ปฐมบท

แพรวพราว ดาราสาวดาวร้ายดวงดังแห่งเมืองไทย ยืนชื่นชมความงามของตึกหรูใจกลางเมืองติดแม่น้ำเจ้าพระยา ในขณะที่พ่นควันบุหรี่ออกมาเป็นวงกว้าง ด้านหลังเป็นชายหนุ่มที่นอนเปลือยหลังกล้ามเป็นมัดๆ ที่กำลังหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนขนาดคิงไซส์ภายในห้องสูทโรงแรม

หญิงสาวผมสีดำขลับยาวถึงกลางหลัง รับกับเอวคอดได้รูปสวยกับหน้าอกหน้าใจใหญ่โตเกินหน้าเกินตาใครเหยียดยิ้มมุมปาก ในทีวีกำลังฉายภาพของหล่อนที่กำลังให้สัมภาษณ์กับสื่อเจ้าดังด้วยชุดราตรีในนิทรรศการ Pride of All Genders งาน LGBTQ+ ที่หล่อนเปิดตัวว่าให้ความสนับสนุนทุกเพศอย่างเท่าเทียมและไม่ติดใจถ้าคนรักและแฟนคลับจะเป็นเพศไหน พร้อมจะโอบกอดทุกคนจนได้รับเสียงชื่นชมมากมาย

สมกับเป็นดาราสาวหน้าเฉี่ยว ดาวดวงใหม่แห่งวงการละครโทรทัศน์ในประเทศไทย ทั้งสวย รวย เก่ง และมีความคิดสมัยใหม่เลือกก้าวออกมาจากกรอบที่โด่งดังเป็นพลุแตกยิ่งกว่านางเอกแถวหน้าหลายต่อหลายคนเสียอีก

ชีวิตของแพรวพราวกำลังขาขึ้นแบบสุดๆ เธอยิ้มหวานทอดมองภาพแม่น้ำสายใหญ่เบื้องล่าง ที่ไหลเป็นอิสระดั่งเช่นตัวเธอเอง คอยเป็นแรงขับเคลื่อนอุตสาหกรรมการคมนาคมไม่ต่างกับตัวท็อปสตาร์อย่างเธอ ในขณะที่ชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มขยับตัว

ผู้ชายคนนี้ที่หล่อนควงอยู่อย่างลับๆ คือ ‘นับสิบ’ หนึ่งในพระเอกแถวหน้าของเมืองไทย ที่ต่อหน้าสื่อเป็นคู่จิ้นกับดารานางเอกสาวหน้าตาหวานหยดย้อยคนหนึ่ง เปิดตัวว่าคุยๆ กันแถมยังมีสเปคชอบผู้หญิงเรียบร้อย แต่หลังสื่อกลับคั่วสวาทกับหล่อนที่สวยเปรี้ยวแบบถึงพริกถึงขิง แพรวพราวหิ้วเขาขึ้นห้องทุกอาทิตย์

นี่สินะวงการมายา

หมับ

“แพรวตื่นตอนไหนครับ ผมไม่เห็นรู้เลย”

น้ำเสียงงัวเงียของนับสิบดังขึ้นที่ริมกกหูของหญิงสาว เขาสวมกอดหล่อน รั้งเอวคอดกิ่วที่เขาชอบลูบไล้เวลามันเปลือยเปล่าจากทางด้านหลังอย่างแนบแน่น หน้าตาชวนฝันนั้นซุกไซร้ซอกคอหอมกรุ่นอย่างกระหาย

แพรวพราวเด็ด ทั้งสวยทั้งเด็ด เขาหลงใหลเธอมานาน และอยากจับเธอให้อยู่หมัด

“ตื่นนานแล้วค่ะ น้องสิบพักไปก่อนก็ได้ เดี๋ยวพี่มีงานละครต่อช่วงบ่ายโมง” หล่อนเหลียวไปหอมแก้มชายหนุ่มหน้าหล่อดังฟอดใหญ่ ที่ทำหน้างอนที่ช่วงนี้หล่อนงานรัดตัวจนไม่มีเวลาให้เขา แพรวพราวคงสถานะ ‘พาร์ทเนอร์บนเตียง’ ไว้กับนับสิบ คั่วกันอยู่สองปีจนเขาชอบเธอมากขนาดนี้ หล่อนยังไม่เคยให้ความชัดเจนกับเขาสักที

“แพรวถ่ายงานทุกวันเลย”

“น้องสิบเองก็มีไปถ่ายแบบต่อไม่ใช่หรือไง จะมาน้อยอกน้อยใจก็ไม่ได้ไหมเอ่ย”

“ก็ผมคิดถึงแพรวตลอดเวลานี่นา”

“หนุ่มน้อย เดี๋ยวคืนนี้พี่ก็กลับมาแล้ว นัดเจอที่คาเฟ่ร้านเดิมนะ อย่าให้ใครจับได้ล่ะ” นิ้วมือนุ่มจรดกลีบปากหยักที่ทำท่าจะโน้มมาพรมจูบแก้มขาว หล่อนผละออก ก่อนที่จะปลดชุดคลุมอาบน้ำเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเตรียมพร้อมถ่ายละครเรื่องใหม่

นับสิบทอดมองแผ่นหลังงดงามที่ผลุบหายไปในห้องน้ำสุดหรู เขาพ่นถอนหายใจอย่างนึกคลั่งไคล้ และเริ่มหยิบเสื้อมาแต่งตัวเพื่อกลับห้องส่วนตัวของตนเอง

“แล้วเจอกันคืนนี้นะครับ แพรว”

ทันทีที่แพรวพราวปรากฏตัวขึ้นที่สถานที่ถ่ายทำละครเรื่อง ‘นาคีพิโรธ’ กล้องทุกสื่อพร้อมเลื่อนมาจับที่ดวงหน้าคมเฉี่ยวนั่นทันที

“คุณแพรวพราวมาแล้ว!” เกิดเสียงฮือฮาอื้ออึงขึ้นในสถานที่ถ่ายทำ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้นเหตุของคนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในตอนนี้เป็นของใคร ผู้กำกับละครและใครหลายต่อหลายคนที่อยู่เบื้องหลังวงการนั้นต่างต้อนรับเธออย่างดีเยี่ยม บ่งบอกถึงความเป็นตัวท็อปแห่งวงการละคร

ทั้งๆ ที่เป็นนางร้ายแท้ๆ ใครหลายคนต่างคิดในใจ

แต่แพรวพราวหาได้แคร์ไม่ เพราะหล่อนนั้นมีดีเกินกว่าที่จะลดตัวลงไปฟังเพียงลมปากของใคร

คนแบบเธอ ถ้าไม่แน่จริง ไม่ปังจริง คงไม่ยืนอยู่ตรงนี้มาได้ยาวนานถึงสามปี

ฉากแรกที่ถ่ายทำลัดก่อนฉากอื่นๆ เป็นฉากสำคัญที่เธอต้องโหนสลิงร่อนลงมาจากความสูงระยะตึกสี่ชั้น เนื่องจากเป็นฉากปรากฎตัวสุดอลังการของนางร้ายอมนุษย์ที่มีชื่อว่า ‘มณีแสง’ ในเรื่องมณีแสงคือพญานาคีที่หลงรักกษัตริย์องค์หนึ่งที่กลับชาติมาเกิดใหม่เป็นพระเอกของเรื่องนี้ แต่สุดท้ายเขากลับหลอกให้นางรักและจองจำนางเพื่อไปอภิเษกกับผู้หญิงคนอื่น นั่นก็คือนางเอกในชาติใหม่นั่นเอง ซึ่งเธอดันไปปลดพันธนาการจองจำมณีแสงโดยไม่ได้ตั้งใจ นางจึงออกมาแผลงฤทธิ์เตรียมเล่นงานคู่พระนางอย่างแสบสัน

จริงๆ จะใช้สตั๊นท์หญิงก็ได้ ทางกองละครเตรียมพร้อมไว้แล้วเนื่องจากไม่อยากให้ดาราสาวคนสำคัญแห่งวงการได้รับบาดเจ็บโดยไม่จำเป็น หากแต่แพรวพราวยืนยันที่จะแสดงฉากสำคัญนี้ด้วยตัวเอง แม้เธอจะเป็นซุปเปอร์สตาร์แต่ก็ให้ความสำคัญและทุ่มเทกับผลงานการแสดงมากกว่าใคร

เมื่อเริ่มการถ่ายทำ อุปกรณ์ทุกอย่างพร้อม ร่างกายที่ถูกแต่งเติมครบองค์ทรงเครื่องทำให้รู้สึกทรงตัวลำบากและหนักศีรษะจากเครื่องทองแต่งเติมบนหัวให้สมกับละครย้อนยุคเหนือธรรมชาติ แต่แพรวพราวก็กัดฟันทน ร่างของหล่อนถูกปล่อยลงกลางอากาศท่ามกลางอุปกรณ์เซฟตี้ กล้องจับไปที่ร่างบางที่กำลังแสดงท่วงท่าร่อนลงกลางอากาศอย่างงดงามและเคียดแค้นตามบทที่ได้รับมา

แต่ทว่า

สายสลิงนั้นถูกเสียดสีเพราะความเก่า ทำให้รับน้ำหนักสิ่งที่ประโคมบนตัวของหล่อนไม่ไหว มันฉีกขาดผึงกลางเวหา พร้อมกับร่างบางที่ร่วงลงสู่พื้นท่ามกลางเสียงกรีดร้องของทุกคนในฉาก

ตุ้บ เพละ!!

เลือดสาดกระจายทั่วบริเวณ หากแต่ดาราสาวกลับเสียชีวิตฉับพลันด้วยอาการช็อกจนหัวใจวายกลางอากาศก่อนที่ร่างจะหล่นตุ้บลงมาหักงอผิดรูปกลางกองอย่างน่าเวทนา

จบชีวิตอันรุ่งโรจน์ของแพรวพราวไว้เพียงเท่านี้ มันช่างรวดเร็วเสียจนหล่อนไม่ทันตั้งตัว เป็นการตายที่สภาพอนาถา แขนขาหักงอ เลือดกระอักออกปากออกจมูก สภาพศพของเธอมันเฮงซวยสิ้นดี

วิญญาณดาราสาวหลุดออกจากร่าง ดวงวิญญาณถูกฉุดรั้งด้วยใครคนหนึ่งในอดีตที่กำลังประกอบพิธีกรรม ดวงวิญญาณไร้ที่สิงสู่จึงข้ามผ่านกระแสกาลเวลาและภพชาติ เข้าจุติลงในร่างกายของหญิงสาวนางหนึ่ง ที่กำลังประนมมือไหว้พุ่มเพื่อรับมนตร์คาถาจากพ่อครูคันศรตามที่ตั้งใจเอาไว้

นังนั่นมันต้องมิตายดี ต้องมิได้สมบัติใดใดจากพระยาสิงห์ กูจักสาปแช่งให้มันตายตกไปพร้อมลูกชาติเปรตทั้งหมดแลกอบโกยสมบัตินั้นให้ลูกในครรภ์กู!

เสียงสาปแช่งดังผรุสวาทขึ้นในจิตใจอันโสมมหยาบช้าของสตรีผู้นั้น ผิวขาวราวหยวกกล้วย ผมสีดำขลับยาวตรงถูกเกล้ามวย ทัดด้วยดอกไม้สวยงาม การแต่งกายนั้นนุ่งน้อยห่มน้อยบ่งบอกที่มาที่ไปที่จากมา แต่ตอนนี้กำพืดนั่นจะถูกมลายด้วยชายแก่คราวพ่อ

หล่อนคือ อีแพรว หญิงงามเมืองจอมริษยาแห่งโรงนครโสเภณีของนายโรงใหญ่ประจำพระนคร

ดวงหน้าสวยคมผสมแขกหน่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองชายตรงหน้าด้วยสายตายั่วยวนขณะที่ท่านกำลังทำพิธีลงของให้เธอ

พ่อครูคันศร ที่เล่าลือกันว่ามิสนหญิงใดแถมยังครองพรหมจรรย์และรักษาศีลอย่างเคร่งครัด จักเป็นดั่งว่าจริงหรือ

พ่อครูผู้รูปงามเช่นนี้ อีแพรวจักปล่อยไปก็เสียของแย่

“การทำเสน่ห์ยาแฝดนั้นต้องระแวดระวังมิให้ผู้ใดอื่นเห็นของ”

“...”

“ซ่อนให้มิด ปิดให้ดี แลพระยาสิงห์จักรักหลงมึงจนโงหัวมิขึ้น” น้ำเสียงทุ้มต่ำทรงเสน่ห์พร้อมกับดวงตาคมเฉี่ยวที่ตวัดมามองหล่อน เขาดูเย็นชากับหล่อนเหลือเกิน หากแต่ก็ยอมลงของทำเสน่ห์ให้ตามที่ร้องขอ น่าจะสนอกสนใจหล่อนอยู่บ้างกระมัง

น่าจับกินเหลือเกิน

“พ่อครูบอกก่อนที่จักทำว่าจริงๆ แล้วข้ามิต้องทำเสน่ห์ก็มีชายมาหลงรักออกมากปานนั้น”

“...”

“เหตุใดพ่อครูไม่หลงเสน่ห์ข้าบ้างเล่าเจ้าคะ?”