บทที่ 17

เจตน์และจารวีผู้เป็นน้องสาวเดินเข้ามาในอู่ซ่อมรถที่ด้านข้างกำลังต่อเติมเป็นส่วนแต่งรถซิ่งและรีแม็ปเครื่องยนต์ ด้านในสุดมีโครงรถเก่าที่เปิดฝากระโปรงรอการยกเครื่องใหม่

เจ้าของอู่เท้าแขนข้างหนึ่งไว้เพื่อพยุงตัว มืออีกข้างสาละวนกับสายระโยงระยาง ครู่เดียวก็เปลี่ยนเป็นกระชากจนสายไฟสีน้ำเงินขาดติดมือ ชายหนุ่มเขวี้ยงมันลงบนพื้นด้วยความเกรี้ยวกราด เตะกล่องอุปกรณ์ที่ปลายเท้าหกคะเมน คว่ำเทกระจาดกระจัดกระจาย

จารวีสะดุ้งขึ้นเล็กน้อยแล้วหันไปสบตากับพี่ชาย ตั้งแต่เห็นกันมากริชคือเพื่อนพี่ชายที่แสนสุภาพ คมคายมีเสน่ห์ จนหญิงสาวมองข้ามอดีตที่เขาเคยติดคุกอยู่นานถึงห้าปีโดยไม่ใส่ใจ สองปีหลังออกจากคุกมานี้ ชายหนุ่มทุ่มเทให้กับการสร้างตัวด้วยเงินตั้งต้นหลักล้านของประกันชีวิตสู่การมีกิจการหลายอย่าง และดูเหมือนเขาจะโตเร็วจนสาว ๆ หลายคนรุมเข้าหาไม่เคยขาด เพียงแต่ไม่มีใครเข้าถึงเขาได้แบบเธอ

เรื่องแต่หนหลังของกริชกับพี่ชายเธอทำให้จารวีมีแต้มต่อเหนือคนอื่น ๆ ในตอนที่กริชลำบากเจตน์เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ยังไม่หายไปไหน หลังออกจากคุกและเริ่มมีกิจการใหญ่โตกริชจึงชวนพี่ชายของเธอมาร่วมเป็นหุ้นส่วน แม้จะเป็นหุ้นส่วนเล็ก ๆ แต่กำไรจากวงการยานยนต์มันมหาศาลจนครอบครัวของเธอร่ำรวยขึ้นมากเช่นกัน

เจตน์เคยบอกว่าสิ่งที่ผลักดันให้กริชประสบความสำเร็จรวดเร็วขนาดนี้คือความแค้น และในวันที่เขาทำตามแผนได้สำเร็จชายหนุ่มควรจะดีใจมากกว่ามิใช่หรือ

“เด็กคนนั้นไม่ขอประกันตัวนะ” เจตน์บอกเมื่อกริชหันมาเห็นเขาและน้องสาวที่ยืนมองสภาพรกระเกะระกะของเครื่องมือแต่งรถ

“ช่างสิ มาบอกกูทำไม”

“มึงไม่สงสารเขาเหรอวะ เด็กผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงมาแบบริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม อยู่ ๆ มาเจอมรสุมโครมโต กูกลัวน้องเขาจะรับไม่ไหว” เจตน์เข้าใจความเจ็บแค้นที่เพื่อนเคยได้รับ แต่เมลานีก็ได้รับความสูญเสียทั้งความรักและพี่ชาย แผนที่กริชวางไว้เล่นงานหญิงสาวจึงออกจะเกินไปหน่อย

“พี่เจตน์พูดเหมือนไม่รู้ว่าพี่กริชเจออะไรมาบ้าง ถ้าเด็กคนนั้นไม่โกหก ยอมออกมาเป็นพยานให้ พี่กริชก็ไม่ต้องติดคุก ตอนนั้นพี่กริชก็ไม่ได้ประกันตัวเหมือนกันนี่” จารวีออกหน้าเถียงแทน ตั้งแต่กริชพาตัวไปใกล้ชิดเมลานี เธอกลัวเหลือเกินว่าชายหนุ่มจะหวั่นไหวจนใจอ่อน เด็กสาวคนนั้นสวยจนผู้หญิงด้วยกันยังไม่อาจมองผ่าน ถ้าเขาเผลอใจไปบ้าง เรือนจำจะเป็นตัวแยกขีดขวางคนคู่นี้ออกจากกัน

“ตอนนั้นเขายังเด็ก แต่คิดแบบไม่โลกสวย ถ้าสถานการณ์นี้เกิดขึ้นกับจ๋าบ้าง จ๋าจะเลือกพูดความจริงหรือปกป้องพี่ชายคนเดียวที่มี เอาแบบจ๋าเวอร์ชันสิบสองสิบสามขวบนะ ไม่ใช่แบบคนอายุยี่สิบห้าเหมือนตอนนี้”

“เอามาเทียบกันทำไม ยังไงจ๋าก็ต้องเลือกพูดความจริง” หญิงสาวเสียงขึ้นจมูก ไม่พอใจพี่ชายอยู่ราง ๆ

“มึงช่วยหาทนายเก่ง ๆ แล้วบอกให้ติดต่อเพื่อนเมลานีที่ชื่อณัชชาที” กริชบอกเสียงเบาลง แล้วก้มลงไปขยับสายไฟที่ยุ่งเหยิงไม่ต่างจากความรู้สึกภายในของเขา

“ทนายเก่ง ๆ ที่มึงว่า ค่าตัวก็ไม่ใช่น้อย ๆ เมลานีโดนยึดทรัพย์หมดแล้ว จะเอาเงินที่ไหนจ่าย แถมคดีปืนตอนนี้ก็รอดยากด้วย” เจตน์ส่ายหัวอย่างจนปัญญา ตอนลงมือกริชคงทำไปด้วยแรงแค้นเต็มเปี่ยม ถึงขนาดวางแผนเป็นขั้นเป็นตอน พาตัวเองไปใกล้ชิดจนเด็กสาวคนนั้นยกทั้งตัวและใจมาให้ สุดท้ายใจคนก็ไม่ใช่ก้อนหิน อยู่ใกล้ชิดกับหญิงสาวน่ารักอ่อนหวานไปทั้งตัวแบบนั้น เจตน์มั่นใจว่าเพื่อนคงมีความรู้สึกอื่นปะปนมากับความแค้นอยู่แน่ ๆ ไม่อย่างนั้นกริชคงไม่หน้าดำคร่ำเครียด ดูทุกข์สะเทือนใจเหมือนตัวมันเองที่เป็นฝ่ายจะติดคุกซะมากกว่า

“หาทนายมาแล้วกัน เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา” กริชยังยืนยันตามความตั้งใจเดิม ซึ่งเจตน์ก็พยักหน้าเป็นเชิงยอมรับว่าจะช่วย ต่างกับจารวีที่โพล่งเสียงแข็งขึ้นมากลางปล้อง

“พี่กริชจะช่วยคนที่ป้ายสีพี่จนติดคุก ย่าพี่ต้องมาตายแบบโดดเดี่ยวทำไม หรือเพราะความสวยกับลีลาบนเตียงของมันทำให้พี่หน้ามืดตามัวจนลืมเรื่องร้าย ๆ ที่เคยเกิดไปหมดแล้วคะ”

“เกินไปแล้วยายจ๋า” เจตน์หันไปตวาดน้องสาว จารวีรู้ว่ากริชเอ็นดูเพราะเห็นแก่เขา แต่หญิงสาวกำลังทำตัวล้ำเส้นและแสดงอาการก้าวร้าวใส่ชายหนุ่มที่เป็นทั้งรุ่นพี่และเจ้านายของเธอเอง ในฐานะพี่ชายเขาทนมองไม่ไหว

“ไม่เป็นไรเจตน์” กริชหันไปบอกเพื่อนอย่างไม่ถือสา ในตอนที่เขาอยู่ในคุกแล้วเจตน์ได้งานที่ต่างจังหวัดจนไม่มีเวลามาเยี่ยม ก็ได้น้องสาวของเจตน์ที่มาฝากเงินไว้กับผู้คุมเป็นค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมให้เขาทุกเดือน เพราะสาเหตุนี้ชายหนุ่มจึงซึ้งในน้ำใจและไม่เคยถือโทษโกรธจารวี ตรงกันข้ามกลับให้อภิสิทธิ์หญิงสาวมากกว่าใครจนเธอเหลิงไปบ้าง

“จ๋าไม่อยากให้พี่กริชลืมความเจ็บช้ำของตัวเอง” หญิงสาวกระแทกเสียงไม่พอใจ

“พี่ไม่เคยลืม” กริชบอกเสียงเรียบ ซ่อนแววตาหม่นหมองไว้โดยการก้มลงหยิบเครื่องมือที่ระเกะระกะลงกล่อง

ถ้าเป็นไปได้กริชก็อยากเก็บฝังทุกอย่างและปิดตายเรื่องราวในอดีต สนใจแค่ปัจจุบันแล้วตักตวงความหวานชื่นอาทรที่เมลานีเพียรมอบให้เขาจนอุ่นซ่าน เพียงแต่น่าเสียดายที่ความแค้นและความทุกข์เป็นสิ่งที่ฝังใจกว่าความสุขและความรัก

จากนี้ไปเด็กผู้หญิงที่แสนอ่อนหวานจะกลายเป็นเพียงสายลมพัดผ่าน ความรักของเธอปลิวหลุดลอยไปไกลเกินเอื้อมคว้า กริชก็ได้แต่หวังอยู่ลึก ๆ ว่า อย่างน้อยความเลวที่เขาทำไว้กับเธอมันจะทำให้เมลานีจดจำเขาได้ตลอดไป เพราะเขาก็คงไม่มีวันลืมในสิ่งที่ทำกับเธอไปชั่วชีวิตเช่นกัน