Mag-log inShare
บทที่ 440
Pinakabagong kabanata
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1629
เมื่อได้ยินข่าวว่าทัพแนวหน้ากำลังรอคอยเสบียงเพื่อบรรเทาสถานการณ์ฉุกเฉิน เหลียนซวงก็รีบตอบตกลงทันทีสิ่งเดียวที่เป็นกังวล คือเกรงว่าตนเองจะทำได้ไม่ดีพอ แล้วทำให้ล่าช้าเสบียงชุดที่สองถูกส่งออกเดินทาง พวกทหารปลอมตัวเป็นขบวนพ่อค้า โดยมีเหลียนซวงเป็นผู้นำขบวนตลอดหลายปีที่ผ่านมา นางเดินทางไปมาหลายแห่งแรกเริ่มเพียงทำธุรกิจขายงานเขียนและภาพวาด แต่บัดนี้เพื่อเลี้ยงดูเด็กกำพร้าในจวน ธุรกิจที่นางข้องเกี่ยวก็ค่อย ๆ ขยายมากขึ้นในเรื่องนี้ก็ขาดการช่วยเหลือของเจียงหลินไม่ได้ตระกูลเจียงนับเป็นตระกูลมั่งคั่งที่สุดแห่งแคว้นหนานฉี หลังนายท่านเจียงเสียชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่างในตระกูลเจียงล้วนยกให้เจียงหลินดูแลเด็กหนุ่มผู้เคยมีความฝันอยากถือกระบี่ออกพเนจรท่องยุทธภพ ท้ายที่สุดกลับถูกบีบให้แบกรับภาระอันหนักหน่วงของตระกูล…...แคว้นตงซานเฟิ่งจิ่วเหยียนอาศัยความมืด มาถึงจวนตระกูลหยวนนางไม่ได้เผยตัวตน หากแต่โยนก้อนหินที่พันด้วยแผ่นกระดาษเข้าไปในห้องภายในห้องหยวนจั้นที่เดิมนอนพลิกกายไม่หลับตลอดทั้งคืน ลุกขึ้นมาเก็บก้อนหินแล้วเห็นแผ่นกระดาษเมื่อเปิดออกดู เขาก็ขมวดคิ้วแน่น จากนั้นก็รีบทำลาย
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1628
เซียวอวี้เห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนด้วยตาตนเอง ค่อยเชื่อว่านางมาจริง ๆเขารีบโอบกอดนางเต็มอ้อมแขน พร้อมทั้งจุมพิตลงบนหน้าผากของนาง“เจ้ามาได้อย่างไร? หรือว่าเจอตำแหน่งดวงตาค่ายกลแล้ว?”เฟิ่งจิ่วเหยียนคลายตัวออกจากอ้อมแขนเขา มองสบตาเขาอย่างจริงจัง“ความเป็นไปได้เก้าในสิบส่วน แต่ก็ยังไม่มั่นใจมาก“ตอนนี้มีปัญหาอย่างหนึ่ง กระบี่ของเสียวอู่ อยู่ในมือถานไถเหยี่ยน“หากจะเปิดประตูสำริดที่อยู่ด้านนอกตำแหน่งดวงตาค่ายกล ต้องใช้กระบี่เล่มนั้น”เซียวอวี้เข้าใจความหมายของนางทันที“เจ้ามาเพื่อชิงกระบี่ใช่หรือไม่?”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้า“อืม”แล้วก็พูดเสริม “แวะมาดูท่านด้วย”เซียวอวี้หัวเราะขมขื่น “ที่แท้เราเป็นเพียงเรื่องแวะมาด้วยเท่านั้นเอง”เฟิ่งจิ่วเหยียนหันไปมองผังทรายในกระโจมใหญ่ เดินเข้าไปเพ่งดูพลางเอ่ยถาม “ตอนนี้ไม่คิดจะโจมตีเมืองหลวงหรือ?”“ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาเหมาะแก่การโจมตีเมือง กองหนุนจากหนานเจียงก็กำลังใกล้มาถึงแล้ว เราส่งจางฉี่หยางออกไปรับเสบียง เตรียมพร้อมทำศึกระยะยาว”เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ“พูดถึงกองหนุน ที่จริงการมาครั้งนี้ หม่อมฉันยังมีอีกเรื่องหนึ่ง”เซ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1627
ระหว่างที่พูด เฟิ่งจิ่วเหยียนยื่นกระบี่ชื่อหยวนที่อยู่กับตนให้ตงฟางซื่อ พร้อมกำชับเขา“กันไว้ดีกว่า หากข้าล้มเหลว เจ้าจงนำกระบี่เล่มนี้ไป ห้ามปล่อยให้ตกอยู่ในมือถานไถเหยี่ยนเด็ดขาด”ตงฟางซื่อไม่รับดาบ เขาเสนออย่างจริงจัง “ให้ข้าไปจะดีกว่า ต่อสู้กับถานไถเหยี่ยน ข้ามีโอกาสชนะมากกว่า”ว่ากันตามวิทยายุทธ เขาเหนือกว่าเฟิ่งจิ่วเหยียน ทว่าเฟิ่งจิ่วเหยียนพูดปฏิเสธ“ถานไถเหยี่ยนมิใช่ผู้ที่มีฝีมือยุทธ์สูง เราสองคนไม่ว่าใครไป ผลก็ไม่ต่างกัน แต่หากจะเปิดตำแหน่งจุดศูนย์กลางค่ายกล เจ้าสำคัญกว่าข้า“ยิ่งไปกว่านั้น ข้ามิได้คิดจะไปหาถานไถเหยี่ยน เพื่อต่อสู้กับเขาโดยตรง การทำเช่นนั้นไม่ต่างอะไรกับเอาตัวเข้าไปติดกับดัก”เมื่อเป็นเช่นนี้ ตงฟางซื่อก็ไม่เซ้าซี้อีก……นอกเมืองหลวงแคว้นตงซานกองทัพแคว้นหนานฉีล้อมเมืองเอาไว้แน่นหนา ทว่าไม่เร่งบุกเข้าโจมตีในกระโจมใหญ่เหล่าแม่ทัพเข้าทูลถามเซียวอวี้ “ฝ่าบาท พวกเรายังต้องรอคอยจังหวะต่อไปหรือไม่?”เซียวอวี้เอ่ยด้วยท่าทางขรึมขลัง“ถานไถเหยี่ยนมิได้อยู่ในเมืองหลวง แสดงว่าใจของเขามิได้อยู่ที่การป้องกันเมืองหลวง น่าจะเป็นการวางกับดักเสียมากกว่า“ประ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1626
ตงฟางซื่อมั่นใจมากหนึ่งในร่องนูนที่เห็นนั้น ก็คือกระบี่ชื่อหยวนจากนั้นเขาก็นึกขึ้นมาได้ เฟิ่งจิ่วเหยียนเคยบอกไว้ กระบี่ชื่อหยวนมีสองเล่ม คือกระบี่สว่างกับกระบี่มืดพวกมันจะต้องเป็นกุญแจสำหรับเปิดประตูสำริดยักษ์อย่างแน่นอน!ตงฟางซื่อหันไปถามเสียวอู่“กระบี่เล่มของเจ้าล่ะ!”เสียวอู่ขมวดคิ้ว“ข้าว่า สหายตงฟาง เมื่อครู่ข้าเพิ่งบอกท่านไป ท่านลืมแล้วหรือ? พวกเขาแย่งกระบี่ของข้าไปแล้ว นั่นเป็นกระบี่ที่ท่านอาจารย์มอบให้ข้า พวกเขาบอกว่าเป็นกระบี่แห่งบุตรสวรรค์ ข้า…”“เลิกพูดพล่าม กระบี่อยู่ไหน! ตอนนี้อยู่ในมือใคร?”ตงฟางซื่อที่ปกติเป็นคนใจเย็นต่อให้เผชิญความอันตรายยังคิดกินอาหารให้อิ่มท้อง เป็นผีอิ่มไม่เป็นผีอดตาย แต่เวลานี้กลับไม่อาจใจเย็นได้จุดศูนย์กลางของเขาเปล่งประกายความตื่นเต้นเสียวอู่ชะงัก“อยู่ อยู่...ในมือถานไถเหยี่ยน”สีหน้าของตงฟางซื่อแข็งทื่อนี่คงจะยุ่งยากหน่อย…เสียวอู่ถามต่อ “ว่าแต่ ทำไมท่านถึงร้อนรนขนาดนี้? กระบี่ของข้าถูกแย่งไป ดูเหมือนท่านจะร้อนใจกว่าข้าเสียอีก”เพื่อยืนยันความคิดของตนเอง และด้วยความรอบคอบ ตงฟางซื่อชี้ไปที่ปากของสัตว์อสูรยักษ์ ให้เสียวอู่ดู
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1625
แคว้นตงซาน กองทัพแคว้นหนานฉีบุกตะลุยโจมตี เพียงสองเดือน ก็ประชิดถึงเมืองหลวงศัตรูประชิดประตูเมือง ถานไถเหยี่ยนกลับไร้ซึ่งความหวาดหวั่นขุนพลคนอื่น ๆ ในห้องกลับราวกับเผชิญหน้ากับศัตรูยิ่งใหญ่กองทัพแคว้นหนานฉีรุกคืบไม่หยุดราวกับไผ่ผ่าซีก กำลังพลพวกเขาที่มีอยู่น้อยนิด ไม่อาจต้านทานได้ยิ่งไปกว่านั้น กองทัพแคว้นหนานฉีมี “ปืนมังกรไฟ” ยังมีนกไม้กลไก…“กุนซือ พวกเราควรทำอย่างไรดี!”“กุนซือ ท่านรีบหาหนทางเถอะ! กองทัพแคว้นหนานฉีกำลังจะตีเข้ามาแล้ว!”“ใช่แล้วกุนซือ กำลังเสริมยังมาไม่ถึง อาศัยพวกเราไม่กี่พันคน จะสู้กองทัพแคว้นหนานฉีที่มีทหารม้านับหมื่นได้อย่างไร?!”ถานไถเหยี่ยนยังคงสงบนิ่ง ยกถ้วยน้ำชาขึ้นจิบหนึ่งคำ ก่อนเอ่ยเสียงราบเรียบ“ทำศึกต่อสู้ เสบียงต้องมาก่อนเสมอ“พวกเขาบุกมาอย่างดุเดือด เสบียงย่อมขาดตอน“ตราบใดที่พวกเราเฝ้าเส้นทางลับ ‘ใยแมงมุม’ เอาไว้ได้ สามารถทำลายเสบียงของพวกเขาได้ทุกเมื่อ“ดังนั้น ไม่จำเป็นต้องตื่นตระหนก หากสุดวิสัยจริง ๆ พวกเราก็ถอยแล้วทิ้งเด็กพวกนั้น ไว้ให้กองทัพแคว้นหนานฉี”คำว่าเด็กพวกนั้น เหล่าขุนพลล้วนเข้าใจดีว่าหมายถึงอะไรกุนซือวางแผนกลยุทธ์อย่า
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 1624
รุ่ยอ๋องมองหร่วนฝูอวี้อย่างลึกซึ้ง“อาอวี้ ไม่ว่าเจ้าจะตัดสินใจเลือกอะไร ข้าก็จะไม่ขัดขวางเจ้า“ดังนั้น ไม่ต้องรีบร้อนตัดสินใจ สิ่งเดียวที่ข้ากังวล คือวันหนึ่งเจ้าจะเสียใจภายหลัง”สีหน้าหร่วนฝูอวี้เย็นชา“ข้าประเมินตัวเองสูงเกินไป“ข้าคิดว่า ข้าสามารถกำหนดชะตากรรมของหนานเจียงได้“ข้าคิดว่า ขอเพียงข้าคัดค้าน ก็จะสามารถขวางกองทัพเหล็กแห่งแคว้นหนานฉีได้“ข้าคิดว่า อาศัยราชาพิษหนอนกู่ ข้าสามารถสร้างหมอกพิษขึ้นมาใหม่ ฟื้นฟูหนานเจียงให้กลับคืนดังเดิมได้“มีประโยคหนึ่ง ท่านพูดถูก ข้าเห็นแก่ตัว คิดว่าความคิดของข้าแทนความคิดของชาวหนานเจียงทั้งหมด“ข้าไม่อยากให้จี๋เอ๋อร์มาใช้ชีวิตอยู่ที่หนานเจียง เพราะข้ารู้ดี หนานเจียงยังมีข้อบกพร่องมากมาย…”รุ่ยอ๋องนิ่งราวกับถูกตรึง มองหร่วนฝูอวี้ ไม่ขัดจังหวะเลยสักคำจากนั้น หร่วนฝูอวี้พลันก้าวมาข้างหน้า วางสองมือบนโต๊ะ ราวกับผู้ยืนอยู่เหนือกว่า จ้องรุ่ยอ๋องที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ดวงตาของนางแน่วแน่ ไม่เหลือเสน่ห์เย้ายวนเช่นวันวาน มีเพียงประกายแห่งการต่อสู้“ทว่าถึงหนานเจียงจะอ่อนแอและบกพร่องเพียงใด ก็ยังมีผู้คนมากมายที่ดื้อดึงเหมือนกับข้า อยากรักษา
Maaari mong magustuhan
ฮูหยินใหญ่
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้19.7K viewsทาสสาวพราวพิลาส
พิณเคล้าสายฝน118.6K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด105.4K viewsข้าจะพาครอบครัวใหม่ไปสู่ความร่ำรวย
ต้าซินซิน50.0K viewsจางเฟินเยว่ ยอดอนุภรรยา
กะปอมพ่นไฟ2.1K viewsหวนคืนครานี้ไม่เป็นแล้วสตรีโง่งม
กะปอมพ่นไฟ6.1K viewsซุนจือหลินข้าจะเป็นคนขายผักที่สวยที่สุดในหมู่บ้าน
Cherry Brown 11 viewsแม่สื่อเช่นข้าจะชนะใจองค์ชาย
Luffy.g1.1K views
