บทที่ 1382

ทหารทางการมาที่จวนองค์หญิงใหญ่ รื้อหาสมุดรายชื่อเล่มนั้นในตำแหน่งตามที่องค์หญิงใหญ่บอก

ในสมุดมีบักทึกชื่อไว้มากมาย

ภายใต้สำนักคุ้มภัยแต่ละแห่ง ล้วนมีชื่อผู้ดูแล มองปราดเดียวก็เข้าใจ

ส่วนสำนักคุ้มภัยหลินหย่วนแห่งนี้ ชื่อผู้ดูแล เขียนคำว่า “สวีเจิน”

เหล่าทหารทางการสอบถามคนรับใช้ในจวนองค์หญิงใหญ่

ในบรรดาพวกเขามีคนจำสวีเจินได้ นั่นคือชายบำเรอในอดีตขององค์หญิงใหญ่ มีช่วงหนึ่งได้รับความโปรดปรานเป็นพิเศษ

ต่อมาคนผู้นี้ก็จากไป

พวกเขาเองก็เพิ่งรู้ ว่าสวีเจินไปรับช่วงดูแลสำนักคุ้มภัย

คุกหลวง

ยามเอ่ยถึงสวีเจิน องค์หญิงใหญ่ก็นึกขึ้นมาได้ทันที

นางจำได้ คนผู้นี้มีใบหน้างดงามสมชื่อ แทบแยกเพศไม่ออก

สวีเจินค่อนข้างมีหัวการค้า ช่วยนางค้าขาย จนหาเงินมาได้ไม่น้อย

แม้แต่ความคิดก่อตั้งสำนักคุ้มภัย สวีเจินก็เป็นคนเสนอเอง

ต่อมานางมีคนโปรดคนใหม่ จึงปล่อยสวีเจินออกไปจากจวน ให้เขาช่วยหาเงินต่อ

นับตั้งแต่นั้น เขาก็ไม่เคยกลับมาอีก

หากไม่ใช่เพราะสืบเจอคดีสำนักคุ้มภัยหลินหย่วน นางก็คงนึกไม่ถึงสวีเจิน

“องค์หญิงใหญ่ ท่านรู้เกี่ยวกับเบื้องหลังตระกูลของสวีเจินหรือไม่?” ข้าราชการเอ่ยถาม

แม้นองค์หญิงใหญ่จะ