LOGINShare
ตอนที่ 13 ต้องตื๊อต่อ
Last Updated:
2025-11-06 15:22:50หลังจากสารภาพว่าชอบปณัยกรไปแล้วสุพิชฌาย์ก็รู้สึกโล่งใจที่ได้บอกความรู้สึกของตัวเองออกไป หญิงสาวไม่หวังจะให้ปณัยกรตอบรับเป็นแฟนกับเธอในตอนนี้เพราะรู้ว่าคนเย็นชาอย่างเขามันเข้าถึงยาก หญิงสาวคุยกับอาจารย์กิ่งแก้วแล้วว่าเธอชอบเขาจริงๆ อาจารย์กิ่งแก้วบอกว่าถ้าชอบเขาก็อดทนและให้เวลาเขาได้คิดได้ทบทวนความรู้สึกของตัวเอง
สุพิชฌาย์รู้ว่าในอดีตปณัยกรเคยมีแฟนเป็นอาจารย์ที่สอนอยู่ในมหาวิทยาลัยเดียวกัน จากนั้นฝ่ายหญิงก็ย้ายไปสอนมหาวิทยาลัยอีกที่หนึ่งทำให้ทั้งสองห่างกันและไม่มีเวลาให้กันสุดท้ายก็เลิกรากันไปจากนั้นปณัยกรก็ยังไม่เคยคบกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย ส่วนแฟนของเขาก็แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว
เธอไม่รู้ว่าที่ปณัยกรยังไม่ยอมมีผู้หญิงคนอื่นเพราะยังลืมคนรักเก่าไม่ได้หรือเพราะเขามีความสุขกับการใช้ชีวิตเรียบง่ายแบบนี้หรือเปล่าแต่เธอก็ไม่ละความพยายามที่จะต้องจีบเขามาเป็นแฟนให้ได้
ตอนแรกก็แค่อยากจะเอาชนะเพราะเห็นว่าเขาเป็นคนหน้าตาดี ถ้าได้ควงได้อวดคนอื่นว่าเป็นแฟนก็คงจะทำให้ใครต่อใครอิจฉา แต่พอได้ใกล้ชิดจริงๆ กลับรู้สึกทั้งรักทั้งหลงเขาอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน
เขาเหมือนเย็นชาแต่ก็แฝงไปด้วยความอบอุ่น ทุกอย่างมันแสดงออกมาทางสายตาและท่าทางแม้ปณัยกรจะพูดน้อยถามอะไรก็ตอบสั้นๆ แต่เธอสัมผัสได้ถึงความห่วงใยที่เขามีให้กับเธอ
สุพิชฌาย์เตรียมตัวเข้านอนแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเธอส่งสติกเกอร์บอกฝันดีไปให้กับอาจารย์หนุ่มห้องฝั่งตรงข้าม เมื่อเห็นเขาอ่านแล้วก็ยิ้มก่อนจะเก็บโทรศัพท์แล้วหลับไปด้วยหัวใจที่เต็มไปด้วยความสุข
เช้าวันต่อมาสุพิชฌาย์ก็รีบตื่นนอนแต่เช้าเธอรีบออกจากคอนโดมิเนียมก่อนเวลาปกติเพราะยังไม่กล้าสู้หน้าปณัยกรสักเท่าไหร่ เมื่อมาถึงมหาวิทยาลัยก็รีบตรงเข้าไปหาเพื่อนสองคนที่รออยู่บริเวณโรงอาหาร
“แกมีอะไรจะเล่ารีบบอกมาเลยนะ” เจนิตารีบพูดถามเพราะก่อนหน้านี้สุพิชฌาย์โทรมาบอกให้พวกเธอทั้งสองคนมารอที่โรงอาหารและบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะเล่าให้ฟัง
“ใจเย็นสิเจนขอฉันไปซื้อข้าวก่อนนะ”
“ฉันซื้อมาเผื่อแล้วข้าวผัดกุ้งของโปรดแกแล้วจะเอาอะไรอีกไหม”
“แหมแค่นี้รู้ใจฉันจริงๆ เลยนะใบตอง”
สุพิชฌาย์ทานข้าวไปได้ไม่กี่คำเพื่อนสองคนก็จ้องหน้าจนเธอต้องวางช้อนกับส้อมลงบนจาน
“นี่อยากรู้กันมากเลยใช่ไหม”
“ก็อยากรู้สิ แกรีบกินสิจะได้เล่าให้ฉันสองคนฟัง”
“แกเร่งให้ฉันกินเดี๋ยวข้าวก็ติดคอหรอกนะเจน”
“จะติดคอได้ไงนี่ฉันซื้อน้ำมาให้แล้ว” ณัฐมลส่งขวดน้ำมาให้
ทั้งสองคนยังจ้องสุพิชฌาย์ราวกับเธอเป็นนักโทษ หญิงสาวทานอีกไม่กี่คำรวบช้อนส้อมแล้วหยิบน้ำขึ้นมาดื่มก่อนมองหน้าเพื่อนทั้งสอง
“เอาล่ะทีนี้พวกแกสองคนตั้งใจฟังเรื่องที่ฉันจะเล่าดีๆ นะ” สุพิชฌาย์เห็นเพื่อนสนใจเรื่องของตนเองก็ยิ้ม
“ก็ตั้งใจฟังไง ฉันสองคนรอมานานแล้วเล่ามาสักทีเถอะเปียโน” เจนิตาคะยั้นคะยอ
“เมื่อวานฝนตก”
“พวกฉันรู้แล้วไม่ต้องเล่าก็ได้” ณัฐมลพูดขัดขึ้น
“ใจเย็นๆ สิฉันก็กำลังจะเล่าตามลำดับเหตุการณ์ไง แกนี่ใจร้อนไปได้นะใบตอง”
“ก็ฉันอยากรู้นี่”
“เอาล่ะทีนี้ฉันจะเล่าแล้วอย่าพูดแทรกนะ ถ้าแกพูดแทรกขึ้นมาฉันจะหยุดเล่าทันทีเลย”
“สัญญาเลยจะไม่พูดแทรก” เจนิตารีบสัญญาเพราะกลัวเพื่อนจะไม่เล่าให้ฟัง
“เมื่อวานฝนตกฉันกับอาจารย์ไนท์ก็เลยไม่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน แต่เราสั่งพิซซ่ากับไก่เกาหลีมากินที่ห้องของเขา บรรยากาศมันดีมากๆ เลยแหละ กินอาหารที่ชอบดูซีรีส์ที่ชอบด้วยกัน”
“แค่นี้เหรอไม่เห็นมันจะสำคัญตรงไหน”
“ก็ฉันยังเล่าไม่ถึงจุดที่สำคัญไงล่ะใบตองแกก็รีบถามขึ้นมาก่อน”
“แล้วทำไมแกไม่ข้ามไปจุดที่สำคัญเลยล่ะเปียโนจะรอให้ฉันสองคนอกแตกตายรึไง”
“เอาน่าทีนี้จะถึงจุดสำคัญแล้ว”
“ยังไงรีบเลยนะ”
“ระหว่างนั้นฉันก็ชวนเขาคุยไปเรื่อย ฉันถามว่าเคยมีแฟนไหมเขาก็บอกว่าเขาเคยมีแฟนแล้วก็ถามว่าเขาชอบผู้หญิงแบบไหน”
“แล้วเขาชอบผู้หญิงแบบไหนล่ะแบบแกหรือเปล่า”
“อาจารย์ไนท์ไม่ได้บอกว่าชอบผู้หญิงแบบไหน”
“อ้าวแล้วมันยังไง”
“ฉันก็เลยบอกเขาไปว่าฉันชอบเขาและขอเขาเป็นแฟน”
“อะไรนะ นี่แกไปสารภาพกับเขาแบบนั้นแล้วเขาไม่ตกใจแย่เลยเหรอ”
“ท่าทางอาจารย์ไนท์ก็ตกใจอยู่นะเจน”
“แล้วเขาตอบตกลงหรือเปล่า” เจนิตาถามต่อ
“ไม่นะอาจารย์เขาเงียบก็บอกว่าฉันยังเด็ก”
“ที่เขาไม่ให้คำตอบอาจเพราะเขาไม่ชอบเด็กก็ได้”
“เขาไม่ให้คำตอบว่าจะตกลงเป็นแฟนฉันหรือเปล่า แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเพราะฉะนั้นฉันยังมีความหวัง ฉันบอกเขาแล้วว่าฉันไม่เร่งรัดเอาคำตอบ”
“แล้วแกคิดว่าจะทำยังไงต่อล่ะเปียโน”
“ก็คงทำตัวเป็นปกตินั่นแหละเจน”
“แกคิดว่าบอกความในใจไปแล้วทำตัวเป็นปกติกับเขาได้เหรอ”
“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อเช้าฉันก็รีบออกมายังไม่ได้เจอเขาเลย”
“แกไม่กล้าสู้หน้าเขาแบบนี้แกจะรู้ได้ยังไงว่าเขารู้สึกอะไรกับแกหรือเปล่า”
“ฉันหลบหน้าเขาไม่นานหรอกใบตอง เย็นนี้ก็คงไปกินข้าวกับเขาอย่างเคยนั่นแหละ”
“แต่ฉันมีความคิดที่ดีกว่านั้นนะเปียโน ในเมื่อเราบอกว่าชอบเขาไปแล้วเขายังเย็นชาไม่ตอบรับหรือปฏิเสธเราก็ต้องลองใจเขาดู”
“ลองใจยังไง”
“ก็ลองไม่สนใจเขาสิ เย็นนี้ก็ไม่ต้องไปกินข้าวกับเขาห่างกับเขาสักพัก”
“ฉันทำแบบนั้นไม่ได้”
“ถ้าแกไม่ทำแบบนั้นจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าเวลาที่ไม่เจอกันเขาคิดถึงแกหรือเปล่า”
“แต่ฉันต้องคิดถึงเขามากแน่ๆ ตั้งแต่ย้ายมาอยู่คอนโดเดียวกันฉันกับเขาก็เจอกันแทบทุกวันเรากินข้าวเย็นด้วยกันตลอดนะ”
“ก็ลองหายไปจากชีวิตเขาสิจะได้รู้ว่าที่ผ่านมาเขารู้สึกอะไรกับแกบ้างหรือเปล่า บางทีเขาอาจจะเห็นแกเป็นแค่เพื่อนบ้านเห็นเป็นแค่นักศึกษาไม่ได้มองเป็นคนรักหรือเป็นแฟน แต่ถ้าหากเราหายไปจากชีวิตเขา เขาก็อาจจะรู้หัวใจตัวเองนะ” เจนิตาเสนอความคิด
“แล้วถ้าเกิดฉันเงียบไป เขาก็เงียบไปล่ะฉันว่าแผนนี้ไม่น่าจะได้ผล”
“แล้วแกคิดว่าจะทำยังไงเปียโน ฉันสองคนไม่มีประสบการณ์จีบผู้ชายด้วยสิแนะนำแกได้ก็แค่นี้ แหละส่วนใหญ่ก็จะมาจากซีรีส์”
“สำหรับฉันนะฉันคิดว่าตื๊อเท่านั้นแหละที่จะครองโลก”
“เฮ้ย....สุภาษิตนั้นมันโบราณมากเลยนะ” ณัฐมลหัวเราะ
“แต่ฉันคิดว่ามันได้ผลนะ เขายังไม่ชอบฉัน ฉันก็เอาตัวเข้าไปใกล้ชิดเขาเรื่อยๆ สักวันอาจารย์ไนท์ก็คงจะใจอ่อน”
“แต่แกเหลือเวลาอีกนิดเดียวนะเปียโน” เจนิตาเตือน
“ก็เพราะฉันรู้ว่าเหลือเวลาอีกนิดเดียว ฉันก็เลยสารภาพความรู้สึกออกไป จากนี้ฉันจะรุกให้หนักขึ้น ฉันเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอาจารย์ไนท์เขาจะใจแข็งและเย็นชากับฉันได้นานแค่ไหน” สุพิชฌาย์พูดอย่างมุ่งมั่น
“แต่แกอย่าพึ่งเก็บเรื่องอาจารย์มาคิดให้ปวดหัวนะ เดือนหน้าพวกเราต้องสอบปลายภาคและก็จะจบปีสี่ ฉันว่าแกพักเรื่องอาจารย์ไนท์ไปก่อนดีไหมเปียโน” เจนิตาพูดด้วยความเป็นห่วงเพราะกลัวว่าเพื่อนจะคิดเรื่องนี้จนไม่สนใจการเรียน
“ฉันหยุดคิดเรื่องเขาไม่ได้หรอก ฉันวางแผนไว้แล้วว่าช่วงอ่านหนังสือสอบฉันจะไปอ่านหนังสือในห้องของเขา”
“ไปอ่านหนังสือในห้องอาจารย์ไนท์แล้วแกจะมีสมาธิเหรอ” ณัฐมลถามอย่างแปลกใจ
“มีสิอ่านหนังสือไปด้วยมองหน้าอาจารย์ไปด้วยเป็นกำลังใจอย่างดีเลยนะแก อีกอย่างเวลาฉันไม่เข้าใจตรงไหนอาจารย์ไนท์ก็ช่วยอธิบายให้ฉันฟังได้ มันดีมากๆ เลยนะ ฉันไม่ทำให้เรื่องความรักทำให้เสียการเรียนหรอกนะ” เธอพูดแล้วยิ้มเมื่อนึกถึงวันที่ตัวเองไปนอนอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาในห้องทำงานของอาจารย์หนุ่ม
Latest chapter
อาจารย์ขานักศึกษาขอจีบ ตอนที่ 40 ตอนจบ
หลังจากเคลียร์งานทุกอย่างเป็นที่เรียบร้อยปณัยกรก็เดินทางมาที่ประเทศอังกฤษเขาเข้าพักที่อพาร์ตเมนต์ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากหอพักของสุพิชฌาย์มากนักปณัยกรมาถึงที่นี่ตั้งแต่กลางดึกแต่ไม่อยากจะไปรบกวนเวลาพักผ่อนของสุพิชฌาย์ วันนี้เข้าจึงรีบตื่นนอนตั้งแต่เช้าแล้วไปดักรอหญิงสาวที่หน้ามหาวิทยาลัย เขารู้ว่าวันนี้สุพิชฌาย์ไม่มีเรียนแต่เธอมีนัดอ่านหนังสือกับเพื่อนผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงคนที่เขาคิดถึงสุดหัวใจก็กำลังเดินเข้ามาใกล้ หญิงสาวไม่ทันสังเกตเพราะคนที่พิงกำแพงและก้มหน้าอยู่นั้นคือคนรักของตัวเอง“เปียโน” ปณัยกรเรียกชื่อคนรักเบาๆสุพิชฌาย์หยุดเดินเมื่อได้ยินเสียงเรียกเบาๆ หญิงสาวรู้สึกคุ้นหูกับเสียงที่เรียกและมันฟังดูไม่ใช่เพื่อนชาวต่างชาติของเธอเธอหันมองแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าคนยืนอยู่นั้นคือคนที่เธอกำลังคิดถึงมากที่สุดในตอนนี้ สุพิชฌาย์โผกอดด้วยความดีใจและไม่สนใจสายตาของคนอื่นที่เดินผ่านไปผ่านมา“พี่ไนท์ มาได้ยังไง” สุพิชฌาย์ร้องไห้ด้วยความดีใจเพราะก่อนหน้านี้ปณัยกรโทรมาบอกว่าพวกเขามาหาเธอตามนัดไม่ได้ทำให้เธอน้อยใจและงอนอยู่หลายวันแต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะมาอยู่ที่นี่ก่อนเวลาที่นัดไว้“คิดถึงก็เลย
อาจารย์ขานักศึกษาขอจีบ ตอนที่ 39 พ่อที่เข้าใจลูกสาว
ช่วงปิดเทอมใหญ่ปณัยกรไม่มีสอนที่มหาวิทยาลัยรัฐบาล ชายหนุ่มจึงมีเวลาเรียนรู้งานกับคุณสุชาติอย่างเต็มที่ ส่วนช่วงเปิดเทอมนั้นเขาก็วางแผนเอาไว้แล้วว่าจะสอนนักศึกษาวันจันทร์ถึงวันพุธเต็มวันส่วนวันพฤหัสกับวันศุกร์เขาจะสอนแค่ครึ่งวันเพื่อจะปลีกตัวมาทำงานที่มหาวิทยาลัยของคุณสุชาติชายหนุ่มปรึกษาเรื่องนี้กับรุ่นพี่และเขาก็บอกว่าไม่มีปัญหาอะไร ถ้าออกมาทำงานข้างนอกมันไม่ได้กระทบกับการสอน ปณัยกรไม่ใช่คนแรกที่ทำแบบนี้เนื่องจากยังมีอาจารย์อีกหลายท่านที่ทำงานอื่นแต่ต้องรับผิดชอบในวิชาของตนเองให้ครบถ้วนตอนนี้ก็ผ่านมาสองเดือนที่เขาเรียนรู้งานกับคุณสุชาติได้มากแล้ว ชายหนุ่มวางแผนเอาไว้ว่าก่อนที่มหาวิทยาลัยจะเปิดภาคเรียนที่หนึ่งเขาจะบินไปหาสุพิชฌาย์ที่อังกฤษ ซึ่งเรื่องนี้เขายังไม่ได้แจ้งคุณสุชาติแต่ก็คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาอะไรเพราะที่ผ่านมาเขาก็รับผิดชอบงานที่ได้รับมอบหมายอย่างดีมาตลอดอีกทั้งช่วงที่จะบินไปนั้นก็เป็นช่วงที่มหาวิทยาลัยของคุณสุชาติ ปิดภาคเรียนซัมเมอร์เพื่อให้นักศึกษาพักก่อนจะเริ่มเรียนในภาคเรียนต่อไปเมื่อคิดว่าจะได้เจอกับคนรักปณัยกรก็ยิ้มอย่างมีความสุขเขานั่งทำงานอยู่ในห้องของตัวเองจนกร
อาจารย์ขานักศึกษาขอจีบ ตอนที่ 38 หนูไม่อยากไปเรียน
เวลาหนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็วตอนนี้ก็ถึงเวลาที่สุพิชฌาย์จะต้องเดินทางไปเรียนต่อประเทศอังกฤษแล้ว แม้ในใจไม่อยากจะจากคนรักไปแต่เธอก็ยังรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับบิดาและเมื่อคิดว่ากลับมาแล้วจะได้ทำงานร่วมกับปณัยกรหญิงสาวก็เลยใช้ตรงนี้เป็นแรงผลักดันส่วนตัวปณัยกรก็รู้สึกใจหายเพราะตั้งแต่รู้จักกับสุพิชฌาย์มานานหลายเดือนเขากับเธอแทบไม่เคยอยู่ห่างกันเลย ครั้งนี้จึงเป็นการห่างกันเป็นครั้งแรกแต่เขาก็ต้องยอมให้หญิงสาวไปเรียนเพราะนั่นคืออนาคตของเธอก่อนวันเดินทางเขาและเธอต่างก็พากันไปรู้จักเพื่อนของอีกฝ่ายเพื่อเป็นการเลี้ยงส่งซึ่งดูเหมือนว่าสุพิชฌาย์จะเข้ากับเพื่อนของเขาได้ดี ส่วนเขากับเพื่อนสุพิชฌาย์นั้นเคยเจอกันใยฐานะอาจารย์กับลูกศิษย์มาบ้างแล้วแต่พอได้มารู้จักกันอีกครั้งก็รู้สึกแปลกไปบ้างแต่พอคุยไม่นานก็เริ่มปรับตัวได้วันนี้สุพิชฌาย์จะต้องเดินทางไปเรียนแล้ว ปณัยกรมาส่งเธอที่สนามบินและแยกตัวออกมาคุยกันตามลำพังส่วนบิดามารดาของเธอก็ยืนรออยู่ซึ่งทั้งสองคนจะตามไปส่งสุพิชฌาย์ที่อังกฤษด้วย “เปียโนต้องคิดถึงพี่ไนท์มากๆ แน่เลยค่ะ” สุพิชฌาย์เริ่มจะงอแงเมื่อถึงเวลาที่ต้องจากกันจริงๆ“เราวิดีโอคอลหากันไ
อาจารย์ขานักศึกษาขอจีบ ตอนที่ 37 เวลาที่เหลือ
“พ่อว่ายังไงบ้างคะพี่ไนท์” หญิงสาวถามเมื่อปณัยกรเปิดประตูเข้ามานั่งในตำแหน่งคนขับ“ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร”“พี่ไนท์คะตอบให้มันละเอียดหน่อยสิคะ”“พ่อของเปียโนไม่ว่าอะไรหรอกครับ”“หมายความว่าพ่อยอมให้เราคบกันใช่ไหม”“ครับ”“พ่อพูดอะไรกับพี่บ้างพี่หายไปนานเปียโนใจคอไม่ดีเลยนะคะ”ปณัยกรหันมายิ้มก่อนจะขับรถออกจากมหาวิทยาลัยระหว่างทางเขาก็เรื่องที่ตัวเองคุยกับบิดาของสุพิชฌาย์ให้เธอฟังทั้งหมด“โล่งอกไปทีค่ะ เปียโนมีความสุขที่สุดเลยค่ะ”“พี่ก็เหมือนกันครับ เย็นนี้พ่อของเปียโนให้พี่พาเปียโนไปที่บ้าน”“ไปทำไมคะ”“ท่านก็คงอยากเจอลูกสาว”“เปียโนว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้นแน่ๆ เลยค่ะ”“อย่าคิดมากไปเลยนะ ตอนนี้เราไปหาอะไรกินก่อนดีกว่ายังเหลือเวลาอีกนานกว่าจะถึงเวลานัดเปียโนอยากไปไหนล่ะ”“ไปกินข้าวแล้วก็ดูหนังสักเรื่องดีไหมคะ”“ครับ”ทั้งสองทานอาหารกลางวัน ดูหนังและเดินเล่นจนถึงเย็นจากนั้นปณัยกรก็ขับรถออกจากห้างสรรพสินค้าเพื่อนตรงไปยังบ้านของคุณสุชาติตามที่นัดไว้ระหว่างทางสีหน้าของสุพิชฌาย์ดูเป็นกังวล ปณัยกรเอื้อมมือมาจับไว้เพื่อหวังให้เธอรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจมากขึ้น“พี่ไนท์ว่าพ่อกับแม่จะคุยอะไรกับ
อาจารย์ขานักศึกษาขอจีบ ตอนที่ 36 ลูกผู้ชาย
ปณัยกรมีสีหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัดเมื่อมาถึงมหาวิทยาลัยเอกชนที่คุณสุชาติบิดาของคนรักเป็นเจ้าของ ชายหนุ่มแจ้งกับเลขาที่หน้าห้องว่าเขานัดคุณสุชาติไว้แล้วเลขาของคุณสุชาติโทรเข้าไปแจ้งเจ้านายจากนั้นปณัยกรก็เคาะประตูก่อนจะเปิดเข้าไป“สวัสดีครับคุณสุชาติ”“สวัสดีครับอาจารย์ปณัยกร เชิญนั่งก่อน”“ขอบคุณครับคุณสุชาติเรียกผมว่าอาจารย์ไนท์ก็ได้นะครับเรียกเต็มยศแบบนี้ผมรู้สึกเกร็งๆ ยังไงก็ไม่รู้”“ได้สิว่าแต่วันนี้อาจารย์ไนท์เข้ามาพบผมมีอะไรจะคุยเหรอ ใช่เรื่องที่จะเริ่มสอนนักศึกษาช่วงซัมเมอร์นี้หรือเปล่าติดปัญหาตรงไหนแจ้งผมได้ตลอดเลยนะ” คุณสุชาติถามอย่างใจดี“ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกครับ”“อ้าวแล้วมีเรื่องอะไรล่ะอย่าบอกนะครับว่าเปลี่ยนใจจะไม่มาสอนที่นี่แล้ว ผมเสียดายอาจารย์ที่สอนเก่งๆ อย่างคุณแย่เลย”“คือคุณสุชาติครับ....” ชายหนุ่มมีท่าทางอึดอัดเพราะไม่รู้จะเริ่มต้นพูดยังไงถึงเรื่องที่ตนเองตั้งใจมาหาคุณสุชาติในวันนี้“อาจารย์ไนท์มีอะไรก็พูดกับผมตรงๆ เลยนะครับไม่ต้องเกรงใจหรอก”“คือเรื่องที่ผมจะมาคุยกับคุณสุชาติวันนี้ก็คือเรื่องที่ผมกับเปียโนคบกันอยู่ครับ”“อะไรนะ....คบกันเหรอ” คุณสุชาติทำทีเป็นตกใจ
อาจารย์ขานักศึกษาขอจีบ ตอนที่ 35 จากเพื่อให้คิดถึง
ระยะเวลาที่อยู่ปราณบุรีสามวันสี่คืนเป็นช่วงเวลาที่สุพิชฌาย์และปณัยกรมีความสุขมากๆ ทั้งสองใช้เวลาด้วยกันอย่างเต็มที่แม้จะไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนไกลจากที่พักแต่สุพิชฌาย์ก็มีความสุขที่ได้อยู่กับเขาตามลำพังและเมื่อถึงวันที่จะต้องเดินทางกลับหญิงสาวก็แทบไม่อยากจะขึ้นรถเลย“เปียโนครับ พี่ว่าเรารีบไปกันเถอะนะยืนอยู่ตรงนี้นานๆ ผิวเสียไม่รู้ด้วยนะ”“ก็เปียโนยังไม่อยากกลับนี่คะ เราอยู่ต่อไม่ได้เหรอคะ”“พี่ก็อยากจะอยู่ต่อนะแต่วันนี้พ่อกับแม่ของเปียโนกลับมาแล้วพรุ่งนี้พี่โดยจะเข้าไปคุยกับท่านที่มหาวิทยาลัย พี่โทรแจ้งกับเลขาของท่านไว้แล้ว”“พี่ไนท์คะ เปียโนว่ายังไม่ต้องบอกพ่อกับแม่ได้ไหมคะ” สุพิชฌาย์เริ่มเป็นกังวลเพราะกลัวจะถูกบิดาห้าม“ทำไมล่ะครับเปียโน เราคุยเรื่องนี้กันหลายครั้งแล้วนะ ว่าพี่จะต้องบอกพ่อกับแม่ของเปียโน”“เปียโนกลัวค่ะว่าถ้าบอกแล้วพ่อจะให้เปียโนย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านเปียโนคงทนไม่ได้แน่ๆ ถ้าไม่ได้อยู่กับพี่แบบนี้”“อย่าเพิ่งกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้นเลยพี่เชื่อว่าพ่อกับแม่ของเปียโนเป็นผู้ใหญ่มากพอ แล้วที่ผ่านมาเปียโนก็ไม่เคยทำให้ท่านผิดหวังทั้งเรื่องเรียนจบได้เรื่องที่กำลังจะไปเรียนต่
You may also like
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา141.7K viewsบอสเอวดุ!!!
ซีไซต์136.3K viewsคลั่งรักอันธพาล NC20+
ฅนบนดอย38.3K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.34.4K viewsเมื่อหัวใจมีรัก
ดาวประดับเดือน206 viewsOBSESSED คลั่งไคล้อัยรินทร์ (4P) NC20+
Beefy Cat23.3K viewsกรงรักปฐพี NC30+
เลดี้พิ้งค์103 viewsเมีย(ลับ)นายทุน
Noppharat 110 views
