เมียอุปถัมภ์

เมียอุปถัมภ์

last updateTerakhir Diperbarui : 2025-01-07
Bahasa: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 Peringkat. 1 Ulasan
42Bab
2.5KDibaca
Baca
Tambahkan

Share:  

Lapor
Ringkasan
Katalog
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi

เธอคงจะผิดมากสินะที่เกิดมาไม่มีพ่อมีแม่เหมือนคนอื่นเขา เป็นเพราะเธอเป็นเด็กกำพร้าเหรอ? มันถึงทำให้ทุกคนถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้ เธอคงจะผิดจริงๆผิดที่เธอเลือกเกิดไม่ได้ เธอไม่ได้อยากเป็นเด็กกำพร้าเลย ถ้าเธอเลือกได้เธอก็ต้องการเกิดในครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนกับคนอื่นเขา.. การที่เธอเติบโตจากสถานสงเคราะห์… มันทำให้เธอดูเป็นคนไม่ดีไปเลยใช่ไหม.. ถึงแม้ว่าเธอจะถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีแต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะขโมยลูกของเธอไปจากอ้อมกอดของเธอ…

Lihat lebih banyak

Bab 1

ทำตามหน้าที่.....

Evelyn’s POV

I sat at the bar, downing drinks and trying to forget about my problems. “Pour me another, please,” I said to the bartender. As the omega refilled my glass, I looked at my phone and sighed for the umpteenth time. Still no word from my boyfriend, Alex, and no news from my father’s doctor either.

Just as I’d prayed the moon goddess would spare my mother and bring her back to me, I now prayed for my father’s life. Out of the blue, he’d slipped into a coma, and a month later, the doctors still had no answers. Meanwhile, I lost hope and my heart broke more with each passing day.

The pack wasn’t faring well without their alpha, either. They needed a leader, and as my father’s only legitimate child, I would become the next alpha of my pack if he didn’t make it. I sighed again as I wondered if the pack would be better off with my stepbrother Kevin in the role. He was a male with a powerful wolf.

Conversely, I was a female with no wolf. If that weren’t bad enough, an ugly scar that ran from my cheek to my ear marred my face so prominently that others stared constantly. Even patrons in the bar stared, though I did my best to ignore them.

I took a swig, downing the last of my drink. “Another,” I said to the bartender.

“Miss, you’ve had quite a lot already. Maybe it’s best to stop and go home for now?” the bartender, an obvious omega said. I looked at her and rolled my eyes.

“I don’t want to go home. I want to drink until I forget about life. So give me another, please.”

As the bartender hesitated, a waiter approached. “I have the perfect drink for you,” said the omega. “A new brand of whiskey, and it’s strong. It’ll take the edge off and make you forget. I can promise you that.”

“I’ll take it,” I slurred.

The omega waiter nodded. “Very well. I’ll be back in a jiffy.”

Once he left, I focused on my phone once again. Still nothing from Alex or my father’s doctor.

A minute later, the omega waiter approached with an open bottle. “Here you go. This’ll help you forget all your worries and cares. Dare I say, you’ll be in ecstasy for at least forty-eight hours.”

“You’d do well, as a brand ambassador,” I said with a chuckle. “All right. Let me sample its glories.”

The waiter nodded and poured a substantial amount into my tumbler. I tipped the glass back, gulped its contents in a single swig, then slammed the tumbler back onto the bar. I addressed the bartender as I grabbed my bag to retrieve my wallet. “Tab, please.” It was time for me to get going. I needed to see my father.

The bartender acknowledged my request, then walked to the register. Before the bartender got there, my image wavered.

I rubbed my suddenly blurry eyes. “What the heck?” I mumbled as I stood. I almost ended up on the barroom floor, barely able to catch myself in time. I gripped the edge of the bar, working to stay upright.

The omega waiter rushed to me, grabbing me by the waist to help me. “Princess, are you okay?”

I gently extracted myself from him. “Yeah. Fine,” I said, then put a hand to my forehead. Too hot, and my stomach was queasy too. That thought barely registered before blackness engulfed me.

Sometime later, I groaned, then opened my eyes. My face twisted in confusion. “This is not my house. It looked more like a hotel room. What was I doing here? And how did I get here?” I muttered to myself, rubbing my blurry eyes.

Before I could think long enough to answer either of those questions, giggling came from the room next door. Then a familiar female voice said, “Oh, Alex. Do you know how long I’ve waited for you to touch me?”  

I covered my mouth to hold back a gasp. I’d know that voice anywhere. It was my stepmother, Quinn. But what “Alex” was she talking to? It couldn’t be my Alex. That couldn’t be possible. Even the idea of that was outrageous. Yet, I didn’t know any other Alex, and I didn’t think Quinn did either. Still, there had to be some reasonable explanation.

My legs felt like jelly, so I used the room’s furniture and walls for balance as I staggered to the hotel room door. I opened it and, with blurry vision, looked around. When I didn’t see anyone, I walked to the next door.

Quinn’s voice came from the other side. “You’re not truly going to marry that scarred wench, are you? I mean, she doesn’t even have a wolf. Meanwhile, you could easily have all of this with me.”

“True,” said a male voice—Alex’s voice.

My Alex!

What the hell? How could he?

“But she’s the heiress,” he said, continuing. “And I can always come to your room at night whenever I get bored with her.”

Quinn chuckled, and I could barely believe what I was hearing. So it was all about me being the daughter of their alpha. Alex was with me just to get his hands on my father’s properties and wealth.

“Please,” Quinn said flippantly. “She might be Alpha’s daughter, but with that scarred face of hers and no wolf, she’s no better than a rogue omega. It’ll be my son, Kevin, who ends up with everything, not that weak girl. Besides, you’re too handsome to have such an ugly wife.”

I folded my fists in anger. How evil could Quinn be? And Alex—could he be more of an ingrate? Still, I couldn’t help but press my ear to the door to hear more.

“You say that like it’s a certainty,” Alex said. “Just remember that, unless I marry Evelyn, Kevin gets nothing.”

So they had a plan. Alex intended to marry me to secure the properties and the seat of the pack. Then it seemed he, along with Quinn, intended to ensure everything would somehow be transferred to Quinn’s son, Kevin.

They’d plotted against me! I had to pick my gaping mouth up off the floor.

“But enough with all that for now,” said Alex. “I want a taste of that fleshy pussy of yours.”

“Only if you tell me I can steal you away from that ugly duck. She doesn’t deserve you. You’re too good for her.”

Alex laughed. “Of course. Once everything’s in place, you can do whatever you want with her. In the meantime, you can still have me, especially once me and Evelyn are married, and all of us are living in the same house.”

“No worries about access,” Quinn said with a giggle.

“That’s right,” Alex said. “And I’m looking forward to having constant access to this beautiful succulent body of yours, too.”  

I couldn’t take any more. I barged into the hotel room, allowing the back of the door to slam against the wall. “How dare you!” I thundered.

Tampilkan Lebih Banyak
Bab Selanjutnya
Unduh

Bab terbaru

Bab Lainnya

Komen

user avatar
คนึงนิจ แก่นธรรม
อยากให้ทำเป็นรายเดือนค่ะ
2025-04-25 13:20:18
0
42 Bab
ทำตามหน้าที่.....
สวัสดี... เราชื่อชะเอม เราเป็นเด็กกำพร้าคนนึงที่คุญท่านรับอุปถัมภ์เอาไว้ ที่จริงเรามีเพื่อนๆและน้องๆอีกเยอะที่คุณท่านได้ส่งเสียงเลี้ยงดูให้พวกเรามีการศึกษา บางคนก็เรียนจบได้งานดีๆและกลับมาตอบแทนคุณท่าน ส่วนเรา เราเลือกเรียนถึงแค่ ม.6 เพราะจะต่อมหาวิยาลัยค่าใช้จ่ายมันค่อนข้างสูง เราจึงไม่อยากรบกวนคุณท่านมากนัก คุณท่านปราง ท่านเป็นคนใจดีมาก และเราเองก็ได้มาช่วยงานคุณท่านบ่อยๆด้วย คุณท่านหางานให้เราทำคือการเป็นแม่ครัว คุณท่านมีร้านอาหารชาววังและเราก็ชอบกินซะด้วยสิ ดังนั้นเราจึงเสนอตัวเราเองและคุณท่านก็เห็นดีเห็นงามด้วยท่านเลยจัดหางานให้เราไปทำงานในครัว ตั้งแต่เราอายุได้18ปี จนตอนนี้เราอายุได้21ปี คุณท่านก็เรียกเราเข้าไปคุยและคุณท่านก็เสนอให้เรามาอยู่กับคุณท่านที่บ้านหลังใหญ่แต่มีข้อแม้ว่า.... เราต้องแต่งงานกับหลานชายของคุณท่าน" แต่คุณท่านค่ะ แบบนี้มันจะดูไม่ดีนะคะ เพราะเอมคิดว่าหลานชายของคุณท่านไม่น่าจะยอม... แล้วเอ่อ... คือว่า เอมคิดว่า... หลานชายของคุณท่าน... น่าจะมีคนที่เขาชอบอยู่แล้วด้วย..." ชะเอมต้องรีบบอกความในใจออกไป เธอไม่รู้จักหลานชายของคุณท่านเลย ไม่เคยเห็นด้วย อันที่จริงเธอไม
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-02
Baca selengkapnya
ตอนรับสมาชิกใหม่.....
หนึ่งอาทิตย์ถัดมาชะเอมก็ถูกพามายังคฤหาสน์หลังใหญ่ของท่านผู้หญิงปราง ที่นี่เป็นวังเก่า ท่านผู้หญิงปรางเป็นถึงหม่อมราชวงศ์มาก่อน ท่านมีวังเล็กๆหลังนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว หรือจะเรียกว่าเป็นมรดกตกทอดกันมาก็ว่าได้ และท่านก็กว้านซื้อที่ดินรอบๆมาเป็นของท่านและท่านก็สร้างที่นี้ให้เป็นอนาจักร เจริญภิภักดิ์ เพราะสามีของท่านผู้หญิงปรางก็เป็นถึงเจ้าสัว ดังนั้นพวกท่านทั้งสองก็เลยช่วยกันสร้างอนาจักรแห่งนี้ให้เป็นพื้นที่ของท่านและลูกหลานทั้งหมด..."แม่อิ่มพาชะเอมไปยังเรือนของตาเอิร์ธที.."แม่บ้านคู่ใจถึงกับต้องมองด้วยอาการงงงวย เหตุใดท่านผู้หญิงถึงให้แม่หนูน้อยน่าตาหน้าหยิกคนนี้ไปอยู่ที่เรือนของคุณอิร์ธด้วย..." ไม่ต้องมองฉันแบบนั้นนี่คือว่าที่แม่ของเหลนฉัน... ไปได้แล้ว ไม่ต้องถามอะไรมาก อ๋อแม่ชะเอม เอาเสื้อผ้าไปเก็บที่เรือนนั่นก่อนแล้วก็มาหาฉันที่เรือนใหญ่นะ... มาช่วยแม่อิ่มทำอาหารหน่อย แม่นี่ทำอาหารอร่อย หล่อนจะได้มาเรียนทำกับแม่อิ่มเพิ่มเติมด้วย " ท่านหญิงผู้สูงศักดิ์กล่าวปราศัยเองตั้งแต่ต้นยันจบพิธี ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็ได้แต่มองกันตาปริบๆ...ชะเอมเดินตามคุณแม่บ้านไปอย่างเบาๆ เธอไม่กล้าถามอะไร
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-02
Baca selengkapnya
ทำอะไรได้บ้าง
หลังจากมื้อค่ำของคนในเรือนหลังใหญ่จบลง ชะเอมก็ออกไปกินทานข้าวกับป้าๆพี่ๆที่ด้านหลังครัว ตรงนั้นจะมีพี่ๆแม่บ้านคนสวน คนขับรถมาสลับสับเปลี่ยนกันทานข้าวเพราะทุกคนต่างมีหน้าที่ของตนดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถมากินข้าวพร้อมกันได้...." ว่าแต่หนูชะเอมทำอะไรเป็นบ้าง..."เสียงน้าแม่บ้านคนนึงถามเธออกมา และคนอื่นๆก็ตั้งใจฟังคำตอบของเธอด้วย" ทำได้หลายอย่างเหมือนกันค่ะ ชะเอมไปช่วยร้านอาหารของคุณท่านอยู่ในครัวมา3ปีแล้ว ทำได้เกือบหมดค่ะ" ชะเอมตอบออกมาด้วยความภาคภูมิใจเธอรักในการทำอาหารเป็นอย่างมาก เธอคิดเสมอว่าถึงแม้ว่าเธอไม่จบสูงๆ ไม่มีใบปริญญา แต่อย่างน้อยเธอก็ทำอาหารเป็น เพราะใครๆก็ต้องกินข้าวดังนั้นเธอคิดว่าถ้าเธอต้องหาเลี้ยงชีพตัวเอง เธอก็อยากจะขายอาหาร" หึ ราคาคุยรึเปล่าก็ไม่รู้..."เสียงของคนงานผู้หญิงที่อายุน่าจะไม่ห่างจากเธอมากนัก เธอเดาอายุไม่ถูกหรอก ถึงหน้าจะแก่ไปนิดแต่เธอคิดว่าไม่น่าจะไม่ห่างจากเธอมากสักเท่าไหร่...." ไม่น่านะคะ เพราะอาหารที่คุณกินชะเอมก็เป็นคนทำไม่ชื่อถามแม่อิ่มดูก็ได้นะคะ "ชะเอมเถียงตาใสแป๋ว... เธอต้องรีบอธิบายให้ทุกคนได้ฟังเพราะเธอกลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจเธอผิดว่าเธอเป
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-02
Baca selengkapnya
ต้องตกลงกันก่อน
บดินทร์นั่งรอผู้หญิงที่คุณหญิงย่าหามาให้เขา เขามารอนานแล้ว น่าจะ1ชั่วโมงได้ เพราะหลังจากกินข้าวกับท่านย่าเขาก็ตรงกลับมาที่บ้านหลังนี้ทันที และเขาก็อยากจะดูผู้หญิงที่ท่านย่าหามาให้อย่างใกล้ชิดด้วย เพราะเมื่อครู่ตอนที่กินข้าวกับท่านย่า เขายังเห็นเธอไม่ชัดเลยเพราะผู้หญิงคนนั้นมายืนแค่ครู่เดียวแล้วก็พาตัวเองออกไปยังห้องครัวทันที...." ไปไหนมา ทำไมพึ่งกลับมา...."น้ำเสียงที่นิ่งเรียบแต่แฝงความน่ากลัวเอาทำให้ชะเอมรู้สึกกลัวขึ้นมานิดๆ เพราะเสียงที่ผู้ชายคนตรงหน้าเธอใช้กับเธอน่ะ... มันเยือกเย็นมากๆ ถ้าเจอดึกๆนะเธอต้องวิ่งหนีแน่เลย..." เอ่อ... มาจากครัวค่ะ พอดีดิฉันไปกินข้าวที่นั่นมาแล้วก็คุยกับพี่ๆป้าๆที่นั่นค่ะ แต่ยังไม่ได้ช่วยเก็บจานไปล้างเลยแม่อิ่มท่านก็ไล่ให้กลับมาที่นี่ค่ะ..." ชะเอมอธิบายเสียยืดยาวเธอไม่รู้จักเขาดีเธอไม่รู้จักใครที่นี่ดีเลยต่างหาก ดังนั้นเธอต้องจริงใจกับทุกๆคนไว้ก่อน เธอจะทำตัวไม่ให้มีความลับกับทุกคน..." พูดซะเยอะ เข้ามา มาคุยกันก่อน...." บดินทร์หันหลังและเดินนำหน้าผู้หญิงของท่านย่าไปยังทิศทางของห้องนั่งเล่น...ชะเอมเดินตามมาด้วยความสงบเสงี่ยม เธอไม่รู้หรอกว่าเขาต้องกา
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-02
Baca selengkapnya
ทำหน้าที่ของตัวเอง
หลังจากที่ท่านย่าของเขาเข้ามาเจ้ากี้เจ้าการเรื่องดารหลับนอนตอนนี้ในห้องของเขาก็มีผู้หญิงแปลกหน้ามานอนด้วยอีกหนึ่งคน...ชะเอมหาที่ที่เหมาะที่สุดสำหรับนอนในคืนนี้ เธอเลือกพื้นที่ติดหน้าต่างเพราะเธอคิดว่าน่าจะพ้นเท้าคุณเขา นอนข้างเตียงเลยเธอคงนอนไม่ได้เพราะกลัวว่าถ้าเขาตื่นขึ้นมาแล้วจะเหยียบเธอ ไม่ว่าจะเป็นข้างซ้าย ขวา หรือปลายเท้าดังนั่นเธอจึงเลือกนอนติดหกำแพงที่เป็นหน้าต่างและทีผ้าม่านยาวลากพื้นนั่นสาวน้อยหันหน้าเขาหากำแพงและผ้าม่านทันที วันนี้ถึงแม้ว่าไม่ได้ทำงานเยอะแยะมากมายแต่มันก็กินพลังงานเธอไปเยอะเหมือนกัน ดังนั้นขอนอนเอาแรงก่อนก็แล้วกัน..บดินทร์รู้สึกแปลกๆเพราะว่าคืนนี้เขามีคนอื่นมานอนอยู่ในห้องของเขาด้วยมันเลยทำให้เขาต้องหันพลิกไปพลิกมา แล้วดูเด็กคนนั้นสิ... นอนเข้าไปได้ยังไงพื้นก็แข็ง แถมยังมีคนอื่นนอนอยู่ด้วย....และว่าที่บดินทร์จะข่มตาหลับได้มันก็เกือบจะตี1เข้าไป เขาหันตะแคงข้างไปยังทิศทางของผู้หญิงคนนั้น คนที่ท่านย่าหามาให้เขา ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ทุกข์ไม่ร้อนเลยสักนิด หลับลึกได้ขนาดนั้น... จะต้องเป็นคนประเภทไหนกันถึงทำได้....~~~เช้าที่สดใสแต่ไม่ใช่กับบดินทร์ เพราะเขานอน
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-02
Baca selengkapnya
ฉันทำหน้าที่ของฉันแล้ว.....18+
อาหารเย็นถูกวางไว้ในห้องครัวโดยที่เจ้าของบ้านไม่ได้สนใจที่จะกินมันเลยสักนิด...." ถอดเสื้อผ้าออก" บดินทร์สั่งสาวน้อยทันทีที่เท้าถึงพื้น วันนี้เขารู้สึกเพียงแค่ว่าเขาจะต้องทำหน้าที่ที่เขาต้องทำแล้ว สิ่งที่ท่านย่าต้องการก็คือการมีทายาทให้ท่านย่า และวันนี้เขาก็พร้อมแล้ว เขาไม่ได้ออกไปปลดปล่อยนานแล้วเพราะช่วงนี้เขาเบื่อๆ ออกไปก็เจอแต่หน้าเดิมๆที่เคยๆกันมาทั้งนั้นเขาไม่ชอบเพราะผู้หญิงพวกนี้มันจะชอบมาทำตัวว่าเขาเป็นของพวกหล่อน และหล่อนก็เป็นคนของเขา มันน่ารำคาญ" คือ.... ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ...." ชะเอมพยายามประวิงเวลาออกไปให้มากที่สุดเธอยังไม่พร้อมเลย ไม่พร้อมเลยจริงๆ" งั้นก็ไม่เป็นไร ฉันจะพาเธอไปอาบน้ำเอง..."พูดจบบดินทร์ก็ก้าวขายาวๆของเขาไปยังสาวน้อยที่ท่านย่าให้เขาเอามาแก้ขัดเวลาที่เขากลัดมัน....ว๊ายยยยร่างกายของสาวน้อยลอยหวือิดมือของเจ้าของห้องทันที เขาไม่อ่อนโยน เขาไม่ทะนุถนอมเธอเลย เขาหอบเธอพาดบ่าแล้วก็พาเธอตรงไปยังห้องน้ำทันที....บดินทร์จัดการถอดเสื้อผ้าของสาวน้อยออกทีละชิ้นๆ เสื้อยืดที่ไม่รัดจนเกินพอดีถูกมือของเขาถอดออกไปทางหัวและโยนมันไปทิศทางใดทิศทางหนึ่ง... เพียงแค่เสื้อย
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-03
Baca selengkapnya
หลบหน้า....
เรื่องในคืนนั้นเธอต้องหอบร่างกายที่บอบช้ำของตัวเองลงมายังห้องนอนเล็กๆของเธอ เธอเสียใจนะ ตอนที่เขาอยู่บนตัวเธอสายตาที่เขามอบให้เธอมันทำเหมือนกับว่าเขาลุ่มหลงในตัวเธอ... แต่เพียงแค่เขาทำหน้าที่ของเขาเสร็จเขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนทันที... เธอโง่เอง... เธอคิดว่าสิ่งที่เขาแสดงออกมามันคือสิ่งที่ผู้หญิงคิดว่าเขารักเธอ เธอคิดบ้าอะไรอยู่ก็ไม่รู้เธอลืมไปได้ยังไงว่าเธอมาที่นี่เพื่ออะไร ดังนั้นเธอจะต้องเตือนตัวเองบ่อยๆว่าเขาทำตามหน้าที่ของเขา และเธอก็ต้องทำตามหน้าที่ของเธอที่เธอได้รับมอบหมายมาก....บดินทร์ที่พยายามมองหาเด็กสาวคนนั้นอยู่บ่อยครั้งจนนี่ก็เข้าวันที่5แล้วเขาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเด็กคนนั้นเลย มื้ออาหารส่วนใหญ่มักจะเป็นไหมที่ยกมาให้พร้อมกับจัดการเก็บกวาดล้างจานชามแทนคนที่เขาต้องการคุยด้วย..." คิดจะหนีก็หนีให้พ้นนะ... ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่... เธอไม่รอดแน่อารียา..." บดินทร์เค้นคำพูดของเขาออกมาจากลำคอ เสียงของเขาบ่งบอกได้ว่าเขารู้สึกโมโหเจ้าของต้นเหตุของความโมโหของเขาในครั้งนี้....ชะเอมเลือกที่จะช่วยอยู่ในครัวถึงแม้ว่าแม่อิ่มจะบอกไม่สิไล่ให้เธอกลับไปบ้านหลังนั้นแต่เธอก็พยายามที่จะยืดเวลา
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-04
Baca selengkapnya
พาไปซื้อของ...
หลายวันที่ผ่านมาชะเอมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนแมวขโมยยังไงก็ไม่รู้เพราะพอเช้าปุ๊บเธอก็จะรีบย่องออกไปจากห้องทันที.. และก็พาตัวเองไปหมกมุ่นอยู่ที่ห้องครัวใหญ่ แต่ก็จะมีบ้างที่เธอได้ทำอย่างอื่น อย่างเช่นอ่านหนังสือให้คุณท่านฟัง บางครั้งก็ช่วยแม่อิ่มแกะสลักผักผลไม้บ้าง เธอชอบนะงานประดิษฐ์ประดอยแบบนี้มันทำให้เธอมีสมาธิมากขึ้น วันนี้ก็เช่นกันเธอขลุกตัวอยู่ในกลัวใหญ่เพราะว่าวันนี้แม่อิ่มจะทำขนมบุหลันดั้นเมฆ เธอยังไม่เคยลองทำเลยวันนี้เธอเลยขออยู่เป็นลูกมือของแม่อิ่มช่วงหลังๆมานี้ทุกคนในบ้านต่างก็พูดจากกับเธอดีขึ้นกว่าเก่าเยอะยกเว้นแต่พี่ไหม เพราะพี่ไหมไม่ค่อยชอบเธอเท่าไรนัก แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะทำยังไงให้พี่ไหมคุยกับเธอดีๆ คนอื่นๆบอกว่าไม่ต้องไปสนใจพี่ไหมหรอก เพราะพี่ไหมน่ะเป็นคนขี้อิจฉา พี่ไหมรักคุณบดินทร์ดังนั้นพี่ไหมเลยไม่พอใจที่เธอเข้ามา.. มันก็น่ะถ้าไม่มีเรื่องบุญคุณต้องตอบแทนล่ะก็... เธอก็ไม่ได้อยากจะก้าวเข้ามาที่นี่และทำหน้าที่นี่เลย....ตึกตึกตึก....บดินทร์เดินมายังเรือนใหญ่ของท่านย่าเพราะเขาก็พอจะรู้ว่าเขาสามารถเจอเด็กของท่านย่าได้ที่ไหน และก็เป็นอย่างที่เขาคิดเอ
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya
เก็บค่าของ18+
ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya
แค่ของแถมมา
นี่เป็นครั้งแรกที่บดินทร์ให้เด็กของท่านย่านอนบนเตียงของเขา เพราะเขากินแรงเด็กคนนี้ไปเยอะหรอกไม่งั้น.. คงจะไม่มีใครหน้าไหน หรือว่าใครคนใดมานอนบนเตียงเขาได้แบบนี้... เด็กคนนี้ก็เช่นกัน เตียงนี้เขายังหาคนที่จะมาเป็นเจ้าของผู้ใช้ร่วมกับเขาได้เขายังไม่เจอใครสักคน ใครคนนั้น.. คนที่เขาคิดว่าใช่เขายังไม่เจอ ดังนั้นวันนี้เด็กคนนี้ของท่านย่าเลยมีสิทธิ์ใช้ชั่วคราวก็ในเมื่อเขาเล่นกับเจ้าหล่อนจนแทบขาดใจตายไปถึงขนาดนั้นแล้วนี่.. ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน....บดินทร์ลุกขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหลังจากที่เขาเสร็จกิจกับเด็กของท่านย่านี่ก็เย็นมากแล้วดังนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนเลยก็แล้วกัน... เขาเลือกลงไปยังด้านล่างเพื่อลงไปดูว่ากับข้าวมื้อเย็นนั่นมาส่งรึยัง และเมื่อเขาลงไปเขาก็เห็นเด็กไหมที่ยืนรออยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนแล้ว...." กลับไปได้แล้ว หมดธุระแล้วไม่ใช่เหรอ?" บดินทร์ไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายพื้นที่ส่วนตัวของเขามากนัก แต่เรื่องของเด็กคนนั้น คนที่นอนเหมือนซ้อมตายอยู่บนเตียงของเขาเป็นข้อยกเว้นเพราะท่านย่าเป็นคนนั่งและเป็นคนจัดหามาให้เขา..." ให้ไหมอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เด็ก
last updateTerakhir Diperbarui : 2024-12-05
Baca selengkapnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status