Beranda / โรแมนติก / เพลิงรักเพลิงแค้น / 13 เรื่องผู้หญิงๆ อย่ามองว่าไร้สาระ

Share

13 เรื่องผู้หญิงๆ อย่ามองว่าไร้สาระ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-21 14:28:15

มีสาวมาส่งแต่เช้าเชียวนะ...” กุสุมา พี่สะใภ้ของเขาเอ่ยเย้า เพราะเป็นคนมาเปิดประตูบ้าน เห็นหน้าหญิงสาวในรถไม่ถนัดนักหายไปทั้งคืนแล้วกลับมาพร้อมสาว...ไหนว่าไม่ได้เข้ากรุงเทพฯ เสียนาน ทำไมรู้อะไรดีๆ

“เพื่อนเก่าครับ...เพื่อนคนพิเศษมาก พี่สุคงจะจำวีไม่ได้ อุรวี...”

“หนูวีเหรอ”

หล่อนเคยเห็นหญิงสาวอยู่บ้างแต่เพียงไม่กี่หน จำชื่อนั้นได้มากกว่าจำหน้า  ที่จำได้ก็เพราะน้องสามีพูดถึงผู้หญิงคนนี้บ่อยครั้งมาก อานิกไม่ใช่คนเจ้าชู้ เขาเป็นคนปักใจมั่นคง และไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ใด เป็นอ้นว่าหมดห่วงได้ในเรื่องชู้สาว อานิกไม่มีวันออกนอกลู่นอกทางเป็นอ้นขาด

“ไปเจอที่ไหนล่ะ”

“โทรฯ นัดออกมาทานข้าวเย็นครับ แล้วเรื่อยเปื่อยไปหน่อย ก็เลยติดรถวีไปนอนค้างที่บ้านเค้า...”

มันไม่ใช่เรื่องแปลก กุสุมาเองก็เป็นคนรุ่นใหม่ ไม่ว่าผู้หญิงจะไปค้างบ้านผู้ชาย หรือให้ผู้ชายไปค้างบ้านผู้หญิง หากยังวางระดับการคบหาเอาไว้เพียงแค่เพื่อน...หล่อนไม่เก็บเอาเรื่องนี้มาคิดมาก และอานิกก็ไม่ใช่เด็กหนุ่มๆ ที่จะผิดพลาดกับชีวิตได้อีกแล้ว เขาอายุใกล้สามสิบ มีความพร้อมทางวัยเพียงพอที่จะรู้ว่า เรื่องใดเล่น เรื่องใดควรจะจริง หล่อนเป็นเพียงพี่สะใภ้ ไม่ใช่ผู้ปกครองของเขา เมื่ออานิกได้กลับมากรุงเทพฯ ทำงานในหน้าที่ประจำ เขาก็มาพักบ้านนี้ ไม่มีบ้านอื่นสำหรับเขาในกรุงเทพฯ อีก เขาจะทำอะไรก็ได้...ในขอบเขตของเขา

“แล้ววันนี้จะออกไปข้างนอกหรือเปล่า”

“คงไม่ครับ...จะออกพรุ่งนี้ มีเวลานอนเล่นอีกวัน...มีอะไรให้ผมช่วยล่ะครับ พี่สุทำอะไรอยู่”

“ไม่ได้ทำแล้ว...ผ้าเพิ่งขึ้นราว...”

กุสุมาแปลหนังสือขาย หลังจากเคยทำงานธนาคารอยู่พักหนึ่ง พอมีลูกสาวคนแรก สุขภาพของหล่อนไม่สู้ดีนัก แล้วเงินเดือนประจำก็ไม่ได้มากมาย หล่อนมองหาลู่ทางทำงานอื่น แล้วก็มาจับงานแปล พอมีรายได้มั่นคงเป็นกอบเป็นกำ หล่อนก็ตัดสินใจลาออก มาเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก แล้วทำงานแปลไป โดยมีรายได้ของสามีมาหนุนอีกแรง สามชีวิตกับบ้านผ่อนส่งหลังย่อมชานเมือง จึงเป็นชีวิตครอบครัวใหม่ที่กำลังจะเริ่มต้น

“ยายตาลก็หลับไปแล้ว กินนมแต่เช้า แล้วก็นอน กว่าจะตื่นก็เกือบเที่ยง เดี๋ยวพี่ก็จะเข้าห้องทำงาน...นิกกินอะไรมาหรือยังล่ะ”

“เรียบร้อยแล้วครับ พี่สุไม่ต้องห่วงผม เอาอย่างนี้ดีกว่า มื้อเที่ยงนี่ ผมลงมือเอง...ลองชิมฝีมือผมมั่ง ตอนอยู่ที่โน่นน่ะ ผมสนิทกับเชฟของโรงแรม แกทำอาหารเก่ง ได้เทคนิคมาหลายอย่าง บางทีจะทำขึ้นโต๊ะมื้อเย็นด้วย”

“ลำบากเปล่าๆ” กุสุมาอมยิ้ม “อยู่ให้สบายเถอะน่า เอาอย่างพี่จาเขาปะไร” หล่อนหมายถึงจาตุรงค์ สามีของหล่อน พี่ชายของอานิก “รายนั้นน่ะไม่แตะต้องเลยเรื่องกับข้าว กินอย่างเดียว...อ้อ...อีกอย่างดีมาก...เป็นคนล้างจานดี...จานแก้วสะอาดเอี่ยม...”

“มิน่าเล่า ผมกลับมาเที่ยวนี้ พี่จามีพุง...คิดจะเลี้ยงพุงซะตั้งแต่อายุเท่านี้”

“ไม่ใช่เท่านั้น พี่จาของนิกน่ะกำลังจะไว้หนวดอีกอย่าง ตั้งแต่ลูกสาวพูดได้อ้อแอ้...ไว้ให้เกรงขาม กันท่าเอาไว้ว่าผมน่ะมีลูกสาวสวยนะ”

คุณวี...มาพอดีเชียว...คุณอาร์มกำลังต้องการพบอยู่แน่ะค่ะ

เสียงบอกเมื่ออุรวีเดินเข้ามาในห้อง หญิงสาวไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมา นอกจากถามว่าคุณอาร์มอยู่ที่ห้องไหน เมื่อเดินเข้าไปในห้องทำงานของสุนิสา นอกจากคุณอาร์มและเจ้าของห้องแล้ว หล่อนประหลาดใจที่ได้พบอัมพุนั่งอยู่ด้วย แต่ไม่มีแม้เงาของอันธิกา...สาวสวยที่จะมาเล่นบทบอกอ ยังมาไม่ถึง...แม้คุณอาร์มจะขยับประโยคแรกให้ฟังว่า เขาอยากจะพูดเรื่องหนังสือออกใหม่

หญิงสาวยกมือกอดอก ไม่มีเก้าอี้เหลือให้นั่ง แม้อัมพุจะลุกขึ้นให้เกียรติ หล่อนก็โบกมือปฏิเสธ แล้วเวลายืนหล่อนก็ยังดูเหมือนจะสูงกว่าเวลาเขานั่งเพียงนิดเดียวเท่านั้นเอง

“อ้นล่ะคะ”

“คงไปติดต่อเรื่องโฆษณาอยู่มั้ง”

“งานนี้มันของอ้น...” หล่อนออกตัว “งานของวีก็เต็มมือแล้ว วีกลัวว่าจะเป็นการก้าวก่ายกันด้วย งานของวีเองก็แทบจะไม่มีเวลา วิ่งไปวิ่งมา วีว่าจะไม่ได้ช่วยให้เรียบร้อยนะคะ อาจจะทำให้ยุ่งหนักมากกว่า”

“พ่อก็ไม่ได้ขอถึงขั้นนั้น”

น้ำเสียงของคุณอาร์มอ่อนเหลือเกิน อัมพุเคยได้ยินเวลาคุณอาร์มพูดกับอันธิกา จริงอยู่มันอ่อนโยน แต่ไม่ถึงกับมีวี่แววเกรงใจเหมือนเวลาพูดกับอุรวี มันแตกต่างกันออกไป

“เพียงแต่อยากให้วีช่วย ช่วยเท่าที่จะช่วยได้ วีก็รู้ว่าน้อง...” เขาเน้นเสียงคำว่า ‘น้อง’ จนอุรวีชักสีหน้าขึ้นมาบ้างเหมือนกัน

และอัมพุก็อยากทึกทักเอาเองว่า เรื่องของเรื่องที่หล่อนปั้นปึ่งเกินงาม และพูดจาแดกดันเขา ก็เพราะหล่อนอิจฉาน้อง...อุรวีอิจฉาอันธิกา...เรื่องของผู้หญิง เรื่องจุกจิกหยุมหยิม จนเรียกได้ว่าไร้สาระ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เพลิงรักเพลิงแค้น   21 แม่ขา อัมพุไม่มีใคร นอกจากอ้น

    “ยายอ้นหายไปอีกแล้วละค่ะ”คุณอาร์มกลับเข้ามาถึงบ้านในตอนตีหนึ่ง มีกลิ่นหอมบางอย่างติดตามเสื้อผ้าของเขามาด้วย แต่คุณนพมาศก็ไม่ได้เอามาจับผิดมากมายนัก เขาอาจจะไปกับเพื่อนฝูงในแวดวงธุรกิจของเขา แล้วไปลงเอยในที่ที่มีเหล้าขาย มีหญิงบริการ เธอเองก็ป้อนให้เขาอีกไม่ได้แล้วในเรื่องทำนองนั้น ตราบใดที่เขาไม่ได้เอาผู้หญิงคนไหนมาเลี้ยงเป็นตัวตน ตราบนั้นเธอก็มองข้ามเรื่องแบบนี้ไปได้เหมือนกัน“ไปดิ้นอยู่มั้ง”เขารูดเนกไทออก กลับมาจากบ้านของสุนิสาในสภาพที่เหมือนเพิ่งออกไปจากบ้าน แต่คุณนพมาศก็จะไม่รู้เด็ดขาดว่ามาจากบ้านของสุนิสา“เธคยังไม่เลิกนี่ ยายอ้นแกก็ไปอยู่บ่อยๆ” เขาไม่เห็นเป็นเรื่องแปลก เมื่อตอนค่ำที่เห็นอันธิกาอยู่บ้านนั่นตะหากถึงเป็นเรื่องแปลกมาก “เดี๋ยวพอเธคเลิก ร้านข้าวต้มปิด ก็พอดีได้เวลากลับมานอน”“แกมีอะไรแปลกๆ”ด้วยความเป็นแม่ เธอห่วงลูกมากกว่าเขา คุณนพมาศยังไม่ได้นอน แม้เวลาจะเข้าไปตีสามแล้ว สามีของเธอนอนหลับไปเรียบร้อยแล้ว เธอยังตื่นอยู่ ลืมตาโพลงอยู่บนเตียง จนกระทั่งได้ยินเสียงรถของอันธิกาแล่นเข้ามาในบ้าน เธอก็ลุกขึ้นสวมรองเท้าแตะที่ถอดวางเอาไว้บนพรมเล็กหน้าเตียง เปิดประตูห้องอย่างแผ

  • เพลิงรักเพลิงแค้น   20 ผมมาทำงาน ไม่ได้มาเป็นผู้ชายของคุษ

    อันธิกาวางหูลง สีหน้าของหล่อนกระด้าง แล้วหล่อนก็ทนอยู่ไม่ได้ ลุกจากบนเตียงนอนไปเปิดตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อผ้าออกมา แล้วลงมือแต่งตัวอย่างรวดเร็ว“อ้น จะไปไหน”“จะออกไปข้างนอกค่ะ”หล่อนวิ่งออกไป ทิ้งให้คุณนพมาศมองตามด้วยความห่วงใย ก็เป็นเช่นนี้ทุกครั้งที่อันธิกาออกไปจากบ้านในยามค่ำคืน ไม่ใช่เป็นแต่เพียงครั้งนี้เท่านั้น แต่คราวนี้ความห่วงใยมีมาก เพราะผู้ชายคนนั้น...ผู้ชายที่คุณนพมาศไม่พึงปรารถนาเอาเสียเลย เพราะข่าวลือของเขาออกมาในทางเสื่อมเสียมากกว่าในทางดีคุณอาร์มก็ไม่อยู่เสียด้วย ไม่รู้จะหันไปพูดกับใคร นอกจากผุดลุกผุดนั่งอยู่ตลอดเวลา ว่าป่านนี้อันธิกาจะเตลิดไปหานายคนนั้นหรือไม่ เห็นทีเธอจะต้องจัดการทำอะไรบางอย่างเสียแล้ว แทนที่จะมองดูอยู่เฉยๆคุณนพมาศไม่ได้เห็นว่าอันธิกาทำอะไรไปบ้าง เมื่อออกมาจากบ้านแล้ว และหากเห็นคงจะตระหนกตกใจเสียเป็นแน่...เสียงเคาะประตูห้องรัวๆ ค่อยๆ ดังขึ้นเรื่อยๆ จนเขาต้องรีบออกมาจากห้องน้ำ...ทั้งที่เนื้อตัวมีแต่เพียงผ้าขนหนูพันกายเอาไว้เพียงผืนเดียว แง้มประตูออกดูก่อนว่าใคร แต่ยังไม่ได้ปลดโซ่ออก แล้วชายหนุ่มก็ผงะกลับ เมื่อเห็นเป็นอันธิกา...หล่อนมาทำไมในเวลาป่านน

  • เพลิงรักเพลิงแค้น   19 ไงล่้ะ อ้น...เขาไปกับฉันนะ วีบอก

    หนุ่มใหญ่ร่างสูงผิวคล้ำ มีรอยยิ้มรื่นเริงประดับอยู่บนใบหน้า ใต้เรียวหนวดบางๆ ที่ขลิบเอาไว้เป็นระเบียบ เขาส่งมือมาก่อนด้วยความเคยชิน แล้วก็ชะงักเมื่ออุรวียกมือไหว้ ได้ยินแต่เสียงหัวเราะฮ่าๆ ชอบอกชอบใจ“โทษที ผมลืมไป” เขารับไหว้ พูดด้วยเสียงดังฟังชัด อายุของเขาคงจะมากกว่าอัมพุ...แต่เรื่องนี้หล่อนก็ไม่อยากเดา เพราะอุรวีเดาอายุของใครไม่เคยถูกเลยสักหน“ที่นี่มีแต่แขกฝรั่ง นานๆ ทีจะได้ต้อนรับแขกคนไทย...คุณคนนี้หรือเปล่าที่ว่าไปตามตัวนายจากโน่น ให้กลับมาทำงานที่นี่”เขาคงคิดว่าหล่อนเป็นอันธิกา หญิงสาวไม่พูดอะไร แต่อัมพุเป็นคนอธิบายเสียเอง ต่อความเข้าใจผิดที่ว่านั่น“พี่สาวคุณอันธิกา...”“ตามสบายนะครับ...อาหารจานนี้...” เขาแนะนำคล่องแคล่วสมกับเป็นเจ้าของ และยังเป็นพ่อครัวด้วยตัวเองอีกด้วย “แล้วตามด้วยจานนี้...รับรองครับว่าอร่อยมาก...ผมลงมือปรุงเอง...อัมพุ...จะลองฝีมืออีกไหม...” อีกฝ่ายเชิญชวน ก่อนจะบอกอุรวีว่า “อัมพุมีฝีมือเหมือนกันนะครับ เขาเคยไปฝึกวิทยายุทธ์ ใหม่ๆ ก็ทนกลืน พอนานเข้ามันก็ใช้ได้”“อย่าเลย จะพลอยเสียเครดิตร้านไปเปล่าๆ พาคุณวีมาชิม...แล้ววันหน้าจะได้มาเป็นลูกค้าประจำ”“เชิญนะคร

  • เพลิงรักเพลิงแค้น   18 อัมพุไปกับวี...อันไม่รู้

    อันธิกาไปใช้โทรศัพท์อีกห้องหนึ่ง ต่อสายไปหาอัมพุก่อนโอเปอเรเตอร์บอกว่าไม่มีคนรับสาย แปลว่าอัมพุยังไม่กลับมา แล้วพอโทรฯ ไปบ้านอุรวี หญิงสาวก็ยังไม่กลับบ้านเหมือนกัน หล่อนหงุดหงิดจนอยากจะยกโทรศัพท์ขึ้นทุ่มทิ้ง“โทรฯ หาใคร”คุณนพมาศเดินเข้ามา หล่อนได้ยินเสียงรถยนต์แล่นออกจากบ้าน มันเป็นปกติธรรมดา บางทีคุณอาร์มก็จะไปตรวจงานของเขา กว่าเขาจะตั้งมั่นขึ้นมาได้ เขามีความขยันเป็นแรงผลักดัน แล้วก็ไม่ปล่อยงานทุกชิ้นผ่านไปโดยไม่ได้ตรวจสอบจากเขาอีก โดยที่คุณนพมาศกับอันธิกาไม่รู้เหมือนๆ กันว่า นี่คือคืนวันศุกร์ คืนที่เขาจะต้องแวะไปหาสุนิสา หลังจากตระเวนไปเรื่องงานของเขาแล้ว...แต่เขาไม่เคยค้าง...ไม่เคยทำให้ทางบ้านจับได้ว่า เขามีบ้านเล็ก“อัมพุค่ะ”หล่อนบอกอย่างเปิดเผย หงุดหงิดหันรีหันขวางอยู่พักหนึ่ง อันธิกาถึงเรียกสาวใช้ขึ้นไปหยิบบุหรี่มาให้ คุณนพมาศไม่ได้ท้วงติง แต่ก็มองอย่างไม่ชอบใจสักเท่าไหร่“วันนี้ไม่เจอเขาหรอกรึ”“เจอน่ะเจอค่ะ...แต่ตอนเย็นไม่ได้เจอ...นี่เขาไปไหนก็ไม่รู้” หล่อนเงยหน้าขึ้นพ่นควันบุหรี่ลอยตามกันออกมาเป็นสาย... ”อ้นกำลังคิดอยู่ว่าเขาจะมีที่ไปที่ไหนอีก”“ทำเหมือนเขาไม่มีที่ไป นี่แ

  • เพลิงรักเพลิงแค้น   17 อ้นซึมเพราะอ้นมีรัก

    อุรวีออกจากห้องก็เกือบจะหกโมง สำนักงานทั้งหมดต้องปิดไฟแล้ว มีแสงไฟลอดออกมาจากใต้พื้นห้องของฝ่ายศิลป์คนใหม่...ตอนแรกหญิงสาวหลงเข้าใจว่าเป็นเพราะเขาลืมปิดไฟ แต่เมื่อเปิดประตูเข้าไป หล่อนก็ให้ฉงนฉงายเต็มที่เมื่อเห็นเขากำลังง่วนอยู่กับงาน“ขอโทษ...”หล่อนบอกแล้วถอยออกมาโดยเร็ว ใครจะคิดว่าเขายังอยู่ อุรวีไม่อยากต่อปากต่อคำกับเขามากนัก ชังน้ำหน้าเมื่อเช้ายังไม่หาย ที่เขากล้าหาญพอจะเตือนว่าหล่อนทำตัวไม่ถูก เขาไม่มีสิทธิ์ขนาดนั้น หล่อนงับประตูห้องปิดอย่างแผ่วเบา แทบจะไม่มีเสียงอัมพุวางงานในมือลง แล้วโดยไวเท่ากับความคิดที่ผ่านแวบเข้ามา เขาลุกมาแล้วก้าวยาวๆ มาเปิดประตู ชะโงกตัวมากกว่าครึ่ง เพื่อเรียกหล่อนไว้“คุณวี...”น้ำเสียงของเขาสนิทสนม เหมือนรู้จักมักคุ้นมาเนิ่นนาน หล่อนไม่ใช่คนถือตัวก็จริง แต่รู้สึกแปลกๆ หู“ผมจะเลี้ยง...” เขาตะโกนบอกตามมาอีก“เนื่องในโอกาสอะไร”เขาก็ไม่รู้เหมือนกัน ชายหนุ่มหาโอกาสไม่ได้ แต่อุรวีหาคำตอบได้ด้วยตัวของหล่อนเอง“คงจะกลัวติดค้างมื้อเช้านี้มั้ง...ก็ได้...จะได้ไม่มาติดค้างกัน...ฉันจะไปรอข้างล่าง”แล้วหล่อนก็ลงมา รอได้ไม่ถึงห้านาที เขาก็ลงมา แล้วพอเขาขึ้นรถ อุรว

  • เพลิงรักเพลิงแค้น   16 สุนิสา เมียน้อยที่รู้จักวางตัว

    อันธิกาอึ้งไปเล็กน้อย“ถ้างั้น...อ้นก็ควรจะไปขอร้องวีเขาอีกใช่ไหมคะ ตกแต่งห้องให้อ้นหน่อย จะได้แจ๋วบ้าง”เขารู้ว่าหล่อนประชด แต่ก็ทำไม่รู้ไม่ชี้เสีย“ไปนะคะ...แป๊บเดียวเอง”หล่อนเข้ามาฉุดเขาให้ลุกขึ้น แล้วควงแขนออกมาด้วยกัน คุณอาร์มมองเห็นเข้าพอดี เขาเพิ่งออกจากห้องของสุนิสา...เห็นเข้าก็ได้แต่ยืนมอง ก่อนจะเบือนหน้ากลับไปหาคนในห้อง บอกเสียงไม่ดังมากนัก“ผมอยากให้ช่วยดูๆ ให้หน่อย...ยายอ้นกับอัมพุ...รายงานผมด้วยทุกระยะนะว่าเกี่ยวข้องกันแค่ไหน ผมอยากให้งานเป็นงาน ไม่มีเรื่องอื่นเข้ามาพัวพัน”สุนิสารับคำ งานกับเรื่องอื่น คุณอาร์มพยายามจะแยกจากกัน เพราะฉะนั้น ความสัมพันธ์ของหล่อนกับเขา จึงเป็นเรื่องแยกจากกันเด็ดขาด เมื่อหล่อนทำงานอยู่ในออฟฟิศนี้ เมื่ออยู่บ้าน...นั่นจึงจะเป็นอีกรูปแบบหนึ่ง ไม่มีใครรู้เลยว่าสุนิสาก็เป็นภรรยาอีกคนของเขาเป็นมาหลายปีแล้ว ในสภาพเมียน้อย บ้านหนึ่งหลัง รถยนต์หนึ่งคัน คือสิ่งที่หล่อนได้รับแล้วก็พอใจ โดยไม่เรียกร้องอ้นใดอีก หล่อนจะต้อนรับคุณอาร์มที่บ้าน เพียงอาทิตย์ละสองวัน คือวันอังคารกับวันศุกร์...นอกนั้นหล่อนจะเป็นตัวของตัวเอง สุนิสารู้ว่ามันไม่สึกหรอแต่อย่างใด แ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status