54 การเดินทางสู่ใจกลางความว่างเปล่า

บทที่ 54: การเดินทางสู่ใจกลางความว่างเปล่า

บนผืนโลกที่สว่างไสวของอารยธรรมโบราณ กลุ่มของอากิระได้กล่าวคำอำลาแก่ผู้นำที่เต็มไปด้วยภูมิปัญญา การฝึกฝนได้จบลงแล้ว และตอนนี้ถึงเวลาที่จะเริ่มต้นการเดินทางที่แท้จริง

“พวกเจ้าพร้อมแล้ว” ผู้นำกล่าว “แต่จงจำไว้ว่าพลังของพวกเจ้าไม่ใช่แค่การทำลายล้าง แต่เป็นการสร้างสรรค์”

พวกเขาเดินทางไปยังใจกลางของโลก ซึ่งมีประตูมิติที่ดูเหมือนจะเป็นน้ำแข็งที่ส่องประกายเรืองรองอยู่กลางอากาศ ผู้นำได้บอกให้พวกเขาใช้พลังของตนเองเพื่อเปิดประตูมิติ

อากิระและคาเงะจับมือกันแน่น แล้วพลังแห่งแสงสว่างและเงาก็หลอมรวมเข้าด้วยกันจนกลายเป็นแสงที่ส่องประกายเจิดจ้า แสงนั้นทำให้ประตูมิติเปิดออก เผยให้เห็นอีกฟากหนึ่งของมิติที่ดูเหมือนเป็นความว่างเปล่าที่ไม่มีวันสิ้นสุด

“เราจะไปกับพวกท่าน” ยามาโมโตะกล่าวด้วยความมุ่งมั่น

อากิระส่ายหน้า “ไม่ใช่ครั้งนี้” เธอพูดเสียงแผ่วเบา “นี่คือการเดินทางที่พวกเราต้องไปกันเอง”

พวกเขาเดินเข้าไปในประตูมิติอย่างกล้าหาญ และในทันทีนั้นพวกเขาก็ถูกดึงเข้าไปในโลกที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายและสีสันที่บิดเบี้ยว มันคือโลกที่ถูกครอบงำด้วย Void แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างดูเหมือนจะไม่มีอยู่จริง

พวกเขาเดินผ่านโลกที่ว่างเปล่าและไร้ซึ่งชีวิต จนได้พบกับร่างของพลังงานที่บริสุทธิ์และไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ ร่างนั้นดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นจากความว่างเปล่าที่ไม่มีวันสิ้นสุด

“มันไม่ใช่คนที่ถูกครอบงำ” คาเงะพูดเสียงต่ำ “แต่มันคือ มาสเตอร์คนแรกแห่งวอยด์”

ร่างของพลังงานนั้นไม่ได้พูดอะไร แต่ส่งกระแสจิตที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่ามาให้พวกเขา กระแสจิตที่ทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังจะหายไปจากโลกใบนี้

“พวกเจ้าเป็นเพียงความผิดปกติ” กระแสจิตนั้นดังก้องในความคิดของพวกเขา “และข้าจะลบล้างพวกเจ้าให้หายไปจากจักรวาล”

อากิระและเพื่อนๆ มองหน้ากัน พวกเขารู้ดีว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นการต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พวกเขาเคยเจอมา พวกเขาไม่สามารถต่อสู้กับมันด้วยกำลังได้ แต่ต้องต่อสู้กับมันด้วยพลังแห่งการสร้างสรรค์ที่พวกเขาเพิ่งได้เรียนรู้

“เราจะสู้ไปด้วยกัน!” อากิระตะโกนเสียงดัง “เราจะแสดงให้มันเห็นว่าความรักและความหวังของเรานั้นแข็งแกร่งกว่าความว่างเปล่า!”