาว ทั้งสองก็ต้องหันไปมองที่ประตูที่มีคนเปิดเข้ามา“มีอะไรกัน” คุณจอห์นเอ่ยถามขึ้น เพราะเมื่อครู่เหมือนจะทันได้ยินเสียงร้อนรนของลูกสาว ในขณะที่คุณหญิงโสภา หนึ่งนที รวมถึงเขตแดนที่ตามเข้ามาด้วยก็มองมาอย่างห่วงใยเช่นกัน“คุณพ่อ คุณแม่” หญิงสาวเรียกท่านทั้งสอง แต่ยังไม่กล
