ตอนที่ 10 แพรไหมเปิดตัวรุกคีรินทร์

ตอนที่ 10 แพรไหมเปิดตัวรุกคีรินทร์

เสียงดนตรีเร้าใจยังคงดังคลอเคลียไปทั่วแกลเลอรี XYZ ที่เต็มไปด้วยผู้คนในวงการแฟชั่นและสังคมชั้นสูง คีรินทร์ ยืนอยู่ตรงหน้า อลิสา และ ภูริช บทสนทนาระหว่างพวกเขาทั้งสามคนเต็มไปด้วยการหยั่งเชิงและคารมคมคาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งระหว่างคีรินทร์กับอลิสา ที่ต่างฝ่ายต่างพยายามแสดงความเหนือกว่าในเกมแห่งการล่าหัวใจ

ในขณะที่คีรินทร์กำลังเพลิดเพลินกับการได้ประชันไหวพริบกับอลิสา ดวงตาของเขาก็เหลือบไปเห็นร่างเพรียวระหงของหญิงสาวผู้หนึ่งที่ก้าวเข้ามาในงาน เธอโดดเด่นสะดุดตาด้วยชุดราตรีสีแดงเพลิงที่เผยให้เห็นรูปร่างสมส่วนของนางแบบ ผิวขาวราวหิมะรับกับเรือนผมสีดำยาวสลวยที่ถูกดัดลอนคลายๆ ดูมีวอลลุ่ม ใบหน้าสวยคมถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางที่เน้นดวงตาให้ดูโฉบเฉี่ยว ริมฝีปากอิ่มทาสีแดงสดรับกับชุด เธอคือ แพรไหม นางแบบและเซเลบริตี้ชื่อดัง ซึ่งมีข่าวพัวพันกับคีรินทร์อยู่บ่อยครั้ง และเป็นที่รู้กันดีในวงสังคมว่าเธอคือ "คู่ควง" คนล่าสุดของเขา แม้คีรินทร์จะไม่ได้ให้สถานะใดๆ กับเธอเลยก็ตาม

แพรไหมกวาดสายตามองไปทั่วงาน ก่อนที่สายตาของเธอจะหยุดลงที่คีรินทร์ เธอยิ้มกว้างเผยให้เห็นฟันขาวเรียงสวยทันทีที่เห็นเขา รอยยิ้มนั้นไม่ได้มีความสุขแท้จริง แต่กลับแฝงไปด้วยความรู้สึกของการแสดงความเป็นเจ้าของและประกาศศักดา แพรไหมมั่นใจว่าเธอคือผู้หญิงที่เหมาะสมกับคีรินทร์มากที่สุด และเธอไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหนเข้ามาใกล้ชิดเขาเกินเหตุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับอลิสา ที่เธอเคยได้ยินชื่อเสียงในฐานะ "เพลย์เกิร์ลตัวแม่" มาบ้างแล้ว

แพรไหมไม่รอช้า เธอเดินตรงเข้ามาหาคีรินทร์อย่างเปิดเผยด้วยท่าทีมั่นอกมั่นใจ ทุกย่างก้าวของเธอเต็มไปด้วยความสง่างามตามแบบฉบับของนางแบบมืออาชีพ เธอเดินผ่านผู้คนมากมายที่ต่างหันมามองเธอด้วยความชื่นชมระคนอิจฉา ทว่าแพรไหมไม่ได้สนใจสายตาเหล่านั้น เธอมีเป้าหมายที่ชัดเจน นั่นคือการเข้าถึงคีรินทร์ และแสดงความเป็นเจ้าของต่อหน้าทุกคนที่อยู่ในงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งอลิสา

เมื่อเดินมาถึง คีรินทร์ที่กำลังสนทนาอยู่กับอลิสาและภูริชก็หันไปมองแพรไหม เขาไม่ได้แสดงท่าทีตกใจ แต่ก็ไม่ได้แสดงความยินดีมากนัก รอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาเล็กน้อย

"คีรินทร์คะ! แพรไหมตามหาตั้งนานค่ะ ทำไมมาอยู่ตรงนี้คะ" แพรไหมเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อนที่เต็มไปด้วยจริตจะก้าน ก่อนจะเดินตรงเข้ามาโอบแขนคีรินทร์อย่างสนิทสนมเกินเพื่อน ท่าทีของเธอแสดงออกถึงความเป็นเจ้าของอย่างชัดเจน ราวกับต้องการประกาศให้ทุกคนในงานรู้ว่าคีรินทร์คือ "ของเธอ"

คีรินทร์ขยับตัวเล็กน้อยเพื่อผละแขนออกจากการเกาะกุมของแพรไหม แต่เธอกลับยิ่งกอดแขนเขาแน่นขึ้น เขาถอนหายใจเฮือกหนึ่งอย่างไม่พอใจนัก แต่ก็ไม่ได้แสดงออกชัดเจน เขาไม่ชอบให้ใครมาแสดงความเป็นเจ้าของกับเขาแบบนี้

"สวัสดีครับคุณแพรไหม" คีรินทร์เอ่ยทักทายอย่างสุภาพ แต่ในน้ำเสียงกลับแฝงความห่างเหินไว้เล็กน้อย "มาถึงงานนานหรือยังครับ"

แพรไหมยิ้มหวาน เธอมองคีรินทร์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรักใคร่เกินเหตุ "เพิ่งมาถึงเมื่อกี้เองค่ะ พอดีหาคีรินทร์ไม่เจอ ก็เลยเดินตามหาทั่วงานเลยค่ะ" เธอพูดพลางปรายตามองอลิสาและภูริชที่ยืนอยู่ข้างๆ คีรินทร์ด้วยสายตาที่ไม่ได้เป็นมิตรนัก "ไม่คิดเลยว่าคีรินทร์จะมาสนใจงานแฟชั่นแบบนี้ด้วยนะคะ ปกติคีรินทร์ชอบแต่เรื่องธุรกิจนี่คะ" แพรไหมพูดราวกับต้องการตอกย้ำว่าคีรินทร์ไม่ควรมาอยู่ตรงนี้ และเขาก็ไม่ควรจะสนใจผู้หญิงอย่างอลิสา

อลิสาเหลือบมองแพรไหมด้วยรอยยิ้มมุมปาก เธอยังคงรักษาสีหน้าเรียบเฉยเอาไว้ แต่ในใจลึกๆ แล้ว เธอกลับรู้สึกหมั่นไส้ในท่าทีของแพรไหมไม่น้อย อลิสาเป็นคนที่ไม่ชอบผู้หญิงที่แสดงความเป็นเจ้าของผู้ชายอย่างโจ่งแจ้งแบบนี้ เธอเห็นว่ามันเป็นการกระทำที่ไร้รสนิยมและดูสิ้นหวัง เธอรู้ดีว่าแพรไหมกำลังพยายามประกาศอาณาเขต และนั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกสนุกกับเกมนี้มากยิ่งขึ้น

"อลิสากับภูริชครับ นี่คุณแพรไหมครับ" คีรินทร์ตัดสินใจแนะนำแพรไหมกับอลิสาและภูริชด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

แพรไหมคลี่ยิ้มเล็กน้อยให้ทั้งสองคน แต่รอยยิ้มนั้นไม่ได้มีความจริงใจเลยแม้แต่น้อย "สวัสดีค่ะคุณอลิสา คุณภูริช" เธอทักทายอย่างเป็นมารยาท

อลิสาพยักหน้ารับ "สวัสดีค่ะคุณแพรไหม" เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้แสดงอารมณ์ใดๆ เช่นกัน

ภูริชยิ้มให้แพรไหมอย่างสุภาพ "สวัสดีครับคุณแพรไหม"

แพรไหมหันกลับมามองคีรินทร์ เธอเกาะแขนเขาแน่นขึ้นอีก "คีรินทร์คะ แพรไหมอยากจะขอตัวคีรินทร์ไปที่โซนวีไอพีหน่อยค่ะ พอดีมีเพื่อนๆ รออยู่เยอะเลยค่ะ" เธอพูดราวกับจะดึงตัวคีรินทร์ออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด โดยไม่สนใจว่าคีรินทร์กำลังสนทนาอยู่กับอลิสาและภูริช

คีรินทร์รู้สึกหงุดหงิดกับท่าทีของแพรไหม เขาไม่ชอบให้ใครมาบงการเขา หรือมาแสดงความเป็นเจ้าของเขาแบบนี้ ยิ่งไปกว่านั้น เขากำลังสนุกกับการสนทนากับอลิสา และเขาก็ไม่อยากที่จะถูกขัดจังหวะโดยแพรไหม

"เดี๋ยวสิครับคุณแพรไหม ผมกำลังคุยธุระกับคุณอลิสาและคุณภูริชอยู่นะครับ" คีรินทร์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแสดงความไม่พอใจ

แพรไหมทำหน้ามุ่ย "ธุระอะไรกันคะคีรินทร์ แพรไหมว่าเราไปหาอะไรดื่มกันดีกว่านะคะ แพรไหมรู้สึกไม่ค่อยสบายเลยค่ะ" เธอพยายามออดอ้อน เพื่อให้คีรินทร์เห็นใจและยอมไปกับเธอ

อลิสาและภูริชสังเกตการณ์สถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างเงียบๆ อลิสายังคงรักษารอยยิ้มมุมปากเอาไว้ เธอสนุกกับการได้เห็นคีรินทร์ตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจแบบนี้ ส่วนภูริชก็มองดูเหตุการณ์ด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย แต่ในใจก็แอบรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยกับท่าทีของแพรไหม

คีรินทร์รู้สึกว่าเขาจะต้องจัดการกับสถานการณ์นี้ให้เด็ดขาด เขาไม่ต้องการให้แพรไหมเข้ามาเป็นตัวแปรในเกมของเขากับอลิสา แต่เขาก็ไม่อยากที่จะทำให้เธอเสียหน้าต่อหน้าคนเยอะๆ ในงาน

"คุณแพรไหมครับ คุณไปรอผมที่โซนวีไอพีก่อนได้เลยครับ เดี๋ยวผมตามไปครับ" คีรินทร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและเด็ดขาด

แพรไหมหน้าเสียเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าคีรินทร์จะปฏิเสธเธอตรงๆ แบบนี้ เธอพยายามที่จะออดอ้อนอีกครั้ง แต่คีรินทร์กลับส่งสายตาที่แข็งกร้าวให้เธอ เป็นสายตาที่บอกว่าเขาไม่ต้องการให้เธอเซ้าซี้อีกต่อไป

แพรไหมทำได้เพียงแค่จำใจปล่อยแขนของคีรินทร์ เธอส่งสายตาอาฆาตไปให้อลิสาเล็กน้อย ก่อนจะเดินจากไปอย่างไม่พอใจ แต่เธอก็ยังคงหันมามองคีรินทร์เป็นระยะๆ ราวกับจะเชิญชวนให้เขาตามเธอไป

หลังจากที่แพรไหมเดินจากไป บรรยากาศรอบตัวพวกเขาก็กลับมาผ่อนคลายลงเล็กน้อย อลิสาแอบยิ้มมุมปาก เธอรู้สึกสนุกที่ได้เห็นคีรินทร์ถูกแพรไหมก่อกวน

"ดูเหมือนคุณคีรินทร์จะมีสาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลังเยอะนะคะ" อลิสาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ "ระวังหน่อยนะคะ เดี๋ยวจะโดนรุมไม่รู้ตัว"

คีรินทร์ถอนหายใจ "ก็ปกติแหละครับคุณอลิสา ผู้ชายฮอตๆ ก็ต้องเจออะไรแบบนี้บ้างเป็นธรรมดา" เขาตอบกลับด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม "แต่ผมก็ไม่เคยให้ใครมา 'แสดงความเป็นเจ้าของ' ได้หรอกนะครับ" เขาเน้นคำว่า "แสดงความเป็นเจ้าของ" เพื่อเป็นการสื่อถึงแพรไหม และต้องการให้มั่นใจว่าอลิสาเข้าใจว่าเขาไม่ได้สนใจเธอ

ภูริชที่ยืนเงียบอยู่ตลอดก็หัวเราะเบาๆ "คุณคีรินทร์นี่คารมดีจริงๆ ครับ"

อลิสาก็หัวเราะหึๆ "ก็ต้องอย่างนั้นสิคะ ไม่อย่างนั้นจะมาเป็น 'นักล่าตัวพ่อ' ได้ยังไงล่ะคะ" เธอหยอกย้อนกลับไป ทำให้คีรินทร์ยิ้มกว้างด้วยความพึงพอใจ

การปรากฏตัวของแพรไหมในงานครั้งนี้ ไม่ได้ทำให้คีรินทร์รู้สึกหวั่นใจเลยแม้แต่น้อย แต่กลับทำให้เขาตระหนักว่าเขาจะต้องจัดการกับความสัมพันธ์รอบตัวเขาให้ชัดเจนมากขึ้น เพื่อที่จะได้รุกอลิสาได้อย่างเต็มที่โดยไม่มีสิ่งใดมารบกวน และเขาก็รู้สึกว่าเกมนี้กำลังจะสนุกขึ้นไปอีกขั้น เพราะตอนนี้อลิสาได้เห็นแล้วว่าชีวิตของเขาไม่ได้มีแค่เรื่องง่ายๆ และเขาก็ไม่ได้เป็นแค่เพลย์บอยที่สนใจใครไปวันๆ

คีรินทร์จ้องมองอลิสาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความท้าทาย "แล้วคุณอลิสาคิดว่าผมเป็นนักล่าที่ 'ของจริง' พอไหมครับ"

อลิสายิ้มมุมปาก "ต้องลองดูกันต่อไปค่ะคุณคีรินทร์ เพราะลิซก็เป็นเหยื่อที่ 'รับมือยาก' เหมือนกันนะคะ"

บทสนทนาของพวกเขายังคงเต็มไปด้วยความยียวนและท้าทาย คีรินทร์มั่นใจว่าเขาจะต้องพิชิตอลิสาให้ได้ ไม่ว่าจะต้องเจอคู่แข่งหรืออุปสรรคมากแค่ไหนก็ตาม เพราะตอนนี้เขาไม่ได้ต้องการแค่เงินเดิมพัน 10 ล้านบาท แต่เขาต้องการชัยชนะเหนือผู้หญิงที่แสนจะ "รับมือยาก" คนนี้อย่างแท้จริง