Share

บทที่ 30

Penulis: ม่านฝันจันทรา
นางจะอยู่เป็นเพื่อนโม่จิ่นยวน อย่างน้อยก็เพื่อให้เขารู้ว่า เขาไม่ได้อยู่เพียงลำพัง

“ก็ได้ขอรับ”

ท่านหมอเห็นว่านางไม่กลัวจริง ๆ จึงไม่ได้พูดอะไรมาก

ยาแก้ปวดที่มู่หนิงให้ ออกฤทธิ์เร็วมาก ท่านหมอเพิ่งจะคว้านเนื้อไปได้ไม่กี่ครั้งก็เห็นผลแล้ว

สีหน้าของโม่จิ่นยวน จากที่เจ็บปวดจนแทบขาดใจ ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสงบนิ่ง

ท่านหมอคิดว่าเขาเจ็บจนชาไปแล้ว จึงไม่ได้คิดอะไรมาก

หลังจากการรักษาเสร็จสิ้น ท่านหมอก็เหนื่อยจนเหงื่อท่วมตัว

โม่จิ่นยวนที่ถูกพันแผลแล้ว นอนฟุบอยู่บนตักของมู่หนิงอย่างอ่อนแรง ไม่นานก็ทนไม่ไหวหลับไป

“ท่านหมอ ทั้งหมดเท่าไหร่หรือเจ้าคะ?”

ฮูหยินผู้เฒ่าโม่เดินเข้ามา เมื่อเห็นว่าโม่จิ่นยวนไม่เป็นอะไรแล้ว จึงค่อยวางใจลง

ท่านหมอคำนวณดูแล้วกล่าวว่า “ทั้งหมดสิบห้าอีแปะขอรับ”

หยางซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็หันไปมองเจ้าหน้าที่หลี่ที่อยู่ด้านข้าง แล้วพูดว่า “ท่านเจ้าหน้าที่! ได้โปรดคืนห่อผ้าที่ท่านแม่ให้ข้ามาสักครู่ ข้าอยากจะหยิบเงินออกมาจ่ายเจ้าค่ะ”

เจ้าหน้าที่หลี่กล่าวอย่างลำบากใจ “ขออภัย หากไม่ได้รับอนุญาตจากรองแม่ทัพจาง ข้าให้ไม่ได้”

“ท่านไม่คืนห่อผ้าให้พวกเรา แล้วพวกเราจะเอาเงินที่ไหน
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • หมอเทวดาทะลุมิติ มาอุ้มท้องให้แม่ทัพไร้ทายาท   บทที่ 100

    อย่างน้อยที่สุดหวังอวี่หลิงก็เป็นสหายของพี่ชาย ถือเป็นคนที่รู้พื้นเพกันดี แต่งงานกับเขาย่อมดีกว่าแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จักกันเลย“เชียนเชียน ขอบใจเจ้ายิ่งนัก ขอบใจที่เจ้ายอมแต่งงานกับข้า วางใจเถิด ตลอดชีวิตนี้ข้าจะดีกับเจ้าให้ถึงที่สุด”หวังอวี่หลิงอุ้มนางขึ้นมาด้วยความดีใจ และหมุนตัวไปหลายรอบด้วยความตื่นเต้นเขาอดใจรอแทบไม่ไหวอยากรับหลี่เชียนเชียนแต่งเข้าเรือนเป็นภรรยาให้ได้โดยไว ครั้นวางนางลงแล้วก็เอ่ยขึ้นพร้อมยิ้มกว้างมีความสุขอย่างไร้ใดเปรียบ “เชียนเชียน ข้าจะกลับไปจัดเตรียมงานสมรสเดี๋ยวนี้เลย แล้วพรุ่งนี้ข้าจะมาสู่ขอเจ้าไปเป็นภรรยา”เพื่อให้ได้แต่งงานกับหลี่เชียนเชียนได้ทุกเมื่อ เขาได้ตระเตรียมทุกอย่างในเรือนไว้พร้อมก่อนแล้ว หากนางรับปากแต่งงานเมื่อใด เขาก็พร้อมจะจัดสถานที่และพิธีสมรสให้ได้ทันทีหลี่เชียนเชียนมิได้ปฏิเสธ กระทั่งเขาเดินจากไปแล้ว นางรู้สึกราวกับถูกดูดพลังออกไปจนหมดทั้งตัว“คุณหนู”สาวใช้ข้างกาย เห็นนางแทบจะทรุดลงบนพื้น ก็รีบรุดเข้าไปประคองนางไว้ทันที ก่อนจะเอ่ยอย่างปวดหัวใจ “ไยจึงตัดสินใจแบบนี้เจ้าคะ ทั้งที่คุณหนูไม่ได้ชอบคุณชายหวัง ไยคุณหนูจึงยอมรับปากแต่งงาน

  • หมอเทวดาทะลุมิติ มาอุ้มท้องให้แม่ทัพไร้ทายาท   บทที่ 99

    “เชียนเชียน! ข้าสาบาน ชีวิตนี้ข้าจะรักเจ้าเพียงผู้เดียว จะสมรสกับเจ้าเพียงผู้เดียว เจ้ายอมสมรสกับข้าเถิดนะ ได้โปรดเถิด?”ชายหนุ่มด้านหน้าสวมอาภรณ์ผ้าไหมสีฟ้าเข้มทั้งตัว กำลังล้อมหน้าล้อมหลังหลี่เชียนเชียนไว้อย่างไร้ยางอายโม่จิ่นยวนกับมู่หนิงได้ยินแล้ว ที่แท้ก็เป็นคุณชายที่มาสู่ขอหลี่เชียนเชียนแต่งงานนี่เอง เพราะพวกเขาเป็นคนนอกจะเข้าไปแทรกแซงก็มิใช่เรื่อง พวกเขาจึงมิได้สนใจหยุดดู แต่เดินออกไปด้านนอกต่อทันที“พี่ใหญ่โม่ พี่สะใภ้มู่พวกท่านกำลังจะไปที่ใดกันหรือ ข้าขอไปกับพวกท่านด้วยได้หรือไม่?”หลี่เชียนเชียนเห็นว่าโม่จิ่นยวนและมู่หนิงกำลังจะออกไปข้างนอก นางที่กำลังกลัดกลุ้มว่าจะสลัดตัวเองออกจากคุณชายตรงหน้าท่านนี้อย่างไร พอหันไปก็เห็นพวกนางสองคนพอดี จึงรีบวิ่งไปหาอย่างไม่รอช้า แสดงเจตนาว่าอยากออกไปข้างนอกกับพวกนางด้วยโม่จิ่นยวนได้ยิน ก็ปฏิเสธทันทีอย่างไม่มีลังเล “คุณหนูเชียนเชียน พวกเราจะออกไปทำธุระข้างนอกกัน ไม่สะดวกพาท่านไปด้วย”เขากับมู่หนิงตั้งใจว่าจะออกไปซื้อของด้วยกัน แล้วยังเกี่ยวข้องกับมิติด้วย ดังนั้นจะให้นางตามไปด้วยไม่ได้เด็ดขาดหากแค่ออกไปเดินเล่นเฉย ๆ ก็ว่าไปอย่างห

  • หมอเทวดาทะลุมิติ มาอุ้มท้องให้แม่ทัพไร้ทายาท   บทที่ 98

    โม่จิ่นยวนสีหน้ามืดครึ้ม มองมู่หนิงอย่างรู้สึกหมดอารมณ์ “นางจะประเสริฐเลิศล้ำแค่ไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับข้า หรือว่าแค่เจอดรุณีประเสริฐแสนดีสักคน แล้วข้าต้องชอบนางอย่างนั้นหรือ?”มู่หนิงเห็น เขาทำหน้าบูดบึ้งไม่พอใจ ก็ผุดยิ้มพลางตบไหล่เขาเบา ๆ “ข้าก็แค่ถามเท่านั้นเอง ท่านไม่เห็นจะต้องทำหน้ามืดครึ้มแบบนี้เลย”“ข้า…”โม่จิ่นยวนหงุดหงิดนางจนจะบ้าตายให้ได้แล้วผู้หญิงคนนี้ แม้จิตวิญญาณจะมิได้ผูกพันเป็นสามีภรรยากับเขา แต่ร่างกายใช่ เด็กในครรภ์ก็ใช่ นางจะไม่แยแสสักนิดเลยหรือ?“เอานี่ ข้าให้แอปเปิลท่านหนึ่งลูก ไม่ต้องทำหน้าบูดแบบนั้นแล้ว”มู่หนิงเห็นเขาหงุดหงิดนัก จึงหยิบแอปเปิลจากในมิติออกมาหนึ่งลูกเพื่อปลอบเขาโม่จิ่นยวนยื่นมือไปรับผลแอปเปิลมา อารมณ์ค่อยดีขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะมองนางด้วยสายตาแน่วแน่ “มู่หนิง ข้ารู้ ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้ากับข้าซับซ้อนยิ่งนัก เป็นสามีภรรยาแต่ก็มิได้เป็นสามีภรรยา แต่ไม่ว่าอย่างไร ตราบใดที่เจ้าเป็นคนสกุลโม่ ในหัวใจของข้าจะมีเจ้าเป็นภรรยาเพียงคนเดียว คนสกุลโม่ไม่สมรสภรรยารอง ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่มีธรรมเนียมรับอนุภรรยาเข้าเรือนด้วย ตอนนี้ตำแหน่งฮูหยินโม่จะมีเพียงเจ

  • หมอเทวดาทะลุมิติ มาอุ้มท้องให้แม่ทัพไร้ทายาท   บทที่ 97

    “เพิ่งตื่นเมื่อครู่นี้เอง”โม่จิ่นยวนเลื่อนมือขึ้นมาหนุนดวงหน้างดงามหล่อเหลาอย่างเกียจคร้าน จ้องมองนางด้วยใบหน้าคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม “ฉวยโอกาสจูบข้าตอนข้าหลับ เจ้าไม่คิดว่าควรให้คำอธิบายข้าสักคำหรือ?”เขาไม่รู้สึกว่ามู่หนิงแอบจูบเขา เพราะว่าตกหลุมรักเขามู่หนิงหัวเราะเสียงเจื่อน ก่อนจะอธิบายออกไปอย่างส่งเดช “เรื่องนั้น ข้า…ข้าก็แค่เห็นว่าริมฝีปากท่านงดงามดูดี อีกอย่างท่านก็มีรูปโฉมหล่อเหลา ก็เลยอยากจะลองจูบดูว่าจะรู้สึกอย่างไร ท่านเชื่อหรือไม่?”โม่จิ่นยวนได้ยินแล้ว ริมฝีปากเย้ายวนกระตุกเล็กน้อย ทำหน้าเหมือนจะบอกอีกฝ่ายว่าเห็นข้าเป็นเด็กปัญญาอ่อนรึไง “เจ้าจะโกหกทั้งที ช่วยหาเหตุผลที่ดีกว่านี้ให้ฟังหน่อยได้หรือไม่?”มู่หนิงสวนกลับทันควัน “ข้าก็หาแล้วนี่ไง บอกว่าเจ้าหล่อเหลา หน้าตาดูดี นี่ยังไม่นับเป็นเหตุผลที่ดีอีกหรือ?”“…”โม่จิ่นยวนหยัดกายขึ้น ดวงตาคมกริบงดงามพลันหรี่ลงเล็กน้อย “ดังนั้นแล้วจุดประสงค์ที่แท้จริงที่เจ้าจูบข้ามันคืออะไร?”มู่หนิงตบปากตนเองเบา ๆให้ตายเถิดเมื่อครู่นางโง่สิ้นดี ยอมรับไปจนได้ว่าที่ตนเองอธิบายไปเป็นข้ออ้างที่แต่งขึ้นมามู่หนิงรู้สึกอับอายอย่างถึ

  • หมอเทวดาทะลุมิติ มาอุ้มท้องให้แม่ทัพไร้ทายาท   บทที่ 96

    โม่จิ่นยวนตอบกลับเพียงหนึ่งประโยคอย่างเรียบง่าย ฮูหยินผู้เฒ่าโม่ก็ทราบทันทีว่าเขามีแผนการใหม่ในใจแล้ว“ท่านแม่ ท่านพักผ่อนก่อนเถิด ไว้หนิงหนิงตื่นแล้ว ข้าจะให้นางเอายาระงับปวดอีกเม็ดมาให้ท่านกิน”โม่จิ่นยวนดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มกายให้นางด้วยความเอาใจใส่ เมื่อเรียบร้อยดีแล้วจึงหมุนตัวและเดินออกไปฮูหยินผู้เฒ่าโม่เห็นว่ารอยแผลเป็นบนใบหน้าของเขาหลุดหายไปแล้ว จึงกำชับว่า “ได้ ไว้หนิงหนิงตื่นเมื่อใด ให้นางช่วยติดแผลเป็นบนหน้าให้เจ้าใหม่ด้วย”“อืม”โม่จิ่นยวนรับคำหลังจากมาถึงห้องที่มู่หนิงหลับอยู่แล้ว เมื่อเห็นว่านางนอนหลับสนิทไม่ได้ห่มผ้าสักนิด ผ้าห่มทั้งหมดถูกถีบไปกองอยู่ปลายเตียงแบบนั้น ใบหน้าเผลอกระตุกรอยยิ้มเอ็นดูออกมาอย่างอดไม่ได้มู่หนิงคงจะไม่ได้ผ่อนคลายมานานเกินไป ครั้งนี้จึงหลับสนิทมาก หากเป็นเวลาอื่นแค่มีคนเดินเข้ามาในห้อง นางก็ต้องสะดุ้งตื่นแล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่าโม่จิ่นยวนมาห่มผ้าให้นางเลยโม่จิ่นยวนเองก็เหนื่อยมากเหมือนกัน มองไปด้านนอกเห็นว่าแสงแดดแรงเกินไป ออกไปทำอะไรไม่ได้ ก็เลยถือโอกาสนี้ทอดกายลงนอนข้างมู่หนิงกว่ามู่หนิงจะตื่นขึ้นอีกที ก็เป็นช่วงบ่ายแก่ ๆ แล้วพอลืมตาข

  • หมอเทวดาทะลุมิติ มาอุ้มท้องให้แม่ทัพไร้ทายาท   บทที่ 95

    “ไม่ต้องแล้ว ในเมื่อพี่ใหญ่โม่ปฏิเสธแล้ว จากนี้ก็อย่าพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีกเลย ข้าไม่อยากเคี่ยวเข็ญฝืนใจใคร”หลี่เชียนเชียนมีความหยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีของตนเอง นางได้พยายามช่วงชิงโอกาสนั้นมาแล้ว แม้ว่าจะถูกปฏิเสธ แต่ในใจก็มิได้รู้สึกติดค้างแล้วพูดจบ นางก็หมุนตัวและเดินออกไปทันทีหลี่เฉิงหมิงมองเงาแผ่นหลังอันเงียบเหงาของนาง มือสองข้างที่แนบอยู่ตรงต้นขาก็กำแน่นขึ้นเล็กน้อยถูกปฏิเสธเพียงหนึ่งครั้ง ก็คิดจะถอดใจเช่นนี้หรือ?ไม่ได้ เขาจะต้องใช้ประโยชน์จากเชียนเชียนรั้งให้โม่จิ่นยวนอยู่ที่เมืองหรงต่อให้ได้……ตอนที่โม่จิ่นยวนกลับมาถึงเรือนปีกตะวันตก ท่านแม่และบรรดาพี่สะใภ้กำลังนั่งพักผ่อนรับลมอยู่ในศาลา “ท่านแม่ มู่หนิงเล่า?”เขาสืบเท้ายาว ๆ เข้าไป พอไม่เห็นมู่หนิง หัวใจพลันสะท้านวาบด้วยความกังวล รีบเอ่ยถามมารดาทันทีด้วยความร้อนใจทุกคนพอเห็นท่าทีร้อนใจของเขา ต่างก็หัวเราะในใจ ดูเหมือนความรักความผูกพันที่น้องเจ็ดมีต่อน้องสะใภ้เจ็ดใช่ว่าจะไม่มีเสียที่ไหนฮูหยินผู้เฒ่าโม่เอ่ยยิ้ม ๆ “หนิงหนิงบอกว่าง่วง ก็เลยกลับไปหลับในห้องที่ข้านอนพักผ่อนเมื่อครู่นี้แล้ว”“เช่นนั้นข้าขอตัวไปดูนางสั

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status