مشاركة

บทที่ 8 ข้อดีของการคบหาสหาย

last update آخر تحديث: 2025-06-21 09:42:43

บทที่ 8

ข้อดีของการคบหาสหาย

            “เรื่องของเจ้าเป็นมายังไงกันแน่ แล้วที่บอกว่า ‘อดีตบ้านสามี’ หมายความว่ายังไงหรือ” ไป๋เหิงโพลงถามฉินหรูออกมาตรงๆ 

            ฉินหรูไม่โกรธที่อีกฝ่ายอยากรู้เรื่องของนาง กลับคิดว่าเข้าทางพอดี

            นางยิ้มจางๆ ให้ตนดูอ่อนแอ ก่อนเล่าว่า นางกับสามีแต่งงานกันได้เพียง 3 วัน เขาก็ออกเดินทางเข้าสนามรบทันที สี่เดือนหลังจากนั้นนางก็ถูกบ้านสามีไล่ตะเพิดออกมา คนพวกนั้นไม่ยอมรับเด็กในท้องนางเช่นกัน

            ไป๋เหิงมุ่นคิ้วไม่พอใจแทน แต่ฉินหรูกลับยังพูดต่อหน้าตาเฉย

            “ข้าไม่รู้เรื่องของสามีสักอย่างตั้งแต่เขาออกจากเมืองฉาง แต่คุณชายใหญ่ของท่านยังส่งข่าวกลับมาบ้าง นับดูแล้วก็ประมาณ 2 ปี”

            “เจ้าทนได้ยังไง ฉินหรู!” ไป๋เหิงถามพลางกำหมัด หากเป็นนางละก็ คงอาละวาดบ้านสามีเส็งเคร็งนั้นแล้ว

            ฉินหรูหัวเราะน้อยๆ “เพราะข้าเชื่อว่าเขาต้องกลับมา ขอแค่เขากลับมาไม่ว่าอะไรข้าก็อดทนได้”

            ไป๋เหิงมองฉินหรูด้วยแววตาสงสาร “เจ้าซื่อเกินไปแล้ว”

            “ข้าเชื่อในตัวสามี...พี่ไป๋เหิง ท่านก็ต้องเชื่อในตัวคุณชายใหญ่ อย่าเพิ่งหมดหวังสิ”

            “เจ้านี่นะ” ไป๋เหิงหมดคำจะพูดกับฉินหรู นั่นคือสนามรบเชียวนะ จะเชื่อก็ต้องมีขอบเขตหน่อยไม่ใช่หรือ

            จังหวะนั้น เสี่ยวจินเดินมาที่ลานหลังบ้านพอดี คงถึงเวลาพักของนาง พอฝ่ายนั้นเห็นฉินหรูกับไป๋เหิงกำลังคุยกันก็สาวเท้าฉับๆ ตรงมาทางนี้ พร้อมกับส่งเสียงถามอย่างมีชีวิตชีวา

            “พวกเจ้ากำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่หรือ!”

            แต่ทันทีที่เสี่ยวจินเห็นสีหน้าเศร้าสร้อยของไป๋เหิงก็ร้อง ‘อ๋อ’

            เบื้องหน้าของไป๋เหิงอาจดูปกติ แต่แท้จริงกังวลเรื่องคุณชายใหญ่ใจจะขาด มีใครบ้างไม่รู้ 

            เสี่ยวจินทิ้งตัวนั่งลงข้างๆ ฉินหรูอย่างสนิทสนม

            “พี่ไป๋เหิง เมื่อเช้าข้าได้ยินมาจากคุณชายรอง เห็นว่านายท่านกำลังเร่งหาข่าวของคุณชายใหญ่ ท่านเองก็อย่าเพิ่งคิดอะไรเยอะ”

            ไป๋เหิงปรายตามองเสี่ยวจิน ไม่ได้ตอบกลับใดๆ

            เสี่ยวจินจึงเปลี่ยนมาถามฉินหรู “ฉินหรู เรื่องที่คุยค้างไว้เมื่อเช้า ข้าอยากฟังต่อ สามีเจ้าทำงานอะไร ลูกเจ้ากี่ขวบแล้ว เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?”

            “เสี่ยวจิน เรื่องส่วนตัวผู้อื่น รู้ให้น้อยๆ หน่อย” ไป๋เหิงกลัวว่าคำถามของเสี่ยวจินจะกระทบกระเทือนจิตใจของฉินหรูจึงส่งเสียงเอ็ดออกไป

            เสี่ยวจินกะพริบตาปริบๆ ทั้งยังอ้าปากค้างไม่อยากเชื่อ

            ทำไมอยู่ดีๆ คนที่ชอบฟังเรื่องชาวบ้านอย่างไป่เหิงถึงมาสั่งสอนนางได้ล่า!

            น่าสงสัย เสี่ยวจินคิด ก่อนกระเถิบเข้ามานั่งใกล้ฉินหรู กระซิบกระซาบว่า “ก่อนหน้านี้พวกเจ้าคุยอะไรหรือ ทำไมพี่ไป๋เหิงถึงเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเล่า”

            “คนละคนอะไรของเจ้า” ไป๋เหิงได้ยินชัดแจ๋วจึงเอ็ดใส่เสี่ยวจินอีกหนึ่งยก

            ฉินหรูยิ้ม ก่อนจะพูดกับเสี่ยวจินอย่างไม่ใส่ใจ

            “ก่อนหน้าพวกเรากำลังคุยเรื่องสามีของข้าน่ะ”

            ประโยคนั้นยิ่งกระตุกต่อมอยากรู้ของเสี่ยวจินเพิ่มเข้าไปอีก

            “เล่ามาๆ”

            “สามีข้าก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารเหมือนกับคุณชายใหญ่เซวียเจ้าค่ะ”

            “จริงหรือ อยู่กองทัพไหน”

            “ได้ยินมาจาก ‘อดีต’ แม่สามีว่าเขาเข้ากองทัพของแม่ทัพหนานกงน่ะ”

            ทันทีที่ได้ฟังคำตอบ เสี่ยวจินรู้สึกแปลกๆ อดีตแม่สามี? แปลว่าฉินหรูหย่ากับสามีแล้วหรือ ไม่สิ นางเรียกผู้ชายที่แต่งงานด้วยว่าสามีอยู่ ถ้าไม่หย่ากัน เช่นนั้นหมายความว่ายังไง

            ยิ่งคิดเสี่ยวจินก็ยิ่งระงับความอยากรู้ไม่ไหว เอ่ยถามออกมาตรงๆ

            “ฉินหรู เจ้าเรียกสามีว่าสามี แต่ตอนเรียกแม่สามี เจ้ากลับเพิ่มว่า ‘อดีต’ ข้างงไปหมดแล้ว”  

            ครั้งนี้ฉินหรูตีหน้าเศร้าเรียกความเห็นใจ แล้วเล่าเรื่องรันทดที่ตนต้องพบเจอมา

            ที่จริงแล้ว เสี่ยวจินกับไป๋เหิงเป็นตัวละครสำคัญที่ฉินหรูเลือกใช้งาน นางเชื่อพลังของคำพูด ทั้งสองไม่มีอำนาจช่วยเหลือฉินหรู หากอย่างน้อยที่สุด ทั้งสองคนก็เป็นปากเป็นเสียงแทนฉินหรู หรือหาข้อมูลภายในบ้านเสิ่นให้กับนาง 

            ฉินหรูเล่ามาถึงเรื่องที่อดีตแม่สามีใจยักษ์ขับไล่ไสส่งนางที่ตั้งท้องออกจากบ้าน ทั้งสองฟังแล้วก็เดือดดาลแทน เพราะหากเป็นตน คงไม่นิ่งเฉยเหมือนฉินหรู  

            “...ข้าพยายามไปถามข่าวจากบ้านสามีจากบ้านหลังนั้น แต่ทางนั้นบอกว่าเขาหายสาบสูญในสนามรบ ข้าไม่เชื่อ เลยไปถามข่าวที่อำเภอ ในสมุดรายชื่อของคนเสียชีวิตในสนามรบไม่มีรายชื่อของเขา”

            “ฉินหรู คนที่ เอ่อ...ที่เสียชีวิต ส่วนใหญ่ก็ถูกแจ้งว่าหายสาบสูญ ภายหลังถึงได้ระบุว่าเสียชีวิตไม่ใช่หรือ” ไป๋เหิงพยายามพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

            “ข้าก็บอกพี่ไป๋เหิงแล้ว ข้าเชื่อในตัวสามี”

            “แต่...”

            “ไม่สิ ประเด็นคือครอบครัวชาวบ้านในชนบท เขาทำกันอย่างนี้หรือ” เสี่ยวจินสงสัย 

            พอพูดถึงประเด็นนี้ ไป๋เหิงเองก็เพิ่งตระหนักได้

            “ข้ายังไม่ได้บอกพวกท่านหรือ สามีข้าแซ่เสิ่น...ชื่อเสิ่นหยาง”

            พอทั้งสองได้ยินชื่อนั้นก็ตกใจ เสิ่นหยางเป็นคุณชายใหญ่สกุลเสิ่น แม้ชายหนุ่มไม่ค่อยปรากฏตัวออกมาให้คนนอกเห็น หากก็ใช่ว่าจะเป็นคนที่รู้จัก

            “สามีของเจ้าคือคุณชายใหญ่เสิ่นหยางนี่เอง” ไป๋เหิงพึมพำ 

            ส่วนเสี่ยวจินทำสีหน้าไม่ค่อยดีนัก

            ไม่นานนัก เสี่ยวจินเงยหน้าขึ้น พูดกับฉินหรูด้วยสีหน้าเห็นอกเห็นใจว่า “ฉินหรู เรื่องของคุณชายใหญ่เสิ่น...ข้าจำได้ว่า บ้านเสิ่นมาแจ้งให้ถอดรายชื่อเขาออกจากวงศ์ตระกูล เพราะว่าเขาหายสาบสูญ 2 ปี ก็เลย...” 

            ฉินหรูเข้าใจคำพูดของเสี่ยวจิน

            เสี่ยวจินกำลังจะบอกว่า เสิ่นหยางตายแล้ว!

استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق

أحدث فصل

  • เกิดใหม่ทั้งที จะเป็นมารดาที่ดีให้ได้!    บทพิเศษ มิตรภาพ

    บทพิเศษมิตรภาพ หลังจากเฟิงหยางออกบ้านไปได้สักพัก เสี่ยวจินกับไป๋เหิงก็มาเยือน หญิงสาวทั้งสามยังคงสนิทสนมกันดี แม้ภายหลังต่างแยกย้ายไปมีเส้นทางของตนเอง แต่พวกนางมักมารวมตัวกันบ้านเฟิงบ่อยๆ ไป๋เหิงกับคุณชายใหญ่เซวียเยี่ยนจื่อ คุยกำหนดการและวันแต่งงานเรียบร้อยแล้ว เห็นว่าพธีแต่งงานจะจัดขึ้นในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า เสี่ยวจินลงเอยกับเฉินต้านเมื่อไม่นานมานี้ แม้ไม่ได้จัดงานแต่งงานใหญ่โตเหมือนกับไป๋เหิง แต่อย่างน้อย นางได้กราบไหว้ฟ้าดินและทำพิธีคารวะญาติผู้ใหญ่ “เสี่ยวหรู สามีเจ้าเพิ่งออกไปค่ายทหารหรือ ระหว่างทางพวกข้าเห็นเขาควบม้าออกไปพอดี นี่ๆ เจ้ากับสามีหักโหมเกินไปหรือไม่ ทำเขาไปสายแล้ว” เสี่ยวจินเปิดประเด็น ท้ายประโยคยังแซวสหายพลางหัวเราะคิก “ใช่ๆ ไปค่ายเวลานี้ ไม่นับว่าสายไปหรือ” ไป๋เหิงยิ้มแย้ม เอ่อออกับเสี่ยวจิน ฉินหรูแกล้งทำหน้ามุ่ย โบกมือแล้วกล่าวตัดบทพวกนางทั้งสอง “ช่างเรื่องของสามีเถอะ ข้าสนใจเรื่องของพวกพี่สาวมากกว่า พี่เสี่ยวจิน วันนี้ปักปิ่นมาสวยเชียว ไม่คิดเลยว่าเฉินต้านจะเป็นสามีที่เอาอกเอ

  • เกิดใหม่ทั้งที จะเป็นมารดาที่ดีให้ได้!    บทพิเศษ เป็นวันที่ดี

    บทพิเศษเป็นวันที่ดี รุ่งอรุณมาเยือน แสงอาทิตย์สีทองทอประกายเข้ามาทางหน้าต่าง ทันทีที่เฟิงหยางลืมตาตื่นขึ้น พลันพลิกตัวนอนตะแคง มุมปากยกยิ้มขณะมองภรรยาที่ยังหลับใหลบนที่นอน เมื่อคืนเขาคงรังแกนางมากไปหน่อย ทำให้นางอ่อนเพลียต้องตื่นสายแล้ว คิดจบ เฟิงหยางก็ยื่นมือออกไปลูบไล้แก้มเนียนของภรรยาแผ่วเบา ทุกครั้งที่ตื่นขึ้นมาท่ามกลางความมืด เขารู้สึกถึงความสุขและอุ่นหัวใจเมื่อเห็นว่านางยังอยู่เคียงข้าง ครู่ต่อมา ขนตาหนาเป็นแพรของหญิงสาวขยับไหวราวกับปีกผีเสื้อ ก่อนดวงตาคู่สวยจะเปิดปรือขึ้น ฉินหรูค่อยๆ ลืมตาตื่น ทันใดนั้นก็เห็นว่าสามีกำลังยิ้มมองนางอยู่ ริมฝีปากของนางพลันคลี่ยิ้มให้เขาด้วยความอ่อนเพลีย ขณะเดียวกัน ดวงตาคู่สวยก็เต็มไปด้วยความรักที่ไม่มีวันหมด “ท่านพี่...” ริมฝีปากของฉินหรูขยับเรียกสามีแผ่วเบา “ข้าทำเจ้าตื่นหรือ” แม้เฟิงหยางจะถามเช่นนั้น หากนิ้วมือกลับเลื่อนลงมาลูบไล้กลีบปากอิ่มสวย ราวกับไม่อาจหักห้ามใจให้ปล่อยมือจากนาง “ปกติข้าตื่นเช้ากว่

  • เกิดใหม่ทั้งที จะเป็นมารดาที่ดีให้ได้!    บทพิเศษ อุ่นรัก(อีกครั้ง)

    บทพิเศษอุ่นรัก(อีกครั้ง) กลิ่นอาหารที่กำลังปรุงใหม่ๆ ลอยมาจากโต๊ะกลางห้อง กลิ่นนั้นหอมมาก ทั้งยังทำให้กระเพาะของเฟิงหยางถึงกับร้องระงม ตั้งแต่รับนางกับลูกกลับมาอยู่ด้วยกัน ผ่านมาหลายเดือนแล้ว แม้นานๆ ครั้งนางจะเข้าครัวสักที แต่เฟิงหยางย่อมรู้ถึงความอร่อยในรสมือของฉินหรู นอกจากนี้ยังทำให้เขาคลั่งไคล้อย่างที่สุด เช้านี้เฟิงหยางครึ้มอกครึ้มใจเป็นพิเศษ เพราะไม่มีเรื่องใดให้เขาต้องปวดหัวหรือเป็นกังวลอีกแล้ว เหนืออื่นใด คนงามของเขาเป็นยอดภรรยาหาผู้ใดเทียบไม่ได้ หัวใจเขามอบให้นางไปจนหมดสิ้น สิ่งที่ทั้งคู่ยังขาดคือการเติมความหวานละมุนละไมให้แก่กัน อีกอย่างหนึ่ง ช่วงนี้อาเหยาอ้อนไปอยู่บ้านท่านตาเพราะกำลังเห่อน้องสาว นับว่าทางสะดวก! หลังจากจบคดีความของเสิ่นเทา ผ่านมาแล้วสองเดือน เขากับนางไม่ได้ร่วมเตียงกันอีกเลย เขาเองก็เป็นบุรุษ ย่อมมีความใคร่ อยากกอดภรรยาใจจะขาดอยู่รอมร่อ ตั้งแต่กลับมาอยู่ด้วยกัน เขาเพิ่งจะกอดนางไปแค่คืนเดียวก็ตอนที่อาเหยาไปอยู่กับท่านตาท่านยาย! เวลานี้ เฟิงหยางกำลังแช่ตัวอยู่ใน

  • เกิดใหม่ทั้งที จะเป็นมารดาที่ดีให้ได้!    บทที่ 45 บทสรุป

    บทที่ 45บทสรุป ย้อนกลับมา ณ ที่ว่าการอำเภอเมืองฉาง หลังจากหัวหน้ามือปราบยกหีบเก็บเงิน เอกสารรายรับรายจ่ายและสมุดรายชื่อเข้ามาในที่ว่าการ เสิ่นเทาก็ทรุดลงกับพื้นทันที คร่ำครวญว่าตนเป็นผู้บริสุทธิ์ หีบเงินและสมุดรายชื่อเหล่านี้เป็นของผู้อื่น ตนถูกคนใส่ความ แน่นอนว่า คำพูดของเสิ่นเทาโกหกอย่างเห็นได้ชัด ตอนที่หัวหน้ามือปราบไปยังห้องลับนั้น หนิงลี่กำลังสั่งให้พวกบ่าวขนย้ายข้าวของออกไปพอดี เรียกได้ว่าจับได้แบบคาหนังคาเขา ในเมื่อหลักฐานแน่นหนาถึงเพียงนี้ เหล่าขุนนางกังฉินยังประทับลายนิ้วมือ สารภาพผิดกันหมดแล้ว เสิ่นเทาก็ไร้หนทางรอดเช่นกัน วันต่อมา เสิ่นเทายอมรับสารภาพ ทั้งยังขอร้องให้ละเว้นชีวิตของเสิ่นเซียวอวี้และหลานที่กำลังจะคลอด นายอำเภอเซวียไม่ได้ตอบทันที แต่ใช้เวลาพิจารณคดีสองวันสองคืน ในที่สุด การตัดสินคดีก็ถูกติดบนป้ายประกาศ ขุนนางกังฉินและเสิ่นเทาเกี่ยวข้องกับคดีมากมาย ทั้งคดีฆาตกรรมทั้งหาเงินมาอย่างมิชอบ ได้รับโทษประหารในอีกเจ็ดวันให้หลัง เสิ่นเซียวอวี้ผู้เป็น

  • เกิดใหม่ทั้งที จะเป็นมารดาที่ดีให้ได้!    บทที่ 44 ชะตากรรมของบ้านเสิ่น

    บทที่ 44ชะตากรรมของบ้านเสิ่น ตั้งแต่เสิ่นเทาถูกทางการเรียกตัว หนิงลี่ร้อนรนเหมือนไฟลนก้น เรียกทุกคนมารวมตัวกันที่ห้องโถง หารือว่าจะช่วยเสิ่นเทาอย่างไร เพียงไม่นาน เสิ่นเซียวอวี้กับจางเหมยเหมยก็มาถึง พ่อบ้านเสิ่นกับไฉ่ไฉ่มารอก่อนแล้ว จึงไม่ต้องเสียเวลานาน หนิงลี่นั่งไม่ติดเก้าอี้ เดินกลับไปกลับมาพลางว่า “สามีข้าถูกทางการเรียกตัว ไต่สวนคดีปล่อยกู้และติดสินบน พวกเจ้าช่วยคิดหาวิธีช่วยเขาออกมาหน่อย” พ่อบ้านเสิ่นครุ่นคิด ก่อนจะเสนอให้ยัดเงินนายอำเภอเซวีย ไฉ่ไฉ่นั้นจนปัญญา ไม่มีความคิดดีๆ เนื่องจากยังตรอมใจที่คนรักทอดทิ้งนางไป ด้านจางเหมยเหมยกลุ้มใจยิ่งกว่า เป็นแค่สะใภ้ที่แต่งเข้า ไม่คิดว่าจะต้องมาติดร่างแหไปด้วย ทั้งยังจับต้นชนปลายไม่ถูก ในขณะที่ทุกคนร้อนใจจะเป็นจะตายเรื่องที่เสิ่นเทาถูกจับ กลับมีเพียงคนคนเดียวที่ไม่ทุกข์ร้อน นั่งหัวเราะคิกคักราวกับเห็นเป็นเรื่องตลก คนคนนั้นก็คือเสิ่นเซียวอวี้! เสิ่นเซียวอวี้กวาดสายตามองสีหน้าเป็นทุกข์ของทุกคนในห้องโถง ชี้หน้าเรียงตัวพร้อ

  • เกิดใหม่ทั้งที จะเป็นมารดาที่ดีให้ได้!    บทที่ 43 ไต่สวน

    บทที่ 43ไต่สวน คดีขุนนางทุจริตเกี่ยวโยงกับคดีปล่อยกู้ของเสิ่นเทา นอกจากนี้ พบว่าวิธีการทวงหนี้ของเสิ่นเทานั้นยังโหดร้ายทารุณ ถึงขั้นมีผู้เสียชีวิตไม่น้อย ในเมื่อมีผู้เสียชีวิตย่อมเป็นคดีฆาตกรรม แต่เสิ่นเทารอดพ้นความผิดมาได้เพราะความช่วยเหลือจากขุนนางกังฉิน อย่างไรก็ตาม การฆาตกรรมที่เกิดขึ้นซ้ำๆ ย่อมมีหลักฐาน บัดนี้ หลักฐานและพยานบุคคลครบเรียบร้อย นายอำเภอเซวียจึงเรียกขุนนางกังฉินเหล่านั้นสอบสวนทีละคน สุดท้ายถึงค่อยเป็นเสิ่นเทา หลายวันต่อมา เสิ่นเทาถูกเรียกตัวมายังที่ว่าการอำเภอ จากนั้นผู้ช่วยนายอำเภออ่านสรุปสำนวนคดี เสิ่นเทาเบื้องหน้าทำธุรกิจค้าขาย แต่เบื้องหลังปล่อยกู้ มอบเงินสินบนแก่ขุนนาง และยังชุบเลี้ยงโจรกลุ่มหนึ่ง หากลูกหนี้ใช้หนี้คืนไม่ตรงตามกำหนด เสิ่นเทาจะใช้วิธีทวงเงินอย่างโหดเหี้ยมทารุณ กังขังหน่วงเหนี่ยว ทรมานจนถึงแก่ชีวิตก็มี ญาติของลูกหนี้ที่เป็นผู้หญิง จะถูกจับไปขายให้กับหอคณิกา อ้างว่าเพื่อขัดดอก... ทั้งที่เสิ่นเทาทำการอุกอาจ แต่ยังลอยนวลม

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status