Lahat ng Kabanata ng Contract Marriage with Mr. Impotent: Kabanata 61 - Kabanata 70

Nagsalita ang isa sa mga nurse, "Director Mendoza, bayad na po ang bills ng pasyente. Isang taon po at fully paid. Ayon po sa records, ang CEO mismo ang nag-ayos—"Pak!Hindi pa man natatapos ang kanyang paliwanag, muling umalingawngaw ang sampal ni Zaidee, ang matandang babae, sa kanyang pisngi. Napaatras ang nurse, napahawak sa pisngi habang nangingilid ang luha at napayuko sa hiya at sakit."Ang dami mo pang sinasabi!" mariing singhal ni Zaidee. "Ang dami mo pang sinasabi! Hindi mo ba narinig ang Director? Siya ang masusunod dito, hindi kung sinuman ang CEO na wala naman dito ngayon!"Pinandilatan niya ang nurse, "Sumunod ka na lang kung ayaw mong mawalan ng trabaho. Pumunta ka na at ayusin ang pagpapaalis sa taong ito!"Napayuko ang nurse, durog ang dignidad at tila handa nang sumunod sa utos, ngunit bago pa siya makagalaw, biglang hinawakan ni Richard ang kanyang pulso. Maingat, ngunit mariin."It's okay," mahina ngunit matatag niyang sambit.Tumingin si Richard kay Director Mend

Si Director Mendoza ay bahagyang napailing habang hindi na maitago ang masangsang na ngiti sa labi. Nag-snort siya, isang uri ng mayabang at bastos na pagtawa, bago muling tumingin kay Fae—hindi bilang tao, kundi parang isang gamit na gusto niyang angkinin."Papayagan kong manatili rito ang ina mo," aniya, "kung sasama ka sa akin sa hapunan mamaya."Tahasan niyang sinabi ito habang nakatitig kay Richard na tila ba isang basurang nakaharang sa daan. Wala siyang paggalang sa presensya ng lalaki, at sa kanyang paningin, ang isang tulad ni Richard ay walang karapatang tumayo sa parehong kwarto na kinaroroonan niya.Sumimangot si Ella. Nakita niya ang intensyon sa mata ni Mendoza at hindi niya nagustuhan ang pagkakatuon ng atensyon nito kay Fae. Masama ang tingin niyang ibinato kay Fae—isang tingin na puno ng selos at poot, na para bang inagawan siya ni Fae ng isang atensyon na dapat ay para sakanya lang.Tahimik si Fae nang ilang saglit bago nagsalita sa isang malamig, matatag at walang a

Walang malay na napaatras si Director Mendoza, ang yabang sa kanyang mukha ay napalitan ng malinaw na takot. Parang napaso sa apoy, sunod-sunod siyang humakbang paatras habang dumidistansya kay Richard."Wag kang lalapit!" nanginginig ang boses niya, habang ang isang kamay ay nakataas na parang panangga.Nag-aalalang lumapit si Fae kay Richard. Humawak sa braso nito, tiningnan siya mula ulo hanggang paa, sinusuri kung may sugat o kahit bahagyang pinsala."Richard, ayos ka lang?" nag-aalalang tanong ni Fae. Kahit nakita niya kung paanong walang kahirap-hirap na tinalo ni Richard ang limang guwardiya, hindi niya maiwasang kabahan.Ngumiti si Richard, banayad, at hinawakan ang kamay ng kanyang asawa. "Ayos lang ako." Malambing ang kanyang boses.Ang tagpong iyon ang lalong nagpasiklab sa dibdib ni Mendoza. Natalo ang mga tauhan niya. Napahiya siya. At heto ngayon, isang lalaking hindi niya kilala ang kumakain ng eksena at ng respeto sa loob ng mismong hospital na siya ang director."Hind

Tiningnan ni Hunter si Richard mula ulo hanggang paa. Saglit siyang natigilan, parang pamilyar ang mukha ng lalaking ito, ngunit hindi niya agad ma-pinpoint kung saan niya nakita.Magsasalita na sana siya nang nagsalita si Richard sa isang malamig at may ngiting mapanukso."Sinasabi ko na nga ba... may kakaiba sa'yo, Mendoza. Ang bait mo kanina, parang Santo."Ngumisi si Mendoza, ngayon ay wala nang pagtatago."Ano sa tingin mo? Gagawin ko talaga 'yon?" sabay tawa."Tingin mo ba isa kang bigshot para pagsilbihan kayo ng ganyang klase ng serbisyo?" panunuya niya.Sabay tumawa si Zaidee, nanunuya, at agad sumakay sa panglalait."Akala niyo naman talaga special kayo, 'no?" ani Zaidee, sarkastiko. "Ay nako, napaka-dali n'yong maniwala! Bigyan kayo ng bagong kama, konting apology, tulo na agad laway n'yo sa tuwa. Paawa effect pa itong matanda," tumingin siya kay Marcela. "Akala mo kung sinong reyna!""At ikaw naman," pinandilatan niya si Richard. "Akala mo action star, hintayin mo na lang

Natigilan si Mendoza, gulat na gulat at nagtataka kung bakit siya ang sinampal. Nauutal siyang nagsalita, "H-Hunter, mali ka ba ng tinamaan?" sabay turo kay Richard. "Siya, siya dapat ang tamaan mo—hindi ako," malungkot niyang sabi, parang hindi makapaniwala sa nangyari.Ngunit kinagat ni Hunter ang kanyang ngipin, pigil ang sarili—bago muling sampalin si Mendoza."Sinabi ko nang tumahimik ka!" sigaw niya, hinihingal at nanginginig sa tensyon.Nabigla si Mendoza. Hindi niya ito matanggap. Nagdilim ang mukha niya sa galit at agad niyang sinigawan si Hunter."Walang utang na loob! Ako ang nagligtas sa'yo noon! Ako ang sumalo ng kaso mo, ako ang bumuhay sa'yo! Ganito mo ako susuklian?" galit na galit siyang tumuro kay Hunter, nagwawala sa galit.Hindi na napigil ni Hunter ang sarili."Tumahimik ka!" sigaw niya pabalik. "Kung ayaw mong mamatay tayong dalawa, tumigil ka na!"Ngumisi si Mendoza, puno ng panghahamak. "Mamatay? Sinasabi mo bang mamatay tayo dahil sa basurang tulad niya?" saba