ตอนที่56

" ข้าได้ยินเขาลือกันว่าเจ้าเรียกผีเสื้อได้ เลยอยากมาดูสักหน่อย"

" แค่เรื่องบังเอิญเพคะ ตอนนั้นหม่อมฉันเก็บดอกจวี๋ฮวาอยู่ในสวน ผีเสื้อบินมาฝูงหนึ่ง คนที่ผ่านมาเห็นเลยเข้าใจผิดว่าหม่อมฉันเรียกพวกมันมา"

นางรู้ว่าหากเรื่องนี้แพร่งพรายไปทั่วจะต้องมีผลเสียมากกว่าผลดี ดูจากสายตาองค์หญิงผู้นี้มีแต่ความอิจฉาริษยา ที่นางมาที่นี่วันนี้ก็คงไม่ได้มาดีแน่นอน

" งั้นเหรอ ที่แท้ก็เรื่องเข้าใจผิดนี่เอง ข้าก็คิดอยู่แล้วว่าจะมีใครสามารถเรียกผีเสื้อได้ หากเรียกได้จริงก็คงเป็นปีศาจไม่ก็นางจิ้งจอก แต่ข้าคิดว่าน่าจะเป็นนางจิ้งจอกมากกว่า เพราะพวกมันชอบล่อลวงบุรุษให้หลงใหล เจ้าว่าจริงไหม"

" เพคะ"

" เข้ามาใกล้ๆข้าซิ"

นางกำลังจะลุกขึ้นแต่ถูกมัวเอ๋อจับกดไว้

" คลานเข้าไปหาองค์หญิง"

อันชิงเหมยจ้องมองด้วยสายตาไม่พอใจ

" ทำไม ไม่อยากทำ"

ไซ่หย่ายิ้มเยาะ

อันชิงเหมยไม่อยากมีปัญหาจึงจำต้องทำตาม นางคลานเข้าไปใกล้ๆไซ่หย่า ไซ่หย่าทำจมูกฟุดฟิดสูดดมใกล้ๆนาง ก่อนจะจับแขนนางขึ้นมาดมกลิ่น บัดซบ นางมีกลิ่นกายหอมอย่างที่คนอื่นบอกจริงๆ

ไซ่หย่าสะบัดแขนของอันชิงเหมยออกอย่างรังเกียจ

" เจ้า เจ้าใช้สิ่งใดถึงได้มีกลิ่นหอมติดตัวเช่นนี้"

"