เมื่อสามีขอหย่า

เมื่อชีวิตคู่มาถึงจุดอิ่มตัว ย่อมมีใครบางคนที่อยากเดินออกไปจากความสัมพันธ์...

พริมากำแท่งลิปสติกสีแดงเพลิงไว้แน่น เธอเจอมันในรถของสามีโดยบังเอิญ ไม่ใช่ของเธอ

แล้วใครที่เป็นเจ้าของ?

กายบางนั่งนิ่งเหมือนหุ่น ทว่าจิตใจกับว้าวุ่น ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ดวงตาคู่งามปรากฏแววสั่นไหว หายใจเข้าออกคร่อมจังหวะ

เมื่อคืน เธอเข้านอนก่อนสามี เขากลับมาถึงบ้านตอนไหนก็ยังไม่รู้ รู้อีกทีก็เช้าและเขาก็นอนอยู่บนเตียงข้างกายเธอแล้ว

“นี่มันอะไรคะ?”

เงยหน้าขึ้นนิด ช้อนตาขึ้นสบกับนัยน์ตาสีนิลราบเรียบ ไร้ความรู้สึกใด ๆ เผยให้เห็น

“ลิปสติก”

เขาตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไม่มีความสะทกสะท้านใด ๆ ประหนึ่งว่าเคยเห็นสิ่งที่เมียยื่นให้ดูอยู่ก่อนแล้ว

“พริกรู้ค่ะว่ามันคือลิปสติก แต่ที่พริกถามเพราะพริกอยากรู้ว่ามันเป็นของใคร”

คนถูกถามระบายลมหายใจอุ่นร้อนผ่านปลายจมูกโด่งพร้อมมองเมียด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเหนื่อยหน่าย อีกแล้ว...

ต้องหาเรื่องมาชวนทะเลาะอีกแล้วสินะ

“เมื่อคืนพี่ชาญไปไหนมา? พริกไลน์ไป อ่านก็ไม่ตอบ” เมื่อคืนก่อนจะเข้านอน พริมารู้สึกเหนื่อยและเพลีย อาจเพราะว่าโดนฝน เมื่อวานเธอไม่ได้ขับรถไปทำงาน เลือกใช้บริการรถแท็กซี่พลางไปก่อน เพราะเจ้ารถกระป๋องคันเล็ก อยู่ ๆ ก็น็อกจนต้องให้เจ้าของอู่ลากไปทิ้งไว้ที่อู่ จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าชะตากรรมของมันว่าเป็นอย่างไรบ้าง

“ไปดื่มกับไอ้ภัค”

“ไปกับพี่ภัคแค่สองคนเหรอคะ?” พริมาไม่ได้อยากทำตัวงี่เง่า ไม่ได้อยากซักไซ้เรื่องส่วนตัวของชาญชัยมากนัก แต่หลายเดือนมานี้ รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นกับชีวิตแต่งงาน

ชาญชัยกลับบ้านผิดเวลา พอถามก็อ้างว่ามีงานด่วนหรือไม่ก็บอกว่าติดลูกค้า แรก ๆ เธอก็เชื่ออย่างสนิทใจ แต่หลายครั้งเข้า เขาก็ยังอ้างเหตุผลเดิม ๆ

       มันผิดปกติเกินไป

“พริกจะอะไรกับพี่นักหนา พี่จะดื่มกับไอ้ภัคหรือจะดื่มกับคนอื่น มันก็คือดื่มอยู่ดี” ชาญชัยพูดเสียงเข้มขึ้น ใบหน้าฉายชัดว่ากำลังรู้สึกไม่พอใจที่ถูกพริมาซักไซ้ ถึงจะแต่งงานกันแล้ว แต่เขาก็ยังอยากเหลือพื้นที่ส่วนตัวบ้าง

“ถ้าดื่มกับพี่ภัค พริกไม่ว่าหรอกค่ะ แต่พริกแค่อยากรู้ว่านอกจากพี่ภัคแล้วมีใครอีกไหม แล้วไอ้ลิปนี่ก็คงไม่ใช่ของพี่ภัคหรอกมั้งคะ”

“ไม่ใช่”

“แล้วเป็นของใครคะ?”

“ของอุ๋ย”

“ไหนบอกว่าเลิกติดต่อกันแล้ว นี่พี่ชาญโกหกพริกเหรอ?” ได้ยินชื่อเจ้าของแท่งลิปสติก พริมาก็อารมณ์ปรี๊ดขึ้นมาทันที

อรอุมาอดีตคนรักของสามี

“เจอกันโดยบังเอิญ”

ไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้นัดเจอกับอรอุมาใด ๆ ทั้งนั้น บังเอิญไปเจอกันที่ร้านเหล้า เขาเองก็ตกใจ ไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้เจอกับอดีตคนเคยรักด้วยซ้ำ

ถ้าไม่เพราะภพภัคชวนอรอุมาให้มานั่งร่วมโต๊ะ เขาก็คงไม่มีโอกาสได้กลับไปคุย

“พริกไม่เชื่อ!” ก่อนที่ชาญชัยจะคบกับเธอ เขากับอรอุมาก็เคยรักกันมากมาก่อน ถ้าผู้หญิงไม่ทิ้งไปแต่งงานกับคนรวย ทิ้งชาญชัยเหมือนหมูเหมือนหมา ป่านนี้คนทั้งคู่ก็อาจจะแต่งงานกันไปแล้ว

“ไม่เชื่อก็แล้วแต่พริก พี่ขี้เกียจอธิบายแล้ว”

“ทำไมถึงทำกับพริกแบบนี้” พริมาไม่เชื่อว่าชาญชัยจะเจอกับอรอุมาโดยบังเอิญ เลิกติดต่อกันไปตั้งหลายปี ใครจะบังเอิญมาเจอกันง่าย ๆ แบบนี้ ละครชัด ๆ “พี่ชาญไม่เคยลืมพี่อุ๋ยเลยใช่ไหม ลืมไปแล้วเหรอว่าพี่อุ๋ยทำอะไรกับพี่บ้าง เขาทิ้งพี่ไปแต่งงานกับคนอื่นนะ!”

“อย่าทำตัวงี่เง่าได้ไหมพริก”

ชาญชัยจับต้นแขนทั้งสองข้างของพริมาเขย่าอย่างแรงเพื่อเรียกสติ เขาเคยเป็นแฟนกับอรอุมาก็จริง แต่หลังจากที่เลิกรากันก็ตัดขาดการติดต่อกันทุกช่องทาง ใครจะอยากไปคิดถึงผู้หญิงที่ทิ้งไปแต่งงานกับคนที่รวยกว่า

“ไม่ต้องมาว่าพริก ที่พริกเป็นแบบนี้ก็เพราะ

พริมามั่นใจแล้วว่าหลายเดือนมานี้เหตุผลที่ทำให้ชาญชัยเปลี่ยนไปต้องเป็นอรอุมา ถ่านไฟเก่าที่เคยมอดไหม้คงกลับมาติดไฟกันอีกรอบ