Home / โรแมนติก / สายธารน่านนที / ตอนที่5.คนที่ถูกหักหลัง(จบ)

Share

ตอนที่5.คนที่ถูกหักหลัง(จบ)

last update Last Updated: 2025-08-23 16:00:41

"อืม..."ชายหนุ่มรับคำก่อนจะหลับตาลง เขายังมีบ้าน บ้านที่จากมานาน บ้านที่ไม่เคยคิดจะกลับไป ไร่กาแฟบนเนื้อที่หลายร้อยไร่ คือสถานที่ๆเขาจากมาตั้งแต่อายุได้ 17 ปี กลับไปครั้งนี้ เขาจะขายมันแล้วย้ายไปอยู่ที่ไหนสักแห่ง ไปให้พ้นจากความเจ็บปวด ที่มันทำร้ายเขาจนไม่อยากหายใจอีกแล้ว

"ติดต่อมาบ้างนะ ถ้าว่างเมื่อไหร่จะไปเยี่ยม"อานนท์พูด เมื่อไม่อาจรั้งเพื่อนเอาไว้ได้ น่านนทีรับปากเพื่อนไปอย่างนั้น ทั้งๆที่ในหัวกำลังคิดตรงข้ามกัน

สองวันต่อมา

"จะไม่บอกลานิสักคำเลยเหรอคะ น่านจะใจร้ายกับนิไปถึงไหน"คำตัดพ้อที่นิรมลส่งมา มีผลกับความรู้สึกของเขาก็จริง แต่ก็ไม่สามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้

"ขอโทษนะครับ"

"นิรู้ค่ะว่าน่านให้นิได้แค่คำว่าเพื่อน แต่น่านลองคิดดูนะคะ มีเพื่อนคนไหนบ้างที่จะไปโดยไม่บอกลาเพื่อนสักคำ นิรู้ว่านิเป็นมากกว่านี้ไม่ได้ แต่น่านช่วยทำให้นิมั่นใจหน่อยได้ไหมคะ ว่าเราเป็นเพื่อนกันจริงๆแค่บอกลานิ มันทำยากขนาดนั้นเลยเหรอคะ"นิรมลพูดออกมาจากส่วนลึกของความรู้สึก เธอรู้ว่าน่านนทีไม่ต้องการให้เธอรู้ ว่าเขาจะไปอยู่ที่ไหน

"ผมไม่อยากทำให้นิเสียใจไปมากกว่านี้ครับ"

"มันสายไปแล้วค่ะ นิเสียใจจนชินแล้ว ขอโทษนะคะน่าน ที่นิวุ่นวายกับน่านมากเกินไป วันนี้นิมาในฐานะเพื่อน เพื่อนจริงๆ ไม่ต้องบอกนิก็ได้ว่าน่านจะไปอยู่ที่ไหน ขอแค่นิได้มาส่งน่านก็พอ"พูดพร้อมกับร้องไห้ออกมา เมื่อรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า แค่คำลาเธอก็ไม่มีสิทธิ์ได้จากเขา

"นิครับ..."ร่างสูงสวมกอดคนที่สะอื้นไห้ ด้วยความรู้สึกทั้งหมดที่มี เขารักเธอไม่ได้ แต่ใจก็ไม่แข็งพอที่จะเมินเฉยต่อความสงสาร ผู้หญิงคนนี้รักเขามาตลอด แต่เขาให้ได้แค่ความเป็นเพื่อน หัวใจมันบังคับกันไม่ได้ ต่อให้ไม่มีพริมาเขาก็มั่นใจว่าคงรักเธอไม่ได้

"น่านคะ!"นิรมลร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อถูกสวมกอด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเข้าใกล้เธอมากที่สุด

"ช่วยมองนิสักวินาทีจะได้ไหมคะ นิรู้ว่าตัวเองคงแทนที่คุณพรีมไม่ได้ แต่ตอนนี้นิขอนะคะ ขอให้นิได้ในสิ่งที่นิต้องการสักครั้ง จูบนิสักครั้งได้ไหมคะ จูบในฐานะเพื่อนก็ได้ค่ะ"สิ้นเสียงร้องขอที่ปนมากับเสียงสะอื้น ปากร้อนก็ประกบลงมาบนปากอิ่มสีชมพูสด น่านนทีไม่ปฏิเสธคำขอ เพราะนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้เจอกับเธอ จูบของคนทั้งสองเนิ่นนานและอยู่ในอารมณ์ที่ต่างกัน น่านนทีจูบเพื่อลา ในขณะที่นิรมลจูบเพื่อจดจำ หัวใจดวงน้อยสั่นไหวด้วยความตื่นเต้น และลุ้นระทึก เพราะภาพนี้มันกำลังอยู่ในสายตาของใครอีกคน จูบของเธอกับน่านนทีในครั้งนี้ คงทำให้พริมาตัดสินใจได้ง่ายขึ้น เมื่อเธอไม่ได้ใครก็ไม่มีสิทธิ์ เธอรักน่านนทีก่อนที่เขาจะรักพริมา

มือบางที่สั่นเทายกขึ้นปาดน้ำตา ก่อนจะปิดลงที่ปาก เพื่อกลั้นเสียงสะอื้น ภาพชายหญิงที่กำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม มันช่วยตอกย้ำคำพูดของใครหลายๆคน ที่บอกกับเธอว่า น่านนทีมีคนอื่น และคนนั้นก็คือหมอนิรมล 

"พรีม..."มือใหญ่เอื้อมมาจับบ่าบางเอาไว้ เมื่อหญิงสาวสะอื้นไห้จนตัวโยน

"ช่วยพาพรีมไปจากตรงนี้ได้ไหมคะ พรีมเข้าใจทุกอย่างแล้ว"พริมาร้องขอให้เขาช่วย เมื่อรู้ว่าไม่สามารถทนดูภาพเบื้องหน้าได้อีกต่อไป มาวินไม่รอช้า ร่างสูงตรงเข้าประคองหญิงสาวที่ตัวเองรัก เพื่อพาเธอไปให้พ้นจากความเจ็บปวด เธอตกลงหมั้นกับเขาทั้งๆที่ยังตัดใจจากผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ก็ไม่แปลกถ้าเขาจะใช้วิธีนี้กับเธอ

"พรีมจะแต่งงานกับพี่วินค่ะ"พริมาตัดสินใจในทันที ไม่มีประโยชน์ที่จะรักเขาอีกแล้ว น่านนทีผู้ชายโกหกหลวกลวง ที่ผ่านมาเธอยอมแตกหักกับครอบครัวเพื่อเขา แต่สุดท้ายเขาก็ทำให้เธอเจ็บปวดที่สุด 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สายธารน่านนที    ตอนที่20.ภาระที่ทิ้งไม่ได้

    สิงห์ถอนหายใจเมื่อความซวยมาเยือน จะเดินหนีก็ใช่ที่ ไหนๆก็เป็นคนพาพวกเธอมา ช่วยสักครั้งจะเป็นไรไป เพิ่งเจอกันครั้งแรก ไอ้ธงชัยคงไม่พิศวาสถึงขนาดฆ่าเขาทิ้งหรอกมั้ง ร่างสูงใหญ่ขยับเข้าไปใกล้วงล้อมอีกนิด โดยมีน่านนทีตามไปอีกคนสายธารเหมือนโดนมนต์สะกด ตากลมโตไม่ล่ะจากใบหน้าคมเข้ม เธอแน่ใจแล้วว่าเขาคือผู้ชายที่ทะเลจริงๆ โลกกลมจนน่าตกใจ"ไอ้สิงห์! ไอ้น่าน!"ธงชัยเอ่ยชื่อคนมาใหม่ ก่อนจะกัดกรามด้วยความโมโห หมูกำลังจะหามดันเอาคานมาสอด"ฉันบอกให้รอที่รถ เดินมาทำอะไรตรงนี้"น่านนทีเอ่ยเสียงเข้ม เมื่อต้องเล่นไปตามบท สองคนนี้บ้านอยู่ท้ายไร่เขา ไม่แปลกถ้าเธอจะติดรถเขามาตลาดด้วย"มึงพาสองสาวนี้มาเหรอ"ธงชัยถาม เขาเองก็สังเกตเห็นอาการของเธอที่ดีใจเมื่อเห็นหน้าน่านนที จนออกนอกหน้า"ใช่ ขอติดรถกูมาซื้อของ ถ้ารู้ว่าวุ่นวายขนาดนี้ กูไม่พามาหรอก"น่านนทีพูดขึ้น สองสาวหน้าตึง "ฉันมากินก๋วยเตี๋ยว"สายธารตอบ "ไม่ต้องกิน ฉันจะกลับแล้ว"น่านนทีพูดเสียงเย็น สายธารกลืนน้ำลายลงคอ เข้าใจว่าเขากำลังช่วย แต่จำเป็นต้องโหดและนิ่งขนาดนี้เลยหรือ ดูก็รู้ว่าเขาไม่พอใจ และรำคาญพวกเธอ"หลีกทางให้น้องเขาสิ แล้วพี่จะไปหาที่ไร่นะคร

  • สายธารน่านนที    ตอนที่19.ความสวยเป็นเหตุ

    "หลานตาชุบ มัคนายกที่บ้านอยู่ท้ายไร่ไอ้น่านนะเหรอ"ภูชิตถามต่อ เมื่อสองสาวเดินผ่านไป"เออ...ก็มีอยู่ชุบเดียวนั่นแหละ""สวยเนอะมึงว่าไหม""ก็งั้นๆ"คำพูดนี้น่านนทีเป็นคนตอบ จะว่าสวยก็สวย แต่จะดูให้ธรรมดาก็ธรรมดา เขาเคยเห็นคนสวยมาเยอะ ระดับนางงามก็เคยเจอมาแล้ว"มากันสองคน กล้าหาญจริงๆ""หน้าตาแบบนี้ ถ้าไอ้ธงชัยเห็นคงไม่รอด"คำว่าธงชัยทำให้คิ้วเข้มกระตุก มือแกร่งยกแก้วสาดเหล้าลงคอ ใครจะชอบไม่ชอบใคร ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาสองสาวกลายเป็นหัวข้อสนทนาของสี่หนุ่ม เมื่อยิ่งพูดก็ยิ่งสนุกปาก จะมีก็แต่น่านนทีคนเดียวที่นั่งฟังเงียบๆ เพราะผู้หญิงกลายเป็นของแสลงสำหรับเขาไปแล้วอีกด้านของตลาด ธงชัยกับพรรคพวก ก็สนใจคนแปลกหน้าเช่นกัน ข้อมูลที่ได้มาจากลูกน้อง ทำให้รู้ว่า สาวแปลกหน้าเป็นหลานตาชุบ "สวยนะพี่"ลูกน้องคนสนิทกระซิบที่หูเจ้านาย เมื่อสองสาวเดินมาทางนี้"อืม..."ธงชัยขานรับในลำคอ สายตาจับจ้องไปยังใบหน้าของผู้หญิงทั้งสอง ก่อนจะไปหยุดที่ใบหน้าขาวเนียน ของคนที่ผิวขาวกว่า"คนหลังน่าจะอ่อนหวานเอาใจเก่ง"เหล้าในมือ ถูกกลืนลงคอ เมื่อเลือกคนที่ถูกใจได้แล้ว"ไปทำความรู้จักกันหน่อย"ชายหนุ่มลุกขึ้นจากโต๊ะ เมื

  • สายธารน่านนที    ตอนที่18.ตัวถ่วงเวลาของนายสิงห์

    เสียงไก่ขันที่ลอยมาตามลม ปลุกคนที่เพิ่งงีบหลับไปเมื่อตอนค่อนคืนให้ตื่นขึ้น สายธารลืมตา เมื่อคนที่นอนข้างๆขยับตัว "ไปไหนคะ""คุณธาร พี่ทำให้คุณธารตื่นหรือเปล่า"นารีพูดอย่างสำนึกผิด"พี่นิ่ม!"สายธารเสียงดัง เมื่อนารียังใช้ถ้อยคำเดิมๆพูดกับเธอ"ขอโทษค่ะ พี่ลืม""แล้วจะไปไหนคะ""พี่จะไปดักรถกับข้าวค่ะ ลุงแกว่ารถจะมาตีสี่ จะได้ถามชาวบ้านด้วยว่าตลาดไปทางไหน ธารนอนต่อนะ เดี๋ยวพี่มา""ธารไปด้วยค่ะ"สายธารพูด พร้อมกับมุดมุ้งตามออกมานารีขี่จักรยานโดยมีสายธารนั่งซ้อนท้าย โชคดีที่ลุงชุบทิ้งไฟฉายไว้ให้ เธอจึงมีไฟส่องทาง ตากลมโตมองไปรอบๆบริเวณ ที่มีดวงไฟสีส้มเป็นจุดๆ "ตรงที่มีไฟน่าจะเป็นบ้านคนนะ"สายธารพูด เมื่อสังเกตรอบๆ"นั่นสิพี่ก็ว่าใช่"นารีเห็นด้วย ลมหนาวพัดมากระทบผิว ทำให้สายธารคิดถึงบ้าน ที่บ้านอากาศตอนเช้าก็หนาวแบบนี้ แต่เธอไม่เคยออกจากบ้านในสภาพนี้เลยสักครั้ง ถ้าจำเป็นต้องไปทำกิจกรรมที่มหาวิทยาลัย ก็จะมีคนขับรถไปส่งเสมอ "นั่นใช่ไหมรถกับข้าวที่ว่า"นารีชี้มือไปด้านหน้า ที่มีคนกลุ่มหนึ่งยืนมุงรถกระบะ"น่าจะใช่นะ"สองสาวปั่นจักรยาน มาจอดบริเวณที่รถขายกับข้าวจอดอยู่ แล้วพากันไปเลือกซื้อกับข้

  • สายธารน่านนที    ตอนที่17.พี่สาวกับน้องสาว

    เมื่อความมืดโรยตัว ความเหงาก็เข้าเกาะกุมหัวใจ ร่างบางนั่งกอดเข่าอยู่หน้าบ้าน ตากลมโตมองดวงดาวบนท้องฟ้า น้ำตาพากันไหลลงมาเป็นสาย "คุณปู่ขาธารคิดถึงคุณปู่"หญิงสาวพูดกับตัวเอง เมื่อตระหนักได้ว่า ที่พึ่งเดียวในชีวิตได้จากเธอไปแล้ว "คุณธารมานอนได้แล้วค่ะ พี่นิ่มผูกมุ้งให้แล้ว โชคดีนะคะหนูไม่กัดพวกผ้าห่ม เหม็นสาบหน่อยแต่ใช้ได้"นารีเดินออกมาจากตัวเรือน หญิงสาวหยุดอยู่กับที่ เมื่อเห็นนายสาวกอดเข่าร้องไห้"คุณธาร ร้องไห้อีกแล้ว"นารีนั่งลงข้างๆ "พี่นิ่ม ธารคิดถึงคุณปู่ คิดถึงบ้าน"สายธารบอกกับนารี เมื่อซบลงบนไหล่พี่เลี้ยงสาว"พี่เข้าใจ ร้องออกมาเถอะค่ะ ร้องออกมาให้หมด""ธารพยายามจะเข้มแข็งแล้ว แต่ธารทำไม่ได้ ขอให้ธารร้องอีกครั้งนะคะ ธารสัญญาว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย""ไม่ต้องสัญญาค่ะ น้ำตาคือเพื่อนที่ดีที่สุด คุณธารอยากร้องก็ร้อง ร้องออกมา คนเข้มแข็งก็ร้องไห้ได้ค่ะ""ทำไมธารต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยคะ เวรกรรมอะไรของธาร""ไม่ใช่เวรกรรมหรอกค่ะ ไอ้สนิทมันเลว ต่อให้เราไม่เป็นหนี้มัน สักวันมันก็ต้องหาเรื่องมาเอาตัวคุณธารไปอยู่ดี"นารีกำหมัดแน่น เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ พ่อเลี้ยงสนิทจ้องสายธารมาตั้งแต่อายุ 15

  • สายธารน่านนที    ตอนที่16.ที่อยู่ใหม่

    ทองชุบที่ป้านวลแนะนำมา แท้จริงแล้วเป็นพี่ชายของป้านวล และก็ไม่ได้เป็นสัปเหร่ออย่างที่ผู้ชายคนนั้นบอก ลุงทองชุบเป็นมัคนายกวัดอย่างที่สองสาวเดาไว้ตั้งแต่ตอนแรก เมื่อแนะนำตัวและบอกที่มาที่ไปของเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ลำปาง ทองชุบก็ถอนหายใจ แล้วมองหน้าสองสาวที่หนีร้อนมาพึ่งเย็น แล้วคิดหนัก ทุกวันนี้ตัวเขาเองก็ไม่มีอาชีพอะไร อาศัยทำงานในวัด เพื่อแลกข้าวก้นบาตรไปวันๆ กินนอนที่วัด จะรับสองคนนี้ไว้ก็ไม่สะดวก ครั้นจะปล่อยไปก็ไม่ได้ เมื่ออ่านจดหมายที่ป้านวลฝากมา ก็เข้าใจความจำเป็นทั้งหมดทั้งมวล"ธารกับพี่นิ่มไม่รบกวนแล้วค่ะ ขอบคุณลุงมากนะคะ"สายธารพูดขึ้น เมื่อเห็นความลำบากใจในดวงตาของชายวัยกลางคนที่มองมาที่เธอ การที่จะรับคนแปลกหน้ามาอยู่ด้วย ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เขาต้องคิดมาก "ใช่จ้ะแค่นี้ก็รบกวนลุงมากแล้ว"นารีเห็นด้วยกับสายธาร แค่ทองชุบรับฟังเรื่องราว หาข้าวหาน้ำให้พวกเธอกิน ก็มากพอแล้ว เธอคงไม่รบกวนไปมากกว่านี้"แล้วพวกเอ็งจะไปไหนกัน"ทองชุบถาม อดรู้สึกห่วงไม่ได้ ผู้หญิงมากันตามลำพังย่อมไม่ปลอดภัย"พวกฉันก็ยังไม่รู้จ้ะ"นารีตอบไปตามความจริง ตอนนี้พวกเธอสิ้นไร้ไม้ตอก ไม่มีที่ไหนให้พึ่งพา บ้านที่

  • สายธารน่านนที    ตอนที่15.สวนทาง

    นารีปัดสิ่งที่กวนใจออกจากไหล่ เมื่อมันรบกวนเวลานอนของเธอ มือบางฟาดหนักๆลงไปบนสิ่งนั้น เมื่อมันยังกวนเธอไม่เลิก"นี่เธอสองคนน่ะ ตกลงจะนอนใช่ไหม"สิงห์เรียกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เมื่อเรียกสองสาวมาสักพักหนึ่งแล้ว แต่ทั้งสองไม่มีทีท่าว่าจะตื่น "เสียเวลาฉิบ!"พูดอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะเบื่อหน่ายสองคนนี้เต็มทน"นี่ยายขี้เซา ตื่นได้แล้ว!"ชายหนุ่มตะโกนใส่หูหญิงสาวคนที่นั่งใกล้เขา ไม่ได้ผล แทนที่เธอจะตื่น กลับผลักหน้าเขาออก แล้วหันไปอีกทาง เพื่อหนีจากสิ่งรบกวน คนที่นั่งข้างประตูก็เช่นกัน หัวที่พิงบานประตูหมุนกลับมาพิงกับหัวคนที่ขยับหนีเขา เป็นตำแหน่งที่เหมาะจริงๆ สองสาวหันหัวมาชนกัน แล้วหลับต่ออย่างสบายอารมณ์"ซ้อมหรือตายไงวะ"สิงห์บ่นอย่างหัวเสียปริ๊น! ปริ๊น! ปริ๊นเสียงแตรรถที่ขับสวนมา ดึงความสนใจของสิงห์ไปจากสองสาว เมื่อชายหนุ่มหันไปคุยกับคนที่ตะโกนมาจากรถคันนั้น"กลับมาแล้วเหรอ ได้ของครบไหม!"น่านนทีตะโกนถาม เมื่อเห็นรถสิงห์ ชายหนุ่มนึกแปลกใจที่เห็นสิงห์จอดรถอยู่หน้าวัด"ครบ มึงจะไปไหน!"สิงห์ตะโกนตอบ แล้วถามกลับ"ไปเอาต้นกาแฟที่ไร่ไอ้เพชร ไปไหม!""เดี๋ยวตามไป!"สายธารปรือตาขึ้น เมื่อได้ยินเสีย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status