บทที่สิบเจ็ด

รุ่งเช้าหลี่ซูเหยียนเมื่อคืนได้นอนเต็มอิ่มเพราะไม่มีคนกวนแล้วนางยังเข้านอนในมิติอีกต่างหากจึงตื่นมาด้วยความสดชื่น  นางชงเอากาแฟมาฝากพี่ชายกับคนสนิทด้วย

  "ทำไมวันนี้ดูแปลกเจ้าคะมีเรื่องอะไรหรือเปล่า"  นางถามพี่ชายกับพี่ๆทุกคนเหมือนมีเรื่องอยากจะคุยกันเพราะมองหน้านางตลอดเลยตอนนางนั่งทานข้าวอยู่

"มีข่าวลือในตลาดของแม่ครัวพ่อครัวได้ยินมาคุยให้ฟังอีกทอดหนึ่งนะแต่น้องเล็กรอก่อนนะพี่ให้คนไปสืบข่าวเดี๋ยวคงจะกลับมาแล้วล่ะ"

นางมองหน้าสาวใช้ข้างกายของตัวเองเหมือนจะบอกนางเรื่องของข่าวลือ

"อ้าวพี่สาวเสี่ยวผิงผิงหายไปไหนตอนข้ามายังเดินตามหลังมานี้นาตอนนี้ไปไหนแล้วละพี่สาวซิงซิง"  นางหันไปถามสาวใช้ข้างกายอีกคนซึ่งคอยยืนดูแลนางอยู่

"ไปสืบข่าวจากแม่ครัวเจ้าค่ะคุณหนู" สาวพี่สาวซิงซิงตอบ   

"เอ่อมันสำคัญมากเลยเหรอเจ้าคะถึงไปสืบข่าวกันขนาดนั้น" นางถามด้วยความสงสัย

"คุณหนูเจ้าขาพี่สาวไปสืบข่าวมาแล้วเจ้าค่ะโน้นไงนางเดินลิ่วมาเลยดูทำหน้าเข้าสิ"  เสี่ยวซิงซิงหัวเราะกับท่าทางคู่แฝดของตัวเอง

พี่ชายพยักหน้าให้นางรอฟังข่าวจากสาวใช้ข้างกายก่อน   

"มีข่าวด่วนเจ้าค่ะคุณหนูเมื่อเช้าพ่อครัวแม่ครัวไปตลาดได้ยินคนออกจากโรงเตี๊ยมมาคุยกันเสียงดังเรื่องของ เอ่อคุณหนูจ้าวอี้หลิงกับคุณหนูไป๋อี้หลันเจ้าค่ะว่าเมื่อคืนทั้งคู่ต่างได้นอนกับลูกชายเจ้าของโรงเตี๊ยมกับเพื่อนกันคนละห้อง พอตื่นมาตอนเช้าร้องจนโรงเตี๊ยมแทบแตกพี่ผู้ช่วยพ่อครัววิ่งไปถามมาด้วยตัวเองเลยนะเจ้าค่ะคุณหนู"

"อ้อเหรอนึกว่าเรื่องใหญ่โตอะไรเหอะผิดแผนนึกว่านอนกกกันกับแม่ทัพลู่เทียนหรงเสียอีกข้าจะได้สบายใจไม่ต้องมาพบกันอีกเลยชาตินี้ยิ่งดีเจ้าค่ะ"  นางตอบยิ้มๆให้พี่ชาย

สักพักคนของพี่ชายเข้ามาเล่าเรื่องไปสืบมาเหมือนพี่สาวผิงผิงเล่าเลยคงจะเป็นเรื่องจริง

"แต่พี่สงสัยทำไมต้องเป็นคุณชายเสเพทั้งสองคนเลยละเหมือนนัดกันไปเลยนะเจ้าว่าไหม"   พี่ชายของนางถามน้องสาว

"เหอะพี่ใหญ่ข้าจะรู้ได้เยี่ยงไรเจ้าคะตัวไม่ได้ติดกับสองสาวนั้นเสียหน่อย แต่ว่านางชะนีทั้งจะยอมหรือเจ้าคะเห็นหัวสูงขนาดนั้นคงไม่ลดตัวไปคบกับคุณชายเสเพหรอกมังข้าว่าพี่ว่ามันแปลกไปไหมละเจ้าคะพี่ใหญ่"

"อือพี่ก็คิดเหมือนกันกับน้องแต่ก็นะในเมื่อพวกนางอยากมีสามีก็คงจะสมใจพวกนางแล้วกระมังจริงไหม"   เขาหันไปถามน้องสาว

นางจึงหัวเราะ

  "สงสัยจะจริงเจ้าค่ะแต่ก็ดีนะชะนีสองตัวนั้นจะไม่ตามมาวุ่นวายกับชีวิตข้าสักพักข้ายังอยากมีชีวิตที่สงบ ยิ่งแม่ทัพบ้านั้นไม่มานั้นก็ยิ่งดีเจ้าค่ะสำหรับข้าในตอนนี้อิๆ"

"กรรมใดใครก่อกรรมนั้นย่อมคืนสนองข้าอโหสิให้แม่ดอกบัวขาวทั้งสองดอกนั้น ว่าแต่กาแฟข้าดื่มแล้วสดชื่นไหมเจ้าคะพี่ๆทุกคนวันนี้ข้าชงมาเผื่อพี่ป้าลุงน้าทุกคนเลยนะ โน้นในถังน้ำไปลองชิมกันแต่อย่าจะพึ่งดื่มเยอะนะบางคนใจจะสั่นต้องทานข้าวหรือมีอะไรรองท้องก่อนนะแล้วทำงานให้เหงื่อออกเขาเรียกว่ายาขยันจ้า"

นางบอกยิ้มๆกับทุกคนกำลังพากันไปลองดื่มยาขยันของคุณหนูพวกตน

"คุณหนูขอรับลูกชายกับลูกสาวของท่านลุงจี้จงฉางพารอพบคุณหนูกับท่านแม่ทัพขอรับ"  หลี่ซูเหยียนยิ้มแล้วตอบ

   "ให้พวกเขาเข้ามาเลยเจ้าค่ะ"

จี้จงเถียนกับจี้จงเหม่ยเดินเข้ามาในห้องโถงหลี่ซูเหยียนได้สั่งให้พ่อบ้านแจกจ่ายชุดใหม่ให้บ่าวไพร่ทุกคนในจวนใหม่ทั้งหมดคนละสามชุดก่อน มีผ้าห่มที่นอนใหม่ให้กับทุกคนจึงได้เห็นทุกคนใส่ชุดใหม่กันทั้งจวน นางจะเพิ่มให้อีกคนละสองชุดกำลังสั่งรอบใหม่อีกสองอาทิตย์คงจะมาส่งให้ถึงจวน

"ว่ายังไงสาวน้อยมาหาข้าถึงนี้มีเรื่องอะไรข้าหวังว่าจะเป็นข่าวดีนะ"  หลังจากทั้งสองคนทำความเคารพนางกับพี่ชาย

"คือข้ากับน้องสาวถามท่านพ่อท่านแม่แล้วขอรับว่าอยากมาทำงานกับคุณหนูและท่านแม่ทัพขอรับ" จี้จงเถียนตอบคุณหนูกับความต้องการของพวกตน

"อ้อได้สิจงเหม่ยก็มาฝึกงานกับพี่สาวทั้งสองคนได้เลย อ้อพี่ใหญ่ลูกชายของท่านลุงจี้จงฉางอยากเป็นทหารเหมือนบิดาเจ้าค่ะข้าบอกพี่ไปแล้วนี้นาวันนั้น"

"อืมได้ตอนเช้าเจ้ามาฝึกในลานพร้อมกันกับคนของข้าได้เลยก่อนยามเหมาครึ่งเค่อให้มารวมตัวกันฝึกร่างกายพื้นฐานก่อน ซางสงจัดไปฝึกกับทหารใหม่ถ้าเก่งแล้วให้ติดตามข้าพร้อมพวกเจ้า ว่าแต่เจ้าแน่ใจนะถ้าไม่ตามข้าฝึกให้เก่งจะให้ไปคุ้มครองน้องสาวข้าแทนเลือกเอา"

"ขอรับท่านแม่ทัพข้าจะตั้งใจฝึกท่านพ่อก็พาข้าฝึกร่างกายทุกวันก่อนทำงานในสวนตอนยามเหมาขอรับ"

"อืมดีมากถือว่าท่านลุงจี้จงฉางนั้นไม่ทิ้งวิชาร่ำเรียนมาอย่างหนักกับท่านพ่อ แล้วน้องสาวเจ้าละนางฝึกบ้างไหมการต่อสู้"   

  "ฝึกขอรับทุกวันพ่อสอนวิธีป้องกันตัวเองให้น้องสาวพร้อมข้าทุกวันขอรับ"

"อืมดีมากให้คุ้มกันน้องเล็กไปเลยข้าจะหามาให้อีกคนจะไปเลือกทาสที่มีวรยุทธมาด้วยเลยวันนี้"

"วันหลังจงเหม่ยต้องสอนข้าด้วยล่ะข้าจะเอาไว้ต่อยหน้าคน"  นางยกกำปั้นขึ้นอย่างมาดหมายเสร็จข้าแน่ไอ้แม่ทัพหื่นหึๆ

"ฮ้าฮ้าเหยียนเอ๋อร์น้องลงมาฝึกพร้อมพี่ก็ได้นะพี่จะสอนเจ้าเองดีไหม" หลี่ซู่หยางถามน้องสาว

"ดีสิเจ้าคะพี่ใหญ่เจ้าเสร็จข้าแน่แม่ทัพลู่" นางพูดย้ำอีกครั้งจนพี่ชายส่ายหัว ตอนรักเขาก็วิ่งตามใครห้ามก็ไม่ฟังพอหมดรักนางอยากทำร้ายเขาเสียได้ผู้หญิงนี้เข้าใจยากเสียจริง

"เอาละพวกเราไปดูพี่ๆซ้อมดนตรีกันดีกว่าวันนี้ข้าจะร้องเพลงด้วยละไปกันพี่สาว"  นางลุกขึ้นแล้วชวนพี่ชายออกไปพร้อมกันเลย

"เหยียนเอ๋อร์พี่จะไปโรงค้าทาสก่อนหาคนมาดูแลสวนเพิ่มก่อนคนของท่านพ่อจะมาถึงคงจะนาน มีคนชายหลายคนหน่อยก็ไม่เป็นไรพี่จะหาผู้หญิงมีวรยุทธให้เจ้าอีกสองคนดีไหม"

"ดีเจ้าค่ะข้ามีหลายอย่างจะทำมีหลายคนจะได้ช่วยกัน"  

" งั้นพี่ไปละเจ้าทำงานของตัวเองให้สบายใจที่เหลือพี่จะจัดการให้เดี๋ยวพ่อบ้านจะทำต่อเองถ้าคนมาพี่สั่งเอาไว้แล้ว"

"พี่ใหญ่ใจดีที่สุดเลยขอบคุณนะเจ้าคะข้ารักพี่ใหญ่กับท่านพ่อมากที่สุดในโลกเลยเจ้าค่ะ"   นางกอดพี่ชายก่อนจะเดินไปด้านหลังจวน

หลี่ซูหยางเอามือลูบผมนางด้วยความรัก   

"พี่รักเหยียนเอ๋อร์มากที่สุดน้องคือแก้วตาดวงใจของพี่กับท่านพ่ออะไรคือความสุขของน้องพี่ยอมปิดตาข้างหนึ่งจนเกือบจะเสียเจ้าไป ในเมื่อได้กลับมาหาพี่กับท่านพ่อแล้วน้องสาวพี่โตขึ้นมากพี่เองก็หมดห่วงแล้วละ"   เขาบอกน้องสาวก่อนจะแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง