เฉียวสือเนี่ยนเกิดใหม่แล้วชาติก่อน เธอรักฮั่วเยี่ยนฉืออยู่ฝ่ายเดียวมาแปดปี สุดท้ายแลกมาได้แค่ใบหย่าแถมยังต้องมาตายอยู่ในโรงพยาบาลจิตเวชอย่างน่าเวทนาฉะนั้นสิ่งแรกที่เฉียวสือเนี่ยนผู้เกิดใหม่คนนี้จะทำก็คือหย่าขาดกับฮั่วเยี่ยนฉือเสีย!ตอนแรก ฮั่วเยี่ยนฉือยังคงยิ่งยโส ไม่แยแสเหมือนอย่างเคย “เลิกเอาเรื่องหย่ามาขู่ฉันสักที ฉันไม่มีเวลามาทำให้เธอหรอก!”ต่อมา กิจการของเฉียวสือเนี่ยนผู้ผ่านการหย่าร้างดำเนินไปได้อย่างราบรื่น ข้างกายรายล้อมไปด้วยชายหนุ่มเก่งกาจไม่ขาด นั่นแหละฮั่วเยี่ยนฉือถึงกับนั่งไม่ติด!เขาดันเฉียวสือเนี่ยนเข้าหากำแพง “ที่รัก ผมผิดไปแล้ว พวกเรามาแต่งงานกันใหม่...”ใบหน้าของเฉียวสือเนี่ยนเรียบเฉย “ขอบคุณ แต่พวกเราต่างคนต่างอยู่ดีกว่า ฉันหายจากโรคคลั่งรักแล้ว”
View Moreฟู่เถียนเถียนตอบรับ “ได้”หลังพูดคุยกับฟู่เถียนเถียนจบ เฉียวสือเนี่ยนก็สั่งซื้อนมสดหลายสิบกล่องโดยวางแผนจะเอาไปให้คนรับใช้และคนขับรถแต่ละคนในบ้าน ทั้งได้สร้างความสุขทั้งได้สนับสนุนโจวหยางอิง ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวหลังจากจัดการเรื่องเหล่านี้เรียบร้อย เฉียวสือเนี่ยนก็พูดคุยกับโม่ซิวหย่วนเรื่องจัดห
ในระยะเวลาสั้น ๆ ไม่กี่ปี ฮั่วเยี่ยนฉือก็กลายเป็นผู้กุมอำนาจของฮั่ว กรุ๊ปอย่างแท้จริง ทุกการกระทำของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจและกลิ่นอายของผู้ที่อยู่เหนือกว่าแม้จะไม่ได้ขัดใจเขาตรง ๆ แต่เรื่องที่คัดค้านการตัดสินใจของเขา ก็ถือเป็นเค้าลางที่ไม่ดีมากทีเดียวฮั่วหยวนเจ๋อรู้สึกตื่นตระหนกและเดือดดาลที่ฮั่ว
“ตอนนี้เขาควบคุมสถานการณ์ได้แล้ว เดาว่าคงอยากแก้ไขด้วยตัวเอง ผ่านไปอีกไม่กี่วัน ถ้าสถานการณ์ร้ายแรงขึ้นจนเขาควบคุมต่อไปไม่ไหว เธอก็จะปิดเกมได้แล้ว” โม่ซิวหย่วนพูดนี่เป็นข่าวดีจริง ๆ !ถ้าฝั่งของหยวนหงจื้อล้มลงก็จะเริ่มจัดการกับป๋ายอีอีได้!“ลำบากคุณชายโม่แล้ว ถึงตอนนั้นฉันขอเลี้ยงข้าวคุณสักมื้อนะ!”
เมื่อเห็นชื่อนี้ เฉียวสือเนี่ยนก็รู้สึกเพียงว่าความสุขในใจพลันสลายหายไปกว่าครึ่ง ในดวงตาก็ฉายแววเกลียดชังอันล้ำลึกออกมาเช่นกัน“เนี่ยนเนี่ยนคิดอะไรอยู่ ทำไมไม่รับสายล่ะ?” คุณตาถามเฉียวสือเนี่ยนรีบกลับมายิ้มแย้มอย่างรวดเร็ว “ไม่มีอะไรค่ะคุณตา คุณตารอหนูสักเดี๋ยวนะคะ หนูขอลงรถไปรับสายก่อน”แม้เฉียวตง
แม้กระทั่งแสงอาทิตย์ก็ยังวิจิตรงดงามขนาดนี้ในที่สุดเธอก็ได้หย่าแล้ว!ชั่ววินาทีนี้ต่างหากที่เธอได้เกิดใหม่อย่างเป็นทางการเรื่องสำคัญถัดมาก็คือแก้แค้นป๋ายอีอี ให้ป๋ายอีอีรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น!โจวเทียนเฉิงนั่งอยู่บนรถ สัมผัสกับอากาศในรถประหนึ่งอยู่ในห้องเย็นเก็บน้ำแข็ง โดยไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัว“
“ต่อให้หลังจากนี้ฉันจะไม่มีความสัมพันธ์ข้องเกี่ยวกับเธออีก และเราจะเปลี่ยนจากการเป็นสามีภรรยาไปเป็นคนแปลกหน้าก็ตามงั้นเหรอ?” ฮั่วเยี่ยนฉือถามอีกหย่ากันแล้ว ใครยังจะอยากข้องเกี่ยวกันอีกล่ะเฉียวสือเนี่ยนสีหน้าแน่วแน่ “ใช่”“เฉียวสือเนี่ยน เรามีความรู้สึกต่อกันตั้งห้าปีกว่า เธอบอกมาคำเดียวว่าหย่า ก็ป
คุณนายใหญ่ฮั่วกับคุณแม่ฮั่วเหลือบมองฮั่วเยี่ยนฉือ ต่างก็ไม่ได้พูดอะไร“คุณตา ผมอยากจะขอคุยกับเฉียวสือเนี่ยนก่อนครับ” ฮั่วเยี่ยนฉือเอ่ยปากเฉียวสือเนี่ยนขมวดคิ้วเข้าหากัน “อะไรที่ควรพูดก็พูดไปหมดแล้ว เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว”“ฮั่วเยี่ยนฉือ คุณรับปากฉันนานแล้วว่าจะหย่าหลังวันเกิดของคุณย่า ตอนนี้ยืด
ตอนที่เฉียวสือเนี่ยนตื่นขึ้นมา เธอได้นอนอยู่ในห้องนอนแล้วคนที่เฝ้าเธออยู่คือ คุณตาและลุงอู๋คุณตานั่งอยู่ที่เก้าอี้ข้างเตียงของเธอ ผมบนศีรษะหงอกขาว สีหน้าดูอ่อนล้าเล็กน้อย ใบหน้าที่เต็มไปด้วยร่องรอยของความชราเจือด้วยความคร่ำเคร่งและวิตกกังวลลุงอู๋ส่งยาและแก้วน้ำให้เขา “คุณท่านเฉียว ท่านอย่าเป็นกัง
ป้าหวังถามเสร็จก็รีบพูดอธิบาย “คุณผู้หญิง ป้าไม่ได้อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของคุณนะคะ ป้าแค่กลัวคุณผู้ชายถามน่ะค่ะ”เฉียวสือเนี่ยนนอนลงบนเตียงอาบแดด “ไม่เป็นไรค่ะ ป้าแค่บอกเขาไปว่าฉันโวยวายหนักมาก และให้เขารีบกลับมาก็พอ”“แต่ว่า...” ป้าหวังมองเฉียวสือเนี่ยนที่นอนเหยียดแขนขาแล้วรู้สึกลังเลเล็กน้อยคุณผู