Share

บทที่ 15

Author: เชี่ยเก้อจวี๋จื่อ
อย่างที่เซี่ยเชียนฮวันคิดเอาไว้ แม่ดอกบัวขาวซูอวี้เออร์ เริ่มพูดเปลี่ยนดำเป็นขาวกล่าวหานางแล้ว!

นางพูดออกไปอย่างตกใจ "น่าแปลกจริง แม่นางซูเอาอะไรมาตัดสินว่าข้าเป็นคนสั่งให้นางวางยาพิษเหรอ"

"แต่ว่าชิงถีเป็นสาวใช้ที่ติดตามท่านมาจากบ้านเดิมนะ หากว่าท่านไม่ได้คอยให้ท้ายอยู่ นางจะกล้าทำเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ได้หรือ"

ซูอวี้เออร์กัดริมฝีปากแสร้งทำตัวไร้เดียงสา หลังจากชี้เป้าเสร็จ ก็หันไปแสร้งพูดห้ามปรามกับเซียวเย่หลันต่อ "ท่านอ๋อง ข้าว่าพระชายาคงทำเรื่องโง่เขลาไปเพราะอารมณ์โมโหชั่วครู่ ในเมื่อไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นจริงๆ เห็นแก่อันติ้งโหว ท่านก็อย่าถือสานางเลยนะเพคะ"

คำพูดของนางที่ดูเหมือนกำลังห้ามปราม แต่แท้จริงแล้ว กำลังเหยียบย่ำลงไปในดงกับระเบิดของเซียวเย่หลันในทุกอนู!

สีหน้าของชายหนุ่มแย่ลงทุกที นัยน์ตาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็ง ไอสังหารแผ่กระจายออกมาอย่างเข้มข้น

"เซี่ยเชียนฮวัน ดูท่าเจ้าจะไม่ได้จดจำคำที่ข้าพูดเลยสินะ"

เขาเคยบอกแล้วว่าหากนางยังทำเรื่องที่ล้ำเส้นเขาอีก ไม่ว่าใคร ก็รักษาชีวิตของนางเอาไว้ไม่ได้!

เซียวเย่หลันก้าวขึ้นมาหนึ่งก้าว ความกดดันมหาศาลทำให้ทุกคนรู้สึกกดดันไปหมด ขนาดแสงจันทร์ยังถูกเมฆดำบดบังเอาไว้ ราวกับไม่อาจไม่หลบรัศมีของเขาได้!

ในเวลานี้เอง จู่ๆ ชิงถีก็บุกลุยออกไป กอดขาของซูอวี้เออร์แน่นและตะโกนว่า "แม่นางซูท่านเคยพูดไว้ว่าขอเพียงข้าสามารถช่วยท่านกำจัดพระชายาออกไปได้ ท่านจะขอร้องต่อท่านอ๋อง ให้ข้าอยู่รับใช้ท่านหนิ! แต่ทำไมแม้แต่ข้าท่านก็จะวางยาพิษด้วยล่ะ จะปิดปากข้าหรือไง แม่นางซูท่านช่างจิตใจโหดร้ายนัก"

ซูอวี้เออร์ตกใจจนหน้าซีดเผือด!

ให้ตายเถอะ นังแพศยานี่รู้ได้ยังไงว่าตัวเองโดนยาพิษนะ

"ออกไปนะ! ข้าไม่รู้ว่าเจ้าพูดอะไร" ซูอวี้เออร์คิดจะสะบัดชิงถีออก แต่ไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่หลุดสักที

"ท่านอ๋องโปรดตรวจสอบด้วย ยาพิษห่อนั้นแม่นางซูเป็นคนมอบให้ข้าเองกับมือ นางอยากกำจัดองค์รักษ์เย่ เช่นนี้ท่านอ๋องก็จะพาลไปโกรธพระชายา! อีกอย่าง ก่อนหน้านี้แม่นางซูยังสอนให้ข้าหลอกพระชายาให้กินยากระตุ้นอารมณ์เกินขนาดด้วย ยานั่นหากว่ากินมากเกินไป ร่างกายของพระชายาก็จะแย่..."

ชิงถีพูดทุกเรื่องที่ซูอวี้เออร์เคยสั่งให้ตัวเองทำเรื่องเลวร้ายออกมาจนหมด

เมื่อทุกคนได้ฟังก็พากันตกตะลึง คิดไม่ถึงเลยว่าแม่นางซูที่ปกติก็ดูเป็นคนอ่อนโยน ลับหลังจะมีจิตใจที่อำมหิตเช่นนี้

เรื่องราวกลับตาลปัตรไปหมด

"นังบ่าวชั้นต่ำ อย่าพูดมั่วๆ นะ!" เนื่องจากร้อนใจซูอวี้เออร์จึงไม่สามารถคิดอะไรเยอะได้ นางพูดจารุนแรงออกไปก่อนจะยกขาขึ้นเตะชิงถีจนลอยกระเด็นออกไปไกล!

ทันใดนั้น ซูอวี้เออร์ถึงเพิ่งมาคิดได้ว่าตัวเองเสียอาการไปมาก นางรีบกลับมาทำตัวเป็นคนอ่อนโยนน่าสงสารทันที จับไปที่ชายเสื้อของเซียวเย่หลันอย่างออดอ้อน "ท่านอ๋อง อวี้เออร์ไม่เคยทำเรื่องเช่นนั้นเลยนะเพคะ มีคนไม่ดีใส่ร้ายอวี้เออร์"

ตอนนี้สีหน้าของเซียวเย่หลันเปลี่ยนเป็นสีดำคล้ำไปหมดแล้ว

ในตาเย็นเยียบราวกับความมืดมิดยามราตรี มองไม่เห็นแสงสว่างใดๆ ทำให้คนไม่อาจรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

พวกคนที่คุกเข่าอยู่ด้านหลังกลับอดไม่ได้ที่จะซุบซิบกัน "ก่อนหน้านี้เคยเห็นแล้วว่าแม่หนูชิงถีมักแอบไปที่จิ่นซิ่วหยวนของแม่นางซูบ่อยๆ เดิมทีคิดว่านางเป็นแค่คนเห็นแก่เงิน คิดไม่ถึงว่าจะกล้าทำร้ายนายของตัวเองได้..."

"ใช่น่ะสิ ข้าก็เคยเห็นเหมือนกัน นางกับบ่าวคนสนิทของแม่นางซูดูสนิทสนมกันมาก"

"อย่างไรก็ตามเรื่องวางยาไม่มีทางที่พระชายาจะเป็นคนบงการได้ เว่ยต้าเหนียงก็พูดแล้วว่าพระชายาเป็นคนมาเตือนนางเองว่าให้ดูแลยาให้ดี ระวังจะมีคนเล่นตุกติก"

"ดูท่าพระชายาก็ไม่โง่นะ นางทายออกตั้งนานแล้วว่าในตำหนักมีคนคิดไม่ซื่อ..."

เซียวเย่หลันพลังปราณล้ำลึก เสียงซุบซิบเบาๆ ที่เหมือนเสียงแมลงพวกนี้ สำหรับเขากลับฟังได้ยินอย่างชัดเจน!
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
worarat Pimonsa
ช่วงนี้กูจะเกลียดเสี่ยวเย่หลัน เพราะไอ้บ้านี่หูเบา
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี   บทที่ 514

    “มันมาจากไหน?”เซียวเย่หลันถามเซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้ว “ตงไหล!”“ตงไหล...”พอได้ยินชื่อสถานที่นี้ สีหน้าของเซียวเย่หลันก็ขรึมลงเล็กน้อย เขานึกถึงคนๆ หนึ่งเซี่ยเชียนฮวันเอ่ยชื่อของคนที่อยู่ในความคิดของเขาทันที “รู้สึกว่าบังเอิญมากใช่หรือไม่? ยาที่พวกฆาตกรให้เหยื่อกินเป็นผลผลิตพิเศษจากตงไหล ประจวบเหมาะกับตอนที่พวกเขาจับคนร้ายแถบชานเมืองนั้น ฉินจีที่มีสมญานามว่าเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งตงไหลถูกส่งตัวไปที่วังหลัง” “ช่างบังเอิญมากจริงๆ”เซียวเย่หลันจ้องไปที่หญ้าที่ส่งกลิ่นคาวปลาตายบนโต๊ะ นิ้ววางอยู่เหนือริมฝีปากแล้วบีบจมูกเบาๆเรื่องราวมากมายจริงๆเขาไม่รู้สึกว่าพวกนี้เป็นเรื่องบังเอิญทั้งสองเรื่องนี้ อย่างไรเสียก็ต้องเกี่ยวข้องกันเซี่ยเชียนฮวันพูดว่า “แล้วก็ ข้าให้เพื่อนไปสืบดูแล้ว เป็นเพราะหญ้าโช่วผิงถูกคนเข้าใจว่าเป็นยายืดอายุขัย มีจอมยุทธ์มากมายที่จะใช้มันกลั่นเป็นยาเพื่อใช้บำรุงสำหรับการฝึกยุทธ์”“เพื่อนเจ้าคนไหน? ผู้ชายหรือผู้หญิง?”จุดสนใจของเซียวเย่หลันอยู่ตรงนี้เซี่ยเชียนฮวันกลอกตามองบนอย่างไม่สบอารมณ์ “เถ้าแก่เนี้ยที่หอฮัวเยว่!”“อืม”ผู้หญิง เช่นนั้นเซียวเย่ห

  • หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี   บทที่ 513

    ซูอวี้เออร์สีหน้าแข็งค้างสมควรตายคิดไม่ถึงเลยว่าพวกโจรโฉดพวกนี้จะได้รับข่าวสารว่องไวเพียงนี้!นางยังนึกว่า พวกเขาควรจะเป็นพวกโจรกระจอกในยุทธภพ ไม่ค่อยมีความเข้าใจเกี่ยวกับราชวงศ์นัก และนางเพิ่งตั้งครรภ์ไม่นาน จากภายนอกแล้วก็ดูไม่ออกหากเป็นเช่นนี้ นางในตอนนี้ก็กลายเป็นแกะน้อยเข้าถ้ำเสือแล้วสิ??ในขณะที่ซูอวี้เออร์เหงื่อเปียกชุ่มไปทั้งตัวและกำลังคิดว่าจะรับมือต่ออย่างไรนั้น หัวหน้าชุดขาวก็เงยหน้าขึ้นแล้วหัวเราะเสียงดัง “ฮ่าๆๆ ไม่ต้องเป็นกังวลไป!”“เป้าหมายของพวกเราคือหญิงตั้งครรภ์ท้องโต เจ้าที่เพิ่งท้องแบบนี้ ทารกในครรภ์ยังไม่เป็นรูปเป็นร่างเลย ไม่มีประโยชน์อะไรกับเราสักนิด” อีกคนหนึ่งพูดเสียงเย็น หัวหน้าชุดขาวตบไปที่บ่าของพรรคพวกตัวเอง “เอาล่ะ อย่าทำให้นางตกใจไปเลย พวกเรากำลังต้องการเลือดเนื้อเชื้อไขของราชวงศ์ต้าเซี่ยพอดี นางยังช่วยพวกเราได้อีกมาก”สีหน้าของพรรคพวกคนนั้นแสดงออกถึงความแปลกใจเล็กน้อยแต่ ที่แห่งนี้ คำพูดของหัวหน้าคนเดียวที่ถือเป็นคำตัดสินสูงสุดเขาได้ตัดสินใจจะร่วมมือกับซูอวี้เออร์แล้วซูอวี้เออร์เผยรอยยิ้มที่พึงพอใจออกมา “ตอนนี้ท่านอ๋องจะออกลาดตระเวนทุกคืน

  • หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี   บทที่ 512

    ก่อนหน้านี้ เซียวจ้านได้พูดคุยกับนางหลายครั้งได้แสดงออกให้เห็นถึงความในใจอยู่บ้างแต่นางกลับไม่รู้เลยว่า เซียวจ้านนั้นแท้จริงแล้วไม่ได้เป็นคนเอาแต่เล่นไม่เอาอ่าวอย่างที่เผยให้เห็นในรูปลักษณ์ภายนอก ตอนเด็กเขาก็ผ่านความเจ็บปวดมาไม่น้อยแต่พวกนั้นต่างก็เป็นการพูดคุยเปิดใจทั่วไปเซี่ยเชียนฮวันยืนยันได้ว่าระว่างนางกับเซียวจ้านนั้นไม่มีการข้ามเส้น มากที่สุดก็เรียกได้ว่าเป็นเพื่อน ไม่ได้เป็นเหมือนที่เซียวเย่หลันคิดนางแค่นเสียงเหอะ “เซียวเย่หลัน ข้าว่านะ เพราะเจ้าเคยแอบขโมย พอมองใครก็รู้สึกว่าเป็นโจรเสียหมด”“ข้าไม่เคยขโมยของใคร” เซียวเย่หลันถูกทำให้โกรธจนขำแล้วเซี่ยเชียนฮวันยกมุมปาก “ตัวเจ้ามีหญิงสาวมากมาย ซูอวี้เออร์นั้นข้าไม่นับแล้ว ยังมีหลี่จิ้งหย่าที่ชอบพอกันมาตั้งแต่เด็ก ผู้อื่นแต่งงานกับองค์ชายสองแล้ว เจ้ายังไปติดพันนางยากจะอธิบายได้ชัดเจนอยู่เลย”“เป็นเพราะว่าจิตใจของท่านอ๋องเองไม่บริสุทธิ์ ดังนั้น ถึงได้รู้สึกว่าระหว่างข้ากับองค์ชายห้านั้นพิเศษอย่างไรล่ะ”เซียวเย่หลันน้ำเสียงเย็นเยียบ “ตัวข้าไม่เคยติดพันกับหลี่จิ้งหย่าจนอธิบายไม่ได้”“งั้นหรือ? เช่นนั้นวันนั้นที่ข้าเห็น

  • หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี   บทที่ 511

    “ข้าเป็นหมอผู้เชี่ยวชาญ ไม่กลัวหรอก”เซี่ยเชียนฮวันปากแข็ง ดึงฝ่ามือออกจากมือของเซียวเย่หลันแล้วเริ่มชันสูตรศพทีละร่างหญิงสาวพวกนี้ตายเพราะเสียเลือดมากเกินไปพวกนางถูกกรีดร่างทั้งเป็น วิธีการทารุณมากแต่ที่แปลกคือ ภายในร่างของพวกนางกลับมีร่องรอยของยาอยู่ แต่ไม่ได้ถูกพิษอย่างที่เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพพูดพอเจ้าเมืองเห็นเซี่ยเชียนฮวันขมวดคิ้ว ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ เขาจึงบีบจมูกแล้วเดินไปด้านหน้าถามขึ้นว่า “พระชายาอ๋อง ท่านสังเกตพบสิ่งใดหรือไม่?”“จากที่ข้าสังเกต แทนที่จะพูดว่าพวกนางถูกพิษ ควรพูดว่าก่อนตาย พวกนางถูกคนกรอกยาชนิดหนึ่งให้กิน ไม่ถึงกับขั้นส่งผลร้ายต่อร่างกายมากนัก แต่ในเมื่อฆาตกรจะฆ่าพวกนางอยู่แล้ว เหตุใดต้องมากเรื่อง กรอกยาพวกนางด้วยเล่า”จุดที่เซี่ยเชียนฮวันคิดไม่ตกก็คือจุดนี้ในกระเพาะของทุกร่างล้วนมีเศษซากยาชนิดนี้เท่ากับว่า เรื่องนี้สำหรับฆาตกรแล้วเป็นขั้นตอนที่ขาดไม่ได้สำหรับฆาตกร ขั้นตอนนี้มีประโยชน์ต่อพวกเขาสูงสุดเซียวเย่หลันขมวดคิ้วเล็กน้อย “ยาชนิดนี้ทำขึ้นมาจากอะไรหรือ?”“น่าจะมีประโยชน์เพียงช่วยให้ร่างกายแข็งแรง แต่รายละเอียดต่างๆ ต้องรอให้ข้านำตั

  • หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี   บทที่ 510

    “ใครน่ะ?!”เซี่ยเชียนฮวันตกใจเดินไม่ให้ซุ่มไม่ให้เสียงมาอยู่ด้านหลังของนาง!พอนึกถึงเรื่องที่สตรีมีครรภ์หายตัวไปในช่วงนี้ ใจของเซี่ยเชียนฮวันก็เต้นตึกๆๆ รัวเป็นกลอง นางหันตัวขวับกลับมา นางก็ราดน้ำที่อยู่ในมือออกไปจนหมดจากนั้น...นางได้ทำให้ผมดกดำและเสื้อผ้าของเซียวเย่หลับเปียกไปหมดเซียวเย่หลันถูกน้ำราดทั้งหน้า หมดคำจะพูด ใช้มือเช็ดถูกแล้วพูดเสียงเย็น “การระมัดระวังตัวตลอดเวลานั้นเป็นเรื่องดี แต่ก็ไม่ต้องกลัวเป็นกระต่ายตื่นตูมไป”“ใครให้เจ้ามาไม่ให้เสียงสักนิดล่ะ มาอย่างกับผี ตกใจหมดเลย” เซี่ยเชียนฮวันเองก็อารมณ์ไม่ดี “แต่ก่อนเจ้าไม่มาโรงหมอไม่ใช่หรือ วันนี้วิ่งแจ้นมาที่นี่ทำไม?”“หากไม่ใช่เพราะเจ้าเมืองซุ่นเทียนมาขอแล้วขออีก ข้าเองก็คร้านจะมา”เซียวเย่หลันแสดงท่าทางรังเกียจเต็มที่ หยิบเอาผ้าออกมาเช็ดหน้าเซี่ยเชียนฮวันไม่เข้าใจ “เจ้าเมืองซุ่นเทียนขอร้องเจ้า? เขาเองก็อยากซื้อครีมบำรุงให้ฮูหยินของตนหรือ?”“พบศพเหยื่อสาวแถวชานเมืองหลวง ฝ่ายชันสูตรบอกว่าพวกนางถูกพิษ แต่ไม่สามารถตรวจสอบได้แน่ชัดว่าเป็นพิษจากอะไร เจ้าเมืองซุ่นเทียนก็เลยอยากขอให้เจ้าช่วย”เซียวเย่หลันพูดอธิบายส

  • หลังหย่า ราชาสงครามอ้อนขอข้าคืนดี   บทที่ 509

    “รู้สิ ทำไมหรือ?”เซี่ยเชียนฮวันตะลึงตอนที่อยู่โรงหมอ นางได้ยินพวกชาวบ้านถกเถียงกันราวกับว่ามีหญิงสาวมากมายที่ถูกจับตัวหรือว่า ที่ฮ่องเต้เรียกตัวเซียวเย่หลันไปห้องทรงพระอักษรก็เพราะจะให้เขาตรวจสอบเรื่องนี้เซียวเย่หลันพูดเสียงทุ้มว่า “สตรีที่ถูกพวกเขาจับตัวไปล้วนเป็นสตรีมีครรภ์” “อะไรนะ???”เซี่ยเชียนฮวันอดตกใจไม่ได้!ตามหลักแล้ว สตรีที่ถูกจับตัวไปควรเป็นหญิงสาวอายุน้อย เหตุใดจึงเป็นสตรีมีครรภ์ล่ะ?“ตอนนี้ คนในเมืองหลวงในใจกระวนกระวาย เสด็จพ่อได้ออกประกาศห้ามออกจากเคหะสถานยามค่ำคืนแล้ว นับจากวันนี้เป็นต้นไป ข้าต้องนำทหารออกไปลาดตระเวนทุกคืน จนกว่าจะจับตัวพวกผู้ร้ายพวกนั้นได้”เซียวเย่หลันมองไปทางเซี่ยเชียนฮวันปราดหนึ่ง ยื่นมือไปบีบแก้มนาง “เจ้าดูแลเด็กน้อยในท้องของเจ้าให้ดี ช่วงนี้อย่าออกไปวิ่งพล่านที่ไหน ได้ยินไหม”“อื้อ”เซี่ยเชียนฮวันตอบอย่างว่าง่ายไม่แปลกที่เซียวเย่หลันไม่ยอมให้นางช่วยที่แท้ก็เพราะแค่มีครรภ์ก็ตกอยู่ในอันตรายแล้ว เพื่อปกป้องเด็กน้อยในท้อง นางต้องไม่เอาตัวเข้าไปเสี่ยงเซี่ยเชียนฮวันไม่ได้พูดเรื่องไปช่วยอีกนางติดตามเซียวเย่หลันกลับจวนอ๋อง แล้ว

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status