ขอให้เชื่อมั่นในความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ ผมไม่มีทางปล่อยให้คุณเดินไปข้างหน้าคนเดียว ถ้าคุณเศร้าผมจะอยู่ข้างๆ ถ้าทุกข์ผมจะคอยกอดปลอบ ถ้าคุณสุขผมก็จะยิ้มไปด้วย เราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป
View Moreบทนำ
หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อได้สัมผัสกับริมฝีปากหนาได้รูปของคนที่ครอบครองหัวใจเธอมานานแสนนาน อาจด้วยเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรือเหตุผลกลใดก็ตาม ที่ทำให้ร่างสูงกระทำการอุกอาจแบบนี้เธอก็ไม่อาจทราบได้
“อึก”หายใจไม่ทันเพราะไม่ประสีประสากับเรื่องนี้ เธอยังอ่อนหัดกับภาษากาย ร่างสูงผละออกมองใบหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงก่อนจะยิ้มมุมปาก เขาจูบเธออีกครั้งด้วยความร้อนแรงราวกับต้องการสูบวิญญาณของหญิงสาวในอ้อมกอดไป ลิ้นหนาทำหน้าที่ได้อย่างดีเยี่ยมแม้เธอจะเงอะงะเพียงใด ชายหนุ่มก็ไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดตรงข้ามกลับเอ็นดูเมื่อเธอพยายามที่จะเรียนรู้และโต้ตอบกลับ ลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันเนิ่นนานซึมซับความหวานของอีกคนไว้
“พอ พอก่อน”แขนเรียวที่คล้องคอคนตัวสูงค่อยๆ ลดลงมาจับเอวหนาเอาไว้ก่อนจะพยายามฝืนตนเองออกมาเพราะรู้ว่าไม่สมควร
“อีกนิด”แต่มีหรือที่คนตัวใหญ่จะยอมกลับดึงเธอเข้ามาชิดสูดดมความหอมของลำคอขาวผ่องและประทับรอยสีแดงกุหลาบเอาไว้อย่างเป็นเจ้าของ คนเอาแต่ใจวกกลับมาชิมริมฝีปากบางอีกครั้งอย่างคนไม่รู้จักพอ แต่ครั้งนี้กลับจุมพิตเธออย่างอ่อนหวาน นุ่มนวลจนหญิงสาวได้แต่หลับตาอารมณ์รัญจวนตีขึ้นมาเมื่อมือหนาทำหน้าที่ได้อย่างดีด้วยการสอดเข้าไปภายในเสื้อเชิ้ตตัวบางที่เธอใส่ ลูบไล้แผ่นหลังเนียนก่อนจะวกกลับมาที่หน้าท้องแบนราบ
“อือ” เสียงที่เปล่งออกมาแม้แต่เจ้าตัวเองก็ไม่คิดว่าจะเป็นเสียงของเธอ มันช่างน่าอายเสียเหลือเกิน ใบหน้าคมผละออกมามองเธอก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์
“ไม่คิดว่าจะได้ยินแกร้องแบบนี้” เอ่ยทักใบหน้าหวานก็ยิ่งอายเข้าไปอีก เธอจะหันหลังเพื่อหนีจากเหตุการณ์ตรงหน้าแต่ไม่มีทางที่เขาจะยอม ชายหนุ่มจับใบหน้าแหงนขึ้นรับจูบที่ไม่มีท่าว่าจะหยุดเลย จนร่างบางรู้สึกว่าปากเธออาจบวมช้ำได้ เพียงไม่นานก็นำพาเธอก้าวเข้าสู่วังวนอันสับสนอีกครั้ง มือหนาวนรอบสะดือเล็กจนเจ้าตัวครางด้วยอารมณ์เสียวก่อนจะค่อยๆ ไต่ขึ้นสูงเข้าไปสัมผัสยอดบัวคู่งาม
“อื้อ...” เพียงปลายนิ้วเขาที่แตะถันสีอ่อนจนมันตั้งชันเธอก็รู้สึกเหมือนมีพลุถูกจุดขึ้นรอบกายพร้อมส่องประกายให้เกิดความสุขขึ้น ร่างบางเสียวซ่านอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“ดิน นี่มันในห้องน้ำ” แม้ตนเองแทบจะไม่มีเสียงและสติ แต่ก็ยังรับรู้ว่าเธอไม่ได้อยู่ในที่ลับตาเท่าใดนัก แต่มันคือสถานที่ที่จะมีคนมาเคาะประตูได้ทุกเมื่อ เพราะเธออยู่ในห้องน้ำบ้านเพื่อนเพื่อมาจัดปาร์ตี้ฉลองการเรียนจบปริญญาตรีหากมีคนมาเคาะประตูเธอจะทำเช่นไร
“ช่างมันสิ” ว่าอย่างเอาแต่ใจในขณะที่มือก็ทำหน้าที่อย่างดี ใบหน้าหวานแหงนขึ้นรับจูบจากเขาพร้อมทั้งร้องเสียงอื้ออึง ด้วยบัวงามถูกนวดเฟ้นราวกับเห็นมันเป็นแป้งทำขนม ชั้นในสีหวานไม่ได้ถูกถอดหากแต่เขาเลิกขึ้นเพื่อจับมันได้ถนัด
“ใครเข้าห้องน้ำวะ กูปวดเยี่ยว” เป็นดังที่เธอกลัวเพราะมีคนมาทุบประตูห้องน้ำเสียงดัง ตอนนั่นเองที่หญิงสาวได้สติผละออกจากชายหนุ่มอย่างรวดเร็วแล้วดึงชั้นในให้เข้าที่
“มึงไปเข้าห้องอื่น กูขี้อยู่!” ร่างสูงตอบกลับอย่างหัวเสีย ในขณะที่จับมือเธอเอาไว้เมื่อเห็นว่าร่างบางจะเปิดประตูออกไป “ปล่อย” ว่าเสียงเข้มจนพสุธาไม่กล้าขัด ดวงตากลมโตมีแววสับสนอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน อารมณ์เมื่อครู่หายวับไปจนอยากไปกระทืบไอ้คนขัดจังหวะเมื่อครู่เสียเหลือเกิน
“โอ๊ย ไอ้ดิน กูไปห้องอื่นก็ได้”
เสียงข้างนอกเงียบแล้วแต่สองคนภายในห้องน้ำกลับเงียบกว่า หญิงสาวไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น “แกเมาและฉันเมา มันแค่อารมณ์ชั่ววูบ” เธอพยายามทำความเข้าใจและหาเหตุผลให้ตนเองเพราะไม่อยากเสียเพื่อนไป ไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าใจของเธอมันเต้นแรงเพราะเขามานานแค่ไหนแล้ว
“ไม่ใช่! ฉันอาจจะเมาแต่ก็ไม่ได้เมาขนาดเอาใครก็ได้” ร่างสูงโต้ตอบกลับ ใบหน้าแดงก่ำอาจเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หรืออารมณ์โกรธเธอเองก็ไม่รู้
“แต่เราเป็นเพื่อนกัน และฉันไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก” ว่าจบมือบางก็จับลูกบิดหมุนออกจากห้องน้ำไปทันทีโดยมีชายหนุ่มตามออกมา
“ดาว เดี๋ยวก่อน” ร่างสูงจะคว้ามือบางเอาไว้แต่เธอก็เร็วเหลือเกินจนคว้าเอาไว้ไม่ทันจึงทำได้เพียงมองตามแผ่นหลังบางที่ลับตาไปแล้ว
“ฉันไม่หยุดแค่นี้แน่” ว่าอย่างหมายมาดก่อนหมุนกลับมาเจอหญิงสาวที่เคยไปเที่ยวด้วย เธอเดินมาหาเขาและโดยที่ชายหนุ่มไม่ทันตั้งตัวอีกฝ่ายก็จูบเขาเสียแล้ว อารมณ์เมื่อกี้ถูกจุดขึ้นอีกครั้งและตอนนี้พสุธามองหน้าเธอเป็นหน้าเพื่อนสนิทของตนเองเสียแล้ว!
“เราไปมีความสุขกันบนห้องดีไหมคะดิน” น้ำเสียงยั่วยวนพร้อมชั้นเชิงที่มากกว่าทำให้หลงมัวเมาอุ้มร่างบางขึ้นพลางจูบอย่างไร้สติ
ทั้งสองขึ้นบันไดไปโดยไม่รู้เลยว่าหญิงสาวอีกคนกำลังมองดูด้วยหัวใจที่แหลกสลาย เมื่อกี้นี้เขาจูบเธอ หากไม่กี่นาทีต่อมากลับไปจูบผู้หญิงคนอื่น สำหรับเขาการจะมีเซ็กส์กับใครก็เพราะแค่ระบายความใคร่เท่านั้นไม่ได้มีความรู้สึกรักเลยสักนิด ไม่เหมือนเธอเพียงแค่จูบเดียวก็อ่อนระทวยหลงเพ้อไปแล้วว่าอีกฝ่ายใจตรงกัน หากไม่เช่นนั้นไม่ยอมให้ทำถึงขนาดนี้หรอก แต่ความจริงแล้วพสุธาแค่เมาเท่านั้น อีกฝ่ายเมาและไม่ได้รักเธอ
“หยุดเพ้อแล้วยอมรับความจริงได้แล้วดาว” มือบางยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาบนใบหน้า แววตาอ่อนหวานที่เคยมีกลายเป็นแข็งกร้าวเพิ่มความเข้มแข็งให้กับตนเอง ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านเพียงพอแล้วหรือยังกับความรักที่เธอมอบให้ ตอนนี้เธอควรหยุดมันได้แล้ว...
ตอนพิเศษ...ลูกสาวข้าใครอย่าแตะ กาลเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนพสุธาไม่อยากจะเชื่อ จากชายหนุ่มวัยเลยเบญจเพสกลับกลายเป็นคุณพ่อลูกห้าที่ยังคงความหล่อและเฟี้ยวเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแม้ว่าจะอายุสี่สิบเอ็ดปีแล้วก็ตามไม่ต่างจากภรรยาที่ยังคงสวยราวกับหยุดใบหน้าไว้ที่อายุยี่สิบห้าปี “พ่อครับ วันนี้ผมเห็นใครก็ไม่รู้ให้ดอกไม้พี่วีด้วย” จากเด็กชายตัวน้อยที่ชอบเล่นรถแบคโฮกลับกลายเป็นหนุ่มตัวสูงโย่งกว่าเพื่อนในห้องเสียงเริ่มแตกหนุ่ม “จริงหรือลูก! มันเป็นใคร” คุณพ่อจากที่นั่งดูภาพในจอแมคบุ๊คเครื่องใหม่ที่เพิ่งถอยเพราะเครื่องเก่าตกน้ำแช่นานร่วมวันโดนเมียด่าจนหูชาขนาดซื้อเครื่องใหม่มายังโดนทุกวันจนเริ่มคิดแล้วว่าวางยาเมียซะดีไหม “ตัวสูงๆ ไม่ค่อยหล่อเลยนะพ่อ หน้าตาเหมือนโจรไม่น่าไว้ใจ” นั่งลงข้างบิดาที่โซฟากลางห้องรับแขก ชุดนักเรียนก็ยังไม่ถอดเพราะจะนำเรื่องราวเหล่านี้มาบอกพ่อให้ได้รู้ก่อน เด็กชายพชิราอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หนึ่งเพิ่งสอบเข้าได้เรียนที่เดียวกับพี่สาวต่างจากน้องอีกสามคนที่เรียนนานาชาติแต่ปีหน้าเด็กแฝดก็คงไปสอบเข้าโรงเรียนเดียวกับพี่ทั้งสองคน
ตอนพิเศษ...ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้“น้องดาวไหว้คุณอาสิลูก”เป็นครั้งแรกที่เธอได้มาบ้านของคุณอาพสุหลังจากที่ท่านแวะไปหาพ่อของเธอบ่อยๆ บ้านหลังใหญ่ที่มีความร่มรื่นจนเด็กหญิงอายุแปดขวบรู้สึกชอบ อีกทั้งขนมที่คุณอานิททำก็อร่อยจนวางไม่ลง “สวัสดีค่ะ” มือน้อยประนมแล้วก้มไหว้อย่างสวยงามจนคนเห็นเอ็นดู “ลูกมึงน่ารักดี ท่าจะว่านอนสอนง่าย” เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณเนติธรมักเอาไปอวดเพื่อนที่ลูกสาวของท่านเป็นเด็กดีเรียนเก่งความประพฤติเยี่ยม “พ่อแม่สอนมาดี”ยังไม่ทันจะได้คุยกันต่อลูกชายคนโตของครอบครัววิจิตรประภาก็วิ่งเข้ามาเสียก่อน เด็กน้อยตัวขาวแต่ตอนนี้หน้าตามอมแมมเพราะเล่นซุกซน “ตายแล้วดิน ทำไมหน้าเป็นอย่างนั้น” คนเป็นแม่หันมาเห็นลูกชายก็ตกใจ “ก็ดินไปเล่นดินมา ดินเลยเต็มหน้าดิน หน้าดินเลยมีแต่ดินไงครับแม่” ลูกชายตัวดีตอบอย่างไร้เดียงสาจนแขกทั้งสองหัวเราะออกมา ดาริกามองเพื่อนที่มาใหม่ด้วยแววตาเป็นประกาย “ไปล้างหน้าล้างตาแล้วมาไหว้คุณอาเขา” เอ็ดลูกชายเสียงเบาเด็กน้อยก็รับคำแข็งขันวิ่งไปล้างหน้าจนใสสะอาดเผยให้เห็นความหล่อตั้งแต่
ตอนพิเศษ...อย่าปล่อยลูกไว้กับพ่อเช้าวันเสาร์ที่แสนสดใสของพสุธา ร่างสูงตื่นมาด้วยใบหน้ายุ่งเหยิงเนื่องจากเมื่อวานทำงานหนักอีกทั้งกลับมาเมียยังล็อกประตูบ้านบอกกลับเกินหกทุ่มให้นอนข้างนอก สามีที่ประพฤติตัวดีมาตลอดสุดแสนจะช้ำหากให้ร้องเสียงดังก็ไม่กล้ากลัวลูกๆ ตื่นเขาเลยระเห็จไปนอนเต็นท์บนดาดฟ้าที่ปล่อยร้างมานานหลังจากทำประตูที่สองสำเร็จ “พ่อขา พ่อ” นั่งสะลึมสะลือสักพักก็ได้ยินเสียงลูกสาวมาร้องเรียก เปิดซิปออกเห็นใบหน้าหวานของเด็กหญิงพรรณนิกาจ้องมองคุณพ่อตาแป๋ว “เจ้าหญิงของพ่อ” โผจะกอดลูกแต่เด็กน้อยก็หลบเสียก่อนพร้อมปิดจมูก “คุณพ่อปากเหม็นต้องไปแปรงฟันก่อน” บอกเลยว่าตลอดระยะเวลาหกปีตั้งแต่ลูกเกิดคาดหวังว่าลูกสาวคนแรกจะต้องช่างออดช่างอ้อนเห็นดีงามตามพ่อแต่หาเป็นแบบนั้นไม่ แม่เป็นอย่างไรลูกสาวเป็นอย่างนั้นจนคิดว่าได้แม่คนที่สาม “จ้ะลูกรัก พ่อจะไปแปรงฟันเดี๋ยวนี้” หอบประเป๋าของตนเองได้ก็ลงไปพร้อมลูกสาวที่อยู่ในชุดกระโปรงบานสีฟ้าถักเปียน่ารักจนอยากพาลูกไปเทสต์หน้ากล้องแสดงละครให้โลกได้รู้ว่าลูกสาวหน้าตาดีขนาดไหน “พ่อค้าบ” ลูกชายคนท
ตอนพิเศษ...ดาวดินอินบุพเพสันนิวาส การจราจรแน่นขนัดบนถนนในเวลาหกโมงครึ่ง ดาริกาที่นั่งบนรถดูกระสับกระส่ายมองถนนสลับกับมองนาฬิกาจนดูแล้วน่าเวียนหัว “เป็นอะไรดาว ฉันเห็นเธอมองไปมองมาหลายรอบแล้ว” คนขับรถสุดหล่อถามด้วยไม่เข้าใจ “วันนี้วันพุธ ต้องรีบกลับ” เดาถูกอย่างนี้ทำไมไม่ซื้อหวยถูกบ้างนะ พสุธาส่ายหน้าช้าๆ แล้วขยับรถทีละนิดจนถนนเริ่มโล่งจึงบึ่งรถให้ภรรยาที่ดูร้อนใจเสียเหลือเกิน “ขับช้า เร็วๆ หน่อย” หนึ่งทุ่มแล้วก็ยังไม่ถึงห้อง ไหนจะต้องทำอาหารเย็นอาบน้ำอีกเพราะหากไม่อาบก่อนละครเล่นอาบอีกทีคงเป็นห้าทุ่มกว่าจะนอนหลับอีกเธอวาดแผนไว้ในใจเงียบๆ รถยนต์เคลื่อนถึงคอนโดพอจอดเรียบร้อยดาริกาก็รีบลงโดยไม่รอพสุธา “อ้าว นี่เธอจะไม่รอฉันก่อนหรือไง” ร้องถามขณะเอาของลงจากหลังรถ ซึ่งของทั้งหมดก็แฟ้มเอกสารของคนตัวบางทั้งนั้น งานเขามีแค่นิดเดียวเอง “หายไปซะงั้น” เงยหน้ามาอีกทีก็ไม่เห็นแม้แต่หลังของดาริกาท่าทางจะรีบจริงหน้าที่ขนของจึงกลายเป็นของคุณสามี เขาหอบของขึ้นมาบนห้องเปิดประตูไม่เห็นภรรยาจึงเอางานเธอไปวางไว้ห้องทีวีซึ่งคือที่ประจ
ตอนพิเศษ...วันสงกรานต์“ไอ้ดาวไปเล่นน้ำกัน” ในขณะที่ร่างบางนอนดูทีวีอยู่บ้านตามปกติก็มีชายหนุ่มที่คุ้นหน้าเดินเข้ามาพร้อมกับเสื้อยืดสีขาวกางเกงขาสามส่วนสีเข้มในมือถือปืนฉีดน้ำกระบอกใหญ่เอาไว้ด้วย “ไม่ไป จะอยู่บ้าน” ยันตัวลุกขึ้นนั่งบนโซฟาแล้วหยิบหนังสือนิยายเล่มโปรดที่เพิ่งไปซื้อเมื่อวานขึ้นมาอ่านพลางเปิดรายการเพลงในทีวีฟังไปด้วยเท่านี้ก็สร้างความสุขให้เธอมากกว่าไปเดินฉีดน้ำคนไม่รู้จักกลางแดดร้อนกว่าสามสิบแปดองศา “โธ่ดาว ไปเถอะ วันสงกรานต์ทั้งทีแกจะนอนอืดอยู่บ้านไม่ได้นะ” เขารบเร้าเพื่อนพลางนั่งลงข้างกายเธอ “ไม่เอา สงกรานต์แล้วยังไง มันก็วันธรรมดา” เธอเบี่ยงตัวหลบเขาที่เอามือมาดึงแขนเธอไว้ “มันไม่ธรรมดาสิ มันคือวันปีใหม่ไทย เราต้องไปสาดน้ำใส่คนอื่น” ชายหนุ่มผู้ไม่ค่อยมีวาทศิลป์ในการชักจูงคนอย่างพสุธาพยายามหาเหตุผลต่างๆ มาหว่านล้อมเพื่อนสาวที่ยังคงยึดมั่นจะนอนเล่นอยู่บ้านโดยไม่มีท่าทีจะเอนเอียงเลยแม้แต่น้อย “ตอนเช้าฉันไหว้พ่อแล้ว รดน้ำดำหัวเรียบร้อย” “ดาว แกจะไปดีๆ หรือให้ฉันอุ้มไป!” เมื่อไม้อ่อนไม่ได้ผลพสุธาก็งัด
บทที่สิบแปด...ครอบครัวสุขสันต์ หลังคลอดลูกได้หนึ่งสัปดาห์คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ก็มีผู้ช่วยเต็มบ้านทั้งคุณเนติธร คุณพสุ คุณนิทราที่ขยันมาหาหลานจนแทบไม่กลับบ้าน ดาริกาได้รับคำแนะนำจากแม่สามีเยอะแยะเรื่องการดูแลลูกจนไม่ต้องจ้างพี่เลี้ยง ตอนดึกลูกมักร้องไห้เธอกับสามีก็จะพลัดกันมาอุ้มเด็กน้อยจนแทบไม่มีเวลานอน “ไหวไหมดิน” เวลาตีสองที่ควรได้นอนสองพ่อแม่มือใหม่ก็ช่วยกันดูลูกที่ร้องไห้ยามค่ำคืน เธอลุกขึ้นจากเตียงเห็นคุณพ่ออุ้มลูกแล้วนั่งหลับบนโซฟาเล็กก็เดินมาหาแล้วถามเสียงเบาด้วยกลัวลูกตื่น “อือ ไหว” ตอบกลับแล้วค่อยๆ ลุกเอาลูกลงนอนเปลสำหรับเด็กที่ตั้งไว้ข้างเตียงนอน ใครจะรู้ว่าเป็นพ่อแม่จะเหนื่อยขนาดนี้ ยิ่งเลี้ยงเด็กเล็กด้วยแล้วแทบไม่มีเวลาให้ตนเอง “ไปนอนเถอะพรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้าไม่ใช่หรือ” ถามสามีด้วยความเป็นห่วง ช่วงนี้เขาโหมงานหนักเพราะต้องการเก็บเงินให้ลูกอย่างจริงจังแม้เธอจะปรามก็ไม่อาจทานเขาได้ “อยากกอดเมีย” โอบเอวบางแล้วพาเธอมานอนบนเตียง การได้กอดร่างนุ่มของภรรยายิ่งหลังคลอดเธอยังมีพุงน้อยๆ ให้บีบตอนนอนยิ่งมีความสุขแม้จะโดน
Comments